Panował od 904r. p.n.e. do 877r. p.n.e.
Jego imię znaczy: „On jest Jehowa”.
Król znany z tego, że jeździł jak szalony (2Kl 9:20).
Prorok Jehowy namaścił go na króla nad Izraelem i powiedział: „Pobijesz dom Achaba” (2Kl 9:6,7).
Kazał zabić 70 synów Achaba i w koszach posłać mu ich głowy do Jizreel (2Kl 10:1-8).
Polecił zebrać wszystkich czcicieli Baala na uroczyste zgromadzenie i rzekł do swych do biegaczy i przybocznych: „Powybijajcie ich” (2Kl 10:19-25).
Strzelił z łuku i zabił uciekającego Jehorama (2Kl 9:24).
Powiedział o Jezebel: „Zajmijcie się, proszę tą przeklętą i ją pogrzebcie, bo jest córką królewską” (2Kl 9:34).
Jezebel zapytała go: „Czy powiodło się Zimriemu?” (2Kl 9:31).
|
Był arcykapłanem za panowania: Jehorama, Achazjasza, Atalii oraz Jehoasza.
Jego imię znaczy: „oby Jehowa znał”.
Obalił rządy Atalii (2Kl 11:4-16).
Pouczał młodego Jehoasza (2Kl 12:2).
Umarł mając 130 lat (2Kn 24:15).
Ustanowił królem Jehoasza (2Kl 11:4-12).
Nie pozwolił na zabicie Atalii w domu Jehowy (2Kl 11:15).
Zrobił pierwszą skarbonę w świątyni (2Kl 12:9).
Chociaż nie był królem został pogrzebany w Mieście Dawidowym razem z królami (2Kn 24:16).
|
Panowała od 905r. p.n.e. do 899r. p.n.e.
Córka Jezebel i Achaba, która została królową Judy (2Kl 11:1-3).
Zgładzono ją, gdy Jehoasz został ogłoszony królem (2Kl 11:20).
Zgładziła całe potomstwo królewskie i zawładnęła tronem (2Kl 11:1).
Rozdarła swe szaty i zaczęła krzyczeć: „Spisek! Spisek!” (2Kl 11:14).
Wprowadziła kult Baala w Jerozolimie (2Kn 24:7).
Przez sześć lat ukrywano przed nią młodego następcę tronu, Jehoasza (2Kl 11:2).
Przez sześć lat sprawowała władzę nad Judą (2Kn 22:12).
|
Prorokował od 844r. p.n.e. do 804r. p.n.e.
Jego imię znaczy: „gołąb”.
Dającą mu cień tykwę podgryzł robak i uschła (Jon 4:6,7).
Syn Amittaja, któremu Jehowa kazał udać się do Niniwy i głosić przeciwko niej (Jon 1:1,2).
Gniewał się na Jehowę, że nie zniszczył Niniwy (Jon 4:1).
Kapitan statku zagadnął go słowami: „Co z tobą, ospalcze? Wstań, wołaj do swego Boga.” (Jon 1:6).
Wyrzucono go za burtę, gdzie połknęła go wielka ryba (Jon 1:15-17).
Głosił w Niniwie: „Jeszcze tylko czterdzieści dni, Niniwa zostanie zniszczona” (Jon 3:4).
Wskutek jego orędzia mieszkańcy Niniwy uwierzyli w Boga, ogłosili post i oblekli się w wory (Jon 3:5).
|
Prorok, który żył w IX w. p.n.e.
Jego imię znaczy: „niosący ciężar”.
Był hodowcą owiec (Am 1:1).
Od jego imienia pochodzi nazwa 30 księgi biblijnej.
Pochodził z judzkiej miejscowości Tekoa, 15km od Jerozolimy (Am 1:1).
Proroczą wizję otrzymał od Jehowy na dwa lata przed trzęsieniem ziemi (Am 1:1).
Zapowiedział pragnienie słuchania słów Jehowy (Am 8:11).
Kiedy wypowiadał swe proroctwo żadne mocarstwo nie zniewoliło jeszcze Izraelitów (Am 5:2).
Daje zapewnienie, że zanim Jehowa coś uczyni, powiadomi swych chwalców (Am 8:11).
|
Jego ojcem był Petuel (Jl 1:1).
Jego imię znaczy: „Jehowa jest Bogiem”.
Napisał: „I stanie się, że każdy, kto wzywa imienia Jehowy, ujdzie cało” (Jl 2:32).
Jego księga jest druga wśród proroków mniejszych (Jl 1:1).
W swojej księdze pisze o najeździe potężnego ludu (Jl 2:1-16).
Napisał: „Niech się zbudzą narody i przyjdą na nizinę Jehoszafata; tam bowiem zasiądę, by sądzić wszystkie okoliczne narody” (Jl 3:12).
|
Prorokował pod koniec IX i w VIII wieku p.n.e.
Jego imię to skrócona forma imienia Hoszajasz.
Jego żoną była Gomer (Oz 1:3).
Swoją księgę spisał między 745r.p.n.e., a 740r. p.n.e.
Kiedy prorokował to prorokowali wtedy jeszcze: Amos, Izajasz i Micheasz.
Jego księga jest 28 księgą biblijną.
Jego sytuacja domowa odzwierciedlała stosunki między Jehową, a Izraelem (Oz 1:1 - 3:5).
|
Symbolizowała dziesięcioplemienne Królestwo Izraela.
Była córką Diblaima (Oz 1:3).
Żona proroka Ozeasza (Oz 1:3).
Była matką dwóch córek i syna (Oz 1:3-8).
Zaprzestała cudzołóstwa i Ozeasz przyjął ją z powrotem (Oz 3:1-3).
Urodziła troje dzieci (Oz 1:3-8).
|