Hakdama Zohar
Hakdama Zohar p.10
Autor: Raszbi
10. M'I - Kto, ogranicza niebo z góry - ISZSu'T. M'A - Co, ogranicza niebo z dołu - Z'A i malchut. I to
odziedziczył Jaków, dlatego że on Z'A, świecący od końca do końca. Od jednego końca, M'I, do drugiego
końca, M'A. Dlatego że on, Z'A, Jaków, stoi pośrodku, pomiędzy ISZSu'T i malchut. Dlatego powiedziano
MI BARA ELE: MI - ISZSu'T, BARA - stworzył, EL'E - Z'A i malchut.
W ogóle należałoby powiedzieć: "Od początku, czyli od wysokości nieba, do jego końca, czyli do najnizszej
kropki". Lecz powiedziano: "Od końca nieba". MI = M'I - jest to ISZSu'T, podtrzymujący wszystko swoim
pytaniem, życzeniem otrzymać światło dla Zo'N. MA = M'A - jest to nukwa. Zanim nukwa wznosi Ma'N, ona jest
ostatnim poziomem, stojący pod haze de-Z'A. Pomiędzy ISZSu'T i nukwą stoi Jaków - jest to Z'A, ubierający A'A
od tabura do malchut de-A'A.
A'A - jest to centralny parcuf świata Acilut. Dlatego że Atik jest niepoznawalny, czyli wszystko wychodzi od A'A i
wszystkie parcufim świata Acilut ubierają się na niego, czyli otrzymują od niego: rosz de-A'A wywyższa się nad
wszystkimi, i nikt nie może ubrać się na jego rosz, co oznacza osiągnąć jego myśli, przyczyny jego czynów.
Kolejny parcuf - Aw'I. Aw'I ubiera się na A'A, czyli poznaje go od pe do haze. Następnie pod Aw'I stoi parcuf
ISZSu'T, ubierający się na A'A od haze do tabur. Następnie pod ISZSu'T stoi Z'A od tabur i w dół: Z'A jest
niepełnym parcufem, ma wyłącznie 6 sfirot HaBa'D HaGa'T, Wa'K, stan katnut, kończy się na swojej sfirze tiferet,
swoim haze.
Pod Z'A, a dokładnie do poziomu jego ostatniej sfiry, tiferet, haze Z'A, stoi nukwa, malchut, ona posiada
wyłącznie jedną sfirę keter, a resztę 9 niższych jej sfirot spadło pod parsę, w światy BE'A. Cały świat Acilut
kończy się na haze de-Z'A, gdzie stoi jedna sfira malchut, nazywana dlatego kropką.
Parcuf Jaków stoi od M'I - ISZSu'T do M'A - malchut, od końca do końca. Lecz tu mówi się o stanie Zo'N, kiedy
one wznoszą się w ISZSu'T i otrzymują tam światło poziomu ISZSu'T.
Wznosząc się na poziom, który nazywa się ISZSu'T, Zo'N otrzymują tam światło ISZSu'T, chociaż sam parcuf
ISZSu'T wzniósł się odpowiednio na wyższy poziom i otrzymuje tam światło tego poziomu, które nazywa się Aw'I,
a Aw'I wznosząc się na poziom, który nazywa się A'A, otrzymują tam światło A'A. Poziomy nazywamy imionami
parcufim, które w swoim zwykłym najniższym stanie znajdują się na nich. Taki stan nazywa się stałym. Chociaż
niższy wznosi się na wyższy poziom, otrzymuje tam światło tego poziomu, który odpowiednio ma jego
właściwości, lecz przy tym parcuf pozostaje sobą, podobnie jak człowiek, który otrzymał inne właściwości,
pozostaje człowiekiem, lecz już innego poziomu. Dlatego kiedy mówi się, że niższy, który wzniósł się do
wyższego, staje się jak wyższy, wskazuje się wyłącznie na zmianę wewnętrznych właściwości człowieka lub
parcufa, lecz nie jego osobowości. Z'A wznosząc się w ISZSu'T, otrzymuje wielkie światło, dlatego że
wzniesienie w świecie duchowym oznacza zwiększenie ekranu. Czyli sam Z'A wyrósł, lecz nie przekształcił się w
ISZSu'T: wcześniej na swoim miejscu miał wyłącznie światło ruach nefesz, a wznosząc się otrzymał ekran,
otrzymuje też jeszcze światła Neszama. Dlatego wszystkie miejsca od nas do Stwórcy są określone, i na nich
znajdują się parcufim w swoim stałym stanie. Lecz wszystkie one, wszystkie światy mogą wznosić się w
stosunku do swoich stałych stanów na jeden, dwa lub trzy poziomy do góry. W najniższym stanie u parcufa jest
wyłącznie G'E i nie ma AHa'P, jest w nim wyłącznie światło nefesz ruach.
Otrzymując z góry światło naprawienia, parcuf może stopniowo naprawić swój AHa'P: naprawić sfirę binę i
otrzymać światło neszama, co oznacza wzniesienie na jeden poziom. Następnie naprawia sfirę Z'A, otrzymuje
światło haja, co oznacza wzniesienie jeszcze o jeden poziom, czyli łącznie na dwa poziomy. Następnie naprawia
sfirę malchut i otrzymuje światło jechida, co oznacza wzniesienie jeszcze o jeden, trzeci poziom.
Wzniesienie człowieka może być jako skutek:
1. Obudzenia w nim życzenia z góry, co nazywa się "szczególne dni" - święta, nów, sobota. Takie
wzniesienie nazywa się "obudzeniem z góry" i ono doprowadza do ogólnego wzniesienia wszystkich
światów ABE'A, i odpowiednio wszystkich, kto w tych światach się znajduje.
2. Wysiłkami samego człowieka w nauce i wewnętrznej pracy, modlitwą osiągnąć to, żeby Stwórca dał
właśnie jemu siły wznieść się na bardziej wysoki poziom.
Chociaż Zo'N nazywane są "ostatnie dni", lecz wznosząc się i otrzymując światło ISZSu'T, one nazywane
"przeszłe, pierwsze dni". W tym wypadku, jeden koniec nieba, malchut, M'A, wzniósł się i ubrał się na drugi
koniec nieba, ISZSu'T, M'I. A
ączą się M'A i M'I w jedno, o czym mówi Zohar. I wiedz:
M'I - KTO
BARA - STWORZYA

EL'E - TO.
MI - jest to ISZSu'T stojący w miejscu biny de-A'A, od haze do tabura A'A. I chociaż w świecie Acilut są tylko
kelim G'E, pośród nich są te, które pragną wyłącznie oddawać - Atik, A'A, Aw'I, i te które pragną otrzymać dla
oddawania, przekazać dalej - ISZSu'T i Zo'N.
ISZSu'T i Zo'N pragną otrzymać światło dla przekazywania go duszom sprawiedliwych, ludziom, którzy pragną
naprawienia. Dlatego wewnątrz świata Acilut jest podział na dwa rodzaje tych kelim: G'E i AHa'P, i one oddzielają
się jedno od drugiego parsą świata Acilut, stojącą w haze A'A.
Pod parsę świata Acilut nie przechodzi światło z rosz A'A. Dlatego ISZSu'T w swoim stałym stanie, lub Zo'N
kiedy wznoszą się w ISZSu'T, nie mogą otrzymać światło rosz de-A'A. Dlatego jest w nich życzenie otrzymać
światło hochma, które nazywa się "pytanie". Dlatego pytanie - życzenie otrzymać hochma - doprowadza do M'I -
ISZSu'T, światła ISZSu'T, który znajduje się BARA - poza EL'E - Zo'N. I wznosząc się Zo'N nie otrzymują światło
hochma, znajdujące się poza rosz A'A, poza światłem hochma, lecz z pytaniem, pragnieniem do niego. I to daje
im możliwość dalszego wzniesienia.
< Poprz.