Odwodnienia
poziom wody
gruntowej
koryto rzeki
poziom wody
wykop
gruntowej
koryto rzeki
poziom wody
wykop
gruntowej
koryto rzeki
drena\

poziom wody
wykop
gruntowej
koryto rzeki
q1
drena\

H1
L1
T
kanał
poziom wody
gruntowej
koryto rzeki
strop warstwy
nieprzepuszczalnej
kanał
poziom wody
gruntowej
koryto rzeki
drena\

kanał
poziom wody
gruntowej
koryto rzeki
drena\

kanał
poziom wody
gruntowej
koryto rzeki
s
q1
q2
H1
q3
H2
L2 L1
B
Równania krzywych depresji:
a) od strony wy\
szego poziomu zasilania:
x q L1 L1x
�ł0.5 - �ł(H - H2) + H2 - �ł �ł
y = x - x0 + -
�ł �ł �ł �ł
1
B kT0 �ł 2 B
�ł łł łł
b) od strony ni\
szego poziomu zasilania:
x L1 x
�ł0.5 - �ł(H - H2) + H2 - q �ł0.5 - �ł
y =
�ł �ł �ł �ł
1
B kT0 �ł B
�ł łł łł
Cykl hydrologiczny
Cykl hydrologiczny (obieg wody w przyrodzie)
opisuje istnienie i ruch wody na,
w i ponad powierzchnią Ziemi.
Woda na Ziemi jest w ciągłym ruchu
i zmienia swoje formy, od stanu ciekłego,
poprzez gazowy do stałego i na odwrót.
Obieg wody trwa od miliardów lat
i całe \
ycie na Ziemi jest od niego zale\
ne.
Siłą napędową procesu obiegu wody jest Słońce.
" Woda w oceanie jest podgrzewana i paruje
" w postaci pary unosi się nad oceanem
" wznoszące prądy powietrzne przenoszą parę do atmosfery
" niska temperatura wywołuje proces kondensacji
" poziome prądy powietrzne przenoszą chmury wokół Ziemii
" drobne cząsteczki wody w chmurach zderzają się ze sobą,
powiększają swoją masę i w postaci opadu spadają na ziemię.
" część wód opadowych i roztopowych spływa po powierzchni
ziemi (odpływ powierzchniowy)
" po dotarciu do rzek jako przepływ rzeczny podą\
a w stronę
oceanu
" woda spływająca po powierzchni lub przesiąkająca w głąb
zasila jeziora słodkiej wody
" znaczna część wody przesiąka, infiltruje do gruntu
" płytkie wody gruntowe wykorzystywane są przez system
korzeniowy roślin
" w roślinach woda transpirowana jest przez powierzchnię liści i
z powrotem przedostaje się do atmosfery
Przewa\
ająca ilość wody jest
magazynowana w oceanach przez czas
dłu\
szy ni\
ten potrzebny dla pełnego cyklu
hydrologicznego.
Ocenia się, \
e w oceanach znajduje się
około 1,338,000,000 km3 wody.
Stanowi to około 96.5% całkowitych
zasobów.
Szacuje się równie\
, \
e oceany w około
90% zasilają proces parowania.
W okresach oziębienia klimatu na Ziemi
znaczna część wody została uwięziona w
ró\
nych formach zlodowacenia (pokrywa
lodowa, lodowce), zmniejszając tym
samym dostępną objętość wody dla innych
elementów cyklu.
W czasie ostatniej epoki lodowcowej
prawie jedną trzecią powierzchni Ziemii
pokrywały lodowce, a poziom oceanów był
o około 122 m ni\
szy od dzisiejszego.
Około 3 milionów lat temu, kiedy Ziemia
była cieplejsza, oceany mogły być nawet
50 m powy\
ej stanu dzisiejszego.
Parowanie z oceanów jest podstawowym
sposobem przedostawania się wody do
atmosfery. Parowanie jest procesem, w
którym woda zmienia postać z ciekłej na
gazową. Jest to najwa\
niejszy etap cyklu
hydrologicznego, kiedy to woda pojawia
się w atmosferze w postaci pary wodnej.
Badania wykazały, \
e oceany, morza,
jeziora i rzeki, parując, dostarczają około
90% wilgoci do atmosfery, podczas gdy
pozostałe 10% dostaje się poprzez
transpirację roślin.
Parowanie następuje po dostarczeniu
wodzie ciepła (energii). Energia ta sprawia,
\
e rozrywane są wiązania utrzymujące
razem poszczególne molekuły wody 
dlatego te\
woda łatwo paruje podczas
gotowania i zdecydowanie wolniej w
temperaturze bliskiej zamarzaniu. Gdy
wilgotność względna powietrza wynosi
100%, co jest stanem pełnego nasycenia,
parowanie nie mo\
e wystąpić. W procesie
parowania ciepło pobierane jest ze
środowiska.
Kondensacja jest procesem, gdzie para
wodna zamienia się w ciekłą wodę. Jest to
wa\
ny element cyklu hydrologicznego,
gdy\
dzięki niemu powstają chmury. W
chmurach mogą się tworzyć opady, które są
głównym sposobem powrotu wody na
Ziemię. Kondensacja jest procesem
odwrotnym do parowania.