1. Cel ćwiczenia:
Nabycie podstawowych informacji na temat identyfikacji obiektu sterowania oraz zapoznanie się ze wspomaganiem rozwiązywania zadań identyfikacji w środowisku programowym Matlab.
2. Przebieg ćwiczenia:
- Zaprogramować w środowisku GENIE strategię umożliwiającą uzyskanie skoku potencjału na wyjściu karty PCL-818L i zapisanie danych do pliku *txt. Następnie wykorzystując zestaw MAO zarejestrować charakterystykę skokową członu inercyjnego I rzędu.
Mamy daną transmitancję nieznanego obiektu:
W programie GENIE w oknie „task” budujemy układ:
Rys.1.Układ zbudowany w oknie „task”
Następnie w oknie DISP umieszczamy suwak i okno przebiegu. Wartość początkową suwaka - „initial value” ustawiamy na 3V.
Rys.2.Okno „disp” z otrzymanym przebiegiem wartości AI = f(t)
Charakterystyka ustala się na poziomie 4.89V. Wartość początkowa zadana na suwaku wynosi 3V, natomiast wzmocnienie ustawione na makiecie k = 1,6 , czyli 1,6 ∙ 3V = 4,8V. Czas potrzebny do ustalenia się tej charakterystyki zależny jest od czasów T0, T1 i T2, które ustawiamy na makiecie wykorzystywanej w ćwiczeniu.
Ustawienia parametrów na makiecie pomiarowej:
T1= 2s T2=0,4s,
To=0,6s k=1,6
- wyniki zapisujemy w pliku *.txt (plik „log”), przenosimy do folderu matlab'a i zmieniamy rozszerzenie na *.m. Edytujemy ten plik notatnikiem i modyfikujemy zapisane w nim dane, tak aby stworzyć wektor kolumnowy [1 x n] gdzie n - liczba pomiarów. Na końcu pliku definiujemy zmienna „t” oraz funkcję rysowania wykresu:
A=[
0.527
0.527
0.532
4.897
4.902
4.902];
t=0:0.05:(300*0.05)-0.05
plot(t,A,'g')
- zakładając nieznajomość parametrów jednego z badanych obiektów, wyznaczamy je posługując się odpowiednią metodą,
Z otrzymanego w matlabie przebiegu wyznaczyliśmy czasy T0 i T, a także wartość napięcia poziomu ustalonego yu. Na osi poziomej 4cm odpowiada 5s, z proporcji obliczamy czasy T i T0:
Nieznany obiekt zastępujemy transmitancją:
, gdzie T1 = T - T0 = 2,912s
- porównanie charakterystyk skokowych: wyliczonej przez Matlab, model analogowy obiektu dynamicznego oraz charakterystyki wyznaczonej na podstawie oceny parametrów z wynikami z poprzedniego podpunktu
W tym celu w simulinku zbudowaliśmy następujący schemat:
Używając funkcji rysowania wykresów w matlabie otrzymujemy następujące przebiegi:
Wnioski:
Najbardziej są zbliżone do siebie charakterystyki z obiektu MAO (1) oraz wyliczona przez matlab'a (2). Charakterystyka nr 3, dla której parametry zostały wyznaczone ręcznie z wykresu na papierze kształtem odbiega od pozostałych. Jest tak ponieważ niedokładnie mogła zostać wyznaczona styczna do wykresu. Czas ustalania się jest również najdłuższy w przypadku charakterystyki nr 3. Jest tak ponieważ w transmitancji tego układu występuje jedynie jeden parametr T w mianowniku. Jednak to, że nie będzie ona identyczna z pozostałymi wykresami, było wiadome, gdyż jest to przebieg dla układu zastępczego. Charakterystyka nr 2 jest opóźniona względem 1 o ok. 0,2s. Wartość ustalona dla charakterystyki 2 wynosi 4,8V czyli zgodna z oczekiwaną (k*3V=1,6*3V=4,8V). Natomiast dla charakterystyk 1 i 3 wynosi ona 4,9V. Błąd ten jest związany zapewne ze sprzętem wykorzystywanym w ćwiczeniu. Wiąże się z tym również różnica współczynnika wzmocnienia wynosząca 0,3 [V/V]. Podsumowując, metoda identyfikacji z wykorzystaniem matlab'a jest metodą pozwalającą na dość dokładne zidentyfikowanie obiektu sterowania.