ŻYWIENIE MINERALNE (NAWOŻENIE) ROŚLIN SADOWNICZYCH
Fazy rozwojowe roślin sadowniczych:
I. Faza nabrzmiewania i pękania paków
II. Faza kwitnienia
III. Faza wzrostu liści, pędów, owoców
-intensywny wzrost (od połowy do końca VI młode drzewka w szkółce do IX)
-spowolniony wzrost-drzewa zakładają pąki kwiatowe na następny rok
IV. Zakończenie wzrostu-faza gromadzenia substancji zapasowych w tkankach spichrzowych (stopniowo)
V. Faza spoczynku
-naturalnego (bezwzględnego)-od VIII-IX do XII-I
-wymuszonego (względnego)
Powyższe fenofazy przechodzi tylko część nadziemna rośliny. Korzenie są zdolne do wzrostu i pobierania składników pokarmowych w temp do 4*C.
Wymaganiami pokarmowymi nazywamy te ilości wszystkich składników mineralnych, które muszą pobrać rośliny aby normalnie rosnąć, owocować i wydać wysoki plon.
Potrzebami nawozowymi rośliny nazywamy tę ilość składników pokarmowych, jaką musimy wnieść do gleby w postaci nawozów mineralnych, aby uzupełnić zapasy glebowe i osiągnąć optymalny plon.
Potrzeby nawozowe roślin sadowniczych zależą od:
-wymagań pokarmowych
-wykorzystania składników mineralnych ze stosowanych nawozów
-zasobności gleby w składniki mineralne przyswajalne dla roślin
Właściwe nawożenie powinno zapewnić:
-optymalny wzrost roślin
-wysoki plon owoców, dobrą jakość owoców
-zdrowotność roślin
-nie zachwiać równowagi składników mineralnych w glebie
-nie zanieczyszczać środowiska glebowego (nadmiar N, metale ciężkie)
Metody określania potrzeb nawozowych roślin sadowniczych:
I. Analiza gleby-w sadzie owocującym co 4-5 lat (próby gleby z warstwy ornej i podornej, z rzędów drzew i międzyrzędzi) od połowy VII do połowy VIII (pH, zawartość potasu przyswajalnego, fosfor, magnez, bor, mangan, żelazo)
Czynniki zakwaszenia gleb w sadach:
1 Zawartość wapnia w glebie wpływa na:
-wzrost systemu korzeniowego
-aktywność mikrobiologiczną
-utrzymanie struktury gruzełkowatej gleby
2. Czynniki naturalne zakwaszania gleb:
-wymywanie jonów zasadowych (głównie Ca2+ i Mg2+) w głąb profilu glebowego przez wody opadowe
-hydroliza jonów glinu [Al.(H2O)3]3+
-mineralizacja glebowej materii organicznej
-wynoszenie składników pokarmowych z plonami roślin (Ca, Mg, K, Na)
-brak w glebach polskich węglanów przeciwdziałających zakwaszeniu
3. Czynniki antropologiczne zakwaszenia gleb:
-kwaśne deszcze powstające w wyniku emisji przemysłowych
-stosowanie nawozów mineralnych o odczynie kwaśnym
Ujemne skutki zakwaszenia gleb:
-wzmożone wymywanie składników pokarmowych z gleby
-uwalnianie glinu do roztworu glebowego, który staje się toksyczny dla roslin
-przechodzenia niektórych składników pokarmowych (fosfor, bor, molibden) w formy trudno przyswajalne dla roślin
-ograniczenie rozwoju wielu bakterii i promieniowców biorących udział w procesach mineralizacji i humifikacji materii organicznej i przemianach azotu w glebie
-wzrost przepuszczalności metali ciężkich w glebie (kadm, ołów) i zwiększenie możliwości pobrania ich przez rośliny