Opis teoretyczny
Wewnętrznym zjawiskiem fotoelektrycznym nazywamy zmianę rozkładu energetycznego elektronów w stałych i ciekłych półprzewodnikach i dielektrykach spowodowaną oddziaływaniem światła z daną substancją. Przejawia się ono w zmianie koncentracji nośników prądu w ośrodku i prowadzi do pojawienia się fotoprzewodnictwa lub zjawiska fotoelektrycznego w warstwie zaporowej. Fotoprzewodnictwem nazywamy zwiększenie przewodnictwa elektrycznego substancji (zmniejszenie jej oporności) w wyniku oddziaływania ze światłem. Działające na tej zasadzie przyrządy nazywamy fotooporami. Zjawiskiem fotoelektrycznym w warstwie zaporowej nazywamy powstawanie w wyniku oddziaływania ze światłem siły elektromotorycznej SEM (foto-SEM) w układzie składającym się z będących w kontakcie półprzewodnika i metalu lub dwóch półprzewodników różnych typów. Działające na tej zasadzie przyrządy nazywamy fotodiodami.
Fotometria. Oświetleniem (energetycznym) Ee powierzchni nazywamy moc promieniowania (strumień energii) padającą na jednostkę tej powierzchni:
gdzie jest mocą promieniowania przypadającą na powierzchnię dS.
Natężeniem promieniowania (źródła) Ie nazywamy moc promieniowania źródła wysyłaną w rozpatrywanym kierunku przypadającą na jednostkę kąta bryłowego:
gdzie jest mocą promieniowania zawartą w kącie bryłowym .