19.05.11 antro, wykłady, antropologia kulturowa


19.05.11

OBRAZY MIASTA W WYMIARZE ZBIOROWYM

Dariusz Czaja : W Wenecji byliśmy wszyscy, zanim ktokolwiek znalazł się tam naprawdę (...) Oswajamy Wenecję słowem (...)

Antropolog Edward Hall wprowadził pojęcie proksemiki (termin wprowadzony w końcu lat 50'ych dla opisania posługiwania się przez ludzi przestrzenią w procesie komunikacji)

Rafał Drozdowski - FORMAT MIEJSKOŚCI - potocznych wyobrażeń zbiorowych na temat tego, czym powinno być miasto na podstawie jego cech przestrzennych, symboliki. FM to swoisty pakiet stereotypów, to co zawiera się w sensach i w wymowie.

Składową tego są wyobrażenia zbiorowe, ten fikcyjny, przefiltrowany mentalnie przez grupę obraz.

FIKCJA - łac. fictio 'kształtowanie; domniemanie; zmyślenie' od fingere 'modelować (w glinie); kształtować.

Bogusław Żyłko - szeroka jest skala ocen, z jakimi utożsamia się miasto (...) Od Edenu do sfer infernalnych.

Miasto może być zarówno boskie, cudowne, wspaniałe, jak i okropne, straszne etc.

Istnieją dwa pierwiastki przeciwstawne w postrzeganiu miasta - dobro i zło. O mieście można mówić: raj, piekło, labirynt, dżungla etc.

Robert Dzięcielewski - stara opowieść o minotaurze pozostaje od 3000 lat fascynująca. (...) To wejście w przestrzeń labiryntu (...) to wejście w obszar błądzenia i niepewności (...) w obcym obszarze bez przewodnika. Każdy obraz obcy to labirynt.

Nazwy miast nie są obojętne dla żywej substancji miasta, wpisują się w obraz świata. Nazwa ma moc stwórczą, urzeczywistniania, to kreacja słowa.

Kiedyś nie wymawiano słowa „dżuma”, bo wierzono, że to niesie ze sobą ryzyko zarażenia nią (lepiej nie wywoływać wilka z lasu :P )

NAZWA WŁASNA MIASTA, właściwości

    1. Zdolność esencjonalna

    2. Zdolność przywoływania (daje nieograniczoną możliwość napotykania go)

    3. Zdolność zgłębiania (dalsza praca interpretacyjna, można dopisać pewne znaczenia)

Miasto może mieć cechy androgeniczne, męskie, żeńskie.

TOPOS - konwencjonalne motywy i obrazy, elementarne cząstki tematyczno-stylistyczne , to pewien motyw klimatu, ducha miasta, stały, powtarzalny wątek, miejsce w tekście, np. dobry bohater, zła czarownica i tak dalej.

Dariusz Czaja -próbujemy nazwać to, czego się nazwać wprost nie da (...) Opisać bezkształtną materię, przestrzeń

Miasto posiada psyche, ducha, ciągłość (lub jej brak), tożsamość, quasi osobowość- Jędrzejczyk. Nie umiemy w opisie odejść od personifikacje. W procesie od wartości materialnej do duchowej dokonuje się pewien proces.

Genius Loci - to złożone pojęcie, związek z duchem opiekuńczym miejsca, kształtująca się wyjątkowość tego miejsca. To duch opiekuńczy danego miejsca - duch lub demon władający albo opiekujący się jakimś miejscem. Dzięki temu tworzą się tzw. miejsca magiczne, które mogą mieć szczególne znaczenie, klimat, cechy charakterystyczne. W tym procesie mówimy też o aktywizacji pamięci, jest ona ważna, ponieważ czasami ludzie zapominają o pewnych miejscach, tracą one na znaczeniu. GL to siła, która kształtuje ducha miasta. Dzięki genius loci mamy do czynienia z przestrzenią niezwykłą.

Miejsce genius loci to miejsce połączeń o różnych poziomach sensów odczytywanych na gruncie różnych kompetencji.

Duch miejsca może być wyrażony na różne sposoby, na przykład poprzez opowieść.

Z genius loci mamy do czynienia z percepcją, grą kontekstów i znaczeń.

W. Toporow - uosobienie miasta osiąga swój szczyt wówczas, gdy zaczynamy posługiwać się kategoriami "charakteru", "duszy" lub wręcz "ducha" miasta. To kontrowersyjna kwestia, ponieważ niektórzy twierdzą, że takowy duch w ogóle nie istnieje :P ale za to istnieje duch opowieści o mieście. Genius loci sam z siebie niczego nie emanuje.Z tego punktu widzenia ważna jest opowieść.

Zespolenie miasta i jego odbiecie są zjawiskiem rzadkim (np. opisany przez Dana Browna Edynburg, Petersburg w powieściach Dostojewskiego, Paryż widziany oczami Victora Hugo, miasta opisane u Dickensa etc itp.)

Zen i sztuka oporządania motocykla - Robert Pirsing - zatrzymujemy się nad jeziorem i mieszamy się z tłumem (...) Patrzymy na jezioro (...) i na turystów. Mam wrażenie, żer wszystko jest jakieś nierzeczywiste. Wystarczy podkreślić, że coś ma wartość, a wartość zaczyna umykać.

Duch czasu - zeitgeist

Turysta interesuje się tylko światem ukazanym przez przewodnika, a ucieka przed światem rzeczywistym. Turysta to nie ten sam typ, co podróżnik. Należy odczytywać świat w całej jego pełni. Turyści rozmawiają tylko ze sobą, nie interesują ich ludzie.

Ewa Rewers - stare miasta piszą specjalne historie, miasta te są pełne nostalgii, opisuje się lokale i historyczne miejsca. Pożądanym wytworem jest genius loci.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
5.06.11 antro, wykłady, antropologia kulturowa
1205.11 antro, wykłady, antropologia kulturowa
23.03-7.04 antro, wykłady, antropologia kulturowa
ANTROPOLOGIA KULTURY - wykład, Antropologia kulturowa
hme 05 11 26 wykład09
antropologia kulturowa wyklady, Antropologia kulturowa- przedmiot i zakres
Antropoligia kulturowa, Wykłady 3, ANTROPOLOGIA KULTUROWA-
Antropologia kulturowa wykłady, Antropologia kulturowa
Wykłady 1-6 (I-V), Antropologia kulturowa
Antropologia kulturowa - wykłady, Antropologia kultury
Antropologia etniczności - Wykłady, Antropologia Kulturowa
Podstawy prawoznawstwa 05 11 2013 Wykłady
hme 05 11 13 wykład08
Antropologia I i II WYKLAD, antropologia kulturowa
wykład I - antropologia kulturowa, Antropologia
wyklad 4 05.11.2007, wyklady - dr krawczyk
FINANSE PUBLICZNE - 05.11.2013, Wykłady(4)
hme 05 11 12 wykład07
zgadnienia wykładyOPRACOWANE antropologia kulturowo Boroń

więcej podobnych podstron