Rada Europy

Początki i członkostwo
Rada Europy, założona w 1949 roku, jest najstarszą organizacją polityczną na Kontynencie, która:
- skupia 47 państw
- otrzymała wniosek o przyznanie członkostwa 1 państwu (Białoruś),
- przyznała status obserwatora dalszym 5 państwom (Japonia, Kanada, Meksyk, Stany Zjednoczone, Stolica Apostolska),
- jest odrębna od Unii Europejskiej złożonej z 27 państw, jednak żadne państwo nie zostało członkiem Unii, jeśli wcześniej nie należało do Rady Europy,
- ma siedzibę w Strasburgu, w północno-wschodniej Francji.

Cele

Rada Europy została utworzona, aby:
- chronić praw człowieka, bronić demokracji parlamentarnej i rządów prawa,
- rozwijać porozumienia o zasięgu kontynentalnym w celu ujednolicania praktyki społecznej i prawnej poszczególnych państw,
- promować świadomość europejskiej tożsamości opartej na wspólnych wartościach i obecnej w różnych kulturach.

Od 1989 roku główne zadania Rady Europy to:
- działanie jako ostoja demokracji i strażnik praw człowieka w postkomunistycznych, demokratycznych państwach Europy,
- pomoc krajom Europy Środkowej i Wschodniej w przeprowadzaniu i umacnianiu reform politycznych, prawnych i konstytucyjnych, wprowadzanych równolegle do reform gospodarczych,
- przekazywanie wiedzy w dziedzinach takich jak prawa człowieka, demokracja lokalna, edukacja, kultura i środowisko.

Cele polityczne
Wiedeński Szczyt Rady Europy w październiku 1993 roku wyznaczył nowe cele polityczne. Głowy państw i szefowie rządów powierzyli Radzie Europy rolę strażnika bezpieczeństwa demokratycznego opartego na prawach człowieka, demokracji i rządach prawa. Bezpieczeństwo demokratyczne jest istotnym uzupełnieniem bezpieczeństwa militarnego i warunkiem koniecznym stabilizacji i pokoju na Kontynencie.

W czasie Drugiego Szczytu w Strasburgu w październiku 1997 roku, głowy państw i szefowie rządów przyjęli plan działania, którego celem było wzmocnienie aktywności Rady Europy w czterech obszarach: demokracja i prawa człowieka, spójność społeczna, bezpieczeństwo obywateli oraz wartości demokratyczne i zróżnicowanie kulturowe.

Trzeci Szczyt Rady Europy głów państw i szefów rządów, który miał miejsce w Warszawie 16 i 17 maja 2005 roku, zakończył się przyjęciem deklaracji politycznej oraz planu działania wytyczającego główne zadania dla Rady Europy na najbliższe lata:
- promowanie wspólnych podstawowych wartości praw człowieka, rządów prawa i demokracji;
- wzmacnianie bezpieczeństwa obywateli Europy, w szczególności poprzez walkę z terroryzmem, przestępczością zorganizowaną i handlem ludźmi;
- popieranie współpracy z innymi międzynarodowymi i europejskimi organizacjami.

Obecnie Organizacja nadal rozwija się, rozszerzając jednocześnie monitoring, aby zagwarantować poszanowanie przez wszystkie państwa członkowskie zobowiązań przyjętych wraz z uzyskaniem członkostwa.

Jak działa Rada?
Głównymi organami i instytucjami Rady Europy są:
- Komitet Ministrów, złożony z 47 ministrów spraw zagranicznych lub ich zastępców rezydujących w Strasburgu (ambasadorów lub stałych przedstawicieli). Komitet jest organem decyzyjnym Organizacji.
- Zgromadzenie Parlamentarne, skupiające 636 członków (318 przedstawicieli i 318 zastępców) z 47 parlamentów krajowych oraz delegacje o statusie gościa specjalnego.
- Kongres Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy, złożony z Izby Władz Lokalnych i Izby Regionów.
- 1800-osobowy sekretariat, na którego czele stoi od września 2004 roku Sekretarz Generalny Terry Davis (Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej), były Wiceprzewodniczący Zgromadzenia Parlamentarnego i były Przewodniczący Grupy Socjalistycznej Zgromadzenia Parlamentarnego.

Budżet zwyczajny
W 2009 roku: 205.002.000 euro.

Wybrane osiągnięcia praktyczne
- 200 wiążące prawnie traktaty lub konwencje europejskie, dotyczące zagadnień rozciągających się od praw człowieka do walki ze zorganizowaną przestępczością i od zapobiegania torturom do ochrony danych czy współpracy kulturalnej. Wiele z nich otwartych jest dla państw nie będących członkami Organizacji.
- Zalecenia (rekomendacje) dla rządów zawierające wytyczne polityki wobec kwestii takich jak zagadnienia prawne, zdrowie, edukacja, kultura i sport. .

---