Jej ojcem był faraon (Wj 2:5).
Gdy zobaczyła Mojżesza powiedziała: „To jedno z dzieci Hebrajczyków” (Wj 2:6).
Znalazła Mojżesza płynącego Nilem w koszyku (Wj 2:5).
Kąpała się w Nilu (Wj 2:5).
Bratu Miriam i Aarona dała na imię Mojżesz (Wj 2:10).
Gdy Mojżesz dorósł nie chciał być nazywany jej synem (Heb 11:24).
Miriam powiedziała do niej: „Czy mam pójść i zawołać ci kobietę karmiącą spośród Hebrajek, żeby wykarmiła dla ciebie to dziecko?” (Wj 2:7).
|
Córka Amrama i Jochebed (Lb 26:59).
Jej imię znaczy: „buntownicza”.
Czuwała nad skrzynką z papirusu, w której płynął jej brat (Wj 2:3,4).
Pierwsza prorokini i przewodniczka wśród kobiet (Wj 15:20).
Zapytała córkę faraona: „Czy mam pójść i zawołać ci kobietę karmiącą spośród Hebrajek?” (Wj 2:7).
Wtórowała mężczyznom: „Śpiewajcie Jehowie, bo wielce się wywyższył” (Wj 15:21).
Mówiła: „Czyż Jehowa mówił tylko przez Mojżesza?” (Lb 12:2).
Została obsypana trądem za mówienie przeciw Mojżeszowi (Lb 12:10).
Usłyszała od Jehowy: „Czemuż więc nie baliście się mówić przeciwko mojemu słudze, przeciwko Mojżeszowi?” (Lb 12:8).
|
Urodzony 1597 r. p.n.e. Zmarł 1474 r. p.n.e.
Wstąpił z Mojżeszem na górę Hor i tam umarł (Lb 20:27-29).
Jego laska wypuściła pąki i okryła się kwiatami, oraz wydała dojrzałe migdały (Lb 17:8).
Wykonał posąg cielca, gdy Mojżesz był na górze Synaj (Wj 32:4).
Mojżesz nakazał mu wyciągnąć laskę nad wody, by na Egipt sprowadzić pierwszą plagę (Wj 7:19).
Stojąc między żywymi, a martwymi powstrzymał plagę (Lb 16:48).
Pierwszy kapłan noszący na zwoju lśniącą płytkę z napisem: „Świętość należy do Jehowy” (Wj 28:1,36).
Służył swemu bratu za usta i mówił za niego (Wj 4:16).
|
Urodzony 1593 r. p.n.e. Zmarł 1473 r. p.n.e.
Jego imię znaczy: „wyciągnięty z wody”.
Otrzymał dziesięć przykazań na kamiennych tablicach (Wj 34:28).
Jehowa mówił do niego „usta w usta” (Lb 12:8).
Został znaleziony w skrzynce papirusowej nad brzegiem Nilu (Wj 2:5).
„Wybrał poniewieranie z ludem Bożym, a nie zaznawanie tymczasowej uciechy z grzechu” (Heb 11:25).
Pisarz pierwszych pięciu ksiąg biblijnych (Pwt 31:9).
Izraelita wykształcony na dworze faraona (Dz 7:22).
Jehowa rzekł do niego: „Zzuj sandały ze swych nóg, gdyż miejsce, gdzie stoisz, jest ziemią świętą” (Wj 3:5).
Wyprowadził Izraelitów z Egiptu (Wj 3:10).
|
Lewita z rodu Kehata (Wj 6:16,18,21).
Jego imię znaczy: „łysy”.
Zbuntował się przeciw Mojżeszowi wraz z Datanem, Abiramem, Onem i 250 „mężami zgromadzenia” (Lb 16:12).
Strawił go ogień (Lb 26:10).
Jego synowie go nie poparli (Lb 26:11).
Juda wymienia go razem z Kainem i Balamem (Judy 11).
Powiedział do Mojżesza: „Czemuż mielibyście się wynosić ponad zbór Jehowy?” (Lb 16:3).
Szukał chwały dla siebie.
|
Jego imię znaczy: „on spustoszył”.
Prosił Baalama by przeklął Izraelitów (Lb 23:13-17).
Był królem Moabu (Lb 22:4).
Zabrał Baalama na trzy wzniesienia (Lb 22:41 - 24:9).
Był czcicielem Baala (Lb 22:39-41).
Powiedział do Baalama: „Wezwałem cię, żebyś przeklął moich nieprzyjaciół, a oto ty wielce ich błogosławiłeś te trzy razy” (Lb 24:10).
Składał ofiary na siedmiu ołtarzach z byków i z baranów (Lb 23:1,2).
Baalam go „uczył jak podsunąć synom Izraela przyczynę potknięcia” (Obj 2:14).
|
Syn Beora mieszkający w Peor (Lb 22:5).
Jego imię znaczy: „połykający”.
Usłyszał od oślicy: „Co ci zrobiłam, że zbiłeś mnie te trzy razy?” (Lb 22:28).
Powiedział: „Choćby Balak dawał mi swój dom pełen srebra i złota, nie mógłbym przekroczyć rozkazu Jehowy” (Lb 22:18).
Zaślepiła go chciwość zapłaty, skutkiem, czego „puścił się błędną drogą” (Judy 11).
Powiedział: „Niech dusza moja umrze śmiercią prostolinijnych” (Lb 23:10).
Balak obiecał mu zapłatę, jeśli przeklnie Izraela (Lb 22:6,7).
Powiedział: „Przeciw Jakubowi nie ma złowieszczego zaklęcia ani żadnej wróżby przeciw Izraelowi” (Lb 23:3).
Wypowiedział proroctwo: „Gwiazda wyjdzie z Jakuba, a berło powstanie z Izraela” (Lb 24:17).
|
Pisarz szóstej księgi biblijnej (Joz 24:26).
Jego imię znaczy: „Jehowa jest wybawieniem”.
Jemu słońce i księżyc zatrzymały się nad Gibeonem (Joz 10:13).
Powiedział do wojsk okrążających Jerycho: „Krzyczcie bo Jehowa dał wam to miasto” (Joz 6:16).
Jeden z dwunastu zwiadowców, który wcześniej był z Mojżeszem na górze Synaj (Wj 24:13, Lb 13:8).
Nadzorował podział Ziemi Obiecanej między Izraela (Joz 13:1,7).
Przemówił do Izraela: „Wybierzcie sobie dzisiaj, komu będziecie służyć... Ale ja i mój dom będziemy służyć Jehowie” (Joz 24:15).
Jedynie jemu i Kalebowi Jehowa pozwolił wejść do Ziemi Obiecanej z tych, którzy wyszli z Egiptu (Lb 14:30).
Był następcą Mojżesza (Pwt 31:7).
|