Prorokował od 778r. p.n.e. do 713r. p.n.e.
Jego żonę nazwano prorokinią (Iz 8:3).
Syn Amoca, prorokował za dni: Uzzjasza, Jotama, Achaza i Ezechiasza (Iz 1:1).
Napisał: „Biada mocnym w piciu wina i mężczyznom, którzy mają energię życiową do mieszania odurzającego napoju” (Iz 5:22).
Wymienił Cyrusa po imieniu i przepowiedział, co on uczyni dużo lat przed narodzeniem się tego władcy (Iz 44:28).
Napisał: „Wy jesteście moimi świadkami - brzmi wypowiedź Jehowy” (Iz 43:10).
Podał proroctwo: „Przekują swe miecze na lemiesze, a swe włócznie na noże ogrodnicze” (Iz 2:4).
Szczegółowo przepowiedział życie, śmierć i chwałę Jezusa Chrystusa (Iz 9:1-7; 53:1-12).
|
Prorokował w VIIIw. p.n.e.
Pochodził z wioski Moreszet (Jer 26:18).
Żył współcześnie z Izajaszem i Ozeaszem (Mi 1:1).
Zapowiedział, że Jehowa uczyni „z Samarii rumowisko na polu, miejsca na posadzenie winnicy” (Mi 1:6).
Napisał: „On ci powiedział, ziemski człowieku, co jest dobre. I czego Jehowa wymaga od ciebie prócz tego, żebyś czynił zadość sprawiedliwości i miłował życzliwość oraz był skromny, chodząc za swoim Bogiem?” (Mi 6:8).
Prorokował podczas panowania: Jotama, Achaza i Ezechiasza (Mi 1:1).
|
Panował od 745 r. p.n.e. do 717 r. p.n.e.
Jego imię znaczy: „Jehowa wzmacnia”.
Jehowa cudownie przedłużył jego życie o piętnaście lat (2Kl 20:6).
Był ojcem Manassesa (2Kn 32:33).
Za jego panowania Jehowa zgładził 185 000 żołnierzy asyryjskich (2Kl 19:35).
Pokazał Babilończykom cały swój skarbiec (2Kl 20:13).
Za jego panowania przekopano kanał doprowadzający wodę do Jerozolimy (2Kl 20:20).
Pousuwał wyżyny, święte słupy, ściął święty pal i potłukł miedzianego węża (2Kl 18:4).
Jeden z dobrych królów Judy (2Kl 18:1,3).
|
Mieszkał w Niniwie (Iz 37:37).
Jego imię znaczy: „Sin przywrócił mi braci”.
Anioł Jehowy zabił 185 000 jego żołnierzy (2Kl 19:35).
Po nim zaczął panować Asarhandon, jego syn (2Kl 19:37).
Został zabity przez swoich dwóch synów w domu Nishora, swego Boga (2Kl 19:37).
Jehowa powiedział o nim: „Drogą, którą przyszedł, wróci, a do tego miasta nie wejdzie” (Iz 37:34).
Wysłał do Ezechiasza rabszaka (2Kl 18:17).
|
Został wysłany do Ezechiasza, przez Sancheriba (2Kl 18:17).
Nie chciał rozmawiać po syryjsku ze sługami Ezechiasza (2Kl 18:26).
Urągał Jehowie (2Kl 18:30-35).
Twierdził, że Jehowa nie jest w stanie wybawić Jerozolimy (2Kl 18:35).
Stał przy murach Jerozolimy i głośno wołał po żydowsku (2Kl 18:28)
Po tym, co słudzy Ezechiasza od niego usłyszeli przyszli do Ezechiasza mając rozdarte szaty (2Kl 18:27).
Powiedział do Ezechiasza: „Cóż to za ufność, której zaufałeś?” (2Kl 18:19).
|
Panował od 716r. p.n.e. do 661r. p.n.e.(2Kn 33:1,21).
Jego imię znaczy: „ten, kto pozwala zapomnieć”.
Miał dwanaście lat, gdy zaczął panować, a panował pięćdziesiąt pięć lat (2Kl 21:1).
Czynił to, co złe w oczach Jehowy (2Kl 21:2).
Został uwięziony w Babilonie przez Asyryjczyków (2Kn 33:11).
Pod koniec życia zaczął służyć Jehowie (2Kn 33:14-17).
Był dziadkiem Jozjasza (2Kn 33:20,25).
Był czternastym królem Judy po Dawidzie (2Kl 21:1).
|
Panował od 659r. p.n.e. do 629r. p.n.e.
Jego imię znaczy: „Jehowa uzdrowił”.
Zginął pod Karkemisz w walce przeciwko królowi Necho (2Kn 35:20-24).
Ostatni dobry król Judy (2Kn 34:2).
Wysłał swych sług do prorokini Chuldy z pytaniem w sprawie księgi znalezionej w świątyni (2Kl 22:11-20).
Król, który w latach chłopięcych zaczął szukać Boga Dawida (2Kl 22:1-20).
Prorokini Chulda oznajmiła mu: „Ukorzyłeś się przez wzgląd na Jehowę..., dlatego twoje oczy nie będą patrzeć na całe nieszczęście, które sprowadzam na to miejsce” (2Kl 22:19,20).
Jeremiasz ułożył pieśń żałobną, gdy ten król został zabity przez żołnierzy króla Necho (2Kn 35:25).
Oczyścił Judę i Jerozolimę ze wszystkiego, co służyło bałwochwalstwu (2Kn 34:3-7).
|
Był prawdopodobnie praprawnukiem króla Ezechiasza (Sof 1:1).
Jego imię znaczy: „ukrył Jehowa”.
Napisał: „Bliski jest wielki dzień Jehowy (Sof 1:14).
Mówił o dokonaniu zmiany na „czystą mowę” (Sof 3:9).
Zachęcał do „szukania Jehowy, szukania prawości i szukania potulności” (Sof 2:3).
Spisał 36 księgę biblijną (Sof 1:1).
|