Król, który posługiwał się kurierami konnymi jadącymi na koniach pocztowych (Est 8:10).
Mardocheusz uratował go od śmierci z rąk spiskujących dworzan (Est 2:21-23).
Wyprawił ucztę dla szlachetnie urodzonych i książąt za 127 prowincji swego imperium (Est 1:1-3).
Wydał rozkaz żeby w jego królestwie wymordowano wszystkich Żydów (Est 3:13).
Rozkazał powiesić Hamana na palu, który ten przygotował dla Mardocheusza (Est 7:,9,10).
Wydał dekret dotyczący poddaństwa żon w całym królestwie (Est 1:22).
Odprawił swoją żonę, królową Waszti za nieposłuszeństwo (Est 1:19).
|
Estera zaprosiła Aswerusa i jego na ucztę (Est 4:3,4).
Zapałał złością na Mardocheusza (Est 3:5).
Przygotował pal o wysokości 50 łokci, aby powiesić na nim Mardocheusza (Est 5:14).
Jego twarz zakryto (Est 7:8).
Został powieszony na palu, który przygotował dla Mardocheusza (Est 7:10).
Został zdemaskowany przez Esterę (Est 7:6).
Wszyscy w bramie królewskiej kłaniali mu się tylko nie Mrdocheusz (Est 3:2).
Chciał zgładzić wszystkich Żydów we wszystkich prowincjach Medo-Persji (Est 3:9).
|
Tak naprawdę miała na imię Hadassa, co znaczy: „mirt” (Est 2:7).
Mardocheusz przyjął ją za córkę (Est 2:7).
Ustanowiła dla Żydów święto Purim (Est 9:32).
Król Aswerus „włożył jej królewskie nakrycie głowy i uczynił ją królową w miejsce Waszti” (Est 2:17).
Powiedziała: „Pójdę do króla, co nie jest zgodne z prawem; i jeśli mam zginąć, to zginę” (Est 4:16).
Uratowała wszystkich Żydów w imperium Medo-Perskim (Est 8:3 - 9:19).
Aswerus powiedział do niej: „Cóż masz, królowo Estero i jakie jest twoje życzenie? Choćby i połowa władzy królewskiej - niech to będzie ci dane!” (Est 5:3).
Powiedziała do Aswerusa: „Owym człowiekiem, wrogiem i nieprzyjacielem, jest ten zły Haman” (Est 7:6).
|
Napisał trzy księgi: 1i 2 Kronik i noszącą jego imię (1Kn 1:1; 2Kn 1:1; Ezd 1:1).
Jego imię znaczy: „pomoc”.
„Przygotował swe serce, by radzić się prawa Jehowy i je wypełniać oraz uczyć w Izraelu przepisu i sprawiedliwości (Ezd 7:10).
Żądał od Izraelitów, by odprawili swe cudzoziemskie żony (Ezd 10:10-14).
„Biegły przepisywacz w dziedzinie Prawa Mojżeszowego” (Ezd 7:6).
Pismem Artakserksesa został upoważniony do „ustanawiania urzędników i sędziów” (Ezd 7:25).
Stał na drewnianym podium i czytał prawo Mojżeszowe ludowi, który powrócił z Babilonu (Neh 8:4-8).
Kapłan i przepisywacz prawa, któremu król Artakserkses pozwolił wrócić do Jerozolimy, by tam przywrócić czyste wielbienie (Ezd 7:12-17).
|
Podczaszy króla Artakserksesa (Neh 1:11).
Jego imię znaczy: „Jah pociesza”.
Artakserkses zapytał go: „Czemu twoja twarz jest posępna, skoro nie jesteś chory?” (Neh 2:2).
Bił, targał za włosy i zaprzysięgał Izraelitów, żeby nie brali sobie cudzoziemskich żon (Neh 13:23-27).
Nakazał żeby bramy Jerozolimy były w sabat zamykane (Neh 13:19).
Powiedział: „Chodźcie i odbudujmy mur Jerozolimy, abyśmy dłużej nie byli przedmiotem zniewag” (Neh 2:17).
Po odbudowaniu murów Jerozolimy wyznaczył „odźwiernych, śpiewaków oraz Lewitów” (Neh 7:1).
Wzywał nadzorujących odbudowę murów Jerozolimy: „Nie bójcie się ich. Pamiętajcie o Jehowie” (Neh 4:14).
|
Spisywanie swojej księgi ukończył po 443r. p.n.e.
Jego imię znaczy: „mój posłaniec”.
Prorok, który pisze o „księdze pamięci” (Mal 3:16).
Żył współcześnie z Nehemiaszem.
Jego proroctwo jest 39 księgą biblijną (Mal 1:1).
Zapisał proroctwo o przyjściu „posłańca przymierza” (Mal 3:1).
Napisał: „Wróćcie do mnie, a ja wrócę do was” (Mal 3:7).
Napisał, że „Jehowa nienawidzi rozwodów” (Mal 2:16).
|
Panował od 39r. p.n.e. do 1r. p.n.e.
Po nim królem został jego syn Archelaus (Mt 2:22).
„Wezwał astrologów i starannie się od nich wywiedział o czas ukazania się gwiazdy” (Mt 2:7).
Po jego śmierci Józef i Maria mogli wrócić z Jezusem z Egiptu (Mt 2:19,20).
Rozkazał żeby w Betlejem oraz w całej okolicy zgładzono „wszystkich chłopców w wieku dwóch lat i poniżej (Mt 2:16).
Powiedział astrologom: „Idźcie, starannie poszukajcie tego dziecięcia, a gdy je znajdziecie, donieście mi o tym, żebym i ja mógł pójść i złożyć mu hołd” (Mt 2:8).
Król Żydów, przed którego śmiercią narodził się Jezus (Mt 2:1).
|
Prawy i bogobojny starzec mieszkający w Jerozolimie (Łk 2:25).
Jego imię znaczy: „słuchać”.
Jehowa obiecał mu, że nie umrze dopóki nie zobaczy Chrystusa (Łk 2:26).
Powiedział: „Oto tego dano, by upadło i ponownie powstało wielu w Izraelu” (Łk 2:34).
Wziął małego Jezusa w ramiona i go pobłogosławił (Łk 2:28).
Powiedział: „Teraz, Wszechwładny Panie, zwalniasz swego niewolnika w pokoju, zgodnie ze swym oznajmieniem” (Łk 2:29).
Powiedział do Marii: „Duszę twoją przeszyje długi miecz” (Łk 2:35).
|