CHOROBY TARCZYCY
WSTĘP I DIAGNOSTYKA
bogate unaczynienie, ↑↑ przepływ w wolu nadczynnym
potwierdzeniem, że wyczuwalne zmiany dotyczą tarczycy, jest ich przemieszczenie wraz z tarczycą w czasie przełknięcia śliny
scyntyrafia izotopowa - 131I, 132I, 99mTc; wsk.: ustalenie rozmiarów i kształtu tarczycy, jej obecności w obrębie szyi i lokalizacji ognisk ektopowych, ocena jednolitości rozkładu I, określenie czynności guzków:
gorące - gromadzą prawie całą dawkę podanego izotopu, często autonomia czynnościowa, test hamowania / pobudzenia
ciepła - nie różnią się od miąższu
zimne - nie pochłaniają podanego izotopu, np. torbiele, zwapnienia, krwiaki, ca, martwica
USG - torbiele, ca
biopsja cienkoigłowa → hist.-pat.
TSH - zab. wczesne i subkliniczne, ocena pooperacyjna
hormony tarczycy - całkowite (T3, T4) lub tylko frakcja wolna (fT3, fT4)
współczynnik wiązania T3 (T3I)
ocena jodochłonności - pomiar promieniotwórczości po podaniu 131I
wsk. do leczenia chir.: wole nietoksyczne (miąższowe i guzowate), ch. GB, gruczolak toksyczny i nietoksyczny, ca, niektóre postaci zmian zap.
klasyfikacja guzków:
pojedynczy: torbiel / gruczolak brodwczakowaty, ca pęcherzykowy rdzeniasty, duży guzek w wolu wieloguzkowym, zap. (powiększenie całego płata)
wiele guzków: wole guzkowe, ca anaplastyczny
powiększenie miąższu: ch. GB, wole koloidowe, wole zapalne (Riedla, Hashimoto)
zap. żż. szyi i klatki ↔ obecność wola w śródpiersiu
wywiad: zab. snu, kołatanie serca, ubytek masy ciała, chrypka, dieta (brak jodu w pożywieniu / spożywanie pokarmów wolotwórczych), wole u członka rodziny, napromieniowanie szyi, bodźce stresowe
badanie przedmiotowe: zachowanie, oczy, koncentracja, drżenie rąk, pobudliwość, potliwość, męczliwość
WOLE
wole to każde powiększenie tarczycy
kryteria klasyfikacji:
lokalizacja:
szyjne
zamostkowe - widoczne i wyczuwalne na szyi, schodzi dolnymi biegunami za mostek
śródpiersiowe - schodzi dolnymi biegunami co najmniej do łuku aorty
ucisk tchawicy → duszność, kaszel, ból w klatce piersiowej, świst wdechowy, sinica, łatwe męczenie się
ucisk naczyń → wypełnienie żż. szyjnych i górnej połowy klatki piersiowej
czynność hormonalna: obojętne, niedoczynne, nadczynne (ch. GB, wole guzkowe toksyczne, gruczolak toksyczny)
ocena makroskopowa: miąższowe, guzkowe, miąższowo - guzkowe
ocena mikroskopowa: endemiczne proste lub koloidowe, rozlane z nadczynnością, guzkowe ± nadczynność, zwyrodnieniowe lub zap. (amyloidowe, TBC ZT, ziarniniakowe ZT, limfocytowe ZT, wole limfatyczne, wole Riedla), wole npl (łagodne - gruczolaki, złośliwe)
przyczyny: niedobór jodu w diecie lub nadmierne jego spożycie lub dziedziczne zab. jego przemiany, zw. chem. i leki (rodanki, PAS, sulfadiazyna, tolutamid, estrogeny), wzrost zapotrzebowania (stres, pokwitanie, ciąża)
wole obojętne (struma neutralis)
przemiana jodu jest zwykle prawidłowa
↑ TSH →
→ faza hiperplazji: równomierne powiększenie, wysoki nabłonek pęcherzykowy, mała ilość koloidu, ↑ jodochwytność
→ faza inwolucji: pomniejszenie, większa ilość koloidu
→→ nierównomierne powiększenie: lokalny przerost miąższu + guzki (torbiele, krwiaki, zwapnienia, zwłóknienia)
zmiana ca → chrypka
guzek pojedynczy, twardy, mało ruchliwy, szybko powiększający się, zimny w scyntygrafii, wole guzkowe z kulistymi zwapnieniami wyst. gromadnie w tarczycy
diagnostyka: poziom T3/4, scyntygrafia, RTG klatki piersiowej, tchawicy, przełyku z kontrastem, badanie laryngologiczne
leczenie: tyreostatyki, 131I, chir. - strumektomia:
wsk.:
duże wole uciskające
wole guzkowe: zimne lub gorące, szybko powiększające się, podejrzane o zezłośliwienie, nawrotowe
wole zamostkowe lub śródpiersiowe
oporność lub nawroty przy leczeniu zachowawczym
wczesne miesiące ciąży
względy kosmetyczne
przygotowanie do zabiegu: tyreostatyki, nasenne i sedatywne, β-blokery
technika: cięcie kołnierzowe → odsłonięcie tarczycy → podwiązanie tt. tarczowych górnych ± dolnych → uwolnienie wola z otaczających tkanek → subtotalna resekcja z pozostawieniem kilku gramów tkanki w każdym płacie na tylnej torebce → zeszycie brzegów pozostawionej torebki → dren Redona → zeszycie szwami pojedynczymi
powikłania (1-2 %):
krwotok → krwiak
uszkodzenie n. krtaniowego wstecznego → chrypka
usunięcie przytarczyc → tężyczka
zapadnięcie tchawicy (gł. przy wolu uciskającym) → wentylacja przez rurkę
niedoczynność tarczycy - czasem uznawana za dowód dobrze wykonanego zabiegu
nawrót wola - najczęstsze powikłanie
przełom tarczycowy: gorączka, tachykardia, niepokój, pobudzenie → apatia, wymioty, biegunka, niewydolność krążenia
wole nadczynne (struma toxica) - w 90% ♀; → ↓ TSH
przyczyny: czynniki genetyczne i psychiczne, odchudzanie, przyjmowanie jodu lub T3/4
dz. czynnika LATS lub autonomizacja guzków (gorące)
klasyfikacja:
wole w ch. GB - równomierne powiększenie, gładka powierzchnia, obfite unaczynienie + ↑ przepływ → wysłuchiwalny szmer naczyniowy
wole guzkowe nadczynne
gruczolak toksyczny - guzek autonomiczny
ocena makroskopowa: dość twarde, miąższowe (→ leczenie → guzkowe) lub guzkowe (guzki różnej wielkości, wole twarde, nierówne, bez szmeru)
ocena mikroskopowa: wysoki nabłonek pęcherzykowy, niewiele koloidu, liczne ogniskowe skupienia limfocytów
ch. GB
→ metabolizm: ↑ PPM, ↑ zużycie O2
→ CVS: tachykardia, skurcze dodatkowe, ↑↑ p tętna, AF, niewydolność wieńcowa, zastoinowa niewydolność krążenia (3 ostatnie - z. tarczycowo - sercowy), ↑ CO, obniżenie ST w odprowadzeniach znad LK (V5, V6 ?)
→ UN: niepokój, podniecenie i pobudzenie ruchowe, wrażliwość, płaczliwość, drżenie rąk, nasilenie odruchów ścięgnistych, psychozy
→ GIT: suchość w ustach, achlorhydria, ↑ wchłanianie jelitowe, ↑ perystaltyka (biegunki), niedotlenienie i uszkodzenie miąższu wątroby
→ objawy oczne: Dalrymple'a, Joffroya, Graefega, Stellwaga, Moebiusa, wytrzeszcz → kseroftalmia → owrzodzenia → ślepota
→ inne: zab. oddychania, ↑ RBF, zaostrzenie cukrzycy, leukopenia, granulocytopenia, limfocytoza, ↓ siła mm., ↑ potliwość, zanik tkanki podskórnej, skóra ciepła, gładka, wilgotna, obrzęk przedgoleniowy, osłabienie lub brak miesiączki, ↓ cholesterol, wit. A, B1, B6, ↑ metabolizm steroidów, ↓ rezerwa nadnerczowa
nadczynne wole guzkowe → objawy znacznie mniej nasilone
nadczynny gruczolak → zamaskowany z. tarczycowo - sercowy, nie uciska tchawicy
NIEDOCZYNNOŚĆ
Zaburzenia czynności tarczycy, w tym niedoczynność, są rozpoznaniami wstępnymi, stanowiącymi objawy wielu różnych chorób tego narządu. Przed 40 r. ż. występuje częściej u mężczyzn, a po 40 r. ż. - u kobiet. Wymaga różnicowania z depresją.
prawidłowe TSH: 0,4 - 4 μIU/ml
↓ → nadczynność
↑ → niedoczynność utajona (subkliniczna) lub jawna
niedoczynność subkliniczna - izolowany ↑ TSH przy normalnych wartościach T3/4, objawowy lub nie
przyczyny niedoczynności:
wrodzone, wr. zab. syntezy T3/4 (b. rzadkie)
jatrogenne - usunięcie chir., terapia radiojodem 131I, farmakoterapia (lit, amiodaron, kontrasty, IL-2), napromieniowanie - przypadkowe lub np. radioterapia npl szyi
niedobór jodu w pożywieniu
przewlekłe zap. (Hashimoto)
wtórne (centralne): hipopituitaryzm, wr. malformacja podwzgórza
przysadka ← (-) KS, (+) estrogeny
TBG - swoiste białko osocza (globulina) wiążące T3/4
↑ TBG (→ ↑ T3/4) ← ciąża, leczenie estrogenami, wr. ↑ TBG - czynnikom tym nie podlega fT4
dejodynaza - enzym przekształcający tyroksynę w aktywną trójjodotyroninę, hamowany m. in. przez amiodaron
objawy: ogólne zmęczenie, sucha i zimna skóra, ogólny spadek temperatury ciała, zażółcenie skóry (← nagromadzenie keratyny), utrata włosów, chrypka, opóźnione odruchy głębokie, zatwardzenie, upośledzenie umysłowe, depresja, spadek koncentracji, bóle mm., hiperlipidemia (hipercholestrolemia), ♀ zab. miesiączkowania, bezpłodność, obrzęk śluzowaty (myxoedema)
leczenie:
L-T4: dorośli 1,7 μg/kg mc/d (50 - 200 μg/d), starsi ok. 1 μg/kg mc/d
kontrola TSH po 6 - 8 tyg.- dalsze postępowanie zależne od wyniku:
↑ → zwiększenie dawki L-T4 o 12,5-25 μg/d
OK → kontynuacja leczenia aktualną dawką, pomiary TSH co 6-12 m-cy
↓ → zmniejszenie dawki L-T4 o 12,5-25 μg/d
grupy dyspanseryjne (zagrożenia): pacjenci leczeni z powodu tarczycy, napromieniowanie zewn., obciążający wywiad rodzinny, farmakoterapia (amiodaron, badania kontrastowe, IFN), depresja i z. otępienne
diagnostyka - ab p/TPO (tyreoperoksydaza)
występują również u części zdrowej populacji (nadmierna czułość)
stanowią potencjalny wskaźnik niedoczynności z powodu reakcji autoimm.
dodatnie korelują z ryzykiem poronienia
NADCZYNNOŚĆ
wole guzowate - pierwotna przyczyna w tarczycy
ch. GB - pierwotna przyczyna w układzie imm.
okresy samoistnych remisji i nawrotów
diagnostyka - ab wiążące się z rec. dla TSH (TRAK)
leczenie:
leki p.o. - nadczynność, ch. GB (1,5 roku → remisja na różną długość czasu)
rozpoczęcie od dużych dawek tyreostatyków → po 10 dniach kontrola morfologii (ryzyko granulocytopenii lub agranulocytozy)
badania fT3 lub fT4 co 1 m-c → ↓ dawka + L-T4
operacyjne - wole z eutyreozą
131I (najpierw badanie jodochwytności) - np. brak zgody na zabieg operacyjny, ch. GB (2.)
KS (1.) - podwójne widzenie przy patrzeniu na wprost
ZAPALENIE (THYREODITIS)
klasyfikacja:
ostre i podostre: bakteryjne, wirusowe (de Quervain), pourazowe, popromienne
→ gorączka, ból gardła i szyi, powiększenie i wrażliwość tarczycy, ↑ OB i LEU
przewlekłe: Hashimoto (limfocytowe), wole Riedla, bakteryjne lub o innej etiologii
ciche / poporodowe
najczęściej - zap. przewlekłe Hashimoto (AZT)
symetryczne powiększenie, niebolesne (u pacjentów z eu/hipotyreozą), twarde, słabo unaczynione, nacieki limfo- i plazmocytowe, ogniska zanikowe i włókniejące, ↓↓ koloid
możliwa konwersja ab blokujących w ab stymulujące → możliwe okresy tyreotoksykozy
leczenie: L-T4, bez imm.-supr.; chir. wsk. przy ucisku lub podejrzeniu ca
diagnostyka - ab p/tyreoglobulinie
zap. podostre - de Quervain
objawia się bólem promieniującym do ucha, zębów lub żuchwy
4 fazy zap.:
faza |
I |
II |
III |
IV |
funkcja |
hiper |
norma |
hipo |
norma |
jodochwytność |
hipo |
hipo |
hiper |
norma |
leczenie: objawowe p/zap. (NLPZ / KS 30-40 mg/d) przez 4-6 tyg.
wole Riedla - zwykle obustronne, niebolesne, b. twarde (tzw. tarczyca drzewiasta), proces zap. przenika do otaczających tkanek i powoduje ich zrośnięcie z tarczycą, obecna rozległe zwłóknienia tkanki gruczołowej; leczenie chir. wsk. przy ucisku
CA
ca tarczycy nie występuje często
klasyfikacja morfologiczna:
ca brodawczakowaty (ca papillare) - najczęstszy, o łagodnym przebiegu, zwykle ma postać otorbionych guzków różnej wielkości, brodawczakowate wypustki ze słabo unaczynioną tkanką łączną, nacieki limfocytowe i plazmocytowe, często nie różni się od łagodnych gruczolaków, rozsiew naczyniami chłonnymi
ca pęcherzykowy (ca folliculare) (20%) - umiarkowana złośliwość, guz albo otorbiony albo naciekający miąższ, przypomina gruczolaki, jednak zawiera nieprawidłowe komórki, rozsiew naczyniami krwionośnymi → meta do płuc i kości
ca rdzeniasty (ca medullare) - rzadki, zwykle obustronny, miarkowana złośliwość, wywodzi się z komórek okołopęcherzykowych (C) i może produkować CT, możliwe występowanie rodzinne, stanowi składnik MEN II a (z. Sipple'a) i II b (z. Gorlina), wczesne przerzuty do węzłów, rozsiew naczyniami krwionośnymi → meta do płuc, kości i wątroby
ca anaplastyczny (ca anaplasticum) (10%) - szybki i naciekający wzrost, szybkie meta drogą naczyń chłonnych i krwionośnych, złe rokowanie
objawy: ucisk → zwężenie lub przesunięcie tchawicy, ucisk przełyku, żż. i nn. wstecznych → ból szyi, duszność, zab. połykania, limfadenopatia
leczenie: chir., radio- i chemioterapia, 131I, T3/4
jednostronny ca brodawczakowaty lub pęcherzykowy → usunięcie zajętego płata i cieśni tarczycy, oszczędzenie lub częściowa resekcja drugiego
zmiany obustronne lub odległe meta lub ca rdzeniasty → totalna resekcja tarczycy oraz usunięcie okolicznych węzłów
ca anaplastyczny → częściowa resekcja (↓ ucisk) lub założenie przetoki tarczycy