ZESTAW NR 1
Dół podskroniowy
Ograniczenia i ściany
góra: powierzchnia podskroniowa skrzydła większego kości klinowej, dół: wyrostek zębodołowy szczęki, przód: powierzchnia podskroniowa szczęki, tył: nasada wyrostka jarzmowego (wyrostek stawowy kości skroniowej, ściana przyśrodkowa: blaszka boczna wyrostka skrzydłowatego kości klinowej , bok: stanowi go gałąź żuchwy
Zawartość :Dół podskroniowy zawiera: mięśnie skrzydłowe przyśrodkowy oraz boczny górny i boczny dolny, splot żylny skrzydłowy, struna bębenkowa, nerw skalisty mniejszy, nerw żuchwowy, tętnica szczękowa (odcinek drugi)
Połączenia Położenie dołu podskroniowego powoduje, iż łączy się on z innymi ważnymi przestrzeniami twarzoczaszki: ku górze przechodzi w dół skroniowy, ku dołowi w przestrzeń przygardłową, ku tyłowi w dół zażuchwowy. Od strony dołu zażuchwowego do dołu podskroniowego wchodzi: tętnica szczękowa i żyła szczękowa oraz nerw uszno-skroniowy. Ponadto za pośrednictwem otworów czaszki łączy się on z: dołem skrzydłowo-podniebiennym przez szczelinę skrzydłowo -żuchwową, dół środkowy czaszki przez otwór owalny i otwór kolcowy, oczodół przez szczelinę oczodołową dolną
Okolica uda
Kości uda: Widok z przodu: Głowa kości udowej, Szyjka anatomiczna kości udowej, Kość udowa, Rzepka, Widok z tyłu: Staw biodrowy, Krętarz większy, Krętarz mniejszy, Dół miedzy kłykciowy, Kłykieć przyśrodkowy, Kłykieć boczny, Nerwy uda: Nerw udowy, Nerw zasłonowy, Nerwy skórne przednie uda (grupa boczna ), Nerw mięśnia obszernego bocznego, Nerw mięśnia prostego uda, Nerw kulszowy, Więzadło pachwinowe, Nerwy skórne przednie uda ( grupa przyśrodkowa ), Nerw udowo
goleniowy, Gałąź mięśnia czworogłowego uda nerwu udowego, Nerw mięśnia obszernego przyśrodkowego, Nerw mięśnia obszernego pośredniego Mięśnie powierzchowne uda: Widok z przodu: Kolec biodrowy przedni górni, Mięsień biodrowo lędźwiowy, Mięsień grzebieniowy, Kość łonowa, Mięsień smukły, Mięsień przywodziciel długi, Mięsień czworogłowy uda, Mięsień obszerny przyśrodkowy, Mięsień obszerny boczny, Mięsień prosty uda, mięsień krawiecki, mięsień napinacz powięzi szerokiej, Widok z tylu: powięź piersiowo - lędźwiowa; powięź pośladkowa, głowa krótka mięśnia dwugłowego uda, pasmo biodrowo piszczelowe, mięsień dwugłowy uda, dół podkolanowy; mięsień półbłoniasty, mięsień półścięgnisty, mięsień smukły, mięsień przywodziciel wielki, mięsień pośladkowy wielki, Układ tylny - żyły powierzchowne uda: żyła okalająca biodro powierzchowna, żyła udowa, żyły podskórne powierzchni przedniej uda, zespolenie żyły odstrzałkowej i pośladkowej dolnej,
żyła biodrowa zewnętrzna, więzadła pachwinowe, żyły sromowe zewnętrzne, żyła odpiszczelowa dodatkowa, żyła odpiszczelowa,
Układ tętniczy uda: tętnica biodrowa zewnętrzna, tętnica biodrowa wewnętrzna, tętnica udowa, tętnica okalająca udo przyśrodkowa, tętnica zstępująca kolana; tętnica podkolanowa, tętnica głęboka uda, tętnica okalająca udo boczne, tętnica udowa ( wspólna ), więzadło pachwinowe.
Powrózek naczyniowo-nerwowy szyi
wielki powrózek naczyniowo - nerwowy, który znajduje się po obu stronach trzew szyi, obejmuje wspólna łącznotkankowa pochewka naczyń szyjnych w skład powrózka wchodzą głównie: tętnica szyjna wspólna (położona przyśrodkowo); żyta szyjna wewnętrzna (położona bocznie); nerw błędny (położony do tyłu od nich); Powrózek jest nieruchomy, najbardziej narażona na ucisk jest żyła szyjna wewnętrzna, również żyła szyjna zewnętrzna (w części górnej biegnie na zewnątrz od mięśnia mostkowo - obojczykowo - sutkowego); specjalny mechanizm powięziowy nie pozwala na zapadanie się ścian obu żył - ściana przednia żył szyjnej wew. jest złączona z blaszką przedtchawiczą, a mięsień łopatkowo - gnykowy, który napina tę powięź, zapobiega zwężaniu jest światła żyły; żyła szyjna zew. również zachowuje swe światło dzięki połączeniu z blaszka przedtchawiczą, ale działa na nią również blaszka powierzchowna powięzi szyi pod wpływem mięśnia mostkowo obojczykowo - sutkowego.
Okolica karku
tylna okolica szyjna, rozciąga się od tylnej linii włosów do górnej centralnej części pleców ( grzbietu ); na karku znajdują się następujące mięśnie: Mięsień skośny dolny głowy ( mięsień skośny większy ), Mięsień prosty tylny mniejszy głowy, Mięsień prosty tylny większy głowy, Brzusiec potyliczny mięśnia naczasznego Mięsień skośny głowy, Mięsień półkorcowy głowy, Mięsień najdłuższy, Mięsień czworoboczny, Mięsień mostkowo - obojczykowo
sutkowy, Mięsień płatowy, Mięsień kolcowy głowy
Położenie trzustki
Leży na tylnej ścianie jamy brzusznej wysokości I i II kręgu lędźwiowego do przodu od kręgosłupa i
ku tyłowi od żołądka, między pętlą dwunastnicy, która obejmuje głowę trzustki a śledzioną, do której sięga ogon trzustki; Położona jest wtórnie zaotrzewnowo w okolicy nadpępcza i podżebrowej lewej; Powierzchnia tylna trzustki sąsiaduje, z: żyłą główną dolną, żyłą wrotną, aortą brzuszną; nerką i nadnerczem lewym Powierzchnia przednia przylega do ściany tylnej żołądka
Układ narządów w miednicy żeńskiej
Jajnik parzysty narząd rozrodczy żeński położony w miednicy mniejszej w dołku jajnikowym; jajniki mają podwójną funkcję: produkują żeńskie hormony płciowe i żeńskie komórki rozrodcze; ich aktywność rozpoczyna się wraz z dojrzewaniem i kończy w okresie menopauzy; Moczowód przewód łączący nerkę z pęcherzem moczowym; leży pomiędzy blaszkami więzadła szerokiego; Jajowody - zwane również trąbką Fallopa; drogi transportu komórek płciowych, łączące jamy otrzewnej z jamą otrzewnej z jamą macicy; w bańce jajowodu najczęściej dochodzi do zapłodnienia; Macica - narząd płciowy odpowiedzialny za zagnieżdżenie zygoty i utrzymujący ciążę; składa się z szerokiego dna, trzonu macicy, cieśń macicy ( przejście trzonu w szyjkę ) i najwęższej części szyjki macicy; Pochwa przewód utworzony przez mięśnie i błonę; rozpoczyna się sklepieniem tylnym, przednim i bocznymi, obejmującymi szyjkę macicy, a kończy się ujściem w przedsionku pochwy; należy do kanału rodnego (w czasie porodu rozciąga się, umożliwiając przejście płodu );
ZESTAW NR 2
Jama nosowa
podzielona jest na dwie połowy przegrodą nosa; przegroda ustawiona jest w płaszczyźnie strzałkowej, zbudowana jest z kości, chrząstki i skóry; w skład części kostnej przegrody nosa wchodzi - lemiesz i blaszka pionowa kości sitowej; część chrzestną twarzy tworzy chrząstka przegrody nosa; najbardziej wysunięta ku przodowi część przegrody zbudowana jest ze skóry ( część błoniasta ); od tyłu jama nosowa łączy się z gardłem przez nozdrza tylne; każda z połówek jamy nosowej podzielona jest przez trzy małżowiny nosowe na cztery przewody nosowe; przewód nosowy górny - leży między małżowiną nosową górną a środkową; przewód nosowy środkowy znajduje się miedzy małżowiną nosową środkową a dolną; przewód nosowy dolny - leży między małżowiną nosową dolną a dnem jamy nosowej; przewód nosowy wspólny - leży między wolnymi brzegami małżowin a przegrodą nosa. Ku przodowi od przewodów nosowych leży przedsionek nosa - tworzy go rozszerzona część jamy nosowej między nozdrzami przednimi a fałdem błony śluzowej (tzw. Grobla nosa biegnie od końca przedniego małżowiny nosowej środkowej ku przodowi); od tyłu przewody nosowe łączą się, z: przewodem nosowo - gardłowym; jama nosowa łączy się z wypełnionymi powietrzem zatokami przynosowymi - zatoka klinowa, szczękowa, czołowa oraz komórka kości sitowej; jama nosowa wysłana jest błoną śluzową, pokryta nabłonkiem wielowarstwowym migawkowym, przedsionek pokrywa skóra z tkwiącymi w niej krótkimi, grubymi włoskami; czynnościowo jamę nosową można podzielić, na: okolicę węchową zajmuje górną część jamy nosowej, leżącą między małżowiną nosową górną a przegrodą nosa; okolicę oddechową - obejmuje pozostałą część nosa: przez tę okolicę przechodzi powietrze do dalszych odcinków dróg oddechowych.
Trójkąt boczny szyi
jeden z dwóch głównych trójkątów szyi.
Ograniczenia: górno-przyśrodkowe: mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy , boczne: mięsień czworoboczny, dolne: obojczyk. Zawartość- trójkąt łopatkowo-obojczykowy, trójkąt łopatkowo-czworoboczny
Okolica nadgarstka
NADGARSTEK: część kończyny górnej wchodząca w skład ręki; osiem kości nadgarstka układa się w dwa szeregi bliższy ( sąsiadujący z kośćmi przedramienia ) i szereg dalszy (łączący się z kośćmi śródręcza; .Kości nadgarstka: Kość łódeczkowata; Kość księżycowata; Kość trój graniasta; Kość grochowata; Kość czworoboczna większa; Kość czworoboczna mniej sza; Kość główkowata; Kość haczykowata; Mięśnie nadgarstka: Zginacz promieniowy nadgarstka; Prostownik promieniowy długi nadgarstka; Prostownik promieniowy krótki nadgarstka; Prostownik łokciowy nadgarstka; Zginacz łokciowy nadgarstka; Stawy nadgarstka: Staw promieniowo - nadgarstkowy Stawy międzynadgarstkowe; Staw śródnadgarstkowy, Staw nadgarstkowo śródręczny
Położenie serca, rzut zastawek
Rzut zastawek serca umożliwia wstępną orientację anatomiczną serca i stanowi miejsce, w którym można osłuchiwać jego tony. Jednak miejsca osłuchiwania nieco się różnią od miejsca, w którym zastawka rzutuje się na ścianę klatki piersiowej. Wynika to z bliskiej odległości sąsiednich ujść zastawek, które uniemożliwiają dokładną lokalizację przyczyny. Z punku widzenia anatomii zastawka dwudzielna rzutuje się na wysokości IV żebra po lewej stronie tuż przy jego końcu mostkowym. Zastawka trójdzielna rzutuje się w linii pośrodkowej ciała na koniec mostkowy III żebra lewego i VI prawego. Rzut zastawki aortalnej przypada na wysokość lewej okolicy mostkowej III międzyżebrza. Natomiast rzut zastawki pnia płucnego odpowiada połączeniu III żebra lewego z mostkiem. Położenie serca - serce ludzkie przemieszcza się daleko w lewą stronę, tak że prawie 1^ jego ogólnej masy znajduje się na lewo od linii pośrodkowej ciała. U zdrowego dorosłego człowieka uderzenie koniuszkowe znajduje się w 5 przestrzeni międzyżebrowej (PMŻ). Lewa granica serca przebiega skośnie od przodu 2 żebra do 5 PMŻ i oddala się na szerokość palca od linii sutkowej. Następnie tworzy ją łuk aorty (tzw. węzeł aorty), pień płucny, lewe uszko serca i na końcu lewa komora (ryc. 56). Prawa granica serca przebiega przymostkowo prawie że prostopadle do dołu i tworzy ją ż. główna i prawy przedsionek (ryc. 65), Oś serca jest normalnie odchylona w stosunku do osi ciała przeciętnie o około 45. Przy astenicznej klatce piersiowej serce jest położone bardziej pionowo, u pykników natomiast leży na szerokiej podstawie, która przylega do przepony (wahania w zakresie odchyleń osi serca wynoszą 27-55. Serce graniczy z przeponą, płucami i śródpiersiem.
Otrzewna i jama otrzewnej
Otrzewna -jest to błona surowicza; składa się z otrzewnej ściennej, która wyściela od wewnątrz ściany jamy brzusznej i jamy miednicy oraz otrzewnej trzewnej, która pokrywa narządy częściowo lub w całości; pomiędzy blaszkami otrzewnej znajduje się szczelinowata przestrzeń zawierająca niewielką ilość surowiczego płynu; pomiędzy pokrytymi otrzewną narządami występują fałdy błony surowiczej, określane jako krezki lub więzadła; krezka-jest to fałd otrzewnej łączący ścianę jamy brzusznej z pewnym odcinkiem jelita, np.: krezka jelita cienkiego; więzadła otrzewnej są to fałdy, które łączą ścianę jamy brzusznej z narządami, np. wątroby ( więzadło sierpowate wątroby) lub macicy ( więzadło szerokie macicy ); więzadła łączą też poszczególne narządy ze sobą, np. więzadło żołądkowo okrężnicze. Jama otrzewnej
przestrzeń potencjalna znajdująca się między otrzewną ścienną a otrzewną trzewną. W warunkach prawidłowych zawiera niewielką ilość płynu, w stanach patologii może gromadzić jego duże ilości (puchlina brzuszna). U mężczyzn nie ma połączenia z innymi jamami ciała, u kobiet otwierają się do niej ujścia jajowodów.
Przepona miedniczna
ma sznurowanie promieniste, tzn., że jej włókna zbiegają się ku dołowi, pozostawiając tzw. otwór odbytniczy; wolne brzegi dźwigacza odbytu, które ograniczają klin, zwane są dźwigaczami odbytu; w przeponie miednicy wyróżnia się 2 mięśnie parzyste - dźwigacz odbytu i guziczny oraz 1 mięsień nieparzysty zwieracz zewnętrzny odbytu; przyczep przepony miednicy odbywa się na jej ścianie bocznej.
ZESTAW NR 3
Jama ustna
jest początkowym odcinkiem przewodu pokarmowego ; ograniczają ją od góry - podniebienie; po bokach - policzki; od dołu - dwa mięśnie żuchwowo - gnykowe; (tworzą tzw. Przeponę jamy ustnej ); ścianę przednią jamy ustnej tworzą wargi, które ograniczają szparę ustną; w tyle jama ustna łączy się z gardłem otworem zwanym cieśniną gardzieli; łuki zębowe górny i dolny dzielą jamę ustną na dwie części, mające kształt szpary: przedsionek jamy ustnej - zawarty między łukami zębowymi a wargami i policzkami; jama ustna właściwa. Szpara ustna ograniczona jest przez wargi - górne i dolne, które łączą się ze sobą w kąciku ust; zrąb warg stanowi mięsień okrężny ust; zrębem policzkowym jest mięsień policzkowy ( pokryty od zewnątrz skórą a od wewnątrz błoną śluzową ); napięcie mięśni policzkowych utrzymuje policzki przy łukach zębowych; z warg i policzków błona śluzowa przechodzi na wyrostki zębodołowe, gdzie zrasta się z okostną, otacza szyjki zębowe oraz pokrywa przestrzenie między zębowe tworząc dziąsła.
Przestrzeń środkowa szyi
Przestrzeń środkowa szyi - znajduje się poniżej kości gnykowej między blaszką przedtchawicza i przedkręgową, zawiera ona: krtań z tchawicą, do tyłu od nich; gardło i przełyk; do przodu; tarczycę, która przylega do dolnej części krtani i do górnego odcinka tchawicy; powrózek naczyniowo - nerwowy; trzewia szyi dzielą przestrzeń środkowa na: część przednią - między trzewiami a blaszka przedtchawiczą; część tylną - między przełykiem a blaszką przedkręgową ku dołowi obie przestrzenie komunikują się z jamą klatki piersiowej: przednia - z śródpiersiem przednim (jest silnie zwężona przez tarczycę), tylna - z śródpiersiem tylnym (szczególnie drożna łatwość przenoszenia stanów chorobowych do klatki piersiowej - ropnie pozagardłowe); u góry przestrzeń środkowa szyi wzdłuż wielkich naczyń łączy się obustronnie z przestrzenią przygardłową
Mięśnie grzbietu
Mięśnie powierzchowne stanowią mięśnie kolcowo-ramienne rozpoczynające się przede wszystkim na wyrostkach kolczystych kręgów kręgosłupa. Należą tu mięśnie: czworoboczny, najszerszy grzbietu, równoległoboczny, dźwigacz łopatki. Drugą powierzchowną grupą są mięśnie kolcowo-żebrowe rozpoczynające się podobnie do poprzednich a kończące na żebrach. Są to mięśnie zębate tylne.
Mięsień czworoboczny o kształcie rombu mieści się w okolicy karku i górnej części grzbietu. Oba mięśnie, prawy i lewy, układają się tak, że wyglądem swym przypominają kaptur. Mięsień leży najbardziej powierzchownie. Podnosi staw ramienny do góry, pociąga ku tyłowi, zbliża obie łopatki do kręgosłupa. Unerwienie pochodzi od nerwu dodatkowego (n.XI).
Mięsień najszerszy grzbietu znajduje się w dolnej i bocznej okolicy grzbietu. Kształtem przypomina trójkąt podstawą skierowaną w kierunku kręgosłupa, wierzchołkiem ku okolicy pachowej. Mięsień odpowiada za opuszczanie, przywodzenie do tyłu i obrocie do wewnątrz ramienia. Dzięki niemu możliwe jest podciąganie się na drążku (wraz z mięśniem piersiowym większym). Dźwiga również dolne żebra, przez co jest pomocniczym mięśniem wdechowym. Za unerwienie odpowiedzialny jest nerw piersiowo-grzbietowy. Pozostałe mięśnie tej grupy biorą udział w podnoszeniu łopatki ku górze, a mięśnie zębate unoszą żebra uczestnicząc w fazie wdechu.
Mięśnie głębokie grzbietu są właściwymi mięśniami grzbietu, które przebiegają od kości krzyżowej do potylicy między wyrostkami kolczystymi kręgów a kątami żeber. Dla tej grupy mięśni stosuje się nazwę prostownika grzbietu. Włókna mięśniowe mają różny przebieg i miejsce przyczepu. Występują tu mięśnie: kolcowo-poprzeczne (mięśnie płatowate), krzyżowo-grzbietowe (biodrowo-żebrowy, najdłuższy, kolcowy), poprzeczno-kolcowe, międzykolcowe, między poprzeczne oraz podpotyliczne. Wszystkie unerwione są przez nerwy rdzeniowe. Mięśnie warstwy głębokiej zginają głowę w kierunku ku tyłowi, obracają głowę w bok i do góry, zginają kręgosłup w bok lub do tyłu oraz obracają kręgosłup w stronę przeciwną. Pełnią przede wszystkim funkcję statyczną utrzymując równowagę.
Okolica dłoni
Żyły dłoni żyły dłoniowe własne: rozpoczynają się w końcowej części palców, przenoszą krew żylną do żył dłoniowych wspólnych palców; Układ tętniczy dłoni: gałąź dłoniowa powierzchowna tętnicy promieniowej, tętnica główna kciuka, tętnice dłoniowe wspólne palców, tętnice dłoniowe własne palców, gałąź dłoniowa głęboka tętnicy łokciowej, łuk dłoniowy powierzchowny, łuk dłoniowy głęboki. Nerwy dłoni: nerwy dłoniowe wspólne palców po osiągnięciu dłoni nerw pośrodkowy oddaje różne, odgałęzienia, unerwiające mięśnie glistowatę I i II, mięśnie kłębu oraz głowę powierzchowną krótkiego zginacza kciuka i skórę palców I, II, III i promieniowej strony IV; ^ nerwy dłoniowe własne palców nerwy dłoniowe wspólne palców wysyłają odgałęzienia do skóry palców I, II, III i promieniowej strony IV; gałąź głęboka końcowa nerwu łokciowego, gałąź powierzchowna końca nerwu łokciowego Mięśnie dłoni: mięsnie międzykostne dłoniowe cztery małe mięśnie na powierzchni dłoniowej ręki między kośćmi śródręcza; mięsień odwodziciel palca małego - zajmuje powierzchnię wewnętrzną dłoni od nadgarstka do pierwszego paliczka piątego palca.
Jama klatki piersiowej
JAMA KLATKI PIERSIOWEJ - w obrębie jamy klatki piersiowej można wyodrębnić 3 mniejsze jamy: 2 jamy położone bocznie - prawą i lewą jamę opłucnej oraz jamę (przestrzeń) położoną pośrodkowo między nimi, zwaną śródpiersiem. Każda jama opłucnej wysłana jest błoną surowiczą - tzw. opłucną, tworzącą oddzielny, zamknięty worek dla znajdującego się w nim jednego płuca. Każda opłucna ma 2 blaszki: opłucną ścienną wyściełającą jamę klatki piersiowej, która przechodzi w sposób ciągły od strony śródpiersia w drugą blaszkę zwaną opłucną płucną, albo trzewną, przechodzącą na całe płuco i ściśle go pokrywającą. Między obu blaszkami znajduje się szczelinowata jama zwana jamą opłucnej. W jamie opłucnej istnieje ujemne ciśnienie w stosunku do ciśnienia atmosferycznego. Jama opłucnej w warunkach prawidłowych jest przestrzenią potencjalną (włosowatą szczeliną), staje się rzeczywistą jamą w niektórych chorobach, kiedy zawiera płyn (krew, ropę, wysięk) czy powietrze (odma).
Położenie nerek i nadnerczy
Nerka: Jest narządem parzystym; Położone są w jamie brzusznej w przestrzeni zaotrzewnowej, w okolicy lędźwiowej; Nerka prawa leży nieco niżej niż nerka lewa; Powierzchnia tylna nerek przylega do mięśni ściany tylnej jamy brzusznej a powierzchnia przednia do narządów jamy brzusznej. Położenie nadnerczy- nadnercza znajdują się w worku powięziowym nerki. Prawe nadnercze jest trójkątne i całe znajduje się w obrębie umocowanej części wątroby, czyli zaotrzewnowo; lewe nadnercze natomiast jest bardziej pól księży co wato i przykrywa go otrzewna tylnej ściany torby sieciowej. Nadnercza przykrywają n. trzewny większy i częściowo też zwój trzewny. Prawe nadnercze wciska się do trójkątnej przestrzeni łącznotkankowej, jaka znajduje się między ż. główną i ścianą brzucha. Przestrzeń ta powstaje również w następstwie coraz to znaczniejszego oddalania się od ściany brzucha ż. głównej dolnej w kierunku do części ścięgnistej przepony (przestrzeń między naczyniowa. Przez tę przestrzeń tętnica przeponowa osiąga przeponę, a t nerkowa prawa prawą wnękę nerki. Znajdują się tu również liczne węzły chłonne, zwoje, jak też płat ogoniasty wątroby.
ZESTAW NR 4
Jama ustna
jest początkowym odcinkiem przewodu pokarmowego ; ograniczają ją od góry - podniebienie; po bokach - policzki; od dołu - dwa mięśnie żuchwowo - gnykowe; (tworzą tzw. Przeponę jamy ustnej ); ścianę przednią jamy ustnej tworzą wargi, które ograniczają szparę ustną; w tyle jama ustna łączy się z gardłem otworem zwanym cieśniną gardzieli; łuki zębowe górny i dolny dzielą jamę ustną na dwie części, mające kształt szpary: przedsionek jamy ustnej - zawarty między łukami zębowymi a wargami i policzkami; jama ustna właściwa. Szpara ustna ograniczona jest przez wargi - górne i dolne, które łączą się ze sobą w kąciku ust; zrąb warg stanowi mięsień okrężny ust; zrębem policzkowym jest mięsień policzkowy ( pokryty od zewnątrz skórą a od wewnątrz błoną śluzową ); napięcie mięśni policzkowych utrzymuje policzki przy łukach zębowych; z warg i policzków błona śluzowa przechodzi na wyrostki zębodołowe, gdzie zrasta się z okostną, otacza szyjki zębowe oraz pokrywa przestrzenie między zębowe tworząc dziąsła.
Przestrzeń środkowa szyi
Przestrzeń środkowa szyi - znajduje się poniżej kości gnykowej między blaszką przedtchawicza i przedkręgową, zawiera ona: krtań z tchawicą, do tyłu od nich; gardło i przełyk; do przodu; tarczycę, która przylega do dolnej części krtani i do górnego odcinka tchawicy; powrózek naczyniowo - nerwowy; trzewia szyi dzielą przestrzeń środkowa na: część przednią - między trzewiami a blaszka przedtchawiczą; część tylną - między przełykiem a blaszką przedkręgową ku dołowi obie przestrzenie komunikują się z jamą klatki piersiowej: przednia - z śródpiersiem przednim (jest silnie zwężona przez tarczycę), tylna - z śródpiersiem tylnym (szczególnie drożna łatwość przenoszenia stanów chorobowych do klatki piersiowej - ropnie pozagardłowe); u góry przestrzeń środkowa szyi wzdłuż wielkich naczyń łączy się obustronnie z przestrzenią przygardłową
Okolica karku
tylna okolica szyjna, rozciąga się od tylnej linii włosów do górnej centralnej części pleców ( grzbietu ); na karku znajdują się następujące mięśnie: Mięsień skośny dolny głowy ( mięsień skośny większy ), Mięsień prosty tylny mniejszy głowy, Mięsień prosty tylny większy głowy, Brzusiec potyliczny mięśnia naczasznego Mięsień skośny głowy, Mięsień półkorcowy głowy, Mięsień najdłuższy, Mięsień czworoboczny, Mięsień mostkowo - obojczykowo
sutkowy, Mięsień płatowy, Mięsień kolcowy głowy
Jama klatki piersiowej
JAMA KLATKI PIERSIOWEJ - w obrębie jamy klatki piersiowej można wyodrębnić 3 mniejsze jamy: 2 jamy położone bocznie - prawą i lewą jamę opłucnej oraz jamę (przestrzeń) położoną pośrodkowo między nimi, zwaną śródpiersiem. Każda jama opłucnej wysłana jest błoną surowiczą - tzw. opłucną, tworzącą oddzielny, zamknięty worek dla znajdującego się w nim jednego płuca. Każda opłucna ma 2 blaszki: opłucną ścienną wyściełającą jamę klatki piersiowej, która przechodzi w sposób ciągły od strony śródpiersia w drugą blaszkę zwaną opłucną płucną, albo trzewną, przechodzącą na całe płuco i ściśle go pokrywającą. Między obu blaszkami znajduje się szczelinowata jama zwana jamą opłucnej. W jamie opłucnej istnieje ujemne ciśnienie w stosunku do ciśnienia atmosferycznego. Jama opłucnej w warunkach prawidłowych jest przestrzenią potencjalną (włosowatą szczeliną), staje się rzeczywistą jamą w niektórych chorobach, kiedy zawiera płyn (krew, ropę, wysięk) czy powietrze (odma).
Kanał pachwinowy
biegnie równolegle do więzadła pachwinowego na przestrzeni 4-5 cm od góry i boku, ku dołowi i przyśrodkowo, przebijając ścianę jamy brzusznej; rozpoczyna się on w jamie brzusznej w połowie długości więzadła pachwinowego pierścieniem pachwinowym głębokim, a kończy pierścieniem pachwinowym powierzchownym; ściany kanału pachwinowego tworzą: od przodu rozcięgno mięśnia skośnego brzucha zewnętrznego; od góry dolny brzeg mięśnia skośnego wewnętrznego i poprzecznego brzucha; od dołu więzadło pachwinowe; od tyłu powięź poprzeczna brzucha i otrzewnej; przez kanał pachwinowy przechodzi u mężczyzny powrózek nasienny; u kobiet więzadło obłe macicy; wzdłuż kanału mogą przedostawać się do moszny i pod skórę trzewa (jelita, sieć wielka ), tworząc, tzw. Przepukliny pachwinowe.
Okolica podeszwowa
Kości okolicy podeszwowej: kość łódkowata, kość piętowa, kość sześcienna, kości klinowate, pierwsza kość śródstopia; druga kość śródstopia; trzecia kość śródstopia; czwarta kość śródstopia; piąta kość śródstopia; pierwszy paliczek; drugi paliczek; trzeci paliczek.Mięśnie powierzchowne podeszwy stopy: mięsień zginacz krótkich palców, mięsień przywodziciel palucha, ścięgna mięśnia zginacza długiego palucha, mięśnie glistowate stopy, powieź podeszwowa, mięsień zginacz krótki paluch, mięsień odwodziciel palca małego, mięsień zginacz krótki palca małego Nerwy okolicy podeszwowej: nerw podeszwowo boczny, nerw podeszwowy przyśrodkowy Układ tętniczy okolicy podeszwowej: tętnica podeszwowa śródstopia - odchodzą od łuku podeszwowego głębokiego i biegną w przestrzeni międzykostnych czterech kości śródstopia, wysyłając odgałęzienia dochodzące do podeszwowej strony palców stopy; tętnice podeszwowe przyśrodkowe i boczne - końcowe odgałęzienia tętnicy piszczelowej tylnej, biegną wzdłuż stopy; łuk podeszwowy głęboki - powstał z połączenia tętnic: gałęzi podeszwowej głębokiej tętnicy grzbietowej stopy i tętnicy podeszwowej bocznej od tętnicy piszczelowej tylnej.
ZESTAW NR 5
Cieśń gardzieli
Obszar łączący jamę ustną z częścią ustną gardła. Ograniczona jest: od góry - podniebienie miękkie z języczkiem, od boków - łuki podniebienno-gardłowe, od dołu - nasada języka. Cieśń gardzieli może się zwężać lub nawet zamykać, gdyż w łukach podniebienno-gardłowych znajdują się mięśnie, które mogą się kurczyć. Ma to duże znaczenie podczas przełykania pokarmów. Podczas picia cieśń gardzieli zwęża się, a język działa jak tłok (model pompy ssącej) zasysając płyn do gardła. Podczas mówienia cieśń gardzieli dzięki zmianie swoich kształtów moduluje częściowo barwę dźwięków, wpływając na ich brzmienie. Cieśń gardzieli pojawia się dopiero u ssaków, które wykształciły zęby trzonowe.
Trójkąt tętnicy szyjnej
ograniczony jest: brzegiem przednim m. mostkowo obojczykowo sutkowego; brzuścem górnym m. łopatkowo - gnykowego; brzuścem tylnym m. dwubrzuścowego; jest ona zamknięty blaszką powierzchowną powięzi szyi; następuje w nim podział t. szyjnej wspólnej na jej gałęzie końcowe: tt. szyjną wew. i zew. (dzieli się na dwa odgałęzienia); bocznie od tt. szyjnych biegnie żyła szyjna wew. częściowo przykryta przez m. mostkowo obojczykowo - sutkowy; łuk n. podjęzykowego oraz gałąź górna pętli szyjnej, n. błędny z n. krtaniowym górnym; w dolnym kacie trójkąta wyczuwalny jest guzek przedni wyrostka poprzecznego szóstego kręgu szyjnego powyżej, przy brzegu m. mostkowo - obojczykowo - sutkowego wyczuwa się tętno tętnicy szyjnej wspólnej.
Okolica grzbietu ręki
Kości ręki:
Kość grochowata, Trzeszczka małe kosteczki z włóknistą strukturą występujące w różnej liczbie w stawach dłoni; Kość haczykowata, Kość trój graniasta, Kość księżycowa, Kość główkowata, Kość łódeczkowata, Nadgarstek - zestaw ośmiu połączonych stawowo kości ułożonych w dwa szeregi; łączy się powyżej z kością łokciową, stawowo z kością promieniową i poniżej z kośćmi śródręcza; Kość czworoboczna mniejsza, Kość czworoboczna większa, Śródręcze zestaw pięciu kości; tworzących szkielet dłoni ( pierwsza kość śródręcza, druga kość śródręcza; trzecia kość śródręcza, czwarta kość śródręcza i piąta kość ); Paliczki - Mięśnie powierzchowne ręki: Widok z tyłu: Mięśnie międzykostne grzbietowe, Ścięgno mięśnia prostownika palców, Ścięgno końcowe mięśnia zginacza powierzchownego palców, Ścięgno mięśnia prostownika krótkiego kciuka, Ścięgno mięśnia prostownika długiego kciuka, Troczek mięśni prostowników, Ścięgno mięśnia prostownika palca małego Widok z przodu: mięsień przeciwstawiacz palca małego, ścięgna mięśnia zginacza głębokiego palców, ścięgna mięśnia zginacza powierzchownego palca, mięsień zginacz krótki palca małego, mięsień przywodziciel kciuka mięsień zginacz krótki kciuka mięsień odwodziciel krótki kciuka, troczek mięsni zginaczy, mięsień przeciwstawiacz kciuka żyły powierzchowne ręki: łuk żylny grzbietowy - tworzy sieć żylną na grzbiecie ręki, zbierając krew żylną z żył własnych palców, którą rozprowadza przez odgałęzienia do żył przedramienia; żyły wspólne palców - są przedłużeniem żył dłoniowych własnych palców; uchodzą do łuku żylnego dłoniowego powierzchownego; Żyły grzbietowe ręki - tylko do paliczków środkowych po połowie nerw łokciowy i nerw promieniowy. Tylko palec mały jest unerwiany przez 1 nerw łokciowy;
Śródpiersie
Jest to jama klatki piersiowej, jest jamą położoną pośrodkowo między prawym a lewym workiem opłucnej. Od przodu ogranicza je mostek, od tyłu - kręgosłup piersiowy, od dołu - przepona. W części środkowej śródpiersia znajduje się serce. Śródpiersie możemy podzielić na górne i dolne. Górne z kolei na warstwy, a dolne na śródpiersie przednie, środkowe i tylne.
Przepona miedniczna
ma sznurowanie promieniste, tzn., że jej włókna zbiegają się ku dołowi, pozostawiając tzw. otwór odbytniczy; wolne brzegi dźwigacza odbytu, które ograniczają klin, zwane są dźwigaczami odbytu; w przeponie miednicy wyróżnia się 2 mięśnie parzyste - dźwigacz odbytu i guziczny oraz 1 mięsień nieparzysty zwieracz zewnętrzny odbytu; przyczep przepony miednicy odbywa się na jej ścianie bocznej.
Okolica pośladkowa
Parzysta, topograficzna część ciała człowieka, ograniczona od góry w części przyśrodkowej grzebieniem biodrowym, a następnie linią łączącą szczyt kości krzyżowej i kolec biodrowy górny przedni. Z reguły jest symetryczna. Po bokach linia widoczna nad boczną krawędzią brzuśca mięśnia pośladkowego wielkiego, a od spodu przez bruzdę pośladkową. W części przyśrodkowej granicę stanowi karb odbytu. Ku górze okolica ta graniczy z okolicą lędźwiową (tylko w najwyższym punkcie) i okolicą biodrową. Z boku z okolicą krętarzową. U dołu graniczy z okolicą udową tylną a w najniższym, bocznym punkcie z okolicą udową boczną. Między prawą i lewą okolicą pośladkową znajduje się u góry okolica krzyżowa i poniżej okolica odbytowa. Podstawę tej okolicy stanowią mięśnie pośladkowe, a głównie mięsień pośladkowy wielki, poza tym mięsień pośladkowy średni i mięsień pośladkowy mniejszy. Okolica pośladkowa jest jedną z ważnych stref erogennych.
ZESTAW NR 6
Dół czaszki środkowy
Dół czaszkowy środkowy ma kształt podobny do motyla. Część środkową dołu zajmuje trzon kości klinowej. Jest on wewnątrz pusty i ma połączenie z jamą nosową. Górna powierzchnia przypomina kształtem siodło, stąd nazwa siodło tureckie. Zagłębienie na górnej powierzchni trzonu nosi nazwę dołu przysadki. Tylną granicę dołu tworzy grzbiet siodła. Po obu stronach siodła leżą płytkie rynienkowate zagłębienia, zwane bruzdami tętnicy szyjnej. W skład każdej części bocznej dołu czaszkowego środkowego wchodzą: skrzydło większe kości klinowej i część piramidy kości skroniowej. W skrzydle większym kości klinowej widnieją trzy otwory. Najbliżej szczeliny oczodołowej górnej leży otwór okrągły. Ku tyłowi i bokowi od niego znajdują się znane już nam otwory: owalny i kolcowy. Granicę dołu czaszkowego przedniego i tylnego stanowią górne brzegi części skalistej kości skroniowej oraz grzbiet siodła.
Cieśń gardzieli
Obszar łączący jamę ustną z częścią ustną gardła. Ograniczona jest: od góry - podniebienie miękkie z języczkiem, od boków - łuki podniebienno-gardłowe, od dołu - nasada języka. Cieśń gardzieli może się zwężać lub nawet zamykać, gdyż w łukach podniebienno-gardłowych znajdują się mięśnie, które mogą się kurczyć. Ma to duże znaczenie podczas przełykania pokarmów. Podczas picia cieśń gardzieli zwęża się, a język działa jak tłok (model pompy ssącej) zasysając płyn do gardła. Podczas mówienia cieśń gardzieli dzięki zmianie swoich kształtów moduluje częściowo barwę dźwięków, wpływając na ich brzmienie. Cieśń gardzieli pojawia się dopiero u ssaków, które wykształciły zęby trzonowe.
Okolica grzbietu ręki
Kości ręki: Kość grochowata, Trzeszczka małe kosteczki z włóknistą strukturą występujące w różnej liczbie w stawach dłoni; Kość haczykowata, Kość trój graniasta, Kość księżycowa, Kość główkowata, Kość łódeczkowata, Nadgarstek - zestaw ośmiu połączonych stawowo kości ułożonych w dwa szeregi; łączy się powyżej z kością łokciową, stawowo z kością promieniową i poniżej z kośćmi śródręcza; Kość czworoboczna mniejsza, Kość czworoboczna większa, Śródręcze zestaw pięciu kości; tworzących szkielet dłoni ( pierwsza kość śródręcza, druga kość śródręcza; trzecia kość śródręcza, czwarta kość śródręcza i piąta kość ); Paliczki - Mięśnie powierzchowne ręki: Widok z tyłu: Mięśnie międzykostne grzbietowe, Ścięgno mięśnia prostownika palców, Ścięgno końcowe mięśnia zginacza powierzchownego palców, Ścięgno mięśnia prostownika krótkiego kciuka, Ścięgno mięśnia prostownika długiego kciuka, Troczek mięśni prostowników, Ścięgno mięśnia prostownika palca małego Widok z przodu: mięsień przeciwstawiacz palca małego, ścięgna mięśnia zginacza głębokiego palców, ścięgna mięśnia zginacza powierzchownego palca, mięsień zginacz krótki palca małego, mięsień przywodziciel kciuka mięsień zginacz krótki kciuka mięsień odwodziciel krótki kciuka, troczek mięsni zginaczy, mięsień przeciwstawiacz kciuka żyły powierzchowne ręki: łuk żylny grzbietowy - tworzy sieć żylną na grzbiecie ręki, zbierając krew żylną z żył własnych palców, którą rozprowadza przez odgałęzienia do żył przedramienia; żyły wspólne palców - są przedłużeniem żył dłoniowych własnych palców; uchodzą do łuku żylnego dłoniowego powierzchownego; Żyły grzbietowe ręki - tylko do paliczków środkowych po połowie nerw łokciowy i nerw promieniowy. Tylko palec mały jest unerwiany przez 1 nerw łokciowy;
Śródpiersie górne, zawartość
Warstwa gruczołowa grasica; Warstwa żylna - żż. ramienno - głowowe; ż. główna górna; ż. nieparzysta ( końcowy odcinek ); ż. nieparzysta krótka dodatkowa; Warstwa nerwowa - nn. przeponowe; nn. błędne; n. krtaniowy wsteczny lewy; Warstwa tętnicza pień ramienno głowowy; t. szyjna wspólna lewa; t. podobojczykowa lewa; łuk aorty; gałęzie oskrzelowe łuku aorty; Warstwa narzędziowa - tchawica; węzły chłonne przy tchawiczne; węzły chłonne tchawiczno - oskrzelowe górne; przełyk; Warstwa nerwowo - chłonna - pnie współczulne; przewód piersiowy.
Przestrzeń zaotrzewnowa jamy brzusznej
zawartość -przestrzeń położona między otrzewną ścienną a powięzią wewnątrz brzuszną, część przestrzeni zewnątrz otrzewnowej. Jest ona najlepiej wykształcona na tylnej ścianie brzucha. Wypełniają tkanka łączna luźna oraz duże narządy i naczynia.. Składa się z tkanki łącznej( cienkiej warstwy) Cała otrzewna jest gładka i lśniąca i przeźroczysta, jest wilgotna dzięki czemu możliwe są ruchy jelit. Otrzewna pełni funkcję obronną, gdyż nabłonek który wypełniają posiada plamki mleczne, które produkują limfocyty i posiadają zdolność szybkiego wchłaniania ciał obcych. Narządy znajdujące się tam pokryte są przez otrzewną tylko od przodu. Jeżeli otrzewna zostanie zerwana powstają zrosty, które ograniczają ognisko zapalne. Zawartość przestrzeni zaotrzewnowej: Położenie pierwotnie zaotrzewnowe: Nadnercza; Nerki; brzuszne odcinki moczowodów; aorta; żyła główna dolna; Położenie wtórnie zaotrzewnowe: głowa i trzon trzustki (ale nie ogon, który jest położony w wiązadle śledzionowo-nerkowym); dwunastnica, poza najbliższym pierwszym segmentem, który jest położony wewnątrzotrzewnowo; okrężnica wstępująca i zstępująca (ale nie poprzecznica ani esica)
Narządy płciowe męskie zewnętrzne
Moszna - workowata struktura mięśniowo - skórna; w przedniej części krocza; w pozycji stojącej zwisa pomiędzy udami, zawiera w swoim wnętrzu jądra; Jądra owalne narządy położone wewnątrzotrzewnowo; produkują plemniki - męskie komórki rozrodcze, oraz hormony odpowiedzialne za pojawienie się męskich cech płciowych; Prącie zewnętrzny narząd płciowy męski; zawiera cewkę moczową, która wyprowadza mocz oraz umożliwia umieszczenie nasienia w pochwie podczas stosunku seksualnego.
ZESTAW NR 7
Gardło
ma kształt lejkowatej mięśniowo - włóknistej spłaszczonej cewy, położonej w tyle za jamą nosową, ustną i krtanią, a przed trzonami kręgów szyjnych; rozciąga się od podstawy czaszki do dolnego brzegu krtani ( do poziomu IV kręgu szyjnego ), gdzie przechodzi w przełyk; długość gardła wynosi 12-14 cm; włóknista warstwa ściany gardła jest mocno przytwierdzona do podstawy czaszki; górna część gardła ma kształt lejka, który ku dołowi stopniowo przybiera postać spłaszczonego cylindra ( ściana przednia i tylna zbliżają się ku sobie, tak że na poziomie wejścia do krtani stykają się one ze sobą, tworząc wąską szparę, która rozszerza się podczas przełykania pokarmu ); jamę gardła dzielimy na: górną - nosową ( jama nosowo - gardłowa ); część środkową - ustną; część dolną - krtaniową; gardło ma szereg otworów, które łączą jamę gardła z jamami sąsiednimi; z jamą nosową łączą je dwa nozdrza tylne; z jamą bębenkową - symetryczne ujścia gardłowe trąbek słuchowych; z jamą ustną- cieśń gardzieli (otwór łączący jamę ustną z gardłem, ograniczoną przez języczek, obustronnie przez łuk podniebienno-gardłowy oraz nasadę języka ) ; z krtanią wejście do krtani; ku dołowi gardło przechodzi w przełyk.
Okolica ramienia
Kości ramienia: Widok z przodu: Głowa kości ramiennej, Nadkłykieć przyśrodkowy, Dół wyrostka łokciowego, Kłykieć kości ramiennej, Bloczek kości ramiennej Widok z tyłu: Guzek większy, Wyrostek kruczy, Guzek mniejszy, Głowa kości ramiennej; Szyjka anatomiczna kości ramiennej, Kość ramienna, Kłykieć kości ramiennej; Bloczek kości ramiennej; Dół dziobiasty; Mięśnie powierzchniowe ramienia: Widok z tyłu: Mięsień obły większy, Mięsień trój głowy ramienia, Powięź podgrzebieniowa, Mięsień najszerszy grzbietu, Ścięgno mięśnia trójgłowego ramienia, Mięsień ramienno - promieniowy Widok z przodu: Mięsień dwugłowy ramienia, Mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka, Mięsień ramienno
promieniowy, Mięsień ramienny, Kłykieć kości ramiennej Nerwy ramienne: Nerw pachowy, Nerw skórny przyśrodkowy ramienia; Nerw mięśniowo skórny, Nerw promieniowy, Nerw łokciowy, nerw pośrodkowy, Splot ramienny powstał z połączenia gałęzi przednich piątego, szóstego, siódmego i ósmego nerwu szyjnego oraz pierwszego nerwu piersiowego; daje początek pniom górnemu, środkowemu i dolnemu, które są początkiem części nadobojczykowej splotu; część podobojczykowa jest źródłem wszystkich nerwów biegnących do wolnej kończyny górnej. W splocie ramiennym położone są następujące nerwy: nerw mięśniowo, nerw promienny; nerw pachowy, pień górny, pień środkowy, pień dolny, nerw piersiowy długi, nerwy piersiowe nerw pośrodkowy, nerw łokciowy, nerw skórny przyśrodkowy przed ramienny.
Korzeń płuca
Korzeń płuca albo trzon płuca łączy serce oraz tchawicę z powierzchnią śródpiersiową płuca i utworzony jest przez te wszystkie twory, które wchodzą do wnęki płuca lub z niej wychodzą. Opłucna obejmująca korzeń płuca wraz z jej przedłużeniem ku dołowi więzadłem płucnym, analogicznie do krezki jelita stanowi, jak już wspomniano, krezkę płuca , przejście opłucnej ściennej w opłucną płucną. Między przednią a tylną blaszką krezki w części dolnej, w obrębie więzadła płucnego, znajduje się nieznaczna tylko ilość tkanki łącznej, kilka żył oraz węzłów i naczyń chłonnych, podczas kiedy w górnej części krezki, w obrębie korzenia, znajdują się z każdej strony: oskrzela, obie żż. płucne, górna i dolna, gałęzie i żż. oskrzelowe, naczynia chłonne, splot płucny (nerwowy) oraz otaczająca te twory tkanka łączna.
Położenie wątroby
Jest największym gruczołem organizmu ważącym ok. l,5kg; Leży w prawej okolicy podżebrowej, nadpępczu i lewej okolicy podżebrowej, wewnątrzotrzewnowo; Wyróżnia się dwie powierzchnie:
O powierzchnię przeponową, wypukłą, zwrócona ku górze w kierunku przepony; o powierzchnię trzewną, płaska zwrócona do narządów jamy brzusznej. Obie powierzchnie są oddzielone od siebie ostrym brzegiem dolnym
Położenie narządów w miednicy męskiej
Okrężnica esowata końcowy odcinek okrężnicy, kończy się w miednicy mniejszej, przechodząc w odbytnicę; Pęcherz moczowy - narząd zbudowany ze ściany mięśniowo - śluzówkowej; uchodzą do niego moczowody; gromadzi mocz aż do czasu mikcji; leży nad prostatą; Moczowód - przewód, który łączy nerkę z pęcherzem; Spojenie łonowe - nietypowy chrząstkozrost utworzony przez połączenie kości łonowych, stanowiących przednie ograniczenie jamy miednicy; Cewka moczowa - przewód, który transportuje mocz z pęcherza moczowego poprzez poszczególne odcinki do ujścia zewnętrznej cewki moczowej; Gruczoł krokowy - gruczoł leżący poniżej pęcherza; obejmuje odcinek sterczowy cewki moczowej; produkuje wydzielinę ( składnik odżywczy dla plemników ) i wodorowęglany będące osoczem spermy; Najądrze -jest prostym narządem o podłużnym kształcie, rozszerzonym w swej części górnej od tyłu i góry do jądra, podobnym do grzebienia Chełmu; odprowadza plemniki i spełnia jednocześnie funkcję ich zbiornika; jego długość wynosi około 5 cm, szerokość - 1 cm, wysokość - 0,5 cm; w najądrzu wyróżniamy głowę, trzon i ogon najądrza; Nasieniowody - nasieniowód jest przewodem, będącym przedłużeniem przewodu najądrza; uchodzi do części sterczowej cewki moczowej jako przewód wytryskowy, po uprzednim zespoleniu się z przewodem wydalającym pęcherzyka nasiennego; w jego przebiegu towarzyszy mu wiele naczyń i nerwów tworzących razem z nim powrózek nasienny; w nasieniowodzie wyróżniamy: część mosznowa, część pachwinową i część miedniczą; Pęcherzyki nasienne - są parzystymi gruczołami, gruszkowatego kształtu; długość - ok. 5 cm, średnica przekroju ok. 2 cm, pojemność od 5 do 10 cm3; leżą w pobliżu podstawy gruczołu krokowego, a poniżej dna pęcherza moczowego;
Okolica podeszwowa
Kości okolicy podeszwowej: kość łódkowata, kość piętowa, kość sześcienna, kości klinowate, pierwsza kość śródstopia; druga kość śródstopia; trzecia kość śródstopia; czwarta kość śródstopia; piąta kość śródstopia; pierwszy paliczek; drugi paliczek; trzeci paliczek.Mięśnie powierzchowne podeszwy stopy: mięsień zginacz krótkich palców, mięsień przywodziciel palucha, ścięgna mięśnia zginacza długiego palucha, mięśnie glistowate stopy, powieź podeszwowa, mięsień zginacz krótki paluch, mięsień odwodziciel palca małego, mięsień zginacz krótki palca małego Nerwy okolicy podeszwowej: nerw podeszwowo boczny, nerw podeszwowy przyśrodkowy Układ tętniczy okolicy podeszwowej: tętnica podeszwowa śródstopia - odchodzą od łuku podeszwowego głębokiego i biegną w przestrzeni międzykostnych czterech kości śródstopia, wysyłając odgałęzienia dochodzące do podeszwowej strony palców stopy; tętnice podeszwowe przyśrodkowe i boczne - końcowe odgałęzienia tętnicy piszczelowej tylnej, biegną wzdłuż stopy; łuk podeszwowy głęboki - powstał z połączenia tętnic: gałęzi podeszwowej głębokiej tętnicy grzbietowej stopy i tętnicy podeszwowej bocznej od tętnicy piszczelowej tylnej.
ZESTAW NR 8
Gardło
ma kształt lejkowatej mięśniowo - włóknistej spłaszczonej cewy, położonej w tyle za jamą nosową, ustną i krtanią, a przed trzonami kręgów szyjnych; rozciąga się od podstawy czaszki do dolnego brzegu krtani ( do poziomu IV kręgu szyjnego ), gdzie przechodzi w przełyk; długość gardła wynosi 12-14 cm; włóknista warstwa ściany gardła jest mocno przytwierdzona do podstawy czaszki; górna część gardła ma kształt lejka, który ku dołowi stopniowo przybiera postać spłaszczonego cylindra ( ściana przednia i tylna zbliżają się ku sobie, tak że na poziomie wejścia do krtani stykają się one ze sobą, tworząc wąską szparę, która rozszerza się podczas przełykania pokarmu ); jamę gardła dzielimy na: górną - nosową ( jama nosowo - gardłowa ); część środkową - ustną; część dolną - krtaniową; gardło ma szereg otworów, które łączą jamę gardła z jamami sąsiednimi; z jamą nosową łączą je dwa nozdrza tylne; z jamą bębenkową - symetryczne ujścia gardłowe trąbek słuchowych; z jamą ustną- cieśń gardzieli (otwór łączący jamę ustną z gardłem, ograniczoną przez języczek, obustronnie przez łuk podniebienno-gardłowy oraz nasadę języka ) ; z krtanią wejście do krtani; ku dołowi gardło przechodzi w przełyk.
Trójkąt tętnicy szyjnej
ograniczony jest: brzegiem przednim m. mostkowo obojczykowo sutkowego; brzuścem górnym m. łopatkowo - gnykowego; brzuścem tylnym m. dwubrzuścowego; jest ona zamknięty blaszką powierzchowną powięzi szyi; następuje w nim podział t. szyjnej wspólnej na jej gałęzie końcowe: tt. szyjną wew. i zew. (dzieli się na dwa odgałęzienia); bocznie od tt. szyjnych biegnie żyła szyjna wew. częściowo przykryta przez m. mostkowo obojczykowo - sutkowy; łuk n. podjęzykowego oraz gałąź górna pętli szyjnej, n. błędny z n. krtaniowym górnym; w dolnym kacie trójkąta wyczuwalny jest guzek przedni wyrostka poprzecznego szóstego kręgu szyjnego powyżej, przy brzegu m. mostkowo - obojczykowo - sutkowego wyczuwa się tętno tętnicy szyjnej wspólnej.
Okolica przedramienia
Kości przedramienia: Widok z przodu: wcięcie bloczkowe, wyrostek dziobiasty, guzowatość kości promieniowej, szyjka kości promieniowej, wyrostek rylcowaty, kość łokciowa, głowa kości łokciowej, wyrostek rylcowaty, Widok z tyłu, wyrostek łokciowy, głowa kości promieniowej, głowa kości łokciowej; wyrostek rylcowaty; kość promieniowa, Mięśnie powierzchowne przedramienia: Widok z tyłu: nadkłykieć, przyśrodkowy kości ramiennej, mięsień łokciowy, mięsień zginacz łokciowy nadgarstka, powięź przedramienia, mięsień prostownik łokciowy nadgarstka, mięsień prostownik palca małego, troczek mięśni prostowników, mięsień odwodziciel długi kciuka, mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka, mięsień prostownik palców, mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka, Widok z przodu: ścięgno mięśnia trójgłowego ramienia; mięsień ramienno
promieniowy, mięsień nawrotny obły, mięsień zginacz promieniowy nadgarstka, mięsień dłoniowy długi, troczek mięśni zginaczy, mięsień zginacz Powierzchniowy palców, mięsień zginacz łokciowy nadgarstka, rozcięgno dwugłowego ramienia, nadkłykieć przyśrodkowy kości, Układ nerwowy przedramienia: nerw skórny boczny przedramienia, nerw promieniowy, gałąź powierzchowna końcowa nerwu promiennego, gałąź głęboka nerwu promieniowego, nerw pośrodkowy, nerw międzykostny przedni, nerw łokciowy, Układ tętniczy przedramienia: tętnica wsteczna promieniowa, tętnica promieniowa, tętnica ramienna, tętnica wsteczna łokciowa przednia, tętnica międzykostna wspólna, tętnica łokciowa, Układ żylny powierzchowny przedramienia: kończyny górne mają dwa bliźniacze układy żylne: głęboki i powierzchowny; układ głęboki jest równoległy do tętniczego, z identycznym przebiegiem i nazewnictwem, choć na każdą tętnicę przypadają dwie żyły, aż do tętnicy pachowej; natomiast układ powierzchowny ma inne nazewnictwo i przebiega w tkance podskórnej w powierzchownych okolicach ramienia, przedramienia i ręki; łączy się z układem żył głębokich w okolicy dołu łokciowego i w miejscu ujścia wielkich pni żył powierzchownych do żył ramiennych i żyły pachowej; żyłom powierzchownym towarzyszą nerwy skórne i naczynia chłonne powierzchowne; żyła odpromieniowa, żyła środkowa łokcia ( część dopromieniowa ), żyła odpromieniowa dodatkowa przedramienia, żyła pośrodkowa przedramienia, żyłą odłokciowa, żyła pośrodkowa łokcia, zespolenie układu żylnego powierzchniowego i głębokiego, żyłą odłokciowa przedramienia.
Otrzewna i jama otrzewnej
Otrzewna -jest to błona surowicza; składa się z otrzewnej ściennej, która wyściela od wewnątrz ściany jamy brzusznej i jamy miednicy oraz otrzewnej trzewnej, która pokrywa narządy częściowo lub w całości; pomiędzy blaszkami otrzewnej znajduje się szczelinowata przestrzeń zawierająca niewielką ilość surowiczego płynu; pomiędzy pokrytymi otrzewną narządami występują fałdy błony surowiczej, określane jako krezki lub więzadła; krezka-jest to fałd otrzewnej łączący ścianę jamy brzusznej z pewnym odcinkiem jelita, np.: krezka jelita cienkiego; więzadła otrzewnej są to fałdy, które łączą ścianę jamy brzusznej z narządami, np. wątroby ( więzadło sierpowate wątroby) lub macicy ( więzadło szerokie macicy ); więzadła łączą też poszczególne narządy ze sobą, np. więzadło żołądkowo okrężnicze. Jama otrzewnej
przestrzeń potencjalna znajdująca się między otrzewną ścienną a otrzewną trzewną. W warunkach prawidłowych zawiera niewielką ilość płynu, w stanach patologii może gromadzić jego duże ilości (puchlina brzuszna). U mężczyzn nie ma połączenia z innymi jamami ciała, u kobiet otwierają się do niej ujścia jajowodów.
Narządy płciowe żeńskie zewnętrzne
Srom niewieści - składa się ze wzgórka łonowego, z warg sromowych większych, zespalających się spoidłem przednim i tylnym warg i ograniczających szparę sromu, oraz warg sromowych mniejszych, ograniczających przedsionek pochwy; powyżej warg sromowych mniejszych znajduje się łechtaczka; Łechtaczka -jest narządem, odpowiadającym mniej więcej prąciu męskiemu; składa się z dwóch niewielkich ciał jamistych łechtaczki prawego i lewego, oddzielonych przegrodą ciał jamistych, otoczonych błoną białawą i zakończonych szczątkową żołędzia łechtaczki; jej podrażnienie wywołuje uczucie rozkoszy płciowej; poniżej łechtaczki, w przedsionku pochwy, znajduje się ujście zewnętrzne cewki moczowej; wejście do pochwy u dziewic jest zamknięte błoną dziewiczą z pozostawieniem jedynie małego otworu; podczas pierwszego stosunku płciowego błona dziewicza zostaje rozerwana, pozostaje jedynie wąski rąbek błony śluzowej - strzępki błony dziewiczej. Wzgórek łonowy - jest to zaokrąglona wyniosłość przed spojeniem łonowym, utworzona przez większe skupienie tkanki tłuszczowej. Ma on kształt trójkąta, którego wierzchołek skierowany jest ku dołowi, łącząc się jednocześnie z wargami sromowymi większymi. Grubość wzgórka wynosi ok. 2 do 3 cm . W okresie pokwitania wzgórek łonowy pokrywa się stopniowo szorstkimi włosami łonowymi. Granica obszaru pokrycia włosami ma przebieg poziomy; wargi sromowe większe - są to dwa podłużnie silnie rozwinięte fałdy skórne, są one odpowiednikiem moszny. Wargi można podzielić na dwie powierzchnie, na zewnątrz jest ciemno zabarwiona i jest owłosiona skóra, obficie zaopatrzona w gruczoły łojowe i potowe. Natomiast cześć wewnętrzna, znacznie delikatniejsza, w głębi wilgotna, przypominająca błonę śluzowa; Wargi sromowe mniejsze - są to dwa cienkie różowoczerwone fałdy skóry ciągnące się od łechtaczki skośnie w dół i ku dołowi. Od przodu każda z tych warg dzieli się na dwa ramiona. Ramiona górne obu stron łączą się ze sobą nad łechtaczką, tworząc fałd skórny pokrywający ją na kształt kapturka, tak zwany napletkiem łechtaczki; Przedsionek pochwy - to eliptyczna płytka przestrzeń, ograniczona z boków wargami mniejszymi; od przodu - wędzidełkami łechtaczki; od tyłu wędzidełkiem warg sromowych mniejszych. W szparze tej znajduje się ujście zewnętrzne cewki moczowej i ujście pochwy. Opuszki przedsionka - są to parzyste twory zbudowane z tkanki łącznej gąbczastej, zawarte w ścianie sromu u podstawy warg sromowych mniejszych, po obu stronach ujścia pochwy. Mają one kształt migdała długości 3-4 cm .
Okolica podudzia
Kości podudzia: Widok z przodu: głowa kości strzałkowej, guzowatość piszczeli, grzebień kości piszczelowej, kość strzałkowa, kość piszczelowa Widok z tyłu: wzniosłość międzykłykciowa, powierzchnie stawowe kości piszczelowej, wyrostek rylcowaty strzałki, kostka boczna, kostka przyśrodkowa. Mięśnie powierzchowne podudzia: Widok z wewnątrz: mięsień półścięgnisty, rzepka, gęsia stopa powierzchowna mięsień piszczelowy przedni, grzebień kości piszczelowej, troczek mięśni prostowników, mięsień półbłoniasty, mięsień smukły, mięsień zginacz długi palców, mięsień zginacz długi palucha, więzadło trójgraniaste, troczek zginaczy, Widok z zewnątrz: pasmo biodrowo piszczelowe, mięsień dwugłowy uda głowa krótka mięśnia dwugłowego uda, mięsień brzuchaty łydki, mięsień płaszczko waty, ścięgno Achillesa, kostka boczna, troczek mięśni strzałkowych, mięsień czworogłowy uda, mięsień strzałkowy długi, mięsień prostownik długi palców, mięsień strzałkowy krótki, mięsień piszczelowy przedni, mięsień strzałkowy trzeci, troczek mięśni prostowników, Widok z przodu: rzepka, więzadło własne rzepki, mięsień piszczelowy przedni, Mięsień prostownik długi palców, Mięsień prostownik długi palucha, Mięsień krawiecki, Mięsień czworogłowy uda, Głowa przyśrodkowa mięśnia brzuchatego łydki, Grzebień kości piszczelowej, Troczek mięśni prostowników; Widok z tyłu: Mięsień półbłoniasty, Mięsień półścięgnisty; Mięsień brzuchaty łydki, Ścięgno Achillesa; Mięsień dwugłowy uda; Dół podkolanowy; Mięsień płaszczko waty; Kostka przyśrodkowa; Kostka boczna. Nerwy podudzia: Nerw kulszowy, Nerw strzałkowy wspólny, Nerw strzałkowy powierzchowny, Nerw strzałkowy głęboki, Nerw piszczelowy, Nerw skórny przyśrodkowy łydki, Nerw udowo goleniowy, Żyły powierzchowne podudzia: Żyły podskórne powierzchni przedniej kolana, Żyła odstrzałkowa, Ujście żyły odstrzałkowej do żyły podkolanowej, Zespolenie żyły odstrzałkowej i odpiszczelowej, Żyły podskórne powierzchni przedniej podudzia, Żyła odpiszczelowa Układ tętniczy podudzia: Tętnica podkolanowa, Tętnica wsteczna piszczelowa przednia, Tętnica piszczelowa przednia, tętnica zstępująca kolana, pień piszczelowo, Tętnica piszczelowa tylna, Tętnica strzałkowa
ZESTAW NR 9
Jama nosowa
podzielona jest na dwie połowy przegrodą nosa; przegroda ustawiona jest w płaszczyźnie strzałkowej, zbudowana jest z kości, chrząstki i skóry; w skład części kostnej przegrody nosa wchodzi - lemiesz i blaszka pionowa kości sitowej; część chrzestną twarzy tworzy chrząstka przegrody nosa; najbardziej wysunięta ku przodowi część przegrody zbudowana jest ze skóry ( część błoniasta ); od tyłu jama nosowa łączy się z gardłem przez nozdrza tylne; każda z połówek jamy nosowej podzielona jest przez trzy małżowiny nosowe na cztery przewody nosowe; przewód nosowy górny - leży między małżowiną nosową górną a środkową; przewód nosowy środkowy znajduje się miedzy małżowiną nosową środkową a dolną; przewód nosowy dolny - leży między małżowiną nosową dolną a dnem jamy nosowej; przewód nosowy wspólny - leży między wolnymi brzegami małżowin a przegrodą nosa. Ku przodowi od przewodów nosowych leży przedsionek nosa - tworzy go rozszerzona część jamy nosowej między nozdrzami przednimi a fałdem błony śluzowej (tzw. Grobla nosa biegnie od końca przedniego małżowiny nosowej środkowej ku przodowi); od tyłu przewody nosowe łączą się, z: przewodem nosowo - gardłowym; jama nosowa łączy się z wypełnionymi powietrzem zatokami przynosowymi - zatoka klinowa, szczękowa, czołowa oraz komórka kości sitowej; jama nosowa wysłana jest błoną śluzową, pokryta nabłonkiem wielowarstwowym migawkowym, przedsionek pokrywa skóra z tkwiącymi w niej krótkimi, grubymi włoskami; czynnościowo jamę nosową można podzielić, na: okolicę węchową zajmuje górną część jamy nosowej, leżącą między małżowiną nosową górną a przegrodą nosa; okolicę oddechową - obejmuje pozostałą część nosa: przez tę okolicę przechodzi powietrze do dalszych odcinków dróg oddechowych.
Powięzie szyi
Powięź szyi powierzchowna-blaszka powierzchowna powięzi szyi (stanowi dalszy ciąg powięzi ciała. W przestrzeniach przez nią utworzonych znajdują się: m. mostkowo-obojczykowo-sutkowy: m. czworoboczny. Rozciąga się on ponad trójkątem szyi bocznym. Powięź szyi środkowa- blaszka przedtchawicza powięzi szyi- pokrywa mięśnie podgnykowe: m. mostkowo-gnykowy, m. mostkowo-tarczowy, m. tarczowo-gnykowy i m. łopatkowo-gnykowy. Kończąc się na bocznym brzegu m. łopatkowo-gnykowego tworzy trójkątny namiot, który rozpięty jest między obojczykiem a kością gnykową i zamyka górny otwór klatki piersiowej. Dzięki zrośnięciu się pośredniego ścięgna m. łopatkowo-gnykowego z pęczkiem naczyniowo-nerwowym i przydanką ż. Szyjnej wew. Mięsień ten jest w stanie zapewnić stałą drożność światła żylnego. Napina on również powięź szyi środkową. Powięź szyi głęboka blaszka przedkręgowa powięzi szyi pokrywa mięśnie szyi głębokie: m. długi szyi i m. długi głowy oraz mięśnie szyi boczne: mm. pochyłe, m. dźwigacz łopatki
Okolica dłoni
Żyły dłoni żyły dłoniowe własne: rozpoczynają się w końcowej części palców, przenoszą krew żylną do żył dłoniowych wspólnych palców; Układ tętniczy dłoni: gałąź dłoniowa powierzchowna tętnicy promieniowej, tętnica główna kciuka, tętnice dłoniowe wspólne palców, tętnice dłoniowe własne palców, gałąź dłoniowa głęboka tętnicy łokciowej, łuk dłoniowy powierzchowny, łuk dłoniowy głęboki. Nerwy dłoni: nerwy dłoniowe wspólne palców po osiągnięciu dłoni nerw pośrodkowy oddaje różne, odgałęzienia, unerwiające mięśnie glistowatę I i II, mięśnie kłębu oraz głowę powierzchowną krótkiego zginacza kciuka i skórę palców I, II, III i promieniowej strony IV; ^ nerwy dłoniowe własne palców nerwy dłoniowe wspólne palców wysyłają odgałęzienia do skóry palców I, II, III i promieniowej strony IV; gałąź głęboka końcowa nerwu łokciowego, gałąź powierzchowna końca nerwu łokciowego Mięśnie dłoni: mięsnie międzykostne dłoniowe cztery małe mięśnie na powierzchni dłoniowej ręki między kośćmi śródręcza; mięsień odwodziciel palca małego - zajmuje powierzchnię wewnętrzną dłoni od nadgarstka do pierwszego paliczka piątego palca.
Położenie śledziony
Jest największym gruczołem układu chłonnego, leżącym w okolicy podżebrowej lewej pomiędzy IX a XI żebrem; Długa oś śledziony przebiega wzdłuż X żebra; Położona jest wewnątrzotrzewnowo
Ułożenie jelita cienkiego
rozpoczyna się od odźwiernika żołądka i kończy ujściem do jelita grubego, położonym w prawym dole biodrowym; długość jelita cienkiego wynosi 4 - 5 m; średnica 45 25 mm; odległość od odźwiernika do zastawki krętniczo pątniczej mierzona zgłębnikiem u człowieka żywego wynosi 3 m; rozróżniamy w nim trzy odcinki - dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte
Okolica krocza
Krocze żeńskie: Mięsień smukły, Mięsień kulszowo
jamisty, Łechtaczka, Ujście cewki moczowej, Wargi sromowe, Przedsionek pochwy; Szew krocza, Odbyt, Mięsień dźwigacz odbytu Więzadło odbytowo
guziczne, Wierzchołek kości guziczne, Zwieracz zewnętrzny odbytu Mięsień pośladkowy wielki, Mięsień guziczny, Mięsień powierzchowny krocza > Mięsień opuszkowo - gąbczasty Krocze męskie: Prącie męski organ rozrodczy; zbudowany jest z ciał jamistych prącia, które wypełniają się krwią podczas pobudzenia seksualnego i powodują wzwód prącia oraz części gąbczastej cewki moczowej; przez cewkę moczową wydalany jest mocz, a w czasie aktu seksualnego nasienie; Mięsień opuszkowo
gąbczasty, Mięsień kulszowo
jamisty Mięsień poprzeczny powierzchowny krocza, Mięsień dźwigacz odbytu, zewnętrzny odbytu, Wierzchołek kości ogonowej, mięsień pośladkowy wielki, Mięsień guziczny, Szew krocza, Powięź głęboka prącia
ZESTAW NR10
Dół podskroniowy
Ograniczenia i ściany góra: powierzchnia podskroniowa skrzydła większego kości klinowej, dół: wyrostek zębodołowy szczęki, przód: powierzchnia podskroniowa szczęki, tył: nasada wyrostka jarzmowego (wyrostek stawowy kości skroniowej, ściana przyśrodkowa: blaszka boczna wyrostka skrzydłowatego kości klinowej , bok: stanowi go gałąź żuchwy Zawartość :Dół podskroniowy zawiera: mięśnie skrzydłowe przyśrodkowy oraz boczny górny i boczny dolny, splot żylny skrzydłowy, struna bębenkowa, nerw skalisty mniejszy, nerw żuchwowy, tętnica szczękowa (odcinek drugi) Połączenia Położenie dołu podskroniowego powoduje, iż łączy się on z innymi ważnymi przestrzeniami twarzoczaszki: ku górze przechodzi w dół skroniowy, ku dołowi w przestrzeń przygardłową, ku tyłowi w dół zażuchwowy. Od strony dołu zażuchwowego do dołu podskroniowego wchodzi: tętnica szczękowa i żyła szczękowa oraz nerw uszno-skroniowy. Ponadto za pośrednictwem otworów czaszki łączy się on z: dołem skrzydłowo-podniebiennym przez szczelinę skrzydłowo -żuchwową, dół środkowy czaszki przez otwór owalny i otwór kolcowy, oczodół przez szczelinę oczodołową dolną
Trójkąt tętnicy szyjnej
ograniczony jest: brzegiem przednim m. mostkowo obojczykowo sutkowego; brzuścem górnym m. łopatkowo - gnykowego; brzuścem tylnym m. dwubrzuścowego; jest ona zamknięty blaszką powierzchowną powięzi szyi; następuje w nim podział t. szyjnej wspólnej na jej gałęzie końcowe: tt. szyjną wew. i zew. (dzieli się na dwa odgałęzienia); bocznie od tt. szyjnych biegnie żyła szyjna wew. częściowo przykryta przez m. mostkowo obojczykowo - sutkowy; łuk n. podjęzykowego oraz gałąź górna pętli szyjnej, n. błędny z n. krtaniowym górnym; w dolnym kacie trójkąta wyczuwalny jest guzek przedni wyrostka poprzecznego szóstego kręgu szyjnego powyżej, przy brzegu m. mostkowo - obojczykowo - sutkowego wyczuwa się tętno tętnicy szyjnej wspólnej.
Okolica dłoni
Żyły dłoni żyły dłoniowe własne: rozpoczynają się w końcowej części palców, przenoszą krew żylną do żył dłoniowych wspólnych palców; Układ tętniczy dłoni: gałąź dłoniowa powierzchowna tętnicy promieniowej, tętnica główna kciuka, tętnice dłoniowe wspólne palców, tętnice dłoniowe własne palców, gałąź dłoniowa głęboka tętnicy łokciowej, łuk dłoniowy powierzchowny, łuk dłoniowy głęboki. Nerwy dłoni: nerwy dłoniowe wspólne palców po osiągnięciu dłoni nerw pośrodkowy oddaje różne, odgałęzienia, unerwiające mięśnie glistowatę I i II, mięśnie kłębu oraz głowę powierzchowną krótkiego zginacza kciuka i skórę palców I, II, III i promieniowej strony IV; ^ nerwy dłoniowe własne palców nerwy dłoniowe wspólne palców wysyłają odgałęzienia do skóry palców I, II, III i promieniowej strony IV; gałąź głęboka końcowa nerwu łokciowego, gałąź powierzchowna końca nerwu łokciowego Mięśnie dłoni: mięsnie międzykostne dłoniowe cztery małe mięśnie na powierzchni dłoniowej ręki między kośćmi śródręcza; mięsień odwodziciel palca małego - zajmuje powierzchnię wewnętrzną dłoni od nadgarstka do pierwszego paliczka piątego palca.
Położenie śledziony
Jest największym gruczołem układu chłonnego, leżącym w okolicy podżebrowej lewej pomiędzy IX a XI żebrem; Długa oś śledziony przebiega wzdłuż X żebra; Położona jest wewnątrzotrzewnowo
Narządy żeńskie w miednicy małej
Jajnik parzysty narząd rozrodczy żeński położony w miednicy mniejszej w dołku jajnikowym; jajniki mają podwójną funkcję: produkują żeńskie hormony płciowe i żeńskie komórki rozrodcze; ich aktywność rozpoczyna się wraz z dojrzewaniem i kończy w okresie menopauzy; Moczowód przewód łączący nerkę z pęcherzem moczowym; leży pomiędzy blaszkami więzadła szerokiego; Jajowody - zwane również trąbką Fallopa; drogi transportu komórek płciowych, łączące jamy otrzewnej z jamą otrzewnej z jamą macicy; w bańce jajowodu najczęściej dochodzi do zapłodnienia; Macica - narząd płciowy odpowiedzialny za zagnieżdżenie zygoty i utrzymujący ciążę; składa się z szerokiego dna, trzonu macicy, cieśń macicy ( przejście trzonu w szyjkę ) i najwęższej części szyjki macicy; Pochwa przewód utworzony przez mięśnie i błonę; rozpoczyna się sklepieniem tylnym, przednim i bocznymi, obejmującymi szyjkę macicy, a kończy się ujściem w przedsionku pochwy; należy do kanału rodnego (w czasie porodu rozciąga się, umożliwiając przejście płodu );
Okolica podudzia
Kości podudzia: Widok z przodu: głowa kości strzałkowej, guzowatość piszczeli, grzebień kości piszczelowej, kość strzałkowa, kość piszczelowa Widok z tyłu: wzniosłość międzykłykciowa, powierzchnie stawowe kości piszczelowej, wyrostek rylcowaty strzałki, kostka boczna, kostka przyśrodkowa. Mięśnie powierzchowne podudzia: Widok z wewnątrz: mięsień półścięgnisty, rzepka, gęsia stopa powierzchowna mięsień piszczelowy przedni, grzebień kości piszczelowej, troczek mięśni prostowników, mięsień półbłoniasty, mięsień smukły, mięsień zginacz długi palców, mięsień zginacz długi palucha, więzadło trójgraniaste, troczek zginaczy, Widok z zewnątrz: pasmo biodrowo piszczelowe, mięsień dwugłowy uda głowa krótka mięśnia dwugłowego uda, mięsień brzuchaty łydki, mięsień płaszczko waty, ścięgno Achillesa, kostka boczna, troczek mięśni strzałkowych, mięsień czworogłowy uda, mięsień strzałkowy długi, mięsień prostownik długi palców, mięsień strzałkowy krótki, mięsień piszczelowy przedni, mięsień strzałkowy trzeci, troczek mięśni prostowników, Widok z przodu: rzepka, więzadło własne rzepki, mięsień piszczelowy przedni, Mięsień prostownik długi palców, Mięsień prostownik długi palucha, Mięsień krawiecki, Mięsień czworogłowy uda, Głowa przyśrodkowa mięśnia brzuchatego łydki, Grzebień kości piszczelowej, Troczek mięśni prostowników; Widok z tyłu: Mięsień półbłoniasty, Mięsień półścięgnisty; Mięsień brzuchaty łydki, Ścięgno Achillesa; Mięsień dwugłowy uda; Dół podkolanowy; Mięsień płaszczko waty; Kostka przyśrodkowa; Kostka boczna. Nerwy podudzia: Nerw kulszowy, Nerw strzałkowy wspólny, Nerw strzałkowy powierzchowny, Nerw strzałkowy głęboki, Nerw piszczelowy, Nerw skórny przyśrodkowy łydki, Nerw udowo goleniowy, Żyły powierzchowne podudzia: Żyły podskórne powierzchni przedniej kolana, Żyła odstrzałkowa, Ujście żyły odstrzałkowej do żyły podkolanowej, Zespolenie żyły odstrzałkowej i odpiszczelowej, Żyły podskórne powierzchni przedniej podudzia, Żyła odpiszczelowa Układ tętniczy podudzia: Tętnica podkolanowa, Tętnica wsteczna piszczelowa przednia, Tętnica piszczelowa przednia, tętnica zstępująca kolana, pień piszczelowo, Tętnica piszczelowa tylna, Tętnica strzałkowa
ZESTAW NR 11
Zawartość oczodołu
kostna puszka, ma kształt piramidy zwróconej podstawą na zewnątrz; otwarta od przodu i komunikuje się z leżącą do tyłu od niego jamą czaszki otworem dla nerwu wzrokowego i szczelinami oczodołu; ze względu na dużą wrażliwość gałki ocznej, ochraniają przed urazami ciało tłuszczowe oczodołu, stanowiące miękkie łożysko, które nie hamuje jej ruchów; w oczodole mieszczą się również mięsnie gałki ocznej i narząd łzowy, należące do narządów dodatkowych oka; Ściana górna - oddziela oczodół od dołu przedniego czaszki: część oczodołowa kości czołowej, skrzydło mniejsze kości klinowej; Ściana dolna oddziela oczodół od zatoki szczękowej: kość jarzmowa; szczęka; kość podniebienna; Ściana przyśrodkowa oddziela oczodół od komórek sitowych i zatoki klinowej: kość sitowa; kość łzowa; wyrostek czołowy szczęki; Otwory oczodołu; Kanał wzrokowy: nerw wzrokowy; tętnica oczna (odchodzi od tętnicy szyjnej wewnętrznej) Szczelina oczodołowa górna łączy oczodół z dołem środkowym czaszki: nerw III, IV, VI, Vi; włókna współczulne ze splotu jamistego; żyła oczna górna.
Trójkąt boczny szyi
jeden z dwóch głównych trójkątów szyi. Ograniczenia: górno-przyśrodkowe: mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy , boczne: mięsień czworoboczny, dolne: obojczyk. Zawartość- trójkąt łopatkowo-obojczykowy, trójkąt łopatkowo-czworoboczny
Śródpiersie środkowe
osierdzie: serce; wielkie naczynia wychodzące z jam serca - aorta występująca i pień płucny (t. płucna prawa, t. płucna lewa ); wielkie naczynia uchodzące do jam serca końcowa część ż. głównej górnej; odcinek piersiowy ż. głównej dolnej; żż. płucne; dwa oskrzela główne: tętnicze gałęzie oskrzelowe aorty piersiowej; żż. oskrzelowe; dwa oskrzela główne: tętnicze gałęzie oskrzelowe aorty piersiowej; żż. oskrzelowe; splot płucny; naczynia przeponowe: naczynia osierdziowo - przeponowe; węzły chłonne: osierdziowe boczne; tchawiczo oskrzelowe górne i dolne, prawe i lewe; węzeł łuku ż. nieparzystej.
Położenie nerek i nadnerczy
Nerka: Jest narządem parzystym; Położone są w jamie brzusznej w przestrzeni zaotrzewnowej, w okolicy lędźwiowej; Nerka prawa leży nieco niżej niż nerka lewa; Powierzchnia tylna nerek przylega do mięśni ściany tylnej jamy brzusznej a powierzchnia przednia do narządów jamy brzusznej. Położenie nadnerczy- nadnercza znajdują się w worku powięziowym nerki. Prawe nadnercze jest trójkątne i całe znajduje się w obrębie umocowanej części wątroby, czyli zaotrzewnowo; lewe nadnercze natomiast jest bardziej pól księży co wato i przykrywa go otrzewna tylnej ściany torby sieciowej. Nadnercza przykrywają n. trzewny większy i częściowo też zwój trzewny. Prawe nadnercze wciska się do trójkątnej przestrzeni łącznotkankowej, jaka znajduje się między ż. główną i ścianą brzucha. Przestrzeń ta powstaje również w następstwie coraz to znaczniejszego oddalania się od ściany brzucha ż. głównej dolnej w kierunku do części ścięgnistej przepony (przestrzeń między naczyniowa. Przez tę przestrzeń tętnica przeponowa osiąga przeponę, a t nerkowa prawa prawą wnękę nerki. Znajdują się tu również liczne węzły chłonne, zwoje, jak też płat ogoniasty wątroby.
Układ narządów w miednicy żeńskiej
Jajnik parzysty narząd rozrodczy żeński położony w miednicy mniejszej w dołku jajnikowym; jajniki mają podwójną funkcję: produkują żeńskie hormony płciowe i żeńskie komórki rozrodcze; ich aktywność rozpoczyna się wraz z dojrzewaniem i kończy w okresie menopauzy; Moczowód przewód łączący nerkę z pęcherzem moczowym; leży pomiędzy blaszkami więzadła szerokiego; Jajowody - zwane również trąbką Fallopa; drogi transportu komórek płciowych, łączące jamy otrzewnej z jamą otrzewnej z jamą macicy; w bańce jajowodu najczęściej dochodzi do zapłodnienia; Macica - narząd płciowy odpowiedzialny za zagnieżdżenie zygoty i utrzymujący ciążę; składa się z szerokiego dna, trzonu macicy, cieśń macicy ( przejście trzonu w szyjkę ) i najwęższej części szyjki macicy; Pochwa przewód utworzony przez mięśnie i błonę; rozpoczyna się sklepieniem tylnym, przednim i bocznymi, obejmującymi szyjkę macicy, a kończy się ujściem w przedsionku pochwy; należy do kanału rodnego (w czasie porodu rozciąga się, umożliwiając przejście płodu );
Okolica uda
Kości uda: Widok z przodu: Głowa kości udowej, Szyjka anatomiczna kości udowej, Kość udowa, Rzepka, Widok z tyłu: Staw biodrowy, Krętarz większy, Krętarz mniejszy, Dół miedzy kłykciowy, Kłykieć przyśrodkowy, Kłykieć boczny, Nerwy uda: Nerw udowy, Nerw zasłonowy, Nerwy skórne przednie uda (grupa boczna ), Nerw mięśnia obszernego bocznego, Nerw mięśnia prostego uda, Nerw kulszowy, Więzadło pachwinowe, Nerwy skórne przednie uda ( grupa przyśrodkowa ), Nerw udowo
goleniowy, Gałąź mięśnia czworogłowego uda nerwu udowego, Nerw mięśnia obszernego przyśrodkowego, Nerw mięśnia obszernego pośredniego Mięśnie powierzchowne uda: Widok z przodu: Kolec biodrowy przedni górni, Mięsień biodrowo lędźwiowy, Mięsień grzebieniowy, Kość łonowa, Mięsień smukły, Mięsień przywodziciel długi, Mięsień czworogłowy uda, Mięsień obszerny przyśrodkowy, Mięsień obszerny boczny, Mięsień prosty uda, mięsień krawiecki, mięsień napinacz powięzi szerokiej, Widok z tylu: powięź piersiowo - lędźwiowa; powięź pośladkowa, głowa krótka mięśnia dwugłowego uda, pasmo biodrowo piszczelowe, mięsień dwugłowy uda, dół podkolanowy; mięsień półbłoniasty, mięsień półścięgnisty, mięsień smukły, mięsień przywodziciel wielki, mięsień pośladkowy wielki, Układ tylny - żyły powierzchowne uda: żyła okalająca biodro powierzchowna, żyła udowa, żyły podskórne powierzchni przedniej uda, zespolenie żyły odstrzałkowej i pośladkowej dolnej, żyła biodrowa zewnętrzna, więzadła pachwinowe, żyły sromowe zewnętrzne, żyła odpiszczelowa dodatkowa, żyła odpiszczelowa, Układ tętniczy uda: tętnica biodrowa zewnętrzna, tętnica biodrowa wewnętrzna, tętnica udowa, tętnica okalająca udo przyśrodkowa, tętnica zstępująca kolana; tętnica podkolanowa, tętnica głęboka uda, tętnica okalająca udo boczne, tętnica udowa ( wspólna ), więzadło pachwinowe.
ZESTAW NR 12
Okolica skroniowa
Okolica skroniowa (lewa i prawa) biegnie wzdłuż wyrostka czołowego kości jarzmowej i wyrostka jarzmowego kości czołowej, kresy skroniowej oraz łuku jarzmowego.
Krtań i tchawica
Krtań: jest narządem akustycznym artykulacyjnym. Kształt - trójścienna piramida szersza u góry i węższa u dołu. Zawieszona jest ona za pomocą więzadeł i mięśni na k. gnykowej. Leży na wysokości 4-5 kręgu szyjnego. Krtań u dołu przechodzi w tchawicę, a po jej bokach położona jest tarczyca. Krtań zbudowana jest z chrząstek. Chrząstki dzielimy na: Nieparzyste: chrząstka tarczowata zbudowana jest z dwóch czworokątnych płytek chrzęstnych złączonych pod pewnym kątem, skierowanym wierzchołkiem ku przodowi. Jest ona wyczuwalna przez skórę; Chrząstka pierścieniowata leży poniżej chrząstki tarczowatej, ma kształt pierścienia; Najniżej leży chrząstka nagłośniowa; ma kształt liścia. Jest bardzo sprężysta (pochylając się ku tyłowi zamyka wejście do krtani). Parzyste - chrząstki, nalewkowate, różkowate i klinowate. We wnętrzu krtani możemy wyróżnić 3 elementy: przedsionek krtani, głośnie, jama podgłośniowa. Przedsionek krtani rozpoczyna się wejściem do krtani, jest to miejsce stanowiące granicę z dolną częścią gardła. Głośnia jest to najwęższa część krtani ograniczona od góry fałdami kieszonki krtaniowej. Poniżej znajdują się fałdy głosowe - struny. Cechą strun jest zbliżanie się i oddalania w zależności od położenia chrząstek. W skład fałd głosowych wchodzą: więzadła głosowe, m głosowe, naczynia krwionośne, tkanka łączna, nerwy. Przestrzeń zawarta między fałdami głosowymi nosi szpary głośni. Fałdy głosowe są wprowadzone w ruch przez powietrze. Mięśnie krtani można podzielić na 2 grupy: mięśnie biegnące między krtanią a kością gnykową (oddziaływają na całą krtań), mięśnie właściwe krtani- wpływają na ruchy poszczególnych chrząstek. Wysokość głosu zależy od: napięcia fałd głosowych, budowy krtani. Tchawica: Wyróżniamy: część szyjną - przebiegającą w przestrzeni środkowej szyi; część piersiową, która przez otwór górny klatki piersiowej wchodzi do śródpiersia i kończy się rozdwojeniem tchawicy na: oskrzele główne prawe; oskrzele główne lewe; budowa tchawicy: Ściana tchawicy przednia i boczna utworzona jest przez chrząstki tchawicze. Są to pierścienie chrząstki szklistej Chrząstki połączone są między sobą za pomocą więzadeł obrączkowatych; Ściana tylna nie zawiera chrząstek; posiada mięsień tchawiczy, który kurcząc się zwęża światło tchawicy. Ściana ta nazywa się ścianą błoniastą i przylega do przełyku.
Korzeń płuca
Korzeń płuca albo trzon płuca łączy serce oraz tchawicę z powierzchnią śródpiersiową płuca i utworzony jest przez te wszystkie twory, które wchodzą do wnęki płuca lub z niej wychodzą. Opłucna obejmująca korzeń płuca wraz z jej przedłużeniem ku dołowi więzadłem płucnym, analogicznie do krezki jelita stanowi, jak już wspomniano, krezkę płuca , przejście opłucnej ściennej w opłucną płucną. Między przednią a tylną blaszką krezki w części dolnej, w obrębie więzadła płucnego, znajduje się nieznaczna tylko ilość tkanki łącznej, kilka żył oraz węzłów i naczyń chłonnych, podczas kiedy w górnej części krezki, w obrębie korzenia, znajdują się z każdej strony: oskrzela, obie żż. płucne, górna i dolna, gałęzie i żż. oskrzelowe, naczynia chłonne, splot płucny (nerwowy) oraz otaczająca te twory tkanka łączna.
Okolica dłoni
Żyły dłoni żyły dłoniowe własne: rozpoczynają się w końcowej części palców, przenoszą krew żylną do żył dłoniowych wspólnych palców; Układ tętniczy dłoni: gałąź dłoniowa powierzchowna tętnicy promieniowej, tętnica główna kciuka, tętnice dłoniowe wspólne palców, tętnice dłoniowe własne palców, gałąź dłoniowa głęboka tętnicy łokciowej, łuk dłoniowy powierzchowny, łuk dłoniowy głęboki. Nerwy dłoni: nerwy dłoniowe wspólne palców po osiągnięciu dłoni nerw pośrodkowy oddaje różne, odgałęzienia, unerwiające mięśnie glistowatę I i II, mięśnie kłębu oraz głowę powierzchowną krótkiego zginacza kciuka i skórę palców I, II, III i promieniowej strony IV; ^ nerwy dłoniowe własne palców nerwy dłoniowe wspólne palców wysyłają odgałęzienia do skóry palców I, II, III i promieniowej strony IV; gałąź głęboka końcowa nerwu łokciowego, gałąź powierzchowna końca nerwu łokciowego Mięśnie dłoni: mięsnie międzykostne dłoniowe cztery małe mięśnie na powierzchni dłoniowej ręki między kośćmi śródręcza; mięsień odwodziciel palca małego - zajmuje powierzchnię wewnętrzną dłoni od nadgarstka do pierwszego paliczka piątego palca.
Przestrzeń zaotrzewnowa jamy brzusznej
zawartość -przestrzeń położona między otrzewną ścienną a powięzią wewnątrz brzuszną, część przestrzeni zewnątrz otrzewnowej. Jest ona najlepiej wykształcona na tylnej ścianie brzucha. Wypełniają tkanka łączna luźna oraz duże narządy i naczynia.. Składa się z tkanki łącznej( cienkiej warstwy) Cała otrzewna jest gładka i lśniąca i przeźroczysta, jest wilgotna dzięki czemu możliwe są ruchy jelit. Otrzewna pełni funkcję obronną, gdyż nabłonek który wypełniają posiada plamki mleczne, które produkują limfocyty i posiadają zdolność szybkiego wchłaniania ciał obcych. Narządy znajdujące się tam pokryte są przez otrzewną tylko od przodu. Jeżeli otrzewna zostanie zerwana powstają zrosty, które ograniczają ognisko zapalne. Zawartość przestrzeni zaotrzewnowej: Położenie pierwotnie zaotrzewnowe: Nadnercza; Nerki;
brzuszne odcinki moczowodów; aorta; żyła główna dolna; Położenie wtórnie zaotrzewnowe: głowa i trzon trzustki (ale nie ogon, który jest położony w wiązadle śledzionowo-nerkowym); dwunastnica, poza najbliższym pierwszym segmentem, który jest położony wewnątrzotrzewnowo; okrężnica wstępująca i zstępująca (ale nie poprzecznica ani esica)
Okolica krocza
Krocze żeńskie: Mięsień smukły, Mięsień kulszowo
jamisty, Łechtaczka, Ujście cewki moczowej, Wargi sromowe, Przedsionek pochwy; Szew krocza, Odbyt, Mięsień dźwigacz odbytu Więzadło odbytowo
guziczne, Wierzchołek kości guziczne, Zwieracz zewnętrzny odbytu Mięsień pośladkowy wielki, Mięsień guziczny, Mięsień powierzchowny krocza > Mięsień opuszkowo - gąbczasty Krocze męskie: Prącie męski organ rozrodczy; zbudowany jest z ciał jamistych prącia, które wypełniają się krwią podczas pobudzenia seksualnego i powodują wzwód prącia oraz części gąbczastej cewki moczowej; przez cewkę moczową wydalany jest mocz, a w czasie aktu seksualnego nasienie; Mięsień opuszkowo
gąbczasty, Mięsień kulszowo
jamisty Mięsień poprzeczny powierzchowny krocza, Mięsień dźwigacz odbytu, zewnętrzny odbytu, Wierzchołek kości ogonowej, mięsień pośladkowy wielki, Mięsień guziczny, Szew krocza, Powięź głęboka prącia
ZESTAW NR 13
Przestrzeń zażuchwowa
Ograniczenia: przód: tylny brzeg gałęzi żuchwy (z przyczepami mięśnia skrzydłowego przyśrodkowego i mięśnia żwacza). tył: wyrostek sutkowaty i mięsień mostkowo -sutkowo-obojczykowy. bok: powięź przyuszniczo- żwaczowa . góra: przewód słuchowy zewnętrzny. strona przyśrodkowa: wyrostek rylcowaty i odchodzące od niego mięśnie (rylcowo - gnykowy, rylcowo-językowy, rylcowo-gardłowy ). Zawartość: - ślinianka przyuszna - naczynia i nerwy przebiegające przez miąższ ślinianki lub pozostające z nią w łączności topograficznej
Trójkąt tętnicy szyjnej
ograniczony jest: brzegiem przednim m. mostkowo obojczykowo sutkowego; brzuścem górnym m. łopatkowo - gnykowego; brzuścem tylnym m. dwubrzuścowego; jest ona zamknięty blaszką powierzchowną powięzi szyi; następuje w nim podział t. szyjnej wspólnej na jej gałęzie końcowe: tt. szyjną wew. i zew. (dzieli się na dwa odgałęzienia); bocznie od tt. szyjnych biegnie żyła szyjna wew. częściowo przykryta przez m. mostkowo obojczykowo - sutkowy; łuk n. podjęzykowego oraz gałąź górna pętli szyjnej, n. błędny z n. krtaniowym górnym; w dolnym kacie trójkąta wyczuwalny jest guzek przedni wyrostka poprzecznego szóstego kręgu szyjnego powyżej, przy brzegu m. mostkowo - obojczykowo - sutkowego wyczuwa się tętno tętnicy szyjnej wspólnej.
Podział śródpiersia
Śródpiersie możemy podzielić na górne i dolne. Górne z kolei na warstwy, a dolne na śródpiersie przednie, środkowe i tylne.
Ograniczone od góry otworem górnym klatki piersiowej (ograniczają go: obojczyki, żebra, kręg Th1), ściany to jednocześnie ściany klatki piersiowej; ściany boczne to w dolnej części przyśrodkowe powierzchnie opłucnej płuc. Przyjmuje się, że śródpiersie górne kończy się (a zaczyna się śródpiersie dolne) na wysokości rozdwojenia tchawicy na wysokości Th4. Dzielimy je na następujące warstwy, które zawierają wymienione struktury: warstwa gruczołowa -grasica (po okresie dojrzewania ciało resztkowe pograsiczne; warstwa żylna - żyła główna górna, żyła ramienno-głowowa prawa i lewa, żyły płucne, żyła nieparzysta; warstwa nerwowa, nerw błędny prawy i lewy, nerw przeponowy prawy i lewy; warstwa tętnicza - tętnica piersiowa, pień ramienno-głowowy, tętnica szyjna wspólna lewa, tętnica podobojczykowa lewa, tętnica tarczowa najniższa, kłębki aortowe, gałęzie oskrzelowe, łuk aorty, pień płucny
rozdwojenie; warstwa narządowa
przełyk, tchawica; warstwa chłonno-nerwowa - pień współczulny, przewód piersiowy. Śródpiersie dolne- Jego ścianę dolna stanowi przepona, ściany to jednocześnie ściany klatki piersiowej, ściany boczne to przyśrodkowe powierzchnie opłucnej i krezka płuc. Zaczyna się od poziomu rozdwojenia tchawicy, dysku międzykręgowego pomiędzy Th4 i Th5, połączenia trzonu mostka z jego rękojeścią (kąt mostka). Zawiera serce położone w worku osierdziowym. Płuca nie stanowią części śródpiersia. Od dołu jest ograniczone przez przeponę. Śródpiersie dolne dzielimy na: przednie; od wewnętrznej powierzchni mostka do worka osierdziowego. Zawiera: dolna część grasicy, węzły chłonne przedosierdziowe, węzły chłonne śródpiersiowe przednie, gałęzie śródpiersiowe, grasiczne i oskrzelowe od tętnicy piersiowej wewnętrznej, więzadła mostkowo-osierdziowe; środkowe ;- od przedniej ściany worka osierdziowego do tylnej. Zawiera: serce wraz z osierdziem, naczynia wchodzące i wychodzące z serca, korzenie płucne, nerwy przeponowe, naczynia osierdziowo-przeponowe, węzły chłonne oskrzelowo-płucne, węzły chłonne tchawiczo-oskrzelowo górne, węzeł łuku żyły nieparzystej; tylne; od tylnej ściany worka osierdziowego do tylnej ściany klatki piersiowej, a ściśle do powięzi piersiowej. Zawiera: przełyk, nerw błędny lewy i prawy, aorta piersiowa, gałęzie śródpiersiowe, żyła nieparzysta, żyła nieparzysta krótka, żyła nieparzysta krótka dodatkowa, pnie współczulne, węzły chłonne przedkręgowe, węzły chłonne śródpiersiowe tylne, przewód piersiowy.
Położenie wątroby
Jest największym gruczołem organizmu ważącym ok. l,5kg; Leży w prawej okolicy podżebrowej, nadpępczu i lewej okolicy podżebrowej, wewnątrzotrzewnowo; Wyróżnia się dwie powierzchnie:
O powierzchnię przeponową, wypukłą, zwrócona ku górze w kierunku przepony; o powierzchnię trzewną, płaska zwrócona do narządów jamy brzusznej. Obie powierzchnie są oddzielone od siebie ostrym brzegiem dolnym
Narządy w miednicy małej męskiej
Okrężnica esowata końcowy odcinek okrężnicy, kończy się w miednicy mniejszej, przechodząc w odbytnicę; Pęcherz moczowy - narząd zbudowany ze ściany mięśniowo - śluzówkowej; uchodzą do niego moczowody; gromadzi mocz aż do czasu mikcji; leży nad prostatą; Moczowód - przewód, który łączy nerkę z pęcherzem; Spojenie łonowe - nietypowy chrząstkozrost utworzony przez połączenie kości łonowych, stanowiących przednie ograniczenie jamy miednicy; Cewka moczowa - przewód, który transportuje mocz z pęcherza moczowego poprzez poszczególne odcinki do ujścia zewnętrznej cewki moczowej; Gruczoł krokowy - gruczoł leżący poniżej pęcherza; obejmuje odcinek sterczowy cewki moczowej; produkuje wydzielinę ( składnik odżywczy dla plemników ) i wodorowęglany będące osoczem spermy; Najądrze -jest prostym narządem o podłużnym kształcie, rozszerzonym w swej części górnej od tyłu i góry do jądra, podobnym do grzebienia Chełmu; odprowadza plemniki i spełnia jednocześnie funkcję ich zbiornika; jego długość wynosi około 5 cm, szerokość - 1 cm, wysokość - 0,5 cm; w najądrzu wyróżniamy głowę, trzon i ogon najądrza; Nasieniowody - nasieniowód jest przewodem, będącym przedłużeniem przewodu najądrza; uchodzi do części sterczowej cewki moczowej jako przewód wytryskowy, po uprzednim zespoleniu się z przewodem wydalającym pęcherzyka nasiennego; w jego przebiegu towarzyszy mu wiele naczyń i nerwów tworzących razem z nim powrózek nasienny; w nasieniowodzie wyróżniamy: część mosznowa, część pachwinową i część miedniczą; Pęcherzyki nasienne - są parzystymi gruczołami, gruszkowatego kształtu; długość - ok. 5 cm, średnica przekroju ok. 2 cm, pojemność od 5 do 10 cm3; leżą w pobliżu podstawy gruczołu krokowego, a poniżej dna pęcherza moczowego;
Okolica grzbietu stopy
Kości grzbietu stopy:Stęp, Śródstopie - zespół pięciu długich kości, które od strony tylnej połączone są z kośćmi stępu; a w przedniej części przedłużają się w palce stopy; składają się z centralnego, lekko krzywego i wklęsłego trzonu, oraz dwóch rozszerzonych końców; Paliczki stopy - tworzą szkielet palców; każdy palec składa się z trzech paliczków zwanych od strony bliższej, paliczkami pierwszymi, drugimi i trzecimi; paluch ma tylko dwa paliczki; są to długie kości, nieco krótsze niż paliczki palców u rąk, chociaż mają tę samą charakterystykę morfologiczną: długi trzon i dwa grube końce; Bloczek kości skokowej - powierzchnia stawowa w formie bloczkowej, łączy stawowo kość skokową z końcem dalszym kości piszczelowej; Kość skokowa - najbardziej podniesiona do góry kość stępu; umiejscowiona bezpośrednio pod końcem dalszym kości piszczelowej; Mięśnie powierzchowne grzbietu stopy: Mięsień prostownik krótkich palców, Ścięgno mięśnia strzałkowego trzeciego, Ścięgna mięśnia prostownika długiego palców, Mięsnie międzykostne grzbietowe, Ścięgno mięśnia piszczelowego przedniego, Kostka przyśrodkowa, Troczek mięśni prostowników, Ścięgno mięśnia prostownika długiego palucha Nerwy grzbietu stopy: nerw skórny grzbietowy pośredni - gałąź końcowa boczna nerwu strzałkowego powierzchniowego; biegnie w dół po powierzchni zewnętrznej grzbietowej części stopy; unerwia palce: trzeci, czwarty i piąty; nerw skórny grzbietowy przyśrodkowy - gałąź końcowa przyśrodkowa nerwu strzałkowego powierzchownego; przecina powierzchnię wewnętrzną grzbietowej części stopy; unerwia palce: trzeci i drugi; Żyły powierzchowne grzbietu stopy: łuk żylny grzbietowy stopy, żyły palców Układ tętniczy grzbietu stopy: tętnica grzbietowa stopy - kontynuacja tętnicy piszczelowej przedniej., zaczyna się na grzbiecie stopy na poziomie dolnego troczka prostowników; zaopatruje stęp i śródstopie oraz wysyła odgałęzienie, które połączone z tętnicami podeszwowymi tworząc łuk podeszwowy; tętnica kostkowa przednia boczna gałąź tętnicy piszczelowej przedniej, która zaopatruje powierzchnię przednią kostki bocznej;
ZESTAW NR 14
Opony mózgowia
Czynność: ochraniają mózgowie; ograniczają przestrzenie wypełnione płynem mózgowo-rdzeniowym (przestrzeń podpajęczynówkową), który jest nieodzowny w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego; zawierają komórki kościotwórcze( opona twarda); opony ułożone są w trzy warstwy: opona twarda, opona pajęcza i opona miękka; Między oponą twardą a oponą pajęczą znajduje się włosowata przestrzeń podtwardówkowa; Między oponą pajęczą a oponą miękką znajduje się przestrzeń podpajęczynówkowa, która miejscami się rozszerza wytwarzając zbiorniki podpajęczynówkowe /zbiornik móżdżkowo-rdzeniowy/ i wypełniona płynem mózgowo-rdzeniowym OPONA TWARDA: Położona jest najbardziej zewnętrznie i przylega do wewnętrznej powierzchni czaszki; Składa się z dwóch blaszek, które przylegają do siebie z wyjątkiem zatok żylnych: blaszki zewnętrznej, która przylega do kości czaszki i pełni funkcję okostnej; blaszki wewnętrznej, włóknistej, która wytwarza wypustki: sierp mózgu oddziela dwie półkule mózgu od siebie; namiot móżdżku oddziela półkule mózgu od móżdżku; sierp móżdżku oddziela dwie półkule móżdżku. OPONA PAJĘCZA : Opona pajęcza jest przezroczystą, cienką błoną osłaniającą całe mózgowie; Nie ma naczyń krwionośnych i przylega do opony twardej; Wytwarza ziarnistości pajęczynówki, które wnikają do światła zatok opony twardej, stanowiąc drogę odpływu płynu mózgowo-rdzeniowego. OPONA MIĘKKA: Opona miękka zawiera liczne naczynia krwionośne zaopatrujące mózgowie w krew; Opona ta przylega bezpośrednio do mózgowia wnika do wszystkich jego zagłębień i do komór mózgu wraz z naczyniami tworząc sploty naczyniówkowe komór.
Przestrzeń środkowa szyi
Przestrzeń środkowa szyi - znajduje się poniżej kości gnykowej między blaszką przedtchawicza i przedkręgową, zawiera ona: krtań z tchawicą, do tyłu od nich; gardło i przełyk; do przodu; tarczycę, która przylega do dolnej części krtani i do górnego odcinka tchawicy; powrózek naczyniowo - nerwowy; trzewia szyi dzielą przestrzeń środkowa na: część przednią - między trzewiami a blaszka przedtchawiczą; część tylną - między przełykiem a blaszką przedkręgową ku dołowi obie przestrzenie komunikują się z jamą klatki piersiowej: przednia - z śródpiersiem przednim (jest silnie zwężona przez tarczycę), tylna - z śródpiersiem tylnym (szczególnie drożna łatwość przenoszenia stanów chorobowych do klatki piersiowej - ropnie pozagardłowe); u góry przestrzeń środkowa szyi wzdłuż wielkich naczyń łączy się obustronnie z przestrzenią przygardłową
Śródpiersie
Jest to jama klatki piersiowej, jest jamą położoną pośrodkowo między prawym a lewym workiem opłucnej. Od przodu ogranicza je mostek, od tyłu - kręgosłup piersiowy, od dołu - przepona. W części środkowej śródpiersia znajduje się serce. Śródpiersie możemy podzielić na górne i dolne. Górne z kolei na warstwy, a dolne na śródpiersie przednie, środkowe i tylne.
Przepona miedniczna
ma sznurowanie promieniste, tzn., że jej włókna zbiegają się ku dołowi, pozostawiając tzw. otwór odbytniczy; wolne brzegi dźwigacza odbytu, które ograniczają klin, zwane są dźwigaczami odbytu; w przeponie miednicy wyróżnia się 2 mięśnie parzyste - dźwigacz odbytu i guziczny oraz 1 mięsień nieparzysty zwieracz zewnętrzny odbytu; przyczep przepony miednicy odbywa się na jej ścianie bocznej.
Okolica pośladkowa
Parzysta, topograficzna część ciała człowieka, ograniczona od góry w części przyśrodkowej grzebieniem biodrowym, a następnie linią łączącą szczyt kości krzyżowej i kolec biodrowy górny przedni. Z reguły jest symetryczna. Po bokach linia widoczna nad boczną krawędzią brzuśca mięśnia pośladkowego wielkiego, a od spodu przez bruzdę pośladkową. W części przyśrodkowej granicę stanowi karb odbytu. Ku górze okolica ta graniczy z okolicą lędźwiową (tylko w najwyższym punkcie) i okolicą biodrową. Z boku z okolicą krętarzową. U dołu graniczy z okolicą udową tylną a w najniższym, bocznym punkcie z okolicą udową boczną. Między prawą i lewą okolicą pośladkową znajduje się u góry okolica krzyżowa i poniżej okolica odbytowa. Podstawę tej okolicy stanowią mięśnie pośladkowe, a głównie mięsień pośladkowy wielki, poza tym mięsień pośladkowy średni i mięsień pośladkowy mniejszy. Okolica pośladkowa jest jedną z ważnych stref erogennych.
Mięśnie grzbietu
Mięśnie powierzchowne stanowią mięśnie kolcowo-ramienne rozpoczynające się przede wszystkim na wyrostkach kolczystych kręgów kręgosłupa. Należą tu mięśnie: czworoboczny, najszerszy grzbietu, równoległoboczny, dźwigacz łopatki. Drugą powierzchowną grupą są mięśnie kolcowo-żebrowe rozpoczynające się podobnie do poprzednich a kończące na żebrach. Są to mięśnie zębate tylne.
Mięsień czworoboczny o kształcie rombu mieści się w okolicy karku i górnej części grzbietu. Oba mięśnie, prawy i lewy, układają się tak, że wyglądem swym przypominają kaptur. Mięsień leży najbardziej powierzchownie. Podnosi staw ramienny do góry, pociąga ku tyłowi, zbliża obie łopatki do kręgosłupa. Unerwienie pochodzi od nerwu dodatkowego (n.XI).
Mięsień najszerszy grzbietu znajduje się w dolnej i bocznej okolicy grzbietu. Kształtem przypomina trójkąt podstawą skierowaną w kierunku kręgosłupa, wierzchołkiem ku okolicy pachowej. Mięsień odpowiada za opuszczanie, przywodzenie do tyłu i obrocie do wewnątrz ramienia. Dzięki niemu możliwe jest podciąganie się na drążku (wraz z mięśniem piersiowym większym). Dźwiga również dolne żebra, przez co jest pomocniczym mięśniem wdechowym. Za unerwienie odpowiedzialny jest nerw piersiowo-grzbietowy. Pozostałe mięśnie tej grupy biorą udział w podnoszeniu łopatki ku górze, a mięśnie zębate unoszą żebra uczestnicząc w fazie wdechu. Mięśnie głębokie grzbietu są właściwymi mięśniami grzbietu, które przebiegają od kości krzyżowej do potylicy między wyrostkami kolczystymi kręgów a kątami żeber. Dla tej grupy mięśni stosuje się nazwę prostownika grzbietu. Włókna mięśniowe mają różny przebieg i miejsce przyczepu. Występują tu mięśnie: kolcowo-poprzeczne (mięśnie płatowate), krzyżowo-grzbietowe (biodrowo-żebrowy, najdłuższy, kolcowy), poprzeczno-kolcowe, międzykolcowe, między poprzeczne oraz podpotyliczne. Wszystkie unerwione są przez nerwy rdzeniowe. Mięśnie warstwy głębokiej zginają głowę w kierunku ku tyłowi, obracają głowę w bok i do góry, zginają kręgosłup w bok lub do tyłu oraz obracają kręgosłup w stronę przeciwną. Pełnią przede wszystkim funkcję statyczną utrzymując równowagę.
ZESTAW NR 15
Przestrzeń przygardłowa
Ograniczenia: przód: szew skrzydłowo-żuchwowy; tył: wyrostek rylcowaty i odchodzące od niego mięśnie - rylcowo-gnykowy, rylcowo-językowy, rylcowo-gardłowy (tzw. bukiet Riolana) otoczone rozcięgnem rylcowo-gardłowym; bok: mięsień skrzydłowy przyśrodkowy, rozcięgno między skrzydłowe; strona przyśrodkowa: mięsień dźwigacz podniebienia miękkiego, mięsień napinacz podniebienia miękkiego, mięsień zwieracz gardła górny. Zawartość: tętnica szyjna wspólna; tętnica szyjna wewnętrzna; nerw językowo-gardłowy; nerw błędny; nerw dodatkowy; nerw podjęzykowy; część szyjna pnia współczulnego; Połączenia: przestrzeń zażuchwowa; przestrzeń podskroniowa; przestrzeń zagardłowa; śródpiersie.
Trójkąt podżuchwowy
stanowi obustronnie cześć górną trójkąta przedniego szyi; jest ograniczony przez oba brzuśce m. dwubrzuścowego i od góry przez brzeg dolny żuchwy; dno trójkąta stanowią: z przodu m. żuchwowo - gnykowy, z tyłu - m. gnykowo - językowy; trójkąt zawiera: śliniankę podżuchwową (objętą blaszka powierzchowną powięzi szyi); węzły chłonne podżuchwowe; t.twarzową i jej odgałęzienie; t. podbródkową z towarzyszącymi jej żyłami; odcinek końcowy n. podjęzykowego u dołu; u góry n. językowy, n. żuchwowo gnykowy (od V3).
Ułożenie jelita cienkiego
rozpoczyna się od odźwiernika żołądka i kończy ujściem do jelita grubego, położonym w prawym dole biodrowym; długość jelita cienkiego wynosi 4 - 5 m; średnica 45 25 mm; odległość od odźwiernika do zastawki krętniczo pątniczej mierzona zgłębnikiem u człowieka żywego wynosi 3 m; rozróżniamy w nim trzy odcinki - dwunastnicę, jelito czcze i jelito kręte
Dół łokciowy
Jest to trójkątny obszar zlokalizowany na przedniej stronie zgięcia łokciowego człowieka. ograniczenia: od góry i przyśrodkowo - przegroda międzymięśniowa ramienia przyśrodkowa, od góry i bocznie - mięsień dwugłowy ramienia, od dołu i przyśrodkowo - mięsień nawrotny obły, od dołu i bocznie - mięsień ramienno-promieniowy i mięśnie prostowniki promieniowe nadgarstka. Od przodu pokrywa go powięź łokciowa (miejsce przejścia powięzi ramienia w powięź przedramienia), wzmocniona przez rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia. Dno dołu stanowią mięsień ramienny oraz mięsień odwracacz. Zawartość - Ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia dzieli dół na dwie bruzdy. W bruździe promieniowej leży nerw promieniowy. Druga z bruzd - łokciowa, pokryta jest od strony przedniej przez rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia. Biegnie tędy tętnica ramienna i jej dwie końcowe gałęzie - promieniowa i łokciowa, oraz nerw pośrodkowy. Pod skórą dołu łokciowego znajdują się żyły powierzchowne: w bruździe łokciowej żyła odłokciowa, a w bruździe promieniowej żyła odpromieniowa
Naczynia i nerwy miednicy
Naczynia w miednicy: Naczynia i węzły chłonne miednicy występują w grupach. Głównym przykładem jest skupisko ich w okolicy pachwiny, na górnej części uda. Chłonka, czyli płyn tkankowy jest do nich odprowadzany za pośrednictwem naczyń chłonnych aż z dolnej partii ciała. Liczne patogenny, czyli wirusy i bakterie szkodliwe dla organizmu są tam wychwytywane, w celu niedopuszczenia do rozsiewu infekcji w całym organizmie; Nerwy w miednicy: Nerw sromowy, gałęzie mięśniowe - m. dźwigacz odbytu, m. guziczny; nerwy trzewne miedniczne, nerw przeszywający więzadło krzyżowo guzowe, nerwy odbytnicze dolne, nerwy kroczowe; nerwy mosznowe (lub wargowe ) tylne, gałęzie mięśniowe m. poprzeczny powierzchowny krocza, m. poprzeczny głęboki krocza, m. opuszkowo - gąbczasty, m. kulszowo jamisty, przednia część m. zwieracza zewnętrznego odbytu i m. dźwigacza odbytu;
Okolica podeszwowa stopy
Kości okolicy podeszwowej: kość łódkowata, kość piętowa, kość sześcienna, kości klinowate, pierwsza kość śródstopia; druga kość śródstopia; trzecia kość śródstopia; czwarta kość śródstopia; piąta kość śródstopia; pierwszy paliczek; drugi paliczek; trzeci paliczek.Mięśnie powierzchowne podeszwy stopy: mięsień zginacz krótkich palców, mięsień przywodziciel palucha, ścięgna mięśnia zginacza długiego palucha, mięśnie glistowate stopy, powieź podeszwowa, mięsień zginacz krótki paluch, mięsień odwodziciel palca małego, mięsień zginacz krótki palca małego Nerwy okolicy podeszwowej: nerw podeszwowo boczny, nerw podeszwowy przyśrodkowy Układ tętniczy okolicy podeszwowej: tętnica podeszwowa śródstopia - odchodzą od łuku podeszwowego głębokiego i biegną w przestrzeni międzykostnych czterech kości śródstopia, wysyłając odgałęzienia dochodzące do podeszwowej strony palców stopy; tętnice podeszwowe przyśrodkowe i boczne - końcowe odgałęzienia tętnicy piszczelowej tylnej, biegną wzdłuż stopy; łuk podeszwowy głęboki - powstał z połączenia tętnic: gałęzi podeszwowej głębokiej tętnicy grzbietowej stopy i tętnicy podeszwowej bocznej od tętnicy piszczelowej tylnej.
ZESTAW NR 16
Dół czaszki przedni
Dół czaszki przedni
część czaszki ograniczona od tyłu, czyli od dołu środkowego przez tylne brzegi skrzydeł mniejszych kości klinowej oraz przez przebiegający pomiędzy nimi brzeg bruzdy przedskrzyżowania wzrokowego kości klinowej. Ku przodowi dół przedni przechodzi w łuskę kości czołowej. Dno dołu przedniego stanowią: części oczodołowe kości czołowej, blaszka sitowa kości sitowej oraz skrzydła mniejsze i łęk skrzydłowy kości klinowej. Zawartość dołu przedniego stanowią przede wszystkim płaty czołowe mózgu (wraz z rogami przednimi komór bocznych), a także m.in. pierwsza para nerwów czaszkowych
nerwy węchowe, które w postaci nici węchowych przechodzą przez otwory blaszki sitowej kości sitowej do jamy nosowej. Oprócz mózgowia w dole przednim znajdują się też opony mózgowe: twarda, podpajęcza i miękka oraz naczynia tętnicze i żylne, tkanka łączna i płyn mózgowo-rdzeniowy. Płaty czołowe stanowią przednią część półkul mózgowych i między innymi zawierają ośrodki motoryczne
w zakręcie przedśrodkowym, gdzie rozpoczynają się drogi ruchowe piramidowe. W płacie czołowym półkuli dominującej znajduje się też ruchowy ośrodek mowy (Broca).
Trójkąt boczny szyi
jeden z dwóch głównych trójkątów szyi. Ograniczenia: górno-przyśrodkowe: mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy , boczne: mięsień czworoboczny, dolne: obojczyk. Zawartość- trójkąt łopatkowo-obojczykowy, trójkąt łopatkowo-czworoboczny
Okolica naramienna
Mięsień naramienny ( widok z tyłu) - duży mięsień, obejmujący całą powierzchnię barku; odchodzi od łopatki i obojczyka; rozciąga się w dół, przechodząc w ścięgno, które dochodzi do guzowatości naramiennej na kości ramiennej; odwodzi, przywodzi rotuje ramię do wewnątrz ( część przednia) i na zewnątrz ( część tylna); do przestrzeni pod mięśniem naramiennym biegną z jamy pachowej obie tętnice okalające ramię. Przednia okrąża od przodu szyjkę chirurgiczną kości ramiennej, tylna przechodzi wraz z nerwem pachowym przez otwór czworoboczny.
Okolice brzucha
robiąc na ścianie przedniej tułowia poprzeczne linie poziome: jedną -przez podstawę wyrostka mieczykowatego mostka; drugą przez najniższe punkty boczne klatki piersiowej i trzecią - przez kolce biodrowe górne przednie, to podzielimy ścianę przednią brzucha na trzy obszary: Górny - nadbrzusze; Środkowy - śródbrzusze; Dolny - podbrzusze; Następnie przedłużając linię sutkową z każdej strony do pachwiny, dzielimy każdy z wymienionych obszarów na trzy pola stanowiące dziewięć okolic; w części pionowej środkowej leży: Okolica nadbrzusza; Pod nią okolica pępkowa; Najniżej okolica łonowa; W częściach bocznych znajdujemy: Okolice parzyste ( prawe i lewe ); U góry okolicę podżebrową; Niżej okolicę boczną brzucha; U dołu okolicę pachwinową.
Okolica podudzia
Kości podudzia: Widok z przodu: głowa kości strzałkowej, guzowatość piszczeli, grzebień kości piszczelowej, kość strzałkowa, kość piszczelowa Widok z tyłu: wzniosłość międzykłykciowa, powierzchnie stawowe kości piszczelowej, wyrostek rylcowaty strzałki, kostka boczna, kostka przyśrodkowa. Mięśnie powierzchowne podudzia: Widok z wewnątrz: mięsień półścięgnisty, rzepka, gęsia stopa powierzchowna mięsień piszczelowy przedni, grzebień kości piszczelowej, troczek mięśni prostowników, mięsień półbłoniasty, mięsień smukły, mięsień zginacz długi palców, mięsień zginacz długi palucha, więzadło trójgraniaste, troczek zginaczy, Widok z zewnątrz: pasmo biodrowo piszczelowe, mięsień dwugłowy uda głowa krótka mięśnia dwugłowego uda, mięsień brzuchaty łydki, mięsień płaszczko waty, ścięgno Achillesa, kostka boczna, troczek mięśni strzałkowych, mięsień czworogłowy uda, mięsień strzałkowy długi, mięsień prostownik długi palców, mięsień strzałkowy krótki, mięsień piszczelowy przedni, mięsień strzałkowy trzeci, troczek mięśni prostowników, Widok z przodu: rzepka, więzadło własne rzepki, mięsień piszczelowy przedni, Mięsień prostownik długi palców, Mięsień prostownik długi palucha, Mięsień krawiecki, Mięsień czworogłowy uda, Głowa przyśrodkowa mięśnia brzuchatego łydki, Grzebień kości piszczelowej, Troczek mięśni prostowników; Widok z tyłu: Mięsień półbłoniasty, Mięsień półścięgnisty; Mięsień brzuchaty łydki, Ścięgno Achillesa; Mięsień dwugłowy uda; Dół podkolanowy; Mięsień płaszczko waty; Kostka przyśrodkowa; Kostka boczna. Nerwy podudzia: Nerw kulszowy, Nerw strzałkowy wspólny, Nerw strzałkowy powierzchowny, Nerw strzałkowy głęboki, Nerw piszczelowy, Nerw skórny przyśrodkowy łydki, Nerw udowo goleniowy, Żyły powierzchowne podudzia: Żyły podskórne powierzchni przedniej kolana, Żyła odstrzałkowa, Ujście żyły odstrzałkowej do żyły podkolanowej, Zespolenie żyły odstrzałkowej i odpiszczelowej, Żyły podskórne powierzchni przedniej podudzia, Żyła odpiszczelowa Układ tętniczy podudzia: Tętnica podkolanowa, Tętnica wsteczna piszczelowa przednia, Tętnica piszczelowa przednia, tętnica zstępująca kolana, pień piszczelowo, Tętnica piszczelowa tylna, Tętnica strzałkowa
Krocze
Krocze żeńskie: Mięsień smukły, Mięsień kulszowo
jamisty, Łechtaczka, Ujście cewki moczowej, Wargi sromowe, Przedsionek pochwy; Szew krocza, Odbyt, Mięsień dźwigacz odbytu, Więzadło odbytowo
guziczne, Wierzchołek kości guziczne, Zwieracz zewnętrzny odbytu, Mięsień pośladkowy wielki, Mięsień guziczny, Mięsień powierzchowny krocza, Mięsień opuszkowo - gąbczasty Krocze męskie: Prącie męski organ rozrodczy; zbudowany jest z ciał jamistych prącia, które wypełniają się krwią podczas pobudzenia seksualnego i powodują wzwód prącia oraz części gąbczastej cewki moczowej; przez cewkę moczową wydalany jest mocz, a w czasie aktu seksualnego nasienie; Mięsień opuszkowo
gąbczasty, Mięsień kulszowo
jamisty, Mięsień poprzeczny powierzchowny krocza, Mięsień dźwigacz odbytu ,zewnętrzny odbytu, wierzchołek kości ogonowej, mięsień pośladkowy wielki, mięsień guziczny, Szew krocza, Powięź głęboka prącia
ZESTAW NR 17
Zawartość oczodołu
kostna puszka, ma kształt piramidy zwróconej podstawą na zewnątrz; otwarta od przodu i komunikuje się z leżącą do tyłu od niego jamą czaszki otworem dla nerwu wzrokowego i szczelinami oczodołu; ze względu na dużą wrażliwość gałki ocznej, ochraniają przed urazami ciało tłuszczowe oczodołu, stanowiące miękkie łożysko, które nie hamuje jej ruchów; w oczodole mieszczą się również mięsnie gałki ocznej i narząd łzowy, należące do narządów dodatkowych oka; Ściana górna - oddziela oczodół od dołu przedniego czaszki: część oczodołowa kości czołowej, skrzydło mniejsze kości klinowej; Ściana dolna oddziela oczodół od zatoki szczękowej: kość jarzmowa; szczęka; kość podniebienna; Ściana przyśrodkowa oddziela oczodół od komórek sitowych i zatoki klinowej: kość sitowa; kość łzowa; wyrostek czołowy szczęki; Otwory oczodołu; Kanał wzrokowy: nerw wzrokowy; tętnica oczna (odchodzi od tętnicy szyjnej wewnętrznej) Szczelina oczodołowa górna łączy oczodół z dołem środkowym czaszki: nerw III, IV, VI, Vi; włókna współczulne ze splotu jamistego; żyła oczna górna.
Krtań i tchawica, położenie
Krtań: jest narządem akustycznym artykulacyjnym. Kształt - trójścienna piramida szersza u góry i węższa u dołu. Zawieszona jest ona za pomocą więzadeł i mięśni na k. gnykowej. Leży na wysokości 4-5 kręgu szyjnego. Krtań u dołu przechodzi w tchawicę, a po jej bokach położona jest tarczyca. Krtań zbudowana jest z chrząstek. Chrząstki dzielimy na: Nieparzyste: chrząstka tarczowata zbudowana jest z dwóch czworokątnych płytek chrzęstnych złączonych pod pewnym kątem, skierowanym wierzchołkiem ku przodowi. Jest ona wyczuwalna przez skórę; Chrząstka pierścieniowata leży poniżej chrząstki tarczowatej, ma kształt pierścienia; Najniżej leży chrząstka nagłośniowa; ma kształt liścia. Jest bardzo sprężysta (pochylając się ku tyłowi zamyka wejście do krtani). Parzyste - chrząstki, nalewkowate, różkowate i klinowate. We wnętrzu krtani możemy wyróżnić 3 elementy: przedsionek krtani, głośnie, jama podgłośniowa. Przedsionek krtani rozpoczyna się wejściem do krtani, jest to miejsce stanowiące granicę z dolną częścią gardła. Głośnia jest to najwęższa część krtani ograniczona od góry fałdami kieszonki krtaniowej. Poniżej znajdują się fałdy głosowe - struny. Cechą strun jest zbliżanie się i oddalania w zależności od położenia chrząstek. W skład fałd głosowych wchodzą: więzadła głosowe, m głosowe, naczynia krwionośne, tkanka łączna, nerwy. Przestrzeń zawarta między fałdami głosowymi nosi szpary głośni. Fałdy głosowe są wprowadzone w ruch przez powietrze. Mięśnie krtani można podzielić na 2 grupy: mięśnie biegnące między krtanią a kością gnykową (oddziaływają na całą krtań), mięśnie właściwe krtani- wpływają na ruchy poszczególnych chrząstek. Wysokość głosu zależy od: napięcia fałd głosowych, budowy krtani. Tchawica: Wyróżniamy: część szyjną - przebiegającą w przestrzeni środkowej szyi; część piersiową, która przez otwór górny klatki piersiowej wchodzi do śródpiersia i kończy się rozdwojeniem tchawicy na: oskrzele główne prawe; oskrzele główne lewe; budowa tchawicy: Ściana tchawicy przednia i boczna utworzona jest przez chrząstki tchawicze. Są to pierścienie chrząstki szklistej Chrząstki połączone są między sobą za pomocą więzadeł obrączkowatych; Ściana tylna nie zawiera chrząstek; posiada mięsień tchawiczy, który kurcząc się zwęża światło tchawicy. Ściana ta nazywa się ścianą błoniastą i przylega do przełyku.
Okolica przedramienia
Kości przedramienia: Widok z przodu: wcięcie bloczkowe, wyrostek dziobiasty, guzowatość kości promieniowej, szyjka kości promieniowej, wyrostek rylcowaty, kość łokciowa, głowa kości łokciowej, wyrostek rylcowaty, Widok z tyłu, wyrostek łokciowy, głowa kości promieniowej, głowa kości łokciowej; wyrostek rylcowaty; kość promieniowa, Mięśnie powierzchowne przedramienia: Widok z tyłu: nadkłykieć, przyśrodkowy kości ramiennej, mięsień łokciowy, mięsień zginacz łokciowy nadgarstka, powięź przedramienia, mięsień prostownik łokciowy nadgarstka, mięsień prostownik palca małego, troczek mięśni prostowników, mięsień odwodziciel długi kciuka, mięsień prostownik promieniowy krótki nadgarstka, mięsień prostownik palców, mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka, Widok z przodu: ścięgno mięśnia trójgłowego ramienia; mięsień ramienno
promieniowy, mięsień nawrotny obły, mięsień zginacz promieniowy nadgarstka, mięsień dłoniowy długi, troczek mięśni zginaczy, mięsień zginacz powierzchniowy palców, mięsień zginacz łokciowy nadgarstka, rozcięgno dwugłowego ramienia, nadkłykieć przyśrodkowy kości, Układ nerwowy przedramienia: nerw skórny boczny przedramienia, nerw promieniowy, gałąź powierzchowna końcowa nerwu promiennego, gałąź głęboka nerwu promieniowego, nerw pośrodkowy, nerw międzykostny przedni, nerw łokciowy, Układ tętniczy przedramienia: tętnica wsteczna promieniowa, tętnica promieniowa, tętnica ramienna, tętnica wsteczna łokciowa przednia, tętnica międzykostna wspólna, tętnica łokciowa, Układ żylny powierzchowny przedramienia: kończyny górne mają dwa bliźniacze układy żylne: głęboki i powierzchowny; układ głęboki jest równoległy do tętniczego, z identycznym przebiegiem i nazewnictwem, choć na każdą tętnicę przypadają dwie żyły, aż do tętnicy pachowej; natomiast układ powierzchowny ma inne nazewnictwo i przebiega w tkance podskórnej w powierzchownych okolicach ramienia, przedramienia i ręki; łączy się z układem żył głębokich w okolicy dołu łokciowego i w miejscu ujścia wielkich pni żył powierzchownych do żył ramiennych i żyły pachowej; żyłom powierzchownym towarzyszą nerwy skórne i naczynia chłonne powierzchowne; żyła odpromieniowa, żyła środkowa łokcia ( część dopromieniowa ), żyła odpromieniowa dodatkowa przedramienia, żyła pośrodkowa przedramienia, żyłą odłokciowa, żyła pośrodkowa łokcia, zespolenie układu żylnego powierzchniowego i głębokiego, żyłą odłokciowa przedramienia.
Śródpiersie tylne, zawartość
aorta piersiowa: odchodzące od niej gałęzie: przełyk, nerwy błędne, pnie błędne; ż. nieparzysta ż. nieparzysta krótka: pnie współczulne nerwy trzewne piersiowe większe, mniejsze i najniższe; przewód piersiowy węzły chłonne: przedkręgowe i śród piersiowe tylne.
Ułożenie jelita grubego
rozpoczyna się w prawym dole biodrowym szerokim workowatym odcinkiem ślepo zakończonym, zwanym jelitem ślepym lub kątnicą; jelito cienkie łączy się z jelitem grubym nie jego początkowym odcinku, lecz około 7 cm powyżej jelita ślepego; w pozostałym odcinku jelita grubego rozróżniamy następujące części: okrężnicę oraz odbyt; długość jelita grubego wynosi 130 - 150 cm; najszerszą częścią jelita grubego jest kamica (ok. 75 mm średnicy ); w miarę posuwania się ku odbytowi średnica jelita nieco się zmniejsza.
Dół kulszowo-odbytniczy
ma kształt klina zwróconego podstawą ku dołowi. Od góry i przyśrodkowo ogranicza go dolna powierzchnia przepony miednicznej (a właściwie dolna powięź przepony miednicznej), przyśrodkowo leży m. zwieracz zewnętrzny odbytu, bocznie powierzchnia przyśrodkowa guza kulszowego i gałęzi k. kulszowej oraz powięź zasłonowa. Ku przodowi sięga do m. poprzecznego powierzchownego krocza, ale oddaje zachyłek łonowy biegnący między przeponą miedniczną a moczowo-płciową do spojenia łonowego. Ku tyłowi sięga do więzadła odbytowo - guzicznego, ale łączy się przez otwór kulszowy mniejszy z przestrzenią pod pośladkową. Dolnym ograniczeniem jest skóra krocza. Dwa doły kulszowo-odbytnicze nie łączą się ze sobą; oddziela je więzadło odbytowo -guziczne. Dół jest wypełniony tkanką łączną i tłuszczową, a na jego bocznej ścianie, w tzw. kanale sromowym Alcocka, biegną naczynia sromowe wewnętrzne i nerw sromowy. Kanał ten jest ograniczony od dołu przez wyrostek sierpowaty więzadła kulszowo-guzowego.
ZESTAW NR 18
Dół czaszki środkowy
Dół czaszkowy środkowy ma kształt podobny do motyla. Część środkową dołu zajmuje trzon kości klinowej. Jest on wewnątrz pusty i ma połączenie z jamą nosową. Górna powierzchnia przypomina kształtem siodło, stąd nazwa siodło tureckie. Zagłębienie na górnej powierzchni trzonu nosi nazwę dołu przysadki. Tylną granicę dołu tworzy grzbiet siodła. Po obu stronach siodła leżą płytkie rynienkowate zagłębienia, zwane bruzdami tętnicy szyjnej. W skład każdej części bocznej dołu czaszkowego środkowego wchodzą: skrzydło większe kości klinowej i część piramidy kości skroniowej. W skrzydle większym kości klinowej widnieją trzy otwory. Najbliżej szczeliny oczodołowej górnej leży otwór okrągły. Ku tyłowi i bokowi od niego znajdują się znane już nam otwory: owalny i kolcowy. Granicę dołu czaszkowego przedniego i tylnego stanowią górne brzegi części skalistej kości skroniowej oraz grzbiet siodła.
Powięzie i przestrzenie międzypowięziowe szyi
POWIEZIE SZYI: Powięź szyi powierzchowna blaszka powierzchowna powięzi szyi stanowi dalszy ciąg powięzi ciała. W przestrzeniach przez nią utworzonych znajdują sic: m. mostkowo-obojczykowo-sutkowy; m. czworoboczny .Rozciąga się on ponad trójkątem szyi bocznym. Powięź szyi środkowa blaszka przedtchawicza powięzi szyi - pokrywa mięśnie podgnykowe: m. mostkowo-gnykowy, m. mostkowo-tarczowy, m. tarczowo-gnykowy i m. łopatkowo-gnykowy. Kończąc się na bocznym brzegu m. łopatkowo-gnykowego tworzy trójkątny namiot, który rozpięty jest między obojczykiem a kością gnykową i zamyka górny otwór klatki piersiowej. Dzięki zrośnięciu się pośredniego ścięgna m. łopatkowo-gnykowego z pęczkiem naczyniowo-nerwowym i przydanką ż. szyjnej wew. mięsień ten jest w stanie zapewnić stalą drożność światła żylnego. Napina on również powięź szyi środkową. Powięź szyi głęboka blaszka przedkręgowa powięzi szyi pokrywa mięśnie szyi głębokie: m. długi szyi i m. długi głowy oraz mięśnie szyi boczne: mm. pochyłe, m. dźwigacz łopatki. PRZESTRZENIE SZYI: Przestrzeń nadmostkowa i nadobojczykowa - między blaszka powierzchowną i przedtchawicza powięzi szyi leży szczelinowata przestrzeń łącznotkankowa: cześć pośrodkowa (przestrzeń nadmostkowa) - położona nad rękojeścią mostka i do tyłu od przyczepu mostkowego m. mostkowo obojczykowo sutkowego; część boczna (przestrzeń nadobojczykowa) - nad częścią mostkową obojczyka w trójkącie utworzonym przez obojczyk, dolny brzusiec m. łopatkowo - gnykowego i brzeg boczny m. mostkowo obojczykowo sutkowego; w pozostałych częściach przestrzeni obie blaszki przylegają ściśle do siebie, obie przestrzenia zawierają niewielką ilość tkanki łącznej i tłuszczowej, w przestrzeni nadmostkowej przebiegają dolne odcinki żył szyjnych przednich połączone łukiem żylnym szyi czasem znajduje się tu węzeł chłonny Przestrzeń środkowa szyi - znajduje się poniżej kości gnykowej między blaszką przedtchawicza i przedkręgowa, zawiera ona: krtań z tchawicą, do tyłu od nich; gardło i przełyk; do przodu; tarczycę, która przylega do dolnej części krtani i do górnego odcinka tchawicy; powrózek naczyniowo - nerwowy; trzewia szyi dzielą przestrzeń środkowa na: część przednią - między trzewiami a blaszką przedtchawiczą; część tylną - między przełykiem a blaszką przedkręgową ku dołowi obie przestrzenie komunikują się z jamą klatki piersiowej: przednia - z śródpiersiem przednim (jest silnie zwężona przez tarczycę) , tylna z śródpiersiem tylnym (szczególnie drożna - łatwość przenoszenia stanów chorobowych do klatki piersiowej - ropnie pozagardłowe); u góry przestrzeń środkowa szyi wzdłuż wielkich naczyń łączy się obustronnie z przestrzenią przygardłową Przestrzeń przedkręgową - najgłębiej położona, znajduje się między przedkręgową powięzi szyi a powierzchnia przednią kręgosłupa w odcinku szyjnym; komora włóknisto - kostna rozpoczyna się na przednim łuku kręgu szczytowego i ciągnie się wzdłuż kręgosłupa w odcinku szyjnym oraz części górnej kręgosłupa w odcinku piersiowym, aż do klatki piersiowej, jest ona prawie w całości wypełniona mm. długimi głowy oraz szyi, u dołu kończy się wraz z nimi; stanowi ona drogę, wzdłuż której ropnie opadowe mogą zstępować do klatki piersiowej.
Okolica łopatkowa
ŁOPATKA - płaska kość kształtu trójkątnego, leży na tylnej ścianie klatki piersiowej między 2 a 7 żebrem. Elementy budowy: posiada 3 brzegi i 3 kąty: brzeg górny, brzeg przyśrodkowy najdłuższy (kręgosłupowy), brzeg boczny (pachowy), kąt górny, kąt dolny, kąt boczny. Dwa boki trójkąta tworzą zaokrąglony brzeg boczny i ostry brzeg przyśrodkowy. Kąt boczny jest zgrubiały, na nim znajduje się nieco wklęsła powierzchnia dla stawu ramiennego zwana wydrążeniem stawowym. W przedłużeniu grzebienia łopatki znajduje się silnie rozwinięty wyrostek barkowy, na wyrostku tym leży powierzchnia stawowa dla połączenia z barkowym końcem obojczyka. Posiada 2 powierzchnie: powierzchnia grzbietowa jest wypukła, na tej powierzchni odstaje grzebień łopatki, na grzebieniu sterczy wyrostek zwany barkowym, na którym znajduje się powierzchnia stawowa do połączenia z obojczykiem; Powierzchnia żebrowa - wklęsła, gładka, posiada zagłębienie - dół podłopatkowy Dół grzebieniowy i podgrzebieniowy (większy), Wyrostek kruczy łopatki - jest on lekko zagięty łukowato, sterczy ku przodowi, Wcięcie łopatki - znajduje się na krótszym brzegu górnym.
Mięśnie brzucha
tworzą przednią i boczne ściany jamy brzusznej; w skład ściany przedniej wchodzą mięśnie proste; ściany boczne zbudowane są z krzyżujących się włókien mięśni skośnych brzucha zewnętrznego; skośnych brzucha wewnętrznych oraz mięśni poprzecznych brzucha i czworobocznych lędźwi; od wyrostka mieczykowatego do spojenia łonowego ciągnie się kresa biała, oddzielająca mięsnie brzucha prawej i lewej strony; równolegle po obu stronach biegnie prawy i lewy mięsień prosty; bocznie od niego leżą mięśnie skośne zewnętrzny i wewnętrzny oraz poprzeczny brzucha; mięśnie czworoboczne lędźwi biegną równolegle do kręgosłupa. Rodzaje mięśni: Mięsień prosty brzucha, Mięsień skośny zewnętrzny brzucha, Mięsień skośny wewnętrzny brzucha, Mięsień poprzeczny brzucha, Mięsień czworoboczny lędźwi
Przepona moczowo-płciowa
: uzupełnia ubytek w przeponie miednicy ( ma zakładkę ); ma ona kształt trójkątnej płyty z wierzchołkiem zwróconym do przodu, a podstawą do tyłu ; wynika to z faktu, iż przepona moczowo - płciowa przyczepia się do brzegu miednicy (tj. do gg. dolnych kości łonowych i gg. kości kulszowych ); przepona ta ma sznurowanie poprzeczne; jej zasadniczym mięśniem jest mięsień poprzeczny głęboki krocza; w tej przeponie znajduje się rozwór moczowo - płciowy, przez który przechodzi: u mężczyzn - cewka moczowa; u kobiet - cewka moczowa i pochwa; ta część mięśnia poprzecznego głębokiego krocza, która koncentrycznie obejmuje rozwór moczowo płciowy, nazywa się zwieraczem zewnętrznym cewki; do pomocniczych mięśni przepony moczowo płciowej zalicza się 5 mięśni: boki mm. kulszowo jamiste; podstawa parzysty mięsień poprzeczny powierzchowny krocza; wysokość - mięsień opuszkowo - gąbczasty; przepona moczowo - płciowa leży poniżej ubytku przepony miednicy, ale częściowo pod nią zachodzi, przez co powstaje tzw. zachyłek łonowy.
Okolica udowa
Kości uda: Widok z przodu: Głowa kości udowej, Szyjka anatomiczna kości udowej, Kość udowa, Rzepka, Widok z tyłu: Staw biodrowy, Krętarz większy, Krętarz mniejszy, Dół miedzy kłykciowy, Kłykieć przyśrodkowy, Kłykieć boczny, Nerwy uda: Nerw udowy, Nerw zasłonowy, Nerwy skórne przednie uda (grupa boczna ), Nerw mięśnia obszernego bocznego, Nerw mięśnia prostego uda, Nerw kulszowy, Więzadło pachwinowe, Nerwy skórne przednie uda ( grupa przyśrodkowa ), Nerw udowo
goleniowy, Gałąź mięśnia czworogłowego uda nerwu udowego, Nerw mięśnia obszernego przyśrodkowego, Nerw mięśnia obszernego pośredniego Mięśnie powierzchowne uda: Widok z przodu: Kolec biodrowy przedni górni, Mięsień biodrowo lędźwiowy, Mięsień grzebieniowy, Kość łonowa, Mięsień smukły, Mięsień przywodziciel długi, Mięsień czworogłowy uda, Mięsień obszerny przyśrodkowy, Mięsień obszerny boczny, Mięsień prosty uda, mięsień krawiecki, mięsień napinacz powięzi szerokiej, Widok z tylu: powięź piersiowo - lędźwiowa; powięź pośladkowa, głowa krótka mięśnia dwugłowego uda, pasmo biodrowo piszczelowe, mięsień dwugłowy uda, dół podkolanowy; mięsień półbłoniasty, mięsień półścięgnisty, mięsień smukły, mięsień przywodziciel wielki, mięsień pośladkowy wielki, Układ tylny - żyły powierzchowne uda: żyła okalająca biodro powierzchowna, żyła udowa, żyły podskórne powierzchni przedniej uda, zespolenie żyły odstrzałkowej i pośladkowej dolnej, żyła biodrowa zewnętrzna, więzadła pachwinowe, żyły sromowe zewnętrzne, żyła odpiszczelowa dodatkowa, żyła odpiszczelowa, Układ tętniczy uda: tętnica biodrowa zewnętrzna, tętnica biodrowa wewnętrzna, tętnica udowa, tętnica okalająca udo przyśrodkowa, tętnica zstępująca kolana; tętnica podkolanowa, tętnica głęboka uda, tętnica okalająca udo boczne, tętnica udowa ( wspólna ), więzadło pachwinowe.
ZESTAW NR 19
Dół czaszki środkowy
Dół czaszkowy środkowy ma kształt podobny do motyla. Część środkową dołu zajmuje trzon kości klinowej. Jest on wewnątrz pusty i ma połączenie z jamą nosową. Górna powierzchnia przypomina kształtem siodło, stąd nazwa siodło tureckie. Zagłębienie na górnej powierzchni trzonu nosi nazwę dołu przysadki. Tylną granicę dołu tworzy grzbiet siodła. Po obu stronach siodła leżą płytkie rynienkowate zagłębienia, zwane bruzdami tętnicy szyjnej. W skład każdej części bocznej dołu czaszkowego środkowego wchodzą: skrzydło większe kości klinowej i część piramidy kości skroniowej. W skrzydle większym kości klinowej widnieją trzy otwory. Najbliżej szczeliny oczodołowej górnej leży otwór okrągły. Ku tyłowi i bokowi od niego znajdują się znane już nam otwory: owalny i kolcowy. Granicę dołu czaszkowego przedniego i tylnego stanowią górne brzegi części skalistej kości skroniowej oraz grzbiet siodła.
Przestrzeń środkowa szyi
Przestrzeń środkowa szyi - znajduje się poniżej kości gnykowej między blaszką przedtchawicza i przedkręgową, zawiera ona: krtań z tchawicą, do tyłu od nich; gardło i przełyk; do przodu; tarczycę, która przylega do dolnej części krtani i do górnego odcinka tchawicy; powrózek naczyniowo - nerwowy; trzewia szyi dzielą przestrzeń środkowa na: część przednią - między trzewiami a blaszka przedtchawiczą; część tylną - między przełykiem a blaszką przedkręgową ku dołowi obie przestrzenie komunikują się z jamą klatki piersiowej: przednia - z śródpiersiem przednim (jest silnie zwężona przez tarczycę), tylna - z śródpiersiem tylnym (szczególnie drożna łatwość przenoszenia stanów chorobowych do klatki piersiowej - ropnie pozagardłowe); u góry przestrzeń środkowa szyi wzdłuż wielkich naczyń łączy się obustronnie z przestrzenią przygardłową
Okolica ramienia
Kości ramienia: Widok z przodu: Głowa kości ramiennej, Nadkłykieć przyśrodkowy, Dół wyrostka łokciowego, Kłykieć kości ramiennej, Bloczek kości ramiennej Widok z tyłu: Guzek większy, Wyrostek kruczy, Guzek mniejszy, Głowa kości ramiennej; Szyjka anatomiczna kości ramiennej, Kość ramienna, Kłykieć kości ramiennej; Bloczek kości ramiennej; Dół dziobiasty; Mięśnie powierzchniowe ramienia: Widok z tyłu: Mięsień obły większy, Mięsień trój głowy ramienia, Powięź podgrzebieniowa, Mięsień najszerszy grzbietu, Ścięgno mięśnia trójgłowego ramienia, Mięsień ramienno - promieniowy Widok z przodu: Mięsień dwugłowy ramienia, Mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka, Mięsień ramienno
promieniowy, Mięsień ramienny, Kłykieć kości ramiennej Nerwy ramienne: Nerw pachowy, Nerw skórny przyśrodkowy ramienia; Nerw mięśniowo skórny, Nerw promieniowy, Nerw łokciowy, nerw pośrodkowy, Splot ramienny powstał z połączenia gałęzi przednich piątego, szóstego, siódmego i ósmego nerwu szyjnego oraz pierwszego nerwu piersiowego; daje początek pniom górnemu, środkowemu i dolnemu, które są początkiem części nadobojczykowej splotu; część podobojczykowa jest źródłem wszystkich nerwów biegnących do wolnej kończyny górnej. W splocie ramiennym położone są następujące nerwy: nerw mięśniowo, nerw promienny; nerw pachowy, pień górny, pień środkowy, pień dolny, nerw piersiowy długi, nerwy piersiowe nerw pośrodkowy, nerw łokciowy, nerw skórny przyśrodkowy przed ramienny.
Śródpiersie środkowe, zawartość
od przedniej ściany worka osierdziowego do tylnej. Zawiera: serce wraz z osierdziem, naczynia wchodzące i wychodzące z serca, korzenie płucne, nerwy przeponowe, naczynia osierdziowo-przeponowe, węzły chłonne oskrzelowo-płucne, węzły chłonne tchawiczo -oskrzelowo górne, węzeł łuku żyły nieparzystej.
Ułożenie jelita grubego
rozpoczyna się w prawym dole biodrowym szerokim workowatym odcinkiem ślepo zakończonym, zwanym jelitem ślepym lub kątnicą; jelito cienkie łączy się z jelitem grubym nie jego początkowym odcinku, lecz około 7 cm powyżej jelita ślepego; w pozostałym odcinku jelita grubego rozróżniamy następujące części: okrężnicę oraz odbyt; długość jelita grubego wynosi 130 - 150 cm; najszerszą częścią jelita grubego jest kamica (ok. 75 mm średnicy ); w miarę posuwania się ku odbytowi średnica jelita nieco się zmniejsza.
Okolica grzbietu stopy
Kości grzbietu stopy:Stęp, Śródstopie - zespół pięciu długich kości, które od strony tylnej połączone są z kośćmi stępu; a w przedniej części przedłużają się w palce stopy; składają się z centralnego, lekko krzywego i wklęsłego trzonu, oraz dwóch rozszerzonych końców; Paliczki stopy - tworzą szkielet palców; każdy palec składa się z trzech paliczków zwanych od strony bliższej, paliczkami pierwszymi, drugimi i trzecimi; paluch ma tylko dwa paliczki; są to długie kości, nieco krótsze niż paliczki palców u rąk, chociaż mają tę samą charakterystykę morfologiczną: długi trzon i dwa grube końce; Bloczek kości skokowej - powierzchnia stawowa w formie bloczkowej, łączy stawowo kość skokową z końcem dalszym kości piszczelowej; Kość skokowa - najbardziej podniesiona do góry kość stępu; umiejscowiona bezpośrednio pod końcem dalszym kości piszczelowej; Mięśnie powierzchowne grzbietu stopy: Mięsień prostownik krótkich palców, Ścięgno mięśnia strzałkowego trzeciego, Ścięgna mięśnia prostownika długiego palców, Mięsnie międzykostne grzbietowe, Ścięgno mięśnia piszczelowego przedniego, Kostka przyśrodkowa, Troczek mięśni prostowników, Ścięgno mięśnia prostownika długiego palucha Nerwy grzbietu stopy: nerw skórny grzbietowy pośredni - gałąź końcowa boczna nerwu strzałkowego powierzchniowego; biegnie w dół po powierzchni zewnętrznej grzbietowej części stopy; unerwia palce: trzeci, czwarty i piąty; nerw skórny grzbietowy przyśrodkowy - gałąź końcowa przyśrodkowa nerwu strzałkowego powierzchownego; przecina powierzchnię wewnętrzną grzbietowej części stopy; unerwia palce: trzeci i drugi; Żyły powierzchowne grzbietu stopy: łuk żylny grzbietowy stopy, żyły palców Układ tętniczy grzbietu stopy: tętnica grzbietowa stopy - kontynuacja tętnicy piszczelowej przedniej., zaczyna się na grzbiecie stopy na poziomie dolnego troczka prostowników; zaopatruje stęp i śródstopie oraz wysyła odgałęzienie, które połączone z tętnicami podeszwowymi tworząc łuk podeszwowy; tętnica kostkowa przednia boczna gałąź tętnicy piszczelowej przedniej, która zaopatruje powierzchnię przednią kostki bocznej;
ZESTAW NR 20
Dół czaszki tylny
ma postać głębokiej jamy; w części centralnej dołu widnieje otwór potyliczny wielki, obok którego mają ujścia kanału nerwu podjęzykowego; bocznie od nich leżą kanały kłykciowe, przez które przechodzą żyły; ku przodowi od otworu potylicznego wielkiego leży część podstawna kości potylicznej; jej pochylenie w kierunku otworu potylicznego wielkiego nosi nazwę stoku; po przeciwległej stronie otworu widnieje grzebień potyliczny wewnętrzny, który wraz z przebiegającą poprzecznie bruzdą zatoki poprzecznej tworzy wyniosłość krzyżowatą; w dole czaszkowym tylnym leży móżdżek.
Przestrzeń środkowa szyi
Przestrzeń środkowa szyi - znajduje się poniżej kości gnykowej między blaszką przedtchawicza i przedkręgową, zawiera ona: krtań z tchawicą, do tyłu od nich; gardło i przełyk; do przodu; tarczycę, która przylega do dolnej części krtani i do górnego odcinka tchawicy; powrózek naczyniowo - nerwowy; trzewia szyi dzielą przestrzeń środkowa na: część przednią - między trzewiami a blaszka przedtchawiczą; część tylną - między przełykiem a blaszką przedkręgową ku dołowi obie przestrzenie komunikują się z jamą klatki piersiowej: przednia - z śródpiersiem przednim (jest silnie zwężona przez tarczycę), tylna - z śródpiersiem tylnym (szczególnie drożna łatwość przenoszenia stanów chorobowych do klatki piersiowej - ropnie pozagardłowe); u góry przestrzeń środkowa szyi wzdłuż wielkich naczyń łączy się obustronnie z przestrzenią przygardłową
Unerwienie grzbietu
W układzie nerwowym obwodowym rozrózniamy31 par nerwów rdzeniowych. Wśród 31 par nerwów rdzeniowych, które odchodzą od rdzenia kręgowego, wyróżniamy : 8 par nerwów szyjnych, 12 par nerwów piersiowych, 5 par nerwów lędźwiowych, 5 par nerwów krzyżowych, i1 parę nerwów guzicznych. Grzbiet-unerwiony jest przez gałęzie grzbietowe nerwów rdzeniowych Gałęzie grzbietowe kierują się na grzbietową okolicę szyi i tułowia, dzieląc się przeważnie na gałąź przyśrodkową i boczną. Obszar unerwienia gałęzi grzbietowych nerwów rdzeniowych obejmuje: stawy kręgosłupa, mięśnie głębokie grzbietu i mięśnie karku oraz skórę grzbietu od okolicy potylicznej (kresa karkowa górna) aż do końca kości guzicznej.
Jama opłucnej, położenie płuc
Jama znajduje się pomiędzy blaszkami - zawiera płyn surowiczy; przestrzeń potencjalna w warunkach prawidłowych; płyn umożliwia przesuwanie sie płuca podczas oddychania bez tarcia; może wypełnić sie ropa, krwią lub innym płynem. Położenie płuc - płuca wypełniają całkowicie klatkę piersiową aż do śródpiersia. Od strony przyśrodkowej pokrywają one serce tworząc w obrębie lewego płuca wcięcie sercowe . W kierunku dolnym znajdują się one w bliskim sąsiedztwie ze śledzioną, wątrobą i żołądkiem, od których są oddzielone tylko cienką przeponą. W obrębie każdego płuca wyróżnia się powierzchnię przeponową ;żebrową i przyśrodkową. Przeponową powierzchnię płuca po stronie lewej tworzy w zasadzie płat dolny i częściowo płat górny, po stronie prawej natomiast płat środkowy. Dzięki skośnie przebiegającej granicy między płatem górnym i dolnym kształt piatów płucnych można przyrównać do dwóch odwróconych, przylegających do siebie spłaszczonych kul. Piat dolny sięga zawsze aż do wysokości wnęki. Po stronie prawej płat środkowy w różnym stopniu wysuwa się spod płata górnego. W obrębie wnęki oba płaty stapiają się razem. Obecność naczyń (najczęściej żył płucnych) może być przyczyną powstawania zrostów w obrębie szczelin między płatowych. W następstwie wnikania w miąższ płucny większych, zewnątrzpochodnych naczyń powstają dodatkowe płaty, jak np. płat sercowy znajdujący się na wysokości ż. głównej dolnej w obrębie płuca prawego blisko powierzchni serca, lub też płat żyły, powstający w następstwie atypowego przebiegu ż. nieparzystej. Dodatkowe płaty i szczeliny, niecałkowite lub też nadliczbowe szczeliny nie są rzadkością w obrębie płuca ludzkiego i przy ocenianiu radiogramów mogą przysparzać wiele trudności. Szczeliny' te są powierzchniami przesuwalnymi i ślizgowymi powstającymi w miejscach największego tarcia.
Narządy płciowe męskie zewnętrzne
Moszna - workowata struktura mięśniowo - skórna; w przedniej części krocza; w pozycji stojącej zwisa pomiędzy udami, zawiera w swoim wnętrzu jądra; Jądra owalne narządy położone wewnątrzotrzewnowo; produkują plemniki - męskie komórki rozrodcze, oraz hormony odpowiedzialne za pojawienie się męskich cech płciowych; Prącie zewnętrzny narząd płciowy męski; zawiera cewkę moczową, która wyprowadza mocz oraz umożliwia umieszczenie nasienia w pochwie podczas stosunku seksualnego.
Dół podkolanowy
Na granicy uda i goleni, na powierzchni tylnej kończyny, znajduje się zagłębienie zwane dołem podkolanowym, przez które przebiegają naczynia podkolanowe i nerwy powstałe z podziału nerwu kulszowego, są tu również węzły chłonne podkolanowe; czworoboczna przestrzeń leżąca na tylnej powierzchni kolana, otoczona mięśniami tylnej grupy uda i podudzia ( mięśniem półbłoniastym mięśniem dwugłowym uda i mięśniem brzuchatym łydki); jest miejscem przejścia naczyń krwionośnych i nerwów z uda na podudzie.
ZESTAW NR 21
Okolica ślinianki przyusznej
ślinianka przyuszna: jest największym gruczołem ślinowym (waży 20 - 30 g ); posiada konsystencję miękką; barwę szarożółtą; leży na zewnętrznej powierzchni mięśnia żwacza pod powięzią przyusznicą; zwężona część ślinianki ( zw. Częścią głęboką ), wciska się w głąb dołu leżącego za gałęzią żuchwy; w całości ślinianka przyuszna ma kształt trójściennego klina o trzech powierzchniach - bocznej, przedniej i tylnej; przewód ślinianki przyusznej biegnie ku przodowi i uchodzi do przedsionka jamy ustnej, kończąc się małym otworem na wzniesieniu błony śluzowej (zw. Brodawką przyusznicą ); leżącym na wysokości drugiego górnego zęba trzonowego; długość przewodu wynosi 40 - 6- mm, średnica 4 -4 mm.
Trójkąt boczny szyi
jeden z dwóch głównych trójkątów szyi. Ograniczenia: górno-przyśrodkowe: mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy , boczne: mięsień czworoboczny, dolne: obojczyk. Zawartość- trójkąt łopatkowo-obojczykowy, trójkąt łopatkowo-czworoboczny
Dół łokciowy
Jest to trójkątny obszar zlokalizowany na przedniej stronie zgięcia łokciowego człowieka. ograniczenia: od góry i przyśrodkowo - przegroda międzymięśniowa ramienia przyśrodkowa, od góry i bocznie - mięsień dwugłowy ramienia, od dołu i przyśrodkowo - mięsień nawrotny obły, od dołu i bocznie - mięsień ramienno-promieniowy i mięśnie prostowniki promieniowe nadgarstka. Od przodu pokrywa go powięź łokciowa (miejsce przejścia powięzi ramienia w powięź przedramienia), wzmocniona przez rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia. Dno dołu stanowią mięsień ramienny oraz mięsień odwracacz. Zawartość - Ścięgno mięśnia dwugłowego ramienia dzieli dół na dwie bruzdy. W bruździe promieniowej leży nerw promieniowy. Druga z bruzd - łokciowa, pokryta jest od strony przedniej przez rozcięgno mięśnia dwugłowego ramienia. Biegnie tędy tętnica ramienna i jej dwie końcowe gałęzie - promieniowa i łokciowa, oraz nerw pośrodkowy. Pod skórą dołu łokciowego znajdują się żyły powierzchowne: w bruździe łokciowej żyła odłokciowa, a w bruździe promieniowej żyła odpromieniowa
Położenie dwunastnicy i trzustki
Dwunastnica- Leży na tylnej ścianie jamy brzusznej. Opuszka znajduje się na wysokości I k.l po stronie prawej kręgosłupa. Część pozioma przechodzi na stronę lewą kręgosłupa na wysokości III k.l a zgięcie d-czcze leży na poziomie II k.l po stronie lewej; Po stronie lewej obejmuje głowę trzustki; Leży zaotrzewnowo; wyjątek stanowi opuszka, która objęta w. wątrobowo-dwunastniczym, jest położona wewnątrzotrzewnowo. W więzadle przebiega; żyła wrotna, t. wątrobowa, przewód żółciowy wspólny. Trzustka- Leży na tylnej ścianie jamy brzusznej wysokości I i II kręgu lędźwiowego do przodu od kręgosłupa i ku tyłowi od żołądka, między pętlą dwunastnicy, która obejmuje głowę trzustki a śledzioną, do której sięga ogon trzustki; Położona jest wtórnie zaotrzewnowo w okolicy nadpępcza i podżebrowej lewej; Powierzchnia tylna trzustki sąsiaduje, z: żyłą główną dolną, żyłą wrotną, aortą brzuszną; nerką i nadnerczem lewym Powierzchnia przednia przylega do ściany tylnej żołądka
Przepona moczowo-płciowa
: uzupełnia ubytek w przeponie miednicy ( ma zakładkę ); ma ona kształt trójkątnej płyty z wierzchołkiem zwróconym do przodu, a podstawą do tyłu ; wynika to z faktu, iż przepona moczowo - płciowa przyczepia się do brzegu miednicy (tj. do gg. dolnych kości łonowych i gg. kości kulszowych ); przepona ta ma sznurowanie poprzeczne; jej zasadniczym mięśniem jest mięsień poprzeczny głęboki krocza; w tej przeponie znajduje się rozwór moczowo - płciowy, przez który przechodzi: u mężczyzn - cewka moczowa; u kobiet - cewka moczowa i pochwa; ta część mięśnia poprzecznego głębokiego krocza, która koncentrycznie obejmuje rozwór moczowo płciowy, nazywa się zwieraczem zewnętrznym cewki; do pomocniczych mięśni przepony moczowo płciowej zalicza się 5 mięśni: boki mm. kulszowo jamiste; podstawa parzysty mięsień poprzeczny powierzchowny krocza; wysokość - mięsień opuszkowo - gąbczasty; przepona moczowo - płciowa leży poniżej ubytku przepony miednicy, ale częściowo pod nią zachodzi, przez co powstaje tzw. zachyłek łonowy.
Okolica uda
Kości uda: Widok z przodu: Głowa kości udowej, Szyjka anatomiczna kości udowej, Kość udowa, Rzepka, Widok z tyłu: Staw biodrowy, Krętarz większy, Krętarz mniejszy, Dół miedzy kłykciowy, Kłykieć przyśrodkowy, Kłykieć boczny, Nerwy uda: Nerw udowy, Nerw zasłonowy, Nerwy skórne przednie uda (grupa boczna ), Nerw mięśnia obszernego bocznego, Nerw mięśnia prostego uda, Nerw kulszowy, Więzadło pachwinowe, Nerwy skórne przednie uda ( grupa przyśrodkowa ), Nerw udowo
goleniowy, Gałąź mięśnia czworogłowego uda nerwu udowego, Nerw mięśnia obszernego przyśrodkowego, Nerw mięśnia obszernego pośredniego Mięśnie powierzchowne uda: Widok z przodu: Kolec biodrowy przedni górni, Mięsień biodrowo lędźwiowy, Mięsień grzebieniowy, Kość łonowa, Mięsień smukły, Mięsień przywodziciel długi, Mięsień czworogłowy uda, Mięsień obszerny przyśrodkowy, Mięsień obszerny boczny, Mięsień prosty uda, mięsień krawiecki, mięsień napinacz powięzi szerokiej, Widok z tylu: powięź piersiowo - lędźwiowa; powięź pośladkowa, głowa krótka mięśnia dwugłowego uda, pasmo biodrowo piszczelowe, mięsień dwugłowy uda, dół podkolanowy; mięsień półbłoniasty, mięsień półścięgnisty, mięsień smukły, mięsień przywodziciel wielki, mięsień pośladkowy wielki, Układ tylny - żyły powierzchowne uda: żyła okalająca biodro powierzchowna, żyła udowa, żyły podskórne powierzchni przedniej uda, zespolenie żyły odstrzałkowej i pośladkowej dolnej, żyła biodrowa zewnętrzna, więzadła pachwinowe, żyły sromowe zewnętrzne, żyła odpiszczelowa dodatkowa, żyła odpiszczelowa, Układ tętniczy uda: tętnica biodrowa zewnętrzna, tętnica biodrowa wewnętrzna, tętnica udowa, tętnica okalająca udo przyśrodkowa, tętnica zstępująca kolana; tętnica podkolanowa, tętnica głęboka uda, tętnica okalająca udo boczne, tętnica udowa ( wspólna ), więzadło pachwinowe.
ZESTAW NR 22
Trójkąt podżuchwowy
stanowi obustronnie cześć górną trójkąta przedniego szyi; jest ograniczony przez oba brzuśce m. dwubrzuścowego i od góry przez brzeg dolny żuchwy; dno trójkąta stanowią: z przodu m. żuchwowo - gnykowy, z tyłu - m. gnykowo - językowy; trójkąt zawiera: śliniankę podżuchwową (objętą blaszka powierzchowną powięzi szyi); węzły chłonne podżuchwowe; t.twarzową i jej odgałęzienie; t. podbródkową z towarzyszącymi jej żyłami; odcinek końcowy n. podjęzykowego u dołu; u góry n. językowy, n. żuchwowo gnykowy (od V3).
Gardło
ma kształt lejkowatej mięśniowo - włóknistej spłaszczonej cewy, położonej w tyle za jamą nosową, ustną i krtanią, a przed trzonami kręgów szyjnych; rozciąga się od podstawy czaszki do dolnego brzegu krtani ( do poziomu IV kręgu szyjnego ), gdzie przechodzi w przełyk; długość gardła wynosi 12-14 cm; włóknista warstwa ściany gardła jest mocno przytwierdzona do podstawy czaszki; górna część gardła ma kształt lejka, który ku dołowi stopniowo przybiera postać spłaszczonego cylindra ( ściana przednia i tylna zbliżają się ku sobie, tak że na poziomie wejścia do krtani stykają się one ze sobą, tworząc wąską szparę, która rozszerza się podczas przełykania pokarmu ); jamę gardła dzielimy na: górną - nosową ( jama nosowo - gardłowa ); część środkową - ustną; część dolną - krtaniową; gardło ma szereg otworów, które łączą jamę gardła z jamami sąsiednimi; z jamą nosową łączą je dwa nozdrza tylne; z jamą bębenkową - symetryczne ujścia gardłowe trąbek słuchowych; z jamą ustną- cieśń gardzieli (otwór łączący jamę ustną z gardłem, ograniczoną przez języczek, obustronnie przez łuk podniebienno-gardłowy oraz nasadę języka ) ; z krtanią wejście do krtani; ku dołowi gardło przechodzi w przełyk.
Dół pachowy i jama pachowa
Dół pachowy - stanowi zagłębienie między ramieniem a klatką piersiową widoczne po odwiedzeniu kończyny. Zajmuje on okolicę pachową. Jego granice stanowią: od przodu - fałd pachowy przedni wywołany przez brzeg dolny m. piersiowego większego, od tyłu - fałd pachowy tylny, wytworzony przez dolny brzeg m. najszerszego grzbietu od strony przyśrodkowej - linia przebiegająca między tymi fałdami po bocznej ścianie klatki piersiowej, od boku - analogiczna linia na powierzchni przyśrodkowej ramienia. Skóra dołu pachowego zawiera liczne gruczoły potowe, łojowe i apokry - nowe. U osób dojrzałych płciowo jest ona owłosiona. Dół pachowy uwidacznia się w czasie odwodzenia ramienia. Ma on kształt trójściennej piramidy, której wierzchołek jest skierowany ku górze. Podstawę piramidy tworzy powięź pachowa, rozpięta pomiędzy dolnymi krawędziami mięśnia piersiowego większego i najszerszego grzbietu. Powięź ta jest wciągnięta w głąb dołu pachowego przez łącznotkankowe więzadło pachowe podwieszające, przyczepiające się do wyrostka kruczego. Jama pachowa - znajduje się powyżej dołu pachowego między boczną ścianą klatki piersiowej a górną częścią ramienia, ścianę przedmą tworzą oba mm. piersiowe, ścianę tylną m. najszerszy grzbietu, obły większy i podłopatkowy, ścianę przyśrodkową m. zębaty przedni, na brzegu bocznym leży górny koniec k. ramiennej, m. kruczo - ramienny, krótka głowa m. dwugłowego oraz powrózek naczyniowo - nerwowy; w ścianie tylnej znajdują się dwa otwory: otwór pachowy boczny ogranicza szyjka chirurgiczna k. ramiennej, głowa długa m. dwugłowego i oba mm. obłe; przechodzi w nim nerw pachowy i naczynia; otwór pachowy przyśrodkowy ograniczają oba mm. obłe i głowa długa m. trójgłowego - wychodzą tędy naczynia okalające łopatkę.
Kanał pachwinowy
biegnie równolegle do więzadła pachwinowego na przestrzeni 4-5 cm od góry i boku, ku dołowi i przyśrodkowo, przebijając ścianę jamy brzusznej; rozpoczyna się on w jamie brzusznej w połowie długości więzadła pachwinowego pierścieniem pachwinowym głębokim, a kończy pierścieniem pachwinowym powierzchownym; ściany kanału pachwinowego tworzą: od przodu rozcięgno mięśnia skośnego brzucha zewnętrznego; od góry dolny brzeg mięśnia skośnego wewnętrznego i poprzecznego brzucha; od dołu więzadło pachwinowe; od tyłu powięź poprzeczna brzucha i otrzewnej; przez kanał pachwinowy przechodzi u mężczyzny powrózek nasienny; u kobiet więzadło obłe macicy; wzdłuż kanału mogą przedostawać się do moszny i pod skórę trzewa (jelita, sieć wielka ), tworząc, tzw. Przepukliny pachwinowe.
Śródpiersie górne, zawartość
Warstwa gruczołowa grasica; Warstwa żylna - żż. ramienno - głowowe; ż. główna górna; ż. nieparzysta ( końcowy odcinek ); ż. nieparzysta krótka dodatkowa; Warstwa nerwowa - nn. przeponowe; nn. błędne; n. krtaniowy wsteczny lewy; Warstwa tętnicza pień ramienno głowowy; t. szyjna wspólna lewa; t. podobojczykowa lewa; łuk aorty; gałęzie oskrzelowe łuku aorty; Warstwa narzędziowa - tchawica; węzły chłonne przy tchawiczne; węzły chłonne tchawiczno - oskrzelowe górne; przełyk; Warstwa nerwowo - chłonna - pnie współczulne; przewód piersiowy.
Położenie żołądka
Żołądek zasadniczo leży w lewym podżebrzu w okolicy podżebrowej lewej, a w kącie nadbrzusza przylega on częściowo bezpośrednio do ściany brzucha tzw. "pole żołądkowe"; od przepony oddziela go lewy płat wątroby i śledziona; dno żołądka przylega na większej przestrzeni do dolnej powierzchni przepony tylko przy znaczniejszym wypełnieniu żołądka. Zasadnicza część żołądka leży w lewo od kręgosłupa na wysokości od 2 - 3 kręgu lędźwiowego , natomiast część odźwiernikowa znajduje się w znacznej części po stronic prawej w okolicy 1 kręgu lędźwiowego; dzięki temu żołądek przyjmuje swoją zasadniczą postać hakowatą. Lewy zachyłek żebrowo-przeponowy ) rzutuje się na dno żołądka. Krzywizna większa żołądka graniczy z okrężnicą poprzeczną, a ściana tylna z torbą sieciową. Ściana prze przednia żołądka jest ukryta pod łukiem żebrowym i na znacznej przestrzeni przykrywają lewy płat wątroby. Część odźwiernikową żołądka przykrywa guz sieciowy trzustki. Położony na wysokości 11-12 kręgu piersiowego wpust pokrywa otrzewna tylko od przodu, a jego część tylna jest umocowana do przepony. Pozostałe części żołądka leżą wewnątrzotrzewnowo i w obrębie krzywizny mniejszej łączą się z wątrobą przy pomocy sieci mniejszej. W obrębie krzywizny większej więzadło żołądkowo-okrężnicze łączy go z okrężnicą poprzeczną, a więzadło żołądkowo-śledzionowe z wnęką śledziony.
ZESTAW NR 23
Okolica skroniowa
Okolica skroniowa (lewa i prawa) biegnie wzdłuż wyrostka czołowego kości jarzmowej i wyrostka jarzmowego kości czołowej, kresy skroniowej oraz łuku jarzmowego.
Krtań i tchawica, położenie
Krtań: jest narządem akustycznym artykulacyjnym. Kształt - trójścienna piramida szersza u góry i węższa u dołu. Zawieszona jest ona za pomocą więzadeł i mięśni na k. gnykowej. Leży na wysokości 4-5 kręgu szyjnego. Krtań u dołu przechodzi w tchawicę, a po jej bokach położona jest tarczyca. Krtań zbudowana jest z chrząstek. Chrząstki dzielimy na: Nieparzyste: chrząstka tarczowata zbudowana jest z dwóch czworokątnych płytek chrzęstnych złączonych pod pewnym kątem, skierowanym wierzchołkiem ku przodowi. Jest ona wyczuwalna przez skórę; Chrząstka pierścieniowata leży poniżej chrząstki tarczowatej, ma kształt pierścienia; Najniżej leży chrząstka nagłośniowa; ma kształt liścia. Jest bardzo sprężysta (pochylając się ku tyłowi zamyka wejście do krtani). Parzyste - chrząstki, nalewkowate, różkowate i klinowate. We wnętrzu krtani możemy wyróżnić 3 elementy: przedsionek krtani, głośnie, jama podgłośniowa. Przedsionek krtani rozpoczyna się wejściem do krtani, jest to miejsce stanowiące granicę z dolną częścią gardła. Głośnia jest to najwęższa część krtani ograniczona od góry fałdami kieszonki krtaniowej. Poniżej znajdują się fałdy głosowe - struny. Cechą strun jest zbliżanie się i oddalania w zależności od położenia chrząstek. W skład fałd głosowych wchodzą: więzadła głosowe, m głosowe, naczynia krwionośne, tkanka łączna, nerwy. Przestrzeń zawarta między fałdami głosowymi nosi szpary głośni. Fałdy głosowe są wprowadzone w ruch przez powietrze. Mięśnie krtani można podzielić na 2 grupy: mięśnie biegnące między krtanią a kością gnykową (oddziaływają na całą krtań), mięśnie właściwe krtani- wpływają na ruchy poszczególnych chrząstek. Wysokość głosu zależy od: napięcia fałd głosowych, budowy krtani. Tchawica: Wyróżniamy: część szyjną - przebiegającą w przestrzeni środkowej szyi; część piersiową, która przez otwór górny klatki piersiowej wchodzi do śródpiersia i kończy się rozdwojeniem tchawicy na: oskrzele główne prawe; oskrzele główne lewe; budowa tchawicy: Ściana tchawicy przednia i boczna utworzona jest przez chrząstki tchawicze. Są to pierścienie chrząstki szklistej Chrząstki połączone są między sobą za pomocą więzadeł obrączkowatych; Ściana tylna nie zawiera chrząstek; posiada mięsień tchawiczy, który kurcząc się zwęża światło tchawicy. Ściana ta nazywa się ścianą błoniastą i przylega do przełyku.
Okolica dłoni
Żyły dłoni żyły dłoniowe własne: rozpoczynają się w końcowej części palców, przenoszą krew żylną do żył dłoniowych wspólnych palców; Układ tętniczy dłoni: gałąź dłoniowa powierzchowna tętnicy promieniowej, tętnica główna kciuka, tętnice dłoniowe wspólne palców, tętnice dłoniowe własne palców, gałąź dłoniowa głęboka tętnicy łokciowej, łuk dłoniowy powierzchowny, łuk dłoniowy głęboki. Nerwy dłoni: nerwy dłoniowe wspólne palców po osiągnięciu dłoni nerw pośrodkowy oddaje różne, odgałęzienia, unerwiające mięśnie glistowatę I i II, mięśnie kłębu oraz głowę powierzchowną krótkiego zginacza kciuka i skórę palców I, II, III i promieniowej strony IV; ^ nerwy dłoniowe własne palców nerwy dłoniowe wspólne palców wysyłają odgałęzienia do skóry palców I, II, III i promieniowej strony IV; gałąź głęboka końcowa nerwu łokciowego, gałąź powierzchowna końca nerwu łokciowego Mięśnie dłoni: mięsnie międzykostne dłoniowe cztery małe mięśnie na powierzchni dłoniowej ręki między kośćmi śródręcza; mięsień odwodziciel palca małego - zajmuje powierzchnię wewnętrzną dłoni od nadgarstka do pierwszego paliczka piątego palca.
Położenie serca, rzut zastawek
Rzut zastawek serca umożliwia wstępną orientację anatomiczną serca i stanowi miejsce, w którym można osłuchiwać jego tony. Jednak miejsca osłuchiwania nieco się różnią od miejsca, w którym zastawka rzutuje się na ścianę klatki piersiowej. Wynika to z bliskiej odległości sąsiednich ujść zastawek, które uniemożliwiają dokładną lokalizację przyczyny. Z punku widzenia anatomii zastawka dwudzielna rzutuje się na wysokości IV żebra po lewej stronie tuż przy jego końcu mostkowym. Zastawka trójdzielna rzutuje się w linii pośrodkowej ciała na koniec mostkowy III żebra lewego i VI prawego. Rzut zastawki aortalnej przypada na wysokość lewej okolicy mostkowej III międzyżebrza. Natomiast rzut zastawki pnia płucnego odpowiada połączeniu III żebra lewego z mostkiem. Położenie serca - serce ludzkie przemieszcza się daleko w lewą stronę, tak że prawie 1^ jego ogólnej masy znajduje się na lewo od linii pośrodkowej ciała. U zdrowego dorosłego człowieka uderzenie koniuszkowe znajduje się w 5 przestrzeni międzyżebrowej (PMŻ). Lewa granica serca przebiega skośnie od przodu 2 żebra do 5 PMŻ i oddala się na szerokość palca od linii sutkowej. Następnie tworzy ją łuk aorty (tzw. węzeł aorty), pień płucny, lewe uszko serca i na końcu lewa komora (ryc. 56). Prawa granica serca przebiega przymostkowo prawie że prostopadle do dołu i tworzy ją ż. główna i prawy przedsionek (ryc. 65), Oś serca jest normalnie odchylona w stosunku do osi ciała przeciętnie o około 45. Przy astenicznej klatce piersiowej serce jest położone bardziej pionowo, u pykników natomiast leży na szerokiej podstawie, która przylega do przepony (wahania w zakresie odchyleń osi serca wynoszą 27-55. Serce graniczy z przeponą, płucami i śródpiersiem.
Położenie żołądka
Żołądek zasadniczo leży w lewym podżebrzu w okolicy podżebrowej lewej, a w kącie nadbrzusza przylega on częściowo bezpośrednio do ściany brzucha tzw. "pole żołądkowe"; od przepony oddziela go lewy płat wątroby i śledziona; dno żołądka przylega na większej przestrzeni do dolnej powierzchni przepony tylko przy znaczniejszym wypełnieniu żołądka. Zasadnicza część żołądka leży w lewo od kręgosłupa na wysokości od 2 - 3 kręgu lędźwiowego , natomiast część odźwiernikowa znajduje się w znacznej części po stronic prawej w okolicy 1 kręgu lędźwiowego; dzięki temu żołądek przyjmuje swoją zasadniczą postać hakowatą. Lewy zachyłek żebrowo-przeponowy ) rzutuje się na dno żołądka. Krzywizna większa żołądka graniczy z okrężnicą poprzeczną, a ściana tylna z torbą sieciową. Ściana prze przednia żołądka jest ukryta pod łukiem żebrowym i na znacznej przestrzeni przykrywają lewy płat wątroby. Część odźwiernikową żołądka przykrywa guz sieciowy trzustki. Położony na wysokości 11-12 kręgu piersiowego wpust pokrywa otrzewna tylko od przodu, a jego część tylna jest umocowana do przepony. Pozostałe części żołądka leżą wewnątrzotrzewnowo i w obrębie krzywizny mniejszej łączą się z wątrobą przy pomocy sieci mniejszej. W obrębie krzywizny większej więzadło żołądkowo-okrężnicze łączy go z okrężnicą poprzeczną, a więzadło żołądkowo-śledzionowe z wnęką śledziony.
Dół kulszowo-odbytniczy
ma kształt klina zwróconego podstawą ku dołowi. Od góry i przyśrodkowo ogranicza go dolna powierzchnia przepony miednicznej (a właściwie dolna powięź przepony miednicznej), przyśrodkowo leży m. zwieracz zewnętrzny odbytu, bocznie powierzchnia przyśrodkowa guza kulszowego i gałęzi k. kulszowej oraz powięź zasłonowa. Ku przodowi sięga do m. poprzecznego powierzchownego krocza, ale oddaje zachyłek łonowy biegnący między przeponą miedniczną a moczowo-płciową do spojenia łonowego. Ku tyłowi sięga do więzadła odbytowo - guzicznego, ale łączy się przez otwór kulszowy mniejszy z przestrzenią pod pośladkową. Dolnym ograniczeniem jest skóra krocza. Dwa doły kulszowo-odbytnicze nie łączą się ze sobą; oddziela je więzadło odbytowo -guziczne. Dół jest wypełniony tkanką łączną i tłuszczową, a na jego bocznej ścianie, w tzw. kanale sromowym Alcocka, biegną naczynia sromowe wewnętrzne i nerw sromowy. Kanał ten jest ograniczony od dołu przez wyrostek sierpowaty więzadła kulszowo-guzowego.
ZESTAW NR 24
Okolica ślinianki przyusznej
ślinianka przyuszna: jest największym gruczołem ślinowym (waży 20 - 30 g ); posiada konsystencję miękką; barwę szarożółtą; leży na zewnętrznej powierzchni mięśnia żwacza pod powięzią przyusznicą; zwężona część ślinianki ( zw. Częścią głęboką ), wciska się w głąb dołu leżącego za gałęzią żuchwy; w całości ślinianka przyuszna ma kształt trójściennego klina o trzech powierzchniach - bocznej, przedniej i tylnej; przewód ślinianki przyusznej biegnie ku przodowi i uchodzi do przedsionka jamy ustnej, kończąc się małym otworem na wzniesieniu błony śluzowej (zw. Brodawką przyusznicą ); leżącym na wysokości drugiego górnego zęba trzonowego; długość przewodu wynosi 40 - 6- mm, średnica 4 -4 mm.
Dół czaszki tylny
ma postać głębokiej jamy; w części centralnej dołu widnieje otwór potyliczny wielki, obok którego mają ujścia kanału nerwu podjęzykowego; bocznie od nich leżą kanały kłykciowe, przez które przechodzą żyły; ku przodowi od otworu potylicznego wielkiego leży część podstawna kości potylicznej; jej pochylenie w kierunku otworu potylicznego wielkiego nosi nazwę stoku; po przeciwległej stronie otworu widnieje grzebień potyliczny wewnętrzny, który wraz z przebiegającą poprzecznie bruzdą zatoki poprzecznej tworzy wyniosłość krzyżowatą; w dole czaszkowym tylnym leży móżdżek.
Trójkąt boczny szyi
jeden z dwóch głównych trójkątów szyi. Ograniczenia: górno-przyśrodkowe: mięsień mostkowo-obojczykowo-sutkowy , boczne: mięsień czworoboczny, dolne: obojczyk. Zawartość- trójkąt łopatkowo-obojczykowy, trójkąt łopatkowo-czworoboczny
Okolica ramienia
Kości ramienia: Widok z przodu: Głowa kości ramiennej, Nadkłykieć przyśrodkowy, Dół wyrostka łokciowego, Kłykieć kości ramiennej, Bloczek kości ramiennej Widok z tyłu: Guzek większy, Wyrostek kruczy, Guzek mniejszy, Głowa kości ramiennej; Szyjka anatomiczna kości ramiennej, Kość ramienna, Kłykieć kości ramiennej; Bloczek kości ramiennej; Dół dziobiasty; Mięśnie powierzchniowe ramienia: Widok z tyłu: Mięsień obły większy, Mięsień trój głowy ramienia, Powięź podgrzebieniowa, Mięsień najszerszy grzbietu, Ścięgno mięśnia trójgłowego ramienia, Mięsień ramienno - promieniowy Widok z przodu: Mięsień dwugłowy ramienia, Mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka, Mięsień ramienno
promieniowy, Mięsień ramienny, Kłykieć kości ramiennej Nerwy ramienne: Nerw pachowy, Nerw skórny przyśrodkowy ramienia; Nerw mięśniowo skórny, Nerw promieniowy, Nerw łokciowy, nerw pośrodkowy, Splot ramienny powstał z połączenia gałęzi przednich piątego, szóstego, siódmego i ósmego nerwu szyjnego oraz pierwszego nerwu piersiowego; daje początek pniom górnemu, środkowemu i dolnemu, które są początkiem części nadobojczykowej splotu; część podobojczykowa jest źródłem wszystkich nerwów biegnących do wolnej kończyny górnej. W splocie ramiennym położone są następujące nerwy: nerw mięśniowo, nerw promienny; nerw pachowy, pień górny, pień środkowy, pień dolny, nerw piersiowy długi, nerwy piersiowe nerw pośrodkowy, nerw łokciowy, nerw skórny przyśrodkowy przed ramienny.
Śródpiersie środkowe
osierdzie: serce; wielkie naczynia wychodzące z jam serca - aorta występująca i pień płucny (t. płucna prawa, t. płucna lewa ); wielkie naczynia uchodzące do jam serca końcowa część ż. głównej górnej; odcinek piersiowy ż. głównej dolnej; żż. płucne; dwa oskrzela główne: tętnicze gałęzie oskrzelowe aorty piersiowej; żż. oskrzelowe; dwa oskrzela główne: tętnicze gałęzie oskrzelowe aorty piersiowej; żż. oskrzelowe; splot płucny; naczynia przeponowe: naczynia osierdziowo - przeponowe; węzły chłonne: osierdziowe boczne; tchawiczo oskrzelowe górne i dolne, prawe i lewe; węzeł łuku ż. nieparzystej.
Narządy płciowe żeńskie zewnętrzne
Srom niewieści - składa się ze wzgórka łonowego, z warg sromowych większych, zespalających się spoidłem przednim i tylnym warg i ograniczających szparę sromu, oraz warg sromowych mniejszych, ograniczających przedsionek pochwy; powyżej warg sromowych mniejszych znajduje się łechtaczka; Łechtaczka -jest narządem, odpowiadającym mniej więcej prąciu męskiemu; składa się z dwóch niewielkich ciał jamistych łechtaczki prawego i lewego, oddzielonych przegrodą ciał jamistych, otoczonych błoną białawą i zakończonych szczątkową żołędzia łechtaczki; jej podrażnienie wywołuje uczucie rozkoszy płciowej; poniżej łechtaczki, w przedsionku pochwy, znajduje się ujście zewnętrzne cewki moczowej; wejście do pochwy u dziewic jest zamknięte błoną dziewiczą z pozostawieniem jedynie małego otworu; podczas pierwszego stosunku płciowego błona dziewicza zostaje rozerwana, pozostaje jedynie wąski rąbek błony śluzowej - strzępki błony dziewiczej. Wzgórek łonowy - jest to zaokrąglona wyniosłość przed spojeniem łonowym, utworzona przez większe skupienie tkanki tłuszczowej. Ma on kształt trójkąta, którego wierzchołek skierowany jest ku dołowi, łącząc się jednocześnie z wargami sromowymi większymi. Grubość wzgórka wynosi ok. 2 do 3 cm . W okresie pokwitania wzgórek łonowy pokrywa się stopniowo szorstkimi włosami łonowymi. Granica obszaru pokrycia włosami ma przebieg poziomy; wargi sromowe większe - są to dwa podłużnie silnie rozwinięte fałdy skórne, są one odpowiednikiem moszny. Wargi można podzielić na dwie powierzchnie, na zewnątrz jest ciemno zabarwiona i jest owłosiona skóra, obficie zaopatrzona w gruczoły łojowe i potowe. Natomiast cześć wewnętrzna, znacznie delikatniejsza, w głębi wilgotna, przypominająca błonę śluzowa; Wargi sromowe mniejsze - są to dwa cienkie różowoczerwone fałdy skóry ciągnące się od łechtaczki skośnie w dół i ku dołowi. Od przodu każda z tych warg dzieli się na dwa ramiona. Ramiona górne obu stron łączą się ze sobą nad łechtaczką, tworząc fałd skórny pokrywający ją na kształt kapturka, tak zwany napletkiem łechtaczki; Przedsionek pochwy - to eliptyczna płytka przestrzeń, ograniczona z boków wargami mniejszymi; od przodu - wędzidełkami łechtaczki; od tyłu wędzidełkiem warg sromowych mniejszych. W szparze tej znajduje się ujście zewnętrzne cewki moczowej i ujście pochwy. Opuszki przedsionka - są to parzyste twory zbudowane z tkanki łącznej gąbczastej, zawarte w ścianie sromu u podstawy warg sromowych mniejszych, po obu stronach ujścia pochwy. Mają one kształt migdała długości 3-4 cm .
ZESTAW NR 25
Dół podskroniowy
Ograniczenia i ściany góra: powierzchnia podskroniowa skrzydła większego kości klinowej, dół: wyrostek zębodołowy szczęki, przód: powierzchnia podskroniowa szczęki, tył: nasada wyrostka jarzmowego (wyrostek stawowy kości skroniowej, ściana przyśrodkowa: blaszka boczna wyrostka skrzydłowatego kości klinowej , bok: stanowi go gałąź żuchwy Zawartość :Dół podskroniowy zawiera: mięśnie skrzydłowe przyśrodkowy oraz boczny górny i boczny dolny, splot żylny skrzydłowy, struna bębenkowa, nerw skalisty mniejszy, nerw żuchwowy, tętnica szczękowa (odcinek drugi) Połączenia Położenie dołu podskroniowego powoduje, iż łączy się on z innymi ważnymi przestrzeniami twarzoczaszki: ku górze przechodzi w dół skroniowy, ku dołowi w przestrzeń przygardłową, ku tyłowi w dół zażuchwowy. Od strony dołu zażuchwowego do dołu podskroniowego wchodzi: tętnica szczękowa i żyła szczękowa oraz nerw uszno-skroniowy. Ponadto za pośrednictwem otworów czaszki łączy się on z: dołem skrzydłowo-podniebiennym przez szczelinę skrzydłowo -żuchwową, dół środkowy czaszki przez otwór owalny i otwór kolcowy, oczodół przez szczelinę oczodołową dolną
Powrózek naczyniowo-nerwowy szyi
wielki powrózek naczyniowo - nerwowy, który znajduje się po obu stronach trzew szyi, obejmuje wspólna łącznotkankowa pochewka naczyń szyjnych w skład powrózka wchodzą głównie: tętnica szyjna wspólna (położona przyśrodkowo); żyta szyjna wewnętrzna (położona bocznie); nerw błędny (położony do tyłu od nich); Powrózek jest nieruchomy, najbardziej narażona na ucisk jest żyła szyjna wewnętrzna, również żyła szyjna zewnętrzna (w części górnej biegnie na zewnątrz od mięśnia mostkowo - obojczykowo - sutkowego); specjalny mechanizm powięziowy nie pozwala na zapadanie się ścian obu żył - ściana przednia żył szyjnej wew. jest złączona z blaszką przedtchawiczą, a mięsień łopatkowo - gnykowy, który napina tę powięź, zapobiega zwężaniu jest światła żyły; żyła szyjna zew. również zachowuje swe światło dzięki połączeniu z blaszka przedtchawiczą, ale działa na nią również blaszka powierzchowna powięzi szyi pod wpływem mięśnia mostkowo obojczykowo - sutkowego.
Okolica ramienia
Kości ramienia: Widok z przodu: Głowa kości ramiennej, Nadkłykieć przyśrodkowy, Dół wyrostka łokciowego, Kłykieć kości ramiennej, Bloczek kości ramiennej Widok z tyłu: Guzek większy, Wyrostek kruczy, Guzek mniejszy, Głowa kości ramiennej; Szyjka anatomiczna kości ramiennej, Kość ramienna, Kłykieć kości ramiennej; Bloczek kości ramiennej; Dół dziobiasty; Mięśnie powierzchniowe ramienia: Widok z tyłu: Mięsień obły większy, Mięsień trój głowy ramienia, Powięź podgrzebieniowa, Mięsień najszerszy grzbietu, Ścięgno mięśnia trójgłowego ramienia, Mięsień ramienno - promieniowy Widok z przodu: Mięsień dwugłowy ramienia, Mięsień prostownik promieniowy długi nadgarstka, Mięsień ramienno
promieniowy, Mięsień ramienny, Kłykieć kości ramiennej Nerwy ramienne: Nerw pachowy, Nerw skórny przyśrodkowy ramienia; Nerw mięśniowo skórny, Nerw promieniowy, Nerw łokciowy, nerw pośrodkowy, Splot ramienny powstał z połączenia gałęzi przednich piątego, szóstego, siódmego i ósmego nerwu szyjnego oraz pierwszego nerwu piersiowego; daje początek pniom górnemu, środkowemu i dolnemu, które są początkiem części nadobojczykowej splotu; część podobojczykowa jest źródłem wszystkich nerwów biegnących do wolnej kończyny górnej. W splocie ramiennym położone są następujące nerwy: nerw mięśniowo, nerw promienny; nerw pachowy, pień górny, pień środkowy, pień dolny, nerw piersiowy długi, nerwy piersiowe nerw pośrodkowy, nerw łokciowy, nerw skórny przyśrodkowy przed ramienny.
Jama opłucnej, położenie płuc
Jama znajduje się pomiędzy blaszkami - zawiera płyn surowiczy; przestrzeń potencjalna w warunkach prawidłowych; płyn umożliwia przesuwanie sie płuca podczas oddychania bez tarcia; może wypełnić sie ropa, krwią lub innym płynem. Położenie płuc - płuca wypełniają całkowicie klatkę piersiową aż do śródpiersia. Od strony przyśrodkowej pokrywają one serce tworząc w obrębie lewego płuca wcięcie sercowe . W kierunku dolnym znajdują się one w bliskim sąsiedztwie ze śledzioną, wątrobą i żołądkiem, od których są oddzielone tylko cienką przeponą. W obrębie każdego płuca wyróżnia się powierzchnię przeponową ;żebrową i przyśrodkową. Przeponową powierzchnię płuca po stronie lewej tworzy w zasadzie płat dolny i częściowo płat górny, po stronie prawej natomiast płat środkowy. Dzięki skośnie przebiegającej granicy między płatem górnym i dolnym kształt piatów płucnych można przyrównać do dwóch odwróconych, przylegających do siebie spłaszczonych kul. Piat dolny sięga zawsze aż do wysokości wnęki. Po stronie prawej płat środkowy w różnym stopniu wysuwa się spod płata górnego. W obrębie wnęki oba płaty stapiają się razem. Obecność naczyń (najczęściej żył płucnych) może być przyczyną powstawania zrostów w obrębie szczelin między płatowych. W następstwie wnikania w miąższ płucny większych, zewnątrzpochodnych naczyń powstają dodatkowe płaty, jak np. płat sercowy znajdujący się na wysokości ż. głównej dolnej w obrębie płuca prawego blisko powierzchni serca, lub też płat żyły, powstający w następstwie atypowego przebiegu ż. nieparzystej. Dodatkowe płaty i szczeliny, niecałkowite lub też nadliczbowe szczeliny nie są rzadkością w obrębie płuca ludzkiego i przy ocenianiu radiogramów mogą przysparzać wiele trudności. Szczeliny' te są powierzchniami przesuwalnymi i ślizgowymi powstającymi w miejscach największego tarcia.
Układ narządów w miednicy żeńskiej
Jajnik parzysty narząd rozrodczy żeński położony w miednicy mniejszej w dołku jajnikowym; jajniki mają podwójną funkcję: produkują żeńskie hormony płciowe i żeńskie komórki rozrodcze; ich aktywność rozpoczyna się wraz z dojrzewaniem i kończy w okresie menopauzy; Moczowód przewód łączący nerkę z pęcherzem moczowym; leży pomiędzy blaszkami więzadła szerokiego; Jajowody - zwane również trąbką Fallopa; drogi transportu komórek płciowych, łączące jamy otrzewnej z jamą otrzewnej z jamą macicy; w bańce jajowodu najczęściej dochodzi do zapłodnienia; Macica - narząd płciowy odpowiedzialny za zagnieżdżenie zygoty i utrzymujący ciążę; składa się z szerokiego dna, trzonu macicy, cieśń macicy ( przejście trzonu w szyjkę ) i najwęższej części szyjki macicy; Pochwa przewód utworzony przez mięśnie i błonę; rozpoczyna się sklepieniem tylnym, przednim i bocznymi, obejmującymi szyjkę macicy, a kończy się ujściem w przedsionku pochwy; należy do kanału rodnego (w czasie porodu rozciąga się, umożliwiając przejście płodu
Okolica podudzia
Kości podudzia: Widok z przodu: głowa kości strzałkowej, guzowatość piszczeli, grzebień kości piszczelowej, kość strzałkowa, kość piszczelowa Widok z tyłu: wzniosłość międzykłykciowa, powierzchnie stawowe kości piszczelowej, wyrostek rylcowaty strzałki, kostka boczna, kostka przyśrodkowa. Mięśnie powierzchowne podudzia: Widok z wewnątrz: mięsień półścięgnisty, rzepka, gęsia stopa powierzchowna mięsień piszczelowy przedni, grzebień kości piszczelowej, troczek mięśni prostowników, mięsień półbłoniasty, mięsień smukły, mięsień zginacz długi palców, mięsień zginacz długi palucha, więzadło trójgraniaste, troczek zginaczy, Widok z zewnątrz: pasmo biodrowo piszczelowe, mięsień dwugłowy uda głowa krótka mięśnia dwugłowego uda, mięsień brzuchaty łydki, mięsień płaszczko waty, ścięgno Achillesa, kostka boczna, troczek mięśni strzałkowych, mięsień czworogłowy uda, mięsień strzałkowy długi, mięsień prostownik długi palców, mięsień strzałkowy krótki, mięsień piszczelowy przedni, mięsień strzałkowy trzeci, troczek mięśni prostowników, Widok z przodu: rzepka, więzadło własne rzepki, mięsień piszczelowy przedni, Mięsień prostownik długi palców, Mięsień prostownik długi palucha, Mięsień krawiecki, Mięsień czworogłowy uda, Głowa przyśrodkowa mięśnia brzuchatego łydki, Grzebień kości piszczelowej, Troczek mięśni prostowników; Widok z tyłu: Mięsień półbłoniasty, Mięsień półścięgnisty; Mięsień brzuchaty łydki, Ścięgno Achillesa; Mięsień dwugłowy uda; Dół podkolanowy; Mięsień płaszczko waty; Kostka przyśrodkowa; Kostka boczna. Nerwy podudzia: Nerw kulszowy, Nerw strzałkowy wspólny, Nerw strzałkowy powierzchowny, Nerw strzałkowy głęboki, Nerw piszczelowy, Nerw skórny przyśrodkowy łydki, Nerw udowo goleniowy, Żyły powierzchowne podudzia: Żyły podskórne powierzchni przedniej kolana, Żyła odstrzałkowa, Ujście żyły odstrzałkowej do żyły podkolanowej, Zespolenie żyły odstrzałkowej i odpiszczelowej, Żyły podskórne powierzchni przedniej podudzia, Żyła odpiszczelowa Układ tętniczy podudzia: Tętnica podkolanowa, Tętnica wsteczna piszczelowa przednia, Tętnica piszczelowa przednia, tętnica zstępująca kolana, pień piszczelowo, Tętnica piszczelowa tylna, Tętnica strzałkowa
ZESTAW NR 26
Dół zażuchwowy
Ograniczenia: Przód: gałąź żuchwy, Tył: wyrostek sutkowaty kości skroniowej, Góra: część bębenkowa kości skroniowej, Przyśrodkowo: wyrostek rylcowaty kości skroniowej, więzadło rylcowo-gnykowe, więzadło rylcowo-żuchwowe, mięśnie przyczepiające się do wyrostka rylcowatego (m. rylcowo-gnykowy, m. rylcowo-gardłowy, m. rylcowo-językowy), Zawartość: Część głęboka ślinianki przyusznej, Nerw twarzowy i jego gałęzie, Nerw uszno-skroniowy, Końcowy odcinek tętnicy szyjnej zewnętrznej i jej podział na tętnicę skroniową powierzchowną oraz tętnicę szczękową, Żyła zażuchwowa
Trójkąt tętnicy szyjnej
ograniczony jest: brzegiem przednim m. mostkowo obojczykowo sutkowego; brzuścem górnym m. łopatkowo - gnykowego; brzuścem tylnym m. dwubrzuścowego; jest ona zamknięty blaszką powierzchowną powięzi szyi; następuje w nim podział t. szyjnej wspólnej na jej gałęzie końcowe: tt. szyjną wew. i zew. (dzieli się na dwa odgałęzienia); bocznie od tt. szyjnych biegnie żyła szyjna wew. częściowo przykryta przez m. mostkowo obojczykowo - sutkowy; łuk n. podjęzykowego oraz gałąź górna pętli szyjnej, n. błędny z n. krtaniowym górnym; w dolnym kacie trójkąta wyczuwalny jest guzek przedni wyrostka poprzecznego szóstego kręgu szyjnego powyżej, przy brzegu m. mostkowo - obojczykowo - sutkowego wyczuwa się tętno tętnicy szyjnej wspólnej.
Położenie dwunastnicy
Leży na tylnej ścianie jamy brzusznej. Opuszka znajduje się na wysokości I k.l po stronie prawej kręgosłupa. Część pozioma przechodzi na stronę lewą kręgosłupa na wysokości III k.l a zgięcie d-czcze leży na poziomie II k.l po stronie lewej; Po stronie lewej obejmuje głowę trzustki; Leży zaotrzewnowo; wyjątek stanowi opuszka, która objęta w. wątrobowo-dwunastniczym, jest położona wewnątrzotrzewnowo. W więzadle przebiega; żyła wrotna, t. wątrobowa, przewód żółciowy wspólny
Układ narządów w miednicy męskiej
Okrężnica esowata końcowy odcinek okrężnicy, kończy się w miednicy mniejszej, przechodząc w odbytnicę; Pęcherz moczowy - narząd zbudowany ze ściany mięśniowo - śluzówkowej; uchodzą do niego moczowody; gromadzi mocz aż do czasu mikcji; leży nad prostatą; Moczowód - przewód, który łączy nerkę z pęcherzem; Spojenie łonowe - nietypowy chrząstkozrost utworzony przez połączenie kości łonowych, stanowiących przednie ograniczenie jamy miednicy; Cewka moczowa - przewód, który transportuje mocz z pęcherza moczowego poprzez poszczególne odcinki do ujścia zewnętrznej cewki moczowej; Gruczoł krokowy - gruczoł leżący poniżej pęcherza; obejmuje odcinek sterczowy cewki moczowej; produkuje wydzielinę ( składnik odżywczy dla plemników ) i wodorowęglany będące osoczem spermy; Najądrze -jest prostym narządem o podłużnym kształcie, rozszerzonym w swej części górnej od tyłu i góry do jądra, podobnym do grzebienia Chełmu; odprowadza plemniki i spełnia jednocześnie funkcję ich zbiornika; jego długość wynosi około 5 cm, szerokość - 1 cm, wysokość - 0,5 cm; w najądrzu wyróżniamy głowę, trzon i ogon najądrza; Nasieniowody - nasieniowód jest przewodem, będącym przedłużeniem przewodu najądrza; uchodzi do części sterczowej cewki moczowej jako przewód wytryskowy, po uprzednim zespoleniu się z przewodem wydalającym pęcherzyka nasiennego; w jego przebiegu towarzyszy mu wiele naczyń i nerwów tworzących razem z nim powrózek nasienny; w nasieniowodzie wyróżniamy: część mosznowa, część pachwinową i część miedniczą; Pęcherzyki nasienne - są parzystymi gruczołami, gruszkowatego kształtu; długość - ok. 5 cm, średnica przekroju ok. 2 cm, pojemność od 5 do 10 cm3; leżą w pobliżu podstawy gruczołu krokowego, a poniżej dna pęcherza moczowego;
Mięśnie grzbietu
Mięśnie powierzchowne stanowią mięśnie kolcowo-ramienne rozpoczynające się przede wszystkim na wyrostkach kolczystych kręgów kręgosłupa. Należą tu mięśnie: czworoboczny, najszerszy grzbietu, równoległoboczny, dźwigacz łopatki. Drugą powierzchowną grupą są mięśnie kolcowo-żebrowe rozpoczynające się podobnie do poprzednich a kończące na żebrach. Są to mięśnie zębate tylne.
Mięsień czworoboczny o kształcie rombu mieści się w okolicy karku i górnej części grzbietu. Oba mięśnie, prawy i lewy, układają się tak, że wyglądem swym przypominają kaptur. Mięsień leży najbardziej powierzchownie. Podnosi staw ramienny do góry, pociąga ku tyłowi, zbliża obie łopatki do kręgosłupa. Unerwienie pochodzi od nerwu dodatkowego (n.XI).
Mięsień najszerszy grzbietu znajduje się w dolnej i bocznej okolicy grzbietu. Kształtem przypomina trójkąt podstawą skierowaną w kierunku kręgosłupa, wierzchołkiem ku okolicy pachowej. Mięsień odpowiada za opuszczanie, przywodzenie do tyłu i obrocie do wewnątrz ramienia. Dzięki niemu możliwe jest podciąganie się na drążku (wraz z mięśniem piersiowym większym). Dźwiga również dolne żebra, przez co jest pomocniczym mięśniem wdechowym. Za unerwienie odpowiedzialny jest nerw piersiowo-grzbietowy. Pozostałe mięśnie tej grupy biorą udział w podnoszeniu łopatki ku górze, a mięśnie zębate unoszą żebra uczestnicząc w fazie wdechu. Mięśnie głębokie grzbietu są właściwymi mięśniami grzbietu, które przebiegają od kości krzyżowej do potylicy między wyrostkami kolczystymi kręgów a kątami żeber. Dla tej grupy mięśni stosuje się nazwę prostownika grzbietu. Włókna mięśniowe mają różny przebieg i miejsce przyczepu. Występują tu mięśnie: kolcowo-poprzeczne (mięśnie płatowate), krzyżowo-grzbietowe (biodrowo-żebrowy, najdłuższy, kolcowy), poprzeczno-kolcowe, międzykolcowe, między poprzeczne oraz podpotyliczne. Wszystkie unerwione są przez nerwy rdzeniowe. Mięśnie warstwy głębokiej zginają głowę w kierunku ku tyłowi, obracają głowę w bok i do góry, zginają kręgosłup w bok lub do tyłu oraz obracają kręgosłup w stronę przeciwną. Pełnią przede wszystkim funkcję statyczną utrzymując równowagę.
Ściana klatki piersiowej
ŚCIANA KLATKI PIERSIOWEJ - Klatka piersiowa stanowi górną połowę tułowia. Jej ściany tworzy zrąb kostno-chrzęstny (szkielet), mięśnie, błony i skóra. Szkielet klatki piersiowej tworzą: z tyłu - kręgosłup piersiowy (12 kręgów), z przodu - mostek, z obu boków - żebra (12 par). Ściany obejmują przestrzeń zwaną jamą klatki piersiowej, zawierającą narządy: serce, wielkie naczynia (np. aorta), tchawicę, płuca, przełyk i inne. Szkielet jest tak skonstruowany i połączony, że jego ruchy powodują zwiększenie (wdech) lub zmniejszenie (wydech) pojemności jamy klatki piersiowej. Żebra ułożone równolegle są połączone od przodu z mostkiem chrząstkami. Przedzielone są przestrzeniami międzyżebrowymi, w każdej znajdują się mięśnie międzyżebrowe, tętnica, żyła i nerw międzyżebrowy. Otwór górny klatki piersiowej, ograniczony mostkiem, pierwszymi żebrami i trzonem I kręgu piersiowego łączy ją z szyją. Otwór dolny klatki piersiowej, znacznie większy, ogranicza: od tyłu XII kręg piersiowy, z boków - XII, XI żebro, łuki żebrowe (łączące się ze sobą chrząstki żeber od X do VII), z przodu - wyrostek mieczykowaty mostka. Do wyżej wymienionego ograniczenia przyczepia się przepona i zamykając otwór oddziela jamę klatki piersiowej od jamy brzusznej.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
egzamin zestawy (7)Finanse Egzamin Zestaw pytań z egzaminów z lat poprzednich (56 str )Matematyka Egzamin zestaw111egzamin zestawy (1)egzamin zestawy (4)egzamin zestawy (9)egzamin zestawy (8)Egzamin zestaw 4 (1)Matematyka zadania egzaminacyjne Zestaw4 2002egzamin zestawy (2)egzamin zestawy (10)Matematyka zadania egzaminacyjne Zestaw3 2002egzamin zestawy (5)egzamin zestawy (3)Matematyka zadania egzaminacyjne Zestaw5 2002ZESTAWY PYTAN NA EGZAMIN Z PEDZESTAWY EGZAMINYwięcej podobnych podstron