Pedagogika antyautorytarna
Niell- zakładał jak Russo, naturalizm, od urodzenia dobry człowiek, później się
przez społeczeństwo niszczy. Rodzice bazują na autorytecie, a nie powinni, tak
samo nauczyciele. Jest cos w nas co nas popycha ku samorozwojowi Nill określa
to mianem samoregulacji. Sam zacznie urzeczywistniać własne potencjalności.
Zwraca uwagę (jak Korczak) na prawa dziecka, jakie prawa: prawo do wolności
bycia sobą, prawo do odpowiedzialności za samego siebie, prawo do życia bez
przemocy fizycznej i psychicznej, prawo do autoekspresji, dziecko powinno mieć
prawo do prywatności, powinno mieć prawo do własnego seksualizmu i oświecenia
seksualnego.
Pedagogika negatywna
wg nich pedagogika zawiodła jako narzędzie przemiany
społeczeństwa,
Alice Miller
była przeciwna wychowaniu nawet jeśli nie było autorytarne,
kwestionowano pedagogikę, zarówno teorię jak i praktykę pedagogiczną, uważano
że wpływ pedagogiki nie jest mierzalny to jest wszystko względne, niektórych
przedstawicieli zaczęto okrzykiwać jako antypedagogów. Wychowawca jest
specjalistą od manipulacji, dlatego wg zwolenników antypedagogiki nauczyciel
powinien odrzucić nastawienie aby cos zmieniać, kształtować, powinien zmienić
całkowicie nastawienie. Nauczyciel musi odrzucić chęć do tego aby innych
kontrolować, ponieważ to rodzi strach, lęk, a zachowania oparte o lęk stają się
nieracjonalne. Zrezygnować z oczekiwań wobec wychowanków, bo takie oczekiwania
psują relacje między ludźmi. Nie chcą pozostawić dzieci bez opieki, ale nie
chcą wpływać negatywnie na dzieci (np. prace domowe). Byli tak uprzedzenie do
słowa wychowywanie że unikali ich w swoich pracach, raczej pisano o pomaganiu,
wspieraniu. Fałszywe jest utożsamianie dziecka z bytem ludzkim który potrzebuje
pomocy specjalistów. Podaje kilka założeń na który składa się model wychowawczy
(cala reszta modeli oprócz antypedagogicznego):
Na milosc zasługuje tylko to dziecko które spełnia powierzone mu obowiązki
Zle zachowania można wyeliminować poprzez zakazy
Wychowawcy zasługują na szacunek apriori (przed doświadczeniem, wynikający z
pełnionej funkcji, natomiast dzieci na taki szacunek nie zasługują)
Posłuszeństwo ma czynić dzieci silniejszymi
Skromność ma przysporzyć dziecku przyjaciół, a wysoka samoocena jest czymś
szkodliwym
Ciało jest czymś brudnym i wstydliwym
Przekonanie że wychowawcy mają zawsze rację
Pedagogika postmodernizmu
odrzuca naukę jako pewnego pośrednika prawdy, co ma
skutek w pewnych sposobach myślenia to to ze postmodernizm odrzuca wielkie
narracje (opowiadania, które tłumacza człowieka i świat do końca, czyli
judaizm, islam i religie). przyjmuje się ze nie istnieje obiektywna prawda.
Złudne przeczucie o generalnym postępie ludzkości
myślimy że ciągle się
rozwijamy. Ignorowanie myślenia o innych światach (alternatywnych)
np.
duchów. Uważają ze rozwój wiedzy nie prowadzi do oświecenia społecznego.
Uważają też że pojęcie wolności, autonomii, demokracji straciły na wartości bo
nie ma jednej wiedzy, także uważają że każdą wiedze można zakwestionować, taką
sytuacje umacnia kultura popularna. W tej edukacji rzeczywistość staje się
bardzo zagmatwana, nauczyciel musi zrezygnować z funkcji takiego pana który
wszystko wie. Nauczyciel powinien stworzyć warunki do edukacyjnej rozmowy.
Został poddany w wątpliwość przez neokonserwatystów przedstawiciel Alan Blum
(zwraca uwagę na młodzież akademicką)
Tomasz Szkudlarek
przedstawiciel postmodernizmu

Pedagogika personalistyczna
łączy się z postacią Emanuela Muniera (francuski
filozof 1905-1950, dal podwaliny pod współczesny personalizm, dał on pojęcie
osoby), bycie osoba wiaze się z niepowtarzalnością, Bolecjusz ("o pociechach
filozofii", powiedział ze osoba to jednostka rozumnej natury). Nie jest to nurt
który bardzo stawia na indywidualność, gdyż cenią społeczeństwo (powstające z
pobudek racjonalnych), wspólnota (powstaje na bazie pewnej relacji), państwo
(to społeczność), naród (to wspólnota). Niezwykle ważna jest koncepcja
człowieka, gdyż stąd będziemy wybierać metody i sposoby wychowania.
Bartnik
filozof, zajmuje się filozofią państwa,
f. Adamski
odnosi personalizm do zależności panujących w rodzinach
kowalczyk
personalizm rozwija na płaszczyźnie kulturowej
stefan kunowski
prof. Pedagogiki z KUL-u
Wincenty Granat

Karol Wojtyła
pojęcie personalizmu wprowadził w relacje rodzinne

Wyróżnia dwa poziomy w człowieku: ten poziom wegetatywny i psychiczno-duchowy
zwrócenie ..osobowe wymiary istnienia człowieka (rozumnośc i wolnośc). Wolność
ma charakter zewnętrzny jak i wewnętrzny. Zewnetrzna wyraża się w możliwości
wyboru, wewnętrzna - pomimo zewnętrznego nacisku on pozostaje w środku wolny w
podejmowaniu decyzji, ocenach. Cechą osoby jest jej biologiczność ona
manifestuje się w ten sposób ze moje JA zwraca się do TY, ze urzeczywistniamy
się w dialogu. Pedagodzy przychodzi z pomocą pewnemu naturalnemu rozwojowi
człowieka, ale nie zamykają się tylko na naturalne sposoby wychowania. Ważne są
także te kulturalne aspekty. Człowiek powinien się doskonalić, poprzez
nabywanie pewnych cech osobowych, dlatego Munier mówi o procesie
personalizacji. Podstawowym celem nauczyciela jest pchnięcie wychowanka aby
szedł w stronę personalizacji (aby odkrył swój potencjał, możliwości i je
twórczo rozwijać). Trzeba się zająć Majełtyka osoby (pomoc akuszerska przy
narodzinach), rozumiane jako pomóc narodzić się w wychowanku osoby. Ten rozwój
zakłada też naukę w grupach, w sposób pełny i wszechstronny. W ujęciu
personalistycznym wychowanek jest podstawowym czynnikiem wychowania, gdyby
ludzi nie było to by nie było kogo wychować. Nauczyciel jest kooperatorem który
ma pomóc w wykształceniu wychowanka. Integralny humanizm
człowiek powinien
być wrażliwy na wszystko , zarażenie go pewnymi wartościami