9. Własności podstawowych składników betonu i ogólne zasady kwalifikacji ich jakości; wpływ składników na kształtowanie wytrzymałości i cech fizycznych betonów konstrukcyjnych.

KRUSZYWA DO BETONU

Kruszywo - (wg PN-EN 206-1:2003) ziarnisty materiał odpowiedni do stosowania do betonu. Kruszywo może być naturalne, pochodzenia sztucznego lub pozyskane z materiału wcześniej użytego w budownictwie (recykling)

Kruszywo naturalne - kruszywo pochodzenia mineralnego, które poza obróbką mechaniczną nie zostało poddane żadnej innej obróbce,

Kruszywo sztuczne - kruszywo pochodzenia mineralnego, uzyskane w wyniku procesu przemysłowego obejmującego termiczną lub inną modyfikację.

Kruszywo z recyklingu - kruszywo powstałe w wyniku przeróbki nieorganicznego materiału zastosowanego uprzednio w budownictwie.

Kruszywo wypełniające - kruszywo, którego większość przechodzi przez sito 0,063 mm, które może być dodawane do materiału budowlanego w celu uzyskania i poprawienia pewnych właściwości.

Podział kruszyw ze względu na ich gęstość:

Kruszywo zwykle - kruszywo o gęstości ziaren w stanie suchym > 2000 kg/m³ i < 3000 kg/m³, oznaczonej zgodnie z PN-EN

Kruszywo lekkie - kruszywo pochodzenia mineralnego o gęstości ziaren w stanie suchym < 2000 kg/m³, oznaczonej zgodnie z PN-EN 1097-6, lub gęstości nasypowej w stanie luźnym suchym < 1200 kg/m³, oznaczonej zgodnie z PN-EN 1097-3.

Kruszywo ciężkie - kruszywo o gęstości ziaren w stanie suchym > 3000 kg/m , oznaczonej zgodnie z PN-EN 1097-6.

Podział kruszyw ze względu na wielkość ziaren (folia D):

Wymiar kruszywa - oznaczenie kruszywa poprzez określenie dolnego (d) i górnego (D) wymiaru sita wyrażone jako d/D (dopuszcza się pewne ilości podziarna tj. kruszywa przechodzącego przez dolne sito (d) i nadziania tj. kruszywa przechodzącego przez górne sito (D)).

Kruszywo drobne - kruszywo o wymiarach ziaren D < 4 mm (może powstać w wyniku naturalnego rozdrobnienia skały albo żwiru, kruszenia skały albo żwiru lub przetworzenia kruszywa sztucznego).

Kruszywo grube - kruszywo o wymiarach ziaren D > 4 mm i d > 2 mm.

Kruszywo naturalne 0/8 mm -jest to kruszywo pochodzenia lodowcowego lub rzecznego o wielkości ziaren D < 8 mm (kruszywo takie może być również wytwarzane przez mieszanie kruszywa przetworzonego).

Kruszywo o ciągłym uziarnieniu - jest to mieszanka kruszywa grubego i drobnego mającego D < 45 mm i d = 0 mm.

Pyły — frakcja kruszywa o wymiarach ziaren przechodzących przez sito 0,063 mm.

Frakcja - zbiór ziaren kruszywa o wymiarach zawartych pomiędzy kolejnymi dwoma sitami w zestawie sit.

3. Właściwości kruszyw podlegające badaniom kontrolnym.

Grupa l - podstawowe właściwości kruszyw należą tu takie cechy jak:

- uziarnienie,

- kształt kruszywa grubego,

- zawartość pyłów,

- jakość pyłów,

- gęstość ziaren i nasiąkliwość,

- reaktywność alkaliczno-krzemionkowa,

- opis petrograficzny,

- substancje niebezpieczne.

Grupa 2 - specyficzne właściwości związane z zastosowaniem końcowym kruszyw np.: tylko do nawierzchni, dla BWW itp. należą tu takie cechy jak:

- odporność na rozdrabniane,

- odporność na ścieranie,

- polerowalność,

- odporność na ścieranie powierzchniowe,

- odporność na ścieranie abrazyjne przez opony z kolcami,

- zamrażanie i rozmrażanie,

- zawartość chlorków,

- zawartość węglanu wapnia.

Grupa 3 - właściwości kruszyw pochodzących ze szczególnych źródeł np.: kruszywo pochodzenia morskiego, żużel wielkopiecowy itd. (tablica H-3, folia G), należą tu takie cechy jak:

- zawartość muszli,

- stałość objętości - skurcz przy wysychaniu,

- zawartość chlorków,

- składniki zawierające siarkę,

- substancje organiczne (zawartość humusu, porównawcze badanie wytrzymałości -czas tężenia, lekkie zanieczyszczenia organiczne),

- rozpad krzemianu dwuwapniowego,

- rozpad związków żelaza.

4. Właściwości kruszyw - definicje.

Gęstość kruszywa:

ρ = — [kg/dm³]

gęstość (ρ) - stosunek masy kruszywa w stanie suchym do objętości bez porów wewnętrznych ziaren i przestrzeni międzyziarnowych,

gęstość objętościowa (p„) - stosunek masy kruszywa w stanie suchym do objętości wraz z porami wewnętrznymi ziaren, bez przestrzeni międzyziarnowych,

gęstość nasypowa (p„) - stosunek masy kruszywa do jego objętości wraz z porami wewnętrznymi ziaren oraz przestrzeniami międzyziamowymi.

Rozróżnia się gęstość nasypową w stanie luźnym (p_n') i zagęszczonym (p_n^z), suchym i wilgotnym,

Porowatość (P) - stosunek objętości porów wewnętrznych ziaren kruszywa do całkowitej objętości ziaren.

P = (l-^-)-100 [%] P

Jamistość (j) - udział objętości wolnych przestrzeni międzyziarnowych w całkowitej objętości kruszywa (określa się ją w stanie luźnym lub zagęszczonym).

Szczelność (s) - udział objętości ziaren kruszywa wraz z porami wewnętrznymi w całkowitej objętości kruszywa (określa się ją w stanie luźnym lub zagęszczonym).

s = •£*-. 100 [%]

Wilgotność - procentowa zawartość wody w masie kruszywa możliwa do usunięcia w

procesie suszenia w temperaturze 105 - 110 °C. Nasiąkliwość - procentowa zawartość wody w masie kruszywa w stanie pełnego nasycenia to znaczy kruszywo zawiera maksymalną ilość wody w porach ziaren i w przestrzeniach międzyziarnowych. Wodożądność - ilość wody potrzebna do otulenia ziaren znajdujących się w l kg kruszywa, aby uzyskać założoną konsystencję [dm³/kg].

CEMENTY

2. Produkcja.

Cement portlandzki otrzymuje się z naturalnych skał takich jak: wapień, margiel, glina, kreda i ziemia okrzemkowa. Mieszankę tych surowców uzupełnia się piaskiem kwarcowym i gipsem jako regulatorem wiązania.

Wymienione składniki po rozdrobnieniu i wypaleniu w temperaturze ok. 1450 C mają postać spieczonych bryłek. Jest to tak zwany klinkier cementu portlandzkiego. Zmielony klinkier nazywa się cementem portlandzkim. Klinkier cementu portlandzkiego jest podstawowym składnikiem przy produkcji innych cementów.

Oznaczenia do tabeli:

A, B - różne zakresy zawartości składników głównych,

S - żużel wielkopiecowy,

D - pył krzemionkowy,

P - pucolana naturalna,

Q - pucolana przemysłowa,

V - popiół lotny krzemionkowy, W - popiół lotny wapienny,

L - wapień,

NA - cement niskoalkaliczny,

NW - cement o niskim cieple hydratyzacji

HS - cement o podwyższonej odporności na działanie siarczanów

3. Klasyfikacja cementów (klasy i rodzaje wg PN-B-19701).

Rodzaj	Nazwa	Symbol
CEMI	Cement portlandzki	CEMI
CEMII	Cement portlandzki żużlowy	CEM II/A-S
				CEM II/B-S
		Cement portlandzki krzemionkowy	CEM II/A-D
		Cement portlandzki pucolanowy	CEM II/A-P
				CEM II/B-P
				CEM II/A-Q
				CEM II/B-Q
			Cement portlandzki popiołowy	CEM II/A-Y
				CEM II/B-Y
				CEM II/A-W
				CEM II/B-W
			Cement portlandzki wapienny	CEM II/A-L
				CEM II/B-L
			Cement portlandzki żużlowo - popiołowy	CEM II/A-SY
				CEM II/B-SY
	CEM III		Cement hutniczy	CEM III/A
				CEM III/B
	CEMIV		Cement pucolanowy	CEM IV/A
				CEM IV/B

Przykładowe oznaczenie cementu: CEM I 42,5 R NA , czyli cement portlandzki klasy 42,5 szybkotwardniejący (o wysokiej wytrzymałości początkowej), niskoalkaliczny.

Klasa cementu - jest to średnia wytrzymałość na ściskanie, oznaczona na 6 połówkach z trzech beleczek o wymiarach 4x4x16 cm, badana po 28 dniach dojrzewania zaprawy normowej (oznaczenie: N - cement o normalnej wytrzymałości wczesnej, R - cement o WYSOKIEJ wytrzymałości wczesnej).

Klasa	Wytrzymałość na ściskanie, MPa				Czas wiązania	Stałość objęt. mm
		Wczesna po:		Normowa po 28 dniach			Pocz. min
		2dn.	7dn.
	32,5N 32,5R	-	> 16	>32,5	<52,5			>75	<10
		> 10	-
	42,5N 42,5R	>10	-					>42,5	<62,5	>60
		>20	-
	52,5N 52,5R	>20	-					>52,5	-	>45
		>30	-

4. Badania wybranych cech cementów.

Badanie wytrzymałości na zginanie i ściskanie.

Badanie przeprowadzamy na beleczkach o wymiarach 4x4x16 cm, wykonanych z zaprawy normowej (C:P:W = l :3:0,5)

WODA

No, musi być zarobowa, czyli np. pitna z wodociągów nadawaje się, a ta nie z wodociągów musi: nie śmierdzieć, nie smakować, mieć odpowiedniego peha itd., pasowało by to chyba opracować

---