Działalność innowacyjna w firmie

WPROWADZENIE

Marketing bez innowacji wytraca swoje możliwości ekspan­sywne, albowiem innowacje, wzmacniając zarówno przedsiębior­stwo (producenta), jak i rynek (konsumenta), są podstawą mar­ketingu. Ich wprowadzanie wymaga odpowiedniego, przygotowa­nia producenta i konsumenta, zmienienia ich postaw, nawyków, przyzwyczajeń, często nawet stosowania niekonwencjonalnych metod produkcji i dystrybucji. Funkcja innowacyjna przedsiębiorstwa polega przede wszy­stkim na zdolności do tworzenia oraz wprowadzania innowacji, a także do ich weryfikowania na rynku, jeśli dotyczą nowych produktów.

Zdolność do tworzenia innowacji uważa się za pod­stawowy warunek rozwoju każdego przedsiębiorstwa i osiągnięcia przez nie sukcesu na rynku. Wynika to z faktu, że innowacje - zgodnie z poglądem P. Dru­ckera - nadają zasobom nowe możliwości tworzenia bogactwa, albowiem kreują siłę nabywczą, która w każdym społeczeństwie stanowi najważniejszy czynnik rozwoju.

Celem pracy jest ukazanie sposobów postępowania i wdrażanie nowych produktów w procesie innowacyjnym.

„Patent na jakość” - to hasło reklamowe elektronarzędzi „X.”. Aby produkt był najwyższej jakości wytwórca musi spełnić wiele kryteriów :

• Innowacyjność konstrukcji - rozwiązania stosowane w procesie ciągłego udoskonalania konstrukcji np.: sterowanie elektroniczne, dobór odpowiednich łożysk, konstrukcja silników i przekładni, ergonomia i bezpieczeństwo pracy.

• Nowoczesne techniki wytwarzania.

• Rygorystyczna kontrola techniczna - przed uruchomieniem produkcji elektronarzędzia przechodzą testy wydajności i niezawodności na elektronice kontrolowanym stanowisku. Natomiast gotowe elektronarzędzia są sprawdzane na stanowisku pomiarowym.

• Wieloletnie doświadczenie.

2. CZĘŚĆ TEORETYCZNA

2.1 POJĘCIA INNOWACJI I INNOWACYJNOŚCI

Powszechnie uważa się, że skłonność gospodarki do innowacji, do wprowadzania nowych technologii jest jednym z głównych atrybutów konkurencyjności gospodarki i istotnym czynnikiem jej rozwoju. Czymże właściwie jest innowacja i co oznacza pochodny od niej termin innowacyjność?

Określenie "innowacja" pochodzi od późnołacińskiego słowa innovatio "odnowienie” od łacińskiego innovare "odnawiać", a słownik wyrazów obcych podaje jako wprowadzenie czegoś nowego, rzecz nowo wprowadzoną, nowość, reformę (Kopaliński W. Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa 1989]. Podobnie definiuje je encyklopedia PWN i takie też znaczenie tego słowa powszechnie funkcjonuje. Jednak samej definicji innowacji w literaturze naukowej jest wiele, od ujęć bardzo szerokich do bardzo wąskich. Różnie też interpretowane jest pojęcie innowacji.

W literaturze polskiej spotkać można ogólną definicję zaproponowaną przez Z. Pietrasińskiego, wg którego "innowacje są to zmiany celowo wprowadzone przez człowieka lub zaprojektowane przezeń układy cybernetyczne, które polegają na zastępowaniu dotychczasowych stanów rzeczy innymi, ocenianymi dodatnio w świetle określonych kryteriów i składającymi się w sumie na postęp" ( Byrski B. Procesy innowacyjne w przemyśle, Akademia Ekonomiczna w Krakowie, Kraków 1986]. Jednak innowacje wcale nie muszą przyczyniać się do postępu. Pojęcie innowacji do światowej literatury ekonomicznej wprowadził J. Schumpeter, wg którego obejmowały one:

• wprowadzenie do produkcji wyrobów nowych lub też doskonalenie produktów już istniejących

• wprowadzenie nowego lub udoskonalenie istniejącego procesu produkcyjnego,

• zastosowanie nowego sposobu sprzedaży lub zakupów,

• otwarcie nowego rynku, zastosowanie nowych surowców lub półfabrykatów,

• wprowadzenie nowej organizacji produkcji,

Innowacje wg Schumpetera są istotną zmianą funkcji produkcji, polegającą na odmiennym niż uprzednio kombinowaniu, tzn. łączeniu ze sobą czynników produkcji. [Jasiński A. Innowacje i polityka innowacyjna, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok1997]

Innowacyjność jest, więc zdolnością zastosowania aktu kreatywności, nowych idei, wynalazków, czego wynikiem jest innowacja. [Some thoughts on Deftnitions oj Innovation, The Innovation Journal, November 20. 1999J Przy badaniu innowacyjności GUS posługuje się definicją zaproponowaną przez podręcznik Oslo Manual, w którym to przez innowacyjność rozumie się "zdolność przedsiębiorstw do tworzenia i wdrażania innowacji oraz faktyczną umiejętność wprowadzania nowych i zmodernizowanych wyrobów, nowych lub zmienionych procesów technologicznych lub organizacyjno - technicznych" [Wiszniewski W. Innowacyjność polskich przedsiębiorstw przemysłowych. Procesy dostosowawcze do polityki innowacyjnej Unii Europejskiej", ORGMASZ, Warszawa1999]. Próbując zastosować to pojęcie w odniesieniu do gospodarki ogółem, to można przyjąć sformułowanie, że innowacyjność gospodarki to zdolność podmiotów gospodarczych do ustawicznego poszukiwania i wykorzystania w praktyce nowych wyników badań naukowych, prac badawczo - rozwojowych, nowych koncepcji, pomysłów i wynalazków [Założenia polityki proinnowacyjnej państwa, KBN, Warszawa,

listopad 1999].

2.2 KLASYFIKACJA

Najbardziej ogólny podział innowacji wyróżnia [Marciniak S. Innowacje i rozwój gospodarczy, ONS Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1998]:

innowacje antropocentryczne - dotyczące różnych przejawów życia jednostek ludzkich, innowacje społeczne - dotyczące organizacji stosunków międzyludzkich,

innowacje biotyczne - innowacje w zakresie przyrody,

innowacje techniczne - dotyczące zmian w technice i technologii.

Podstawową klasyfikacją innowacji technicznych jest podział na innowacje produktowe (w wyrobach) i procesowe (w metodach, technologiach wytwarzania).

Innowacje produktowe są to wszelkie zmiany polegające na udoskonaleniu wyrobu już wytwarzanego przez przedsiębiorstwo, bądź na rozszerzeniu struktury asortymentowej o nowy produkt. Produkt nowy pod względem technologicznym jest to produkt, którego cechy technologiczne lub przeznaczenie różnią się znacząco od uprzednio wytwarzanych. Innowacje tego typu mogą wiązać się z całkowicie nowymi technologiami, opierać się na połączeniu istniejących technologii w nowych zastosowania lub też na wykorzystaniu nowej wiedzy. Innowacja produktowa została wdrożona, jeśli została wprowadzona na rynek. Stosowany tu termin produkt należy rozumieć w ujęciu marketingowym, obejmującym zarówno towary jak i usługi.

Innowacje procesowe (technologiczne) to zmiany w stosowanych przez organizację metodach wytwarzania, a także w sposobach docierania z produktem do odbiorców. Metody te mogą polegać na dokonywaniu zmian w urządzeniach lub w organizacji produkcji, mogą też stanowić połączenie tych dwóch rodzajów zmian lub być wynikiem wykorzystania nowej wiedzy. Mogą mieć one na celu produkcje lub dostarczenie nowych lub udoskonalonych produktów, które nie mogłyby być wytworzone czy też dostarczone przy pomocy metod konwencjonalnych. Celem tych metod może być także zwiększenie efektywności produkcji lub dostarczenie istniejących produktów.

2.3 PROCES INNOWACYJNY

Proces innowacji jest określany, jako zespół działań składających się na powstanie oraz pierwsze wprowadzenie do praktyki nowych rozwiązań technicznych, technologicznych i organizacyjnych. Na przestrzeni kilkudziesięciu lat poczynając od okresu powojennego ulegał on wielu zmianom od liniowego modelu innowacji "pchanej" przez naukę (technology-push) przez model innowacji "ciągnionej" przez rynek (market-pull) aż do liniowego modelu innowacji traktowanego jako typowy przykład procesu sprzęgania się nauki, techniki i rynku.

W 1973 r. Erik Haeffner, pracownik Sztokholmskiego Instytutu Technik Innowacyjnych, sformułował opisowy model (rysunek 1), w którym badania naukowe i przemysłowa działalność rozwojowa stanowią w zasadzie autonomiczne, prawie niezależne od siebie procesy. Twierdzi on, że badania naukowe wywierają na działalność innowacyjną tylko pośredni wpływ poprzez zakumulowaną wiedzę, która w postaci różnych informacji dociera do uczestników procesu innowacyjnego. Model ten różni się znacząco od modelu liniowego. Jego zaleta polega między innymi na tym, że rozróżnia istniejącą (zakumulowaną) już wiedzę od dopiero uruchomionych badań. Nawet badania nienastawione bezpośrednio na praktyczne zastosowanie prowadzą do akumulacji wiedzy, której wykorzystanie może nastąpić w odległej przyszłości. Dzięki istnieniu tej wiedzy nowe badania nie zawsze są konieczne. [Kwiatkowski S. Społeczeństwo innowacyjne, PWN, Warszawa 1990]

Proces innowacyjny obejmujący badania naukowe i przemysłową działalność rozwojową.

W przedstawionym modelu procesu innowacyjnego decydującą rolę odgrywają trzy grupy czynników:

l) poziom rozwoju i sytuacja ekonomiczna gospodarki (przemysłu),

2) jakość i ilość zakumulowanej wiedzy,

3) jakość kształcenia i ilość informacji zasilającej działalność innowacyjną.

Impulsem innowacji są istniejące lub potencjalne potrzeby, które prowadzą do wynalazków, projektowania i prób, a następnie do produkcji i dystrybucji.

3. CHARAKTERYSTYKA FIRMY

Firma „ X.” powstała w 1928r . Główna siedziba znajduje się w Besingen w Niemczech. Początkowo zajmowała się instalacjami elektrycznymi i automatyzacją warsztatów. W 1934r właściciel opatentował maszynę VA1600, pozwalająca na automatyczną produkcje wirników i stojanów. Na skutek odniesionego sukcesu w 60-tych latach uruchomiona została produkcja elektronarzędzi. Na przestrzeni kolejnych 30-tu lat firma stopniowo rozszerza swój asortyment, inwestując w ciągły rozwój produkcji.

„X.” należy do grupy producentów, którzy wprowadzili na rynek nowoczesne rozwiązania, zarówno w konstrukcji jak i w przeznaczeniu całych elektronarzędzi stosując przy projektowaniu technologię CAD.

Wprowadzone innowacje i patenty to:

• Elektroniczny układ regulacji obrotów z tachogeneratorem.

• Produkcja wiertarek udarowych ze zmianą kierunku obrotów

• Zastosowano nową technikę w urządzeniach akumulatorowych tzw. inteligentną, mikroprocesorową techniką ładowania dzięki czemu urządzenia mają wysoką wydajność już przy napięciu zasilania 9,6 - 24V.

• Wprowadzenie modułowej budowy w narzędziach

• Zgłoszenie patentu na układ automatycznej blokady wrzeciona (ASL).

• Urządzenie jako jeden silnik z nasadkami do cięcia, szlifowania, wyrzynania.

4. POLITYKA INNOWACYJNA W FIRMIE X.

Możliwości tworzenia i wprowadzania innowacji w każdym przedsiębiorstwie są ograniczone często, bowiem wymagają one dużych nakładów na badania i rozwój czy też zakup licencji. Toteż kadra kierownicza szczególny nacisk powinna położyć na wewnętrzne (endogeniczne) źródła innowacji, będące wynikiem twórczego zaangażowania i kreatywności głównie inżynierów i robotników.

Innowacje powstają wówczas, gdy cała działalność innowa­cyjna przyjmuje w przedsiębiorstwie formę nie spontaniczności, lecz dobrze zorganizowanego i sterowanego procesu. Poglądo­wo obrazuje to schemat 2.

Największe sukcesy na polu innowacji osiąga się zwłaszcza wówczas, gdy stosowane są następujące zasady działania:

* Po pierwsze: stałe poszukiwanie rozwiązań innowacyj­nych, otwartość kadry technicznej na nowości i rozumienie ce­lowości wprowadzania zmian, a nawet uznanie innowacji za część składową strategii przedsiębiorstwa; także stałe rozpo­znawanie i "zdobywanie" rynków dla innowacji, gdyż tego wy­maga wysoki "rytm" tworzenia innowacji przez konkurentów. Lan­sując nowe rozwiązania (produkty) należy wybrać odpowiedni moment, tzn. uprzedzić w tym względzie konkurencję. Innowacja powinna być nastawiona na rynek, należy, zatem wyszukiwać luki w zaopatrzeniu klientów, którym innowacja zapewni zamie­rzoną korzyść. Rynek zaś musi być zdolny do wchłaniania in­nowacji przez dłuższy czas. Nie można pozwolić, by konkurenci szybko ją zdewaluowali.

* Po drugie: tworzenie w przedsiębiorstwie bazy informa­cyjnej o innowacjach (banku innowacji). Informacje te powinny pochodzić zarówno ze źródeł wewnętrznych, a więc istniejących w przedsiębiorstwie (w jego poszczególnych działach), jak i zewnętrznych (krajowych i zagranicznych). Muszą być one w miarę kompleksowe, aktualne, kompletne i dokładne, gdyż tyl­ko dobra orientacja w "pakiecie" innowacji daje szanse precy­zyjnego opracowania właściwej koncepcji i jej realizacji.

Inno­wacje zawsze powinny się opierać na dobrych informacjach.

* Po trzecie: określenie kierunków działalności innowacyj­nej, co polega na definiowaniu problemów wymagających rozwiązania, szczególnie zaś tych, które dają potencjalne możliwo­ści korzystnych i możliwych do zastosowania pomysłów, odkryć i projektów. Z wielu problemów wymagających rozwiązania trze­ba wyławiać przede wszystkim te, które mają największą przy­datność praktyczną i których wprowadzenie może przynieść szybkie i znaczące efekty. .

* Po czwarte: stwarzanie odpowiednich warunków dla dzia­łalności innowacyjnej, głównie o charakterze finansowym (za ­pewnie nie środków na przygotowanie oraz badanie projektów) i organizacyjnym (powołanie osoby lub służby odpowiedzialnej za działalność innowacyjną). W przedsiębiorstwie powinny ist­nieć warunki dla prób, poszukiwań i eksperymentów podejmo­wanych przez pracowników z własnej inicjatywy, a organizacją tworzenia i wdrażania projektów powinien kierować kompeten­tny specjalista, posiadający odpowiednie pełnomocnictwo oraz wiedzę fachową (inżynierską) i zdolności organizatorskie.

* Po piąte: stwarzanie struktur organizacyjnych sprzyjają­cych innowacyjności. Promowanie innowacji wymaga zlikwido­wania balastu administracyjnego, skomplikowanych systemów sterowania i kontroli, a więc uwolnienia przedsiębiorstwa od biu­rokracji. Biurokracja, bowiem degraduje znaczenie kreatywności, wynaturza system etyczny, zastępuje rzeczywistość pozorami, odrywa działanie od odpowiedzialności, język od znaczenia. To­też należy tworzyć elastyczne struktury, jasne formy organizacji, płaską jej hierarchię i krótką drogę przepływu informacji między kierownictwem a pracownikami, gdyż pozwala to działać szyb­ciej i skuteczniej, a w konsekwencji ułatwia powstawanie i przy­swajanie innowacji.

* Po szóste: delegowanie zadań i kompetencji, zwiększanie poczucia podmiotowości pracowników. Poczucie podmiotowości ma dla ludzi nie tylko wartość autoteliczną, ale i instrumentalną, polegającą na tym, że wiara lub niewiara we własne możliwości i kompetencje wpływa na zachowanie człowieka w organizacji i sposoby jego działania. Zdanie sobie sprawy z własnych uprawnień i odpowiedzialności nie jest możliwe bez przypisywa­nia sobie autorstwa decyzji i skutków swego postępowania.

* Po siódme: pobudzanie inwencji i przedsiębiorczości pra­cowników. Osiągnięcia innowacyjne i nowe pomysły - nawet, jeśli nie są w pełni dojrzałe - zawsze powinny być wysoko ce­nione i wyróżniane zarówno materialnie, jak i moralnie. Aby po­budzić inwencję pracowników, należy zadbać zwłaszcza o od­powiednią motywację finansową oraz organizowanie tzw. zespo­łów problemowych (gdyż skuteczne innowacje zazwyczaj po­wstają w grupie złożonej z różnych talentów i charakterów), przy czym grupa taka powinna być dostatecznie duża i interesująca, aby jej członkowie inspirowali się wzajemnie.

* Po ósme: włączanie pracowników w proces zmian. Pra­widłowe realizowanie przedsięwzięć innowacyjnych wymaga aktywnego uczestnictwa pracowników i przyjmowania przez nich odpowiedzialności za ich przebieg i efekty. Pracownicy, bowiem aprobują i popierają zmiany tylko wówczas, gdy sami, przyczy­niają się do ich powstawania i wprowadzania. Brak akceptacji z ich strony często powoduje zaniechanie innowacji, znaczne wydłużanie procesów innowacyjnych bądź też tylko pozorne wdrożenie i funkcjonowanie rozwiązania. Kierownicy, przeto po­winni dołożyć starań, by ich podwładni byli osobiście zaanga­żowani w działalność innowacyjną i odpowiedzialni za przebieg oraz skutki wprowadzanych zmian. W tym celu powinni im przy­znawać większą autonomię i możliwość wywierania wpływu na realizację innowacji.

* Po dziewiąte: doskonalenie umiejętności kierowania, two­rzenie generacji kierowników innowacyjnych, którzy pobudzają innych do innowacji i stwarzają klimat dla wysuwania i dysku­towania pomysłów oraz poszukiwania optymalnych decyzji. Taki styl kierowania może zapewnić wyłącznie kadra wykształcona, o szerokich horyzontach myślowych, pełna inicjatywy i pomy­słowości, posiadająca wiedzę specjalistyczną oraz wiedzę z za­kresu psychologii i socjologii kierowania zespołami ludzkimi. No­woczesny kierownik powinien tak kierować działalnością zespo­łową, aby sprzyjało to postępowi w danej dziedzinie oraz roz­wojowi osobistemu podwładnych i ich kreatywności. Powinien on stosować tzw. otwarty styl wdrażania innowacji, tzn. taki styl, który dzięki zmianom wprowadzanym aktualnie umożliwi i ułatwi wprowadzanie zmian w przyszłości.

* Po dziesiąte: unikanie nadmiaru zmian i pseudo nowości. Nadmiar innowacji - i do tego mało znaczących - może prowa­dzić do poważnych trudności w przystosowaniu się pracowników do nowych warunków, do braku zaangażowania w to, co się wokół nich dzieje, osłabienia ich skłonności twórczych, zniechę­cenia konfliktów, a nawet odejścia z pracy. Przytłoczenie zmia­nami rodzi stres (tzw. stres innowacyjny), pogłębia konserwa­tyzm i wzmaga opór wobec zmian (resistance to change),choć­by były nawet korzystne. W takiej sytuacji proces innowacyjny może być zahamowany i wydłużony, a wprowadzenie i przyswo­jenie innowacji - pozorne.

Schemat 2. Sterowanie procesem innowacyjnym w przedsiębiorstwie

5. PROCES WPROWADZANIA INNOWACJI

1. Pomysł na wprowadzenie zmian jest inicjowany przez klientów oraz pracowników firmy zajmujących się projektowaniem elektronarzędzi.

2. Firma posiada stale działający zespół zajmujący się analizą wszystkich dostarczanych pomysłów i nowych rozwiązań. Dział innowacji składa się z:

• Kierownika zespołu, który nadzoruje całość projektu i przygotowuje okresowe sprawozdania określające postęp wykonywanych prac.

• Cztery osoby zajmujące się projektowaniem i konstruowaniem innowacyjnych zmian za pomocą technologii CAD (techniczne przygotowanie produkcji: dokumentacja, rysunki)

• Technolodzy wykonujący prototypy (10 osób opracowujących matryce i linie produkcyjną).

• Trzy osoby zajmujące się zaopatrzeniem w niezbędne surowce i potrzebne materiały.

• Przedstawicieli działu marketingu, którzy przeprowadzają badania rynkowe, opracowują i wdrażają instrumenty marketingu mix, gromadzą informacje od sprzedawcy i nabywcy będące podstawą procesu decyzyjnego, zmniejszenia ryzyka wejścia na rynek z nowym lub ulepszonym produktem.

• Dwie osoby odpowiedzialne za finansowe aspekty przedsięwzięcia. Są zobowiązane do przedstawiania okresowych raportów.

• Grupa osób przeprowadzająca testy niezawodności wykonanych prototypów w czasie pracy na różnych etapach ich powstawania.

3. Jeżeli idea zostanie zaakceptowana i uzyska pozytywną opinię zespołu pomysł zostaje przekazany do działu marketingu.

4. Dział Marketingu przeprowadza badania rynkowe zasilające system informacji marketingowej. Badania rynkowe polegają na:

• Określeniu celu badań (czy nowy produkt lub wprowadzona zmiana sprosta oczekiwaniom i zaspokoi potrzeby klientów)

• Projektowanie i przeprowadzenie badań (polega to na przeprowadzeniu bezpośrednich rozmów z klientami, którzy precyzują zakres swoich wymagań w stosunku do danego urządzenia)

• Analiza uzyskanych wyników badań

Do najczęściej stosowanych metod pozyskiwania informacji

rynkowych należą: obserwacje, ankiety, eksperymenty i testy.

5. Równocześnie wykonywane są pierwsze prace projektowo - konstrukcyjne.

6. Jeżeli dane rozwiązanie jest zgodne z wymaganiami i oczekiwaniami klientów (tzn. spełnia on wymagania wybranej grupy klientów akceptujących również sugerowaną cenę) i badania wykazały zapotrzebowanie na zmieniony lub nowy produkt konstruktorzy przekazują wszystkie swoje projekty technologom wykonującym prototypy.

7. Na stworzonych prototypach przeprowadzane są badania np. hałasu, drgań, zakłóceń radioelektrycznych stwierdzających czy nastąpiło polepszenie parametrów urządzenia na skutek wprowadzonej zmiany.

Badania przeprowadzone są w niezależnym Laboratorium Badawczym Małych Maszyn Elektrycznych Instytutu Elektrotechniki w Warszawie. Laboratorium przedstawia sprawozdanie, w którym zawarty jest opis:

• Programu badań.

• Metod badań oraz wartości dopuszczalnych wg norm.

• Rodzaj zastosowanego w badaniu miernika lub aparatury pomiarowej.

• Wyniki pomiarów i wnioski.

8. Następnie sprawdza się niezawodność prototypów czasie pracy ( czy zwiększyła się żywotność urządzenia i jaki jest stopień zużywania się poszczególnych podzespołów, bezpieczeństwo użytkowania tj. zabezpieczenie przed porażeniem prądem elektrycznym). Testy wykonywane są przez powołanych członków zespołu ds. innowacji.

9. Jeżeli prototypy zostaną zatwierdzone ( tzn. uzyskają pozytywne wyniki badań w laboratorium oraz przejdą wszystkie testy sprawności i niezawodności użytkowania) wówczas kierownik zespołu, który nadzoruje i kontroluje proces wprowadzania innowacji zarządza przejście do następnego etapu, jakim jest rozpoczęcie produkcji krótkiej serii ( ok. 50 sztuk).

10. Wybranej grupie klientów współpracujących z firmą udostępniana jest próbna seria. Urządzenia są testowane w czasie pracy pod obciążeniem. Testowanie trwa od 2-4 miesięcy.

11. Po zakończeniu testowania urządzeń użytkownicy tworzą raport, w którym zawierają wszystkie swoje uwagi dotyczące urządzenia i sugerują ewentualne poprawki. Zespół projektowo konstrukcyjny analizuje dane i koryguje wszelkie niedoskonałości. Po wprowadzeniu zmian i wykonaniu usprawnionych prototypów po raz kolejny przeprowadzana jest procedura od punktu 7.

12. Jeżeli testy wypadną pomyślnie przygotowywane są matryce i linia produkcyjna a osoby odpowiedzialne za zaopatrzenie dokonują zamówień niezbędnych surowców i materiałów.

13. Po zakończeniu całego procesu wprowadzenia innowacji rusza produkcja potokowa.

14. Proces wdrożenia nowego produktu ( wprowadzenie go do sprzedaży):

• Przygotowanie przez firmę oferty cenowej i przekazanie jej klientom.

• Negocjowanie warunków współpracy z przedstawicielami firm zajmujących się bezpośrednią sprzedażą nowego produktu. (Propozycje szkoleń sprzedawców).

• Przeprowadzanie aktywnych prezentacji produktu, które mają zaznajomić klienta z wprowadzoną zmianą.

Etapy wprowadzenia innowacji graficznie zostały przedstawione na schemacie 1.

PROCES WPROWADZANIA INNOWACJI

Schemat 1.Proces wprowadzenia innowacji

6. WDROŻONE POMYSŁY W FIRMIE X.

ROZPOCZĘCIE PROCESU INNOWACJI	ROK WDROŻENIA ZMIAN	INNOWACJA
1991	1993	Modułowa budowa w narzędziach
1992	1995	Moduł elektroniczny z tachogeneratorem
1996	1998	Układ automatycznej blokady wrzeciona (ASL). Zgłoszenie patentu.
2000	2001	Odłączany kabel zasilający

Zakres wprowadzonych zmian na przestrzeni 12 lat

Wszelkie elementy potrzebne do produkcji, matryce i cała linia produkcyjna są projektowane i wytwarzane w 75% w zakładach X.a. Proces przejścia od pomysłu do gotowego produktu trwa około 2-3 lata i jest niezwykle pracochłonny i kosztowny.

W zakres innowacyjności firmy „X.' wchodzi:

• Produkcja nowych urządzeń ( powiększenie asortymentu) lub wprowadzanie zmian w produktach już istniejących.

• Udoskonalenie procesu produkcyjnego przez zastosowanie nowoczesnych maszyn i urządzeń służących do kontroli jakości.

• Stosowanie odpowiednich surowców, części i podzespołów, aby zapewnić trwałość elektronarzędzi.

• Zastosowanie nowoczesnych technik sprzedaży.

„ X.” przeznacza rocznie ok. 10% zysku uzyskanego ze swej działalności na prace zespołu innowacyjnego. Pracownicy często uczestniczą w międzynarodowych targach prezentujących najnowsze rozwiązania technologiczne oraz konferencjach naukowych ukazujących wyniki przeprowadzanych badań. Firma `X.” jest innowacyjna. Świadczy o tym również fakt, iż zespół ludzi zajmujących się konstruowaniem i wdrażaniem zmian posiada umiejętności pozyskiwania wiedzy, tworzenia nowych idei oraz zdolność do przekształcania ich i zastosowania w praktyce w procesie wytwarzania nowego produktu.

Firma „X.” chcąc sprostać wszystkim wymaganiom stawianym przez klientów dąży do ciągłego udoskonalania swoich produktów. Wprowadza wiele zmian w zakresie zastosowania i budowy elektronarzędzi, aby wykonywana praca była efektywna i wydajna. Ważne jest aby urządzenia były łatwe w obsłudze, niezawodne i zapewniały jak największe bezpieczeństwo w czasie pracy.

„X.”, kierując się sugestiami i pomysłami klientów w kwestii usprawniania narzędzi wprowadził wiele innowacyjnych rozwiązań tj:

• Modułowa budowa - wprowadzenie jej miało na celu zapewnienie wysokiej efektywności modułów ( części, podzespołów), lepszej kontroli jakości poszczególnych części, łatwy serwis i rozbiórkę elektronarzędzi przy odzyskiwaniu produktów wtórnych. Począwszy od odłączanego przewodu zasilającego a skończywszy na silniku kompaktowym wszystkie podzespoły są wykonywane w postaci modułów łączonych ze sobą dopiero podczas końcowego montażu. Dzięki temu w narzędziu uruchomionym raz w fabryce wyklucza się pojawienie się uszkodzeń wynikających z błędnego montażu.

• Odłączony przewód zasilający - pozwala na wymianę w przypadku uszkodzenia bez ingerencji w urządzenie ( wtyczka jest rozbieralna) i bez potrzeby dostarczania narzędzia do serwisu. Poza tym w przypadku posiadania większej ilości elektronarzędzi „X.” można pracować na jednym kablu zasilającym, dzięki czemu unika się zaplątania przewodów i praca staje się efektywna. Oprócz tego przewody zasilające pokryte są gumą, zapewniającą odpowiedni stopień bezpieczeństwa.

• Zabezpieczenie przeciw pyłowe - ponieważ narzędzia często pracują w warunkach zapylenia do uzwojeń znajdujących się na stojanie silnika dostają się różnego rodzaju zanieczyszczenia. Powoduje to przegrzewanie się silnika. Aby temu zapobiec i zwiększyć żywotność urządzeń zaczęto drut nawojowy używany do nawijania stojanów pokrywać kilkoma warstwami lakieru silikonowego. Po nawinięciu jest on jeszcze raz dodatkowo pokrywany warstwą lakieru zabezpieczającą przed drganiami i dostawaniem się zanieczyszczeń znajdujących się w powietrzu pobieranym do chłodzenia.

ANKIETA

1. Czy firma „ X.” posiada certyfikaty określające wymogi jakościowe procesu produkcyjnego?

• Tak (jakie?) …………………………………………..

………………………………………………………..

………………………………………………………..

………………………………………………………..

• NIE

• SĄ W FAZIE WDRAŻANIA

2. Jaka technologia jest stosowana przy projektowaniu i konstruowaniu elektronarzędzi?

• CAD

• CAP

• CAQ

• INNE……………………………………………………………………………………………………………………………….………………………………………………………………….

3. Czy „X.” wprowadził w ciągu ostatnich trzech lat nowe rozwiązania konstrukcyjne?

• TAK (jakie?)……………………………………………………

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

• NIE

4. W jaki sposób firma pozyskuje kapitał finansujący prace zespołu innowacyjnego?

…………………………………………………………………….

…………………………………………………………………….

…………………………………………………………………….

…………………………………………………………………….

5. Czy „X.” posiada własne patenty?

……………………………………………………………………..

……………………………………………………………………..

……………………………………………………………………..

……………………………………………………………………..

6. Skąd zespół innowacyjny czerpie pomysły na nowy produkt lub zmiany?

……………………………………………………………………...

………………………………………………………………………

………………………………………………………………………

………………………………………………………………………

7. Czy pracownicy mają możliwość podnoszenia swych kwalifikacji uczestnicząc w szkoleniach? ( Jaki jest tryb szkoleń)

………………………………………………………………………

………………………………………………………………………

………………………………………………………………………

………………………………………………………………………

8. Czy zespół innowacyjny uczestniczy w organizowanych przez konkurencje targach i prezentacjach produktów?

……………………………………………………………………….

……………………………………………………………………….

………………………………………………………………………..

………………………………………………………………………..

9. Czy przeprowadzane są usprawnienia i modyfikacje linii,

technologicznych?

…………………………………………………………………………..

…………………………………………………………………………..

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

Wiedza zakumulowana

Problemy i kwestie badawcze wypływające z

motywacji naukowej

Prace B+R nastawione na osiągnięcia akademickie

Rezultaty

badań

informacja naukowa

Poziom rozwoju i sytuacja ekonomiczna przemysłu

Zyski oczekiwane z innowacji

Działalność innowacyjna

Nowe produkty. Metody i procesy

Rozwój przemysłu. Wzrost gospodarczy

1. POMYSŁ

INNOWATORSKA ZMIANA

NIE

2. DZIAŁ INNOWACJI

KONSTRUKCYJNYCH

3. AKCEPTACJA POMYSŁU

NIE

TAK

5. PRACE PROJEKTOWO KONSTRUKCYJNE

4. BADANIA MARKETINGOWE

6. PROTOTYPY

7. KONTROLA JAKOŚCI

BADANIA TECHNICZNE PROTOTYPÓW

NIE

8. BADANIE SPRAWNOŚCI W CZASIE PRACY

9. PRÓBNA SERIA

10. TESTOWANIE URZĄDZEŃ

TAK

11. RAPORT I POPRAWKI

NIE

12. PRZYGOTOWANIE MATRYC I LINII PRODUKCYJNEJ

13. PRODUKCJA

14. WDROŻENIE NOWEGO PRODUKTU

Zarządzanie innowacyjne

● metodyka ● konsultacja ● doradztwo

● badania ● analiza ● zalecenia

Badanie kosztów

Badanie popytu

Wprowadzenie wyrobu na rynek

Serwis dla użytkowników

Realizacja koncepcji marketingowej

Ogólna ocena. Decyzja

Studium wyboru

Zaprojektowanie i realizacja produkcji nowego wyrobu

Rozwiązanie problemu. Zaprojektowanie wyboru

Ocena pomysłów. Wybór koncepcji

Pomysły, koncepcje, rozwiązania

Program badawczy firmy

technologie produkty organizacja

Koncepcja działania firmy

Przewidywane powodzenie na rynku

System informacji o przedsiębiorstwie i otoczeniu

Marketing mix: produkt, cena, promocja, miejsce. Metody marketingowe: sprzedaż bezpośrednia, detaliczna, dystrybutorzy, itp.

Rynek: potencjał, struktura i trendy rozwojowe, substytuty i konkurenci. Otoczenie :ekonomiczne, społeczne, prawne i polityczne

Prognozy rozwojowe

Strategia działalności firmy

---