Dwudziesto100aangelsa

Temat: "Szewcy" - Stanisław Witkiewicz.

Akt I.
W warsztacie szewskim pracuje szewc Sajetan Tempe i dwóch czeladników. Robią
buty i rozmawiają. Narzekają na bezmyślną i ciężką pracę, służącą wyższym
warstwom, czują się wykorzystywani i poniżani. Sajetan nie chce tracić życia na
pracy, marzy o władzy. Jest zrezygnowany, narzeka i w nic już nie wierzy. Do
warsztatu wchodzi odświętnie ubrany prokurator Robert Scurvy, przedstawiciel
burżuazji, któremu szewcy zazdroszczą wspaniałego losu i kierują przeciwko niemu
swój gniew. Kiedy czeladnik oświadcza, że nie będzie pracował za taką zapłatę,
jaką otrzymuje, Scurvy oświadcza, że dla niego mogą szewcy pozdychać. Następnie
wchodzi do warsztatu Księżna Irina Wsiewołodowna Zbereźnicka-Podberezka ze
wspaniałym bukietem i rozdaje z niego kwiaty. Towarzyszy jej lokaj Ferdusieńko z
psem Terusiem na smyczy. Jest ona marzeniem prokuratora. Oboje mają wspólną
cechę odróżniającą ich od niższych warstw społecznych, oboje odczuwają potrzebę
przerzywania uczuć metafizycznych, ale Scurvy jest ignorowany przez Irinę,
przedstawicielkę arystokracji. Pogardza nim, a prowokuje szewców, rozpalając
jeszcze bardziej żądzę prokuratora. Z dyskusji, jaka toczy się dalej w
warsztacie, wynika, że szewcy gardzą ideą demokratyczną, głoszoną przez warstwy
wyższe, uważają ją za fałszywą. Scurvy czuje się demokratą, chce zreformować
kapitalizm, naprawić świat. Scurvy wychodzi i po chwili wraca w towarzystwie
"Dziarskich Chłopców" - organizacji Gnębona Puczymordy, z synem Sajetana -
Józiem i wprowadza rządy dyktatorskie, każe szewców aresztować, Józek zakłada
ojcu kajdanki.
Akt II.
Szewcy zostają umieszczeni w celi programowego bezrobocia, gdzie czują się źle
bez pracy. Grozi im dożywotnie więzienie. Scurvy mówi Sajetanowi, że władza
deprawuje wszystkich, i że szewcy głoszą teraz ideę równości, ale gdyby zdobyli
władzę, sprawowaliby ją tak, jak obecna elita. Strażnicy wprowadzają Księżną,
która, z rozkazu prokuratora, ma robić buty. Okrucieństwo prokuratora coraz
bardziej podoba się Księżnej, w końcu biorą się w ramiona. Szewcy siłą dostają
się do celi, w której urządzono warsztat szewski i zaczynają pracować.
Prokurator woła strażników, by oderwali szewców od pracy, ale ci zaczynaj ją w
niepojęty sposób naśladować i praca "wre jak szalona".
Akt III.
Szewcy sprawują władzę. Warsztat został zamieniony na wspaniały gabinet. Szewcy
są zadowoleni ze sprawowania władzy, tylko Sajetan przeżywa rozczarowanie, męczy
go brak idei, pozostali szewcy postanawiają go zabić. Czeladnicy uderzają
siekierą Sajetana w głowę i zabijają go, on jednak przed śmiercią zabiera
jeszcze głos. Następuje tok dziwnych wydarzeń.