Zestaw 5
1.A
UK KOA
OWY-PUNKTY GA
ÓWNE
Dane: L - kÄ…t, R
Punktami głównymi łuku kołowego nazywa się punkty styczności łuku z prostymi głównymi trasy- P i
K oraz punkt środkowy łuku S. Wyznaczenie terenowe tych punktów wykonywane jest przez
odłożenie odpowiednich miar kątowych i liniowych od punktu wierzchołkowego i kierunków
głównych trasy.
Punkt początkowy  P i końcowy  K zostanie wyznaczony w wyniku odłożenia wartości stycznej
głównej  t od punktu wierzchołkowego wzdłuż kierunków głównych trasy.
t=PW=WK=R*tgL/2
WS=R(secL/2-1)
a=PB=BK=R*sinL/2
s=BS=R(1-cosL/2)
t1=R*tgL/4
3. RODZAJE INWENRATYZACJI, OMÓW JE:
- inwentaryzacja pełną (kompletną)-polega na opracowaniu kompletnej dokumentacji obiektu;
dokumentacji podobnej do tej, na podstawie, której obiekt został zbudowany. Wynikiem pełnej są
zwykle oprócz mapy sytuacyjnej, rzuty poziome, przekroje pionowe, rysunki elewacji, rysunki detali
architektonicznych,
- inwentaryzacja częściowa- może obejmować tylko niektóre części obiektu np. rzut poziomy
przyziemia lub rysunek jednej elewacji. Jest zwykle wykonywana, gdy zachodzi potrzeba opracowań
projektu nadbudowy lub projektu budowli, która ma być realizowana w bezpośrednim sąsiedztwie z
danym obiektem
-inwentaryzacje branżową i inwentaryzacje geodezyjną , dla podkreślenia rodzaju elementów, które
mają być przede wszystkim uwzględnione przy inwentaryzacji danego obiektu.
ZwykÅ‚e pomiary inwentaryzacyjne wykonywane sÄ… z dokÅ‚adnoÅ›ciÄ… Ä…1÷3
cm.(budynki,mosty,wiadukty).
Ä… 10 cm- budowle ziemne, przewodów podziemnych (przed zasypaniem Ä…1÷3 cm.
Ä… 2÷3 mm- inwentaryzacja torów kolejowych lub suwnicowych oraz budowli zabytkowych,
wykonywana do celów badawczych.
METODA GALWANICZNA, ZASADY POMIARU
wymaga ona łączenia nadajnika bezpośrednio z przewodem. Stosując tę metodę przed uruchomieniem
nadajnika , należy jeden z wyjściowych zacisków połączyć za pośrednictwem przewodnika z
dowolnym dostępnym punktem poszukiwanego przewodu , a drugi z wyjściowych zacisków należy
uziemić. Odległości pomiędzy odbiornikiem, miejscem uziemienia i miejscem połączenia z szukanym
przewodem nie mogą być zbyt małe. Szczególnie należy starać się o większe oddalenie od miejsca
uziemienia.
Wyznaczenie trasy przewodu zaczynamy zwykle od ustawienia nadajnika, uziemiacza i wykonania
połączeń, po czym obchodzimy miejsce połączenia nadajnika z szukanym przewodem w promieniu od
2 do 15 m ( zależnie od warunków miejscowych wskaże bliskość przewodu podziemnego ). Dalszy
tok postępowania przedstawia rysunek:
.INWENTARYZACJA. METODA INDUKCYJNA, ZASADY POMIARU.
Przez podziemne uzbrojenie terenu rozumiemy istniejące w terenie urządzenia sieci przewodów: wod.,
kanal., ciepln., gaz., elektr., telekom. i innych. Urządzenia te, zgodnie ze standardami, powinny być
geodezyjnie zinwentaryzowane w trakcie prac, przed ich zasypaniem.
Inwentaryzacji urządzeń (przewodów) podziemnych dokonuje się na dwa sposoby:
-pomiar w wykopie,
-pomiar na podstawie wskazań aparatury wykrywającej przewody podziemne.
Przekopy wykonuje się w sytuacji występowania zakłóceń pola elektromagnetycznego przewodów i
niemożności określenia ich położenia wykrywaczem oraz przy dużej liczbie przewodów na różnych
głębokościach, równoległych i krzyżujących się.
Wykrywacze mogą działać na różnych zasadach, ale najpopularniejsza jest metoda indukcyjna.
Nadajnik lokalizatora (postawiony nad przewodem) wytwarza zmienne pole magnetyczne, które jest
zakłócane przez badany przewód, lokalizacja położenia przewodu polega na przemieszczaniu anteny
ustawionej pionowo w dół, nad powierzchnią terenu i śledzenie reakcji odbiornika.
Gdy antena lokalizatora przybliża się do miejsca, pod którym znajduje się przewód, odczyt wskaz
nika
potencjometru wzrasta, a sygnał dz
więkowy staje się bardziej intensywny. Następnie, gdy antena jest
już nad przewodem zarówno wskaz
nik potencjometru, jak i sygnał dz
więkowy maleją do minimum.
W ten sposób określamy miejsce, pod którym znajduje się przewód.
Aby okreÅ›lić gÅ‚Ä™bokość zalegania przewodu, ustawiamy antenÄ™ pod kÄ…tem 45° stosunku do poziomu i
przesuwamy nad terenem, aż do uzyskania efektów jak przednio. Ponieważ antena ustawiona była pod
kÄ…tem 45° w stosunku do poziomu to odlegÅ‚ość anteny od osi przewodu jest identyczna jak gÅ‚Ä™bokość
zalegania przewodu (bo tangens 45°=1). W celu sprawdzenia tych wskazaÅ„ powinniÅ›my czynność
powtórzyć z drugiej strony lokalizowanego przewodu
2. POA

CZENIE TORÓW ROZJAZDAMI O RÓŻNYCH SKOSACH
4. Met. niwelacji trygonometrycznej
zasada przedstawiona jest na rysunku.
Przewyższenie "H można obliczyć trzykrotnie na podst. kÄ…tów Ä…, ², Å‚. ChcÄ…c zwiÄ™kszyć
dokładność wyznacz. "H należy przeprowadzić obserwacje jednocześnie z dwóch stanowisk
po obu brzegach przeszkody.
Na p-ktach 2 i 4 ustawia się statywy z tarczami bisekcyjnymi i mierzy się wysokości tarcz nad
p-ktami oraz między tarczami. Teodolity ustawia się na p-ktach 1 i 3. Obserwacje kątów
pionowych wykonuje się jednocześnie. Mierzy się również kąty poziome.
Dokł. określenia różnicy wys. tą met. oblicza się ze wzoru:
mh="[(tgÄ…+(1-K/r)D0)mdo]2+(dom/cos2Ä…)2 + (domK/2r)2
Ä… - kÄ…t pionowy
K  współczynnik refrakcji
r  promień kuli ziemskiej
do  odległość między p-ktami
Na błąd przyrostu wysokości największy wpływ ma błąd pomiaru kąta pionowego, wpływ
odległości nie ma większego znaczenia.
"H = it +DtgÄ… - is + D2[(1-K)/2r]
PRZENIESIENIE WYSOKOÅšCI PRZEZ PRZESZKODY WODNE
Przy budowie mostów, zapór itp. zachodzi potrzeba przeniesienia wysokości przez
przeszkody wodne. Stosuje siÄ™ met. niwelacji geo-metrycznej lub trygonometrycznej przy
użyciu tarcz bisekcyjnych.
Met. niwelacji geometrycznej
Na łacie A wykonuje się odczyt wstecz, następnie (przy spoziomowanej osi celowej)
celujemy na Å‚atÄ™ na reperze B. Pomiarowy przesuwa tarczÄ™ bisekcyjnÄ… do momentu pokrycia
poziomej kreski krzyża i środka tarczy. Należy wykonać kilka serii pomiarów by
wyeliminować błędy. Z różnicy odczytów A i B otrzymuje się różnicę wysokości.
5. PRZECI
CIE SI
NIWELETY Z TERENEM
NIWELETA - projektowany profil podłużny terenu (płaszczyzna pionowa), łączy punkty
projektowanej osi drogi, dna rowu, spadku wyrobiska, główki szyn kolejowych itp.
NIWELETA- to obraz drogi w płaszczyz
nie pionowej.
Podstawowe warunki, które powinny być spełnione przy projektowaniu niwelety to:
- zachowanie parametrów żądanych spadków podłużnych,
- niweleta powinna być jak najbardziej zbliżona do powierzchni terenu,
- bilansowanie robót ziemnych, jak najmniejsze różnice,
- przy spadkach większych niż 1% powinny zostać zaprojektowane łuki pionowe,
- należy wyliczyć punkty robót zerowych, tzn. miejsca przecięcia się istniejącego terenu z
projektowanÄ… niweletÄ….
B
B
B
B
NIWELETA - ISTNIEJ
CY TEREN= PRZEWYŻSZENIE