Charakterystyka Wokulskiego bohatera "Lalki"











Środa, 26 Kwietnia Imieniny obchodzą: Marzena, Maria, Klaudiusz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Pozytywizm >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???




Gdzie jestSciaga.pl
?
















Charakterystyka
Wokulskiego bohatera "Lalki"










kategoria:   J.polski
zakres:   Pozytywizm
dodano:   1999-11-13




Stanisław
Wokulski- pragmatyk, idealista, dekadent. Bohater bliski, czy
daleki współczesnemu czytelnikowi? Stanisław Wokulski-
pragmatyk, idealista, dekadent? To pytanie zadawałam sobie
wielokrotnie podczas czytania "Lalki" Bolesława Prusa. Stanisław
Wokulski jest jej głównym bohaterem. Jego historię autor przedstawia
nam najdokładniej, najbardziej wnikliwie opisuje jego przeżycia,
zachowanie, uczucia szarpiące jego duszą. Stanisław Wokulski był
kupcem, właścicielem sklepu w Warszawie, który odziedziczył po
zmarłej żonie. Majątek ciągle się powiększał, potrafił ryzykować w
interesach np. wybrał się na wojnę rosyjsko- turecką, gdzie zarobił
ogromną, jak na owe czasy sumę, co pozwoliło mu na rozwój sklepu,
podwyższenie jego standardu oraz zatrudnienie nowych pracowników.
Przedsięwzięcie to ukazuje nam pragmatyzm Wokulskiego, umiejącego
rozumnie kierować swoimi interesami, podchodzącego do nich z
rezerwą, ale poświęcającego im wiele czasu. Całkiem innym
człowiekiem jest bohater, gdy widzimy go zakochanego do szaleństwa w
pannie Izabeli Łęckiej. Wierzy w idealną miłość, pani jego serca
jest dla niego uosobieniem wszelkich cnót. Z powodu wielkiej miłości
stara się zdobyć jak największy majątek, by z jego pomocą zbliżyć
się do ukochanej, pochodzącej z innej grupy społecznej. Nie jest
jednak egoistą, człowiekiem, który zdobył swój majątek tylko dla
siebie. Potrafi się nim dzielić wspomagając biedotę i sieroty.
Urzeczywistnia ideały pracy u podstaw tworząc miejsca pracy dla
biedaków z Powiśla, pomagając kobiecie lekkich obyczajów zdobyć
wykształcenie i żyć w cnocie. Uważa to za swój obowiązek wynikający
z faktu, że jest on człowiekiem, któremu się w życiu powiodło.
Największym przejawem idealisty jest jednak w Wokulskim miłość
do Izabeli, miłość szalona, bezgraniczna, miłość idealna, ale według
ideałów romantycznych a nie pozytywistycznych. Gdy zrozumiał, że
jego uczucie nie jest odwzajemnione, a obiekt jego wzruszeń okazał
się daleki od ideału, następuje w Wokulskim przemiana, pozbawiony
sensu życia myśli o samobójstwie. Próba samobójstwa jednak się nie
powiodła. Jest człowiekiem zmęczonym życiem, które straciło dla
niego sens. Nie myśli już ani o sklepie ani o niespełnionej miłości
do Izabeli. Nie wiemy, jak zakończyły się losy Wokulskiego, nie
dowie się tego czytelnik z kart tej książki. Może jedynie
przypuszczać, że Wokulski zakończył swe życie jako dekadent, albo
wręcz odwrotnie znalazł nowy sens życia w poświęceniu dla nauki
realizując pozytywistyczny ideał pojmowania świata przez rozum i
własne doświadczenia i badania. Trudno jednoznacznie określić,
do którego z trzech kategorii można zaliczyć Wokulskiego. Wydaje mi
się, że jest on połączeniem pragmatyka, idealisty, dekadenta, cechy
te łączą się ze sobą i mieszają w taki sposób, że Wokulski często
zaskakuje nas swoim zachowaniem. Raz reaguje pragmatycznie innym
razem z uczuciowością godną bohatera romantycznego. Stanisław
Wokulski w współczesnym czytelniku wzbudza sympatię, przeżywamy jego
rozterki, wzloty i upadki, ale nie jest to bohater mogący uchodzić
za współczesnego. Uważamy go za niepoprawnego idealistę w miłości do
Izabeli, uczuciu ogromnym, któremu nie może się on oprzeć. Rzadko w
naszej epoce można spotkać uczucie tak bezgraniczne, polegające
jedynie na chęci dawania i przebywania z ukochaną osobą, jednak nie
zrealizowanego. Pozytywną cechą Wokulskiego jest to, że potrafił on
znaleźć sobie cel w życiu, do którego dążył. We współczesnym świecie
coraz częściej jedynym celem jest osiągnięcie dobrobytu, w którym
panują rządy pieniądza, a jego sile niewielu potrafi się oprzeć.
Wokulski miał pieniądze, ale nie uważał ich za cel nadrzędny i umiał
się z nimi rozstać na rzecz szczytniejszego celu niż własne
bogactwo. Połączenie pragmatyka i idealisty zaowocowało taki
cechami jak pomoc potrzebującym, poświęcenie dla nauki, moralność w
interesach. Postać ta przez swoje zróżnicowanie jest postacią
bardzo ciekawą i lubianą przez dzisiejszego czytelnika znacznie
bardziej niż wiele innych postaci nie wytrzymujących próby czasu.








Autor: mloda

Ocena : 3.3 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000