Untitled Document






INWAZYJNE
PRÓBY REPERFUZJI W ŚWIEŻYM ZAWALE SERCA - CZĘŚĆ II











W
poprzednim wydaniu The European Cardiologist - Journal by Fax porównywano
zastosowanie pierwotnej przezskórnej śródnaczyniowej angioplastyki tętnic
wieńcowych (PTCA) i leczenia trombolitycznego (TLT) w świeżym zawale serca.
Poniższy tekst stanowi jego kontynuację.


 



Dane z dwóch rejestrów
amerykańskich (Myocardial Infarction Triage and Intervention Project Registry
[MITI] oraz Second National Registry of Myocardial Infarction [NRMI-2]),
a także rejestr French Unités de Soins Intensifs Cardiaques (USIK)
wykazały, że w rutynowej praktyce klinicznej przewaga PTCA przestała
być widoczna ze względu na opóźnienie zabiegu i częste niepowodzenia,
do których dochodziło w nie wyspecjalizowanych ośrodkach. W rejestrze
German Arbeitsgemeinschaft Leitender Kardiologischer Krankenhausärzte
(ALKK) śmiertelność szpitalna wynosiła 11.2% przede wszystkim ze względu
na chorych we wstrząsie kardiogennym (bez wstrząsu wynosiła 3.9%).
    W pierwotnej PTCA, podobnie jak w TLT, czynnik czasu
ma ogromne znaczenie. U chorych poddanych PTCA w ciÄ…gu pierwszych
3 godzin (i przed upływem 6 godzin od początku objawów) funkcja lewej
komory ulegała w ciągu 6 miesięcy obserwacji poprawie, nie było to widoczne
w przypadku pierwotnego PTCA wykonanego później (6 do 24 godzin od początku
objawów). W tym ostatnim przypadku śmiertelność, częstość ponownych zawałów
serca i reokluzji tętnicy odpowiedzialnej za zawał okazały się wyższe.
    Ratunkowa angioplastyka tÄ™tnic wieÅ„cowych jest
wykonywana w trybie pilnym w przypadku niepowodzenia TLT. W próbie Randomized
Evaluation of Salvage angioplasty with Combined Utilization of Endpoints
(RESCUE) zabieg wykonywano u chorych z utrzymującym się zamknięciem gałęzi
przedniej zstępującej lewej tętnicy wieńcowej. W porównaniu z wynikami
leczenia zachowawczego, u chorych takich obserwowano znaczÄ…cÄ… poprawÄ™
funkcji lewej komory, trend w kierunku zmniejszenia śmiertelności
do 30 dnia (5.1% vs 9.6%) oraz istotny spadek wskaźnika łączącego zgony
i ciężką niewydolność serca (6.4% vs 16.6%).
W Plasminogen-activator Angioplasty Compatibility Trial (PACT) wyniki
pierwotnej i ratunkowej angioplastyki naczyń wieńcowych były porównywalne.
     Skuteczność pierwotnej PTCA (ograniczenie wczesnych
i późnych incydentów niedokrwiennych i wcześniejszy wypis ze szpitala)
jest więc podobna lub nawet większa od skuteczności TLT.
    Angioplastyka wieÅ„cowa w ostrej fazie zawaÅ‚u serca
wiąże się jednak z ryzykiem rozwarstwienia błony wewnętrznej, aktywacją
płytek i wczesnym zamknięciem naczynia u 10% do 15% chorych, a także
ze zwiÄ…zanÄ… z procesem remodelingu restenozÄ… u 30% do 50% chorych.
Ten ostatni problem wymaga powtórzenia PTCA lub wykonania zabiegu chirurgicznego
pomostowania tętnic wieńcowych u 20% pacjentów.
Profilaktyczne leczenie przeciwpłytkowe przy pomocy abciximab po
pierwotnym PTCA pozwalało zmniejszyć ryzyko wczesnej reokluzji oraz występowania
połączonego punktu końcowego (zgon, kolejny zawał i pilna rewaskularyzacja
naczynia) do 7 i 30 doby oraz w trakcie obserwacji 6-cio miesięcznej.
    Uzyskane wyniki nie sÄ… jednak satysfakcjonujÄ…ce. ZakÅ‚adanie
stentów do tętnic wieńcowych uważane jest nie tylko za alternatywę dla
farmakologicznej prewencji wczesnej reokluzji naczynia, ale również za
niezależną metodę reperfuzji w zawale serca. Zagadnienie to zostanie
opisane w następnych artykułach.





E. I. CHAZOV, O. M. ELISEEV - Moskwa, Rosja











Piśmiennictwo: 1. Every
NR et al. . 1996;335:1253-1260. 2. Tiefenbrunn AJ et al. J Am Coll Cardiol.
1998;31:1240-1245. 3. Danchin N et al. J Am Coll Cardiol. 1997;30:1598-1605.
4. Vogt A et al. Eur Heart J. 1998;19:917-921. 5. vanłt Hof AWJ et
al. Eur Heart J. 1998;19:118-123. 6. Ellis SG et al. Circulation.
1994;90: 2280-2284. 7. Haiat R, Lery G. Cardiovascular therapeutics.
Paris, France: Editions Frison-Roche; 1999. 8. Stone GW et al. J Am Coll
Cardiol. 1997;29:901-907. 9. Stone GW et al. In: Topol E, Serruys P,
eds. Current Review of International Cardiology. 2nd ed. Philadelphia,
Pa: Current Medicine; 1995:1-56. 10. Stone GW et al. Circulation.
1999;99:1548-1554. 11. Brener SJ et al. Circulation. 1998; 98:734-741.


 


poczÄ…tek
strony