Markiz Donatien-Alphonse-Francois de Sade
1. Wstęp  3 minuty
" przedstawienie kierunków wolnomyślicielstwa w oświeceniu,
" nawiązanie do słów  Boże, jeśli jesteś, zbaw moją duszę, jeśli ją mam ,
" omówienie poszczególnych kierunków i ich przedstawicieli: ateizm, deizm (Wolter  w
nawiązaniu do przykładu zegara) oraz libertynizm (z przykładami Casanovy i markiza
de Sade'a oraz podanie faktycznego tematu prezentacji).
2. Definicja libertynizmu na podstawie Wikipedii (fragmenty)  1 minuta
Libertynizm to nazwa rodzaju nieformalnego ruchu społeczno-politycznego działającego w
XVII i XVIII w. w Europie - głównie we Francji. Współcześnie słowem tym opatruje się
najczęściej poglądy uzasadniające różnie rozumianą wolność seksualną w skrajnych
postaciach.
Pod koniec XVIII w. i na początku XIX, pojawili się pisarze i myśliciele, którzy doprowadzili
poglądy libertyńskie do skrajności m.in. Donatien Alphonse Fran�ois de Sade, Leopold von
Sacher-Masoch.
3. Skrócona biografia markiza De Sade  1,5 minuty
" ur. 2 czerwca 1740 w Paryżu, zmarł 2 grudnia 1814 r.,
" w tym czasie dwukrotnie uniknął kary śmierci,
" był libertynem, sławił bezwzględność i przemoc,
" tworzył dzieła kontrowersyjne, wiele z nich na wygnaniu lub we więzieniu,
" do roku 1800 był najbardziej poczytnym paryskim pisarzem, potem zatarto ślady jego
działalności,
" w swych dziełach przedstawia człowieka od strony jego instynktów, od ciemnej,
najgorszej, zwierzęcej strony, takiego, przed byciem jakim hamują nas jedynie aspekty
kulturowe; jego dzieła pełne były przemocy, brutalności, zbrodni, okrucieństwa,
" przemoc to w jego odczuciu z
ródło przeżyć o charakterze seksualnym
4. Prezentacja filmu reklamowego przedstawienia  Markiz de Sade z teatru w Dessau. - 2,5
minuty
" nawiązanie do słów  Dies irae będących podkładem muzycznym do filmu poprzez
odwołanie do pieśni autorstwa Tomasza z Celano śpiewanej opcjonalnie podczas
Requiem
Będzie strach tam, będzie drżenie,
przyjdzie sędzia sądzić ziemię
a roztrząsać wszystko wiernie.
Trąba wyda głos dokoła,
gdzie kto gnił w mogilnych dołach,
wszystkich do stóp tronu zwoła.
Śmierć struchleje, wszelkie ciało
gdy powstanie, jak leżało,
by przed Sędzią głos zabrało.
" Sąd Ostateczny ukarze de Sade'a za zbrodnie przedstawione m.in. na zdjęciach.
5. Przedstawienie ciekawostek z życia de Sade'a  4 minuty
" opowieść o nadaniu imienia  Donatien-Alphonse-Francois zamiast Louis-Alphonse-
Donatien  on sam nie wiedział o tym aż do rewolucji,
" był dobrze wykształcony w kolegium jezuickim,
" afera cukierków kantarydowych w Marsylii w 1772 r (in effigie!).,
" dzieje jedynego rękopisu  120 dni Sodomy ,
" drzenie mordy z okna Bastylii.
6. 120 dni Sodomy, czyli szkoła libertynizmu + zakończenie  2 minuty
" cytat de Sade'a:  Jest najbardziej nieczystą opowieścią, jaka powstała od początku
świata. Podobnej nie spotka się ani u starożytnych, ani u nowożytnych ,
" pomimo zakazów i klątw jedna z najbardziej poczytnych książek końca XVIII wieku,
" pokazuje mroczną stronę ludzkiej natury  chęć władzy nad drugą osobą, zadawania
bólu i seksualnego spełnienia,
" przedstawienie fabuły książki  zamek Silling  150 opowieści/miesiąc
Okres uwięzienia w Vincennes i Bastylii
" Journal (Dziennik), rękopis, 1777-1790, 13 tomów, do 1939 zachowanych 11,
prawdopodobnie zniszczony w 1942,
" Dialogue entre un prętre et un moribond (Dialog pomiędzy księdzem a umierającym),
dialog, 12 lipca 1782, krótki utwór ukazujący wczesne, jeszcze nie ukształtowane poglądy
filozoficzne markiza, atakujący Kościół Katolicki. "Dialog..." cechuje wyważona krytyka, i
logiczny, konsekwentny wywód odpowiadający obiegowym poglądom oświeconych
materialistów. Nie jest reprezentatywny dla ukształtowanego nieco póz
niej, dojrzałego i
oryginalnego systemu sadycznego.
" Prawda" poemat antykościelny (136 wersów pokreślonych i z licznymi poprawkami, o
mylącym podtytule "Odnaleziony w papierach La Mettriego", i z tego powodu przez dłuższy
czas przypisywany autorowi "Człowieka - maszyny".
Zawiera liczne epitety określające Boga, charakterystyczne dla stylu i języka Sade'a
zaczęrpnięte z języka Holbacha, na którym Sade się wzorował - np. "chimera", "zjawa".
Pojawia się tam również charakterystyczna, obsesyjna nienawiść do Boga i religii oraz
agresywna krytyka uzyskana dzięki nagromadzeniu i stopniowaniu tychże epitetów.
" Les 120 journ�es de Sodome ou l'�cole du libertinage (120 dni Sodomy czyli szkoła
libertynizmu), rękopis, 27 listopada 1785, nie dokończony.
Okres rewolucji
" Le misanthrope par amour ou Sophie et Desfrancs (Mizantrop z miłości), dramat, 1790
" Jeanne Laisne, dramat
" Oxtiern, ou les malheurs du libertinage (Oxtiern, nieszczęścia libertynizmu), dramat, 22
paz
dziernika 1791, teatr MoliŁre'a,
" Le Suborneur (A
apówkarz), dramat, 5 marca 1792, Teatr Włoski, Paryż
Epoka napoleońska
" La Nouvelle Justine, ou Les Malheurs de la vertu (1799) /fragment:Rozprawa Brassaca o
religii
" La Nouvelle Justine , ou Les Malheurs de la vertu (1799) /fragment:Rozprawa hrabiego de
Gernande a o kobietach /
" Les crimes de l'amour (Zbrodnie miłości), zbiór nowel zebranych ("Eugenia de franval" i
"Florville i Courval, czyli fatalizm" i opatrzonych tym tytułem przez Tadeusza Żeleńskiego
Boya, 1800,