I. Cel ćwiczenia
Nabycie podstawowych informacji na temat identyfikacji obiektu sterowania oraz zapoznanie się ze wspomaganiem rozwiązywania zadań identyfikacji w środowisku programowym Matlab.
II. Stanowisko pomiarowe
Składa się ono z:
- komputera PC z zainstalowaną kartą akwizycji danych PCL-818L oraz oprogramowaniem Genie i Matlab,
- terminala PCLD z kablem połączeniowym,
- zestawu modelu analogowego obiektu (MAO).
III. Przebieg ćwiczenia
1.Zaprogramować w środowisku Genie strategię umożliwiającą uzyskanie skoku potencjału na wyjściu karty PCL-818L i zapisanie danych do pliku *txt. Następnie wykorzystując zestaw MAO zarejestrować charakterystykę skokową członu inercyjnego I rzędu.
W oknie TASK1 zbudowaliśmy następujący układ:
Natomiast w oknie DISP1 zbudowaliśmy:
Ustawiliśmy następnie odpowiednie parametry w oknie Slider Control Display Item:
Initial Value oznacza warunek początkowy, który w naszym przypadku wynosił 3, natomiast Tics Start i Tics End zakres regulacji tego warunku, czyli od 0 do 10. Z kolei Tics Number to liczba poziomów warunku początkowego.
W oknie Trend Graph Display Item określamy zakres wartości osi X( Range of Y axis), czyli od 0 do 7, oraz osi X(Range of X axis), czyli od 0 do 200.
Należy także zaznaczyć w oknie Analog Output Block kartę akwizycji danych PCL- 818L
Schemat modelu analogowego obiektu dynamicznego opisanego transmitancją operatorowa
jest następujący:
Na wejście obiektu MAO podaliśmy sygnał z wyjścia DAO OUT terminala PCLD, natomiast wyjście obiektu zostało połączone z wejściem AIO terminala.
Ustawienia jego parametrów:
T1= 1,5s T2=0,8s,
To=0,4s k=1,4
2. Dane z pliku *.txt przenosimy do środowiska Matlab tworząc tam plik *.m. Z danych pomiarowych zawartych w tym pliku należy wykreślić charakterystykę skokową.
Plik w formacie *.m zapisujemy podając ścieżkę dostępu:
Aby wykreślić charakterystykę należy z danych zrobić macierz oraz zdefiniować parametry kreślenia charakterystyki:
A=[0.366
0.361
0.366
0.391
0.415
0.464
0.527
0.601
0.693
0.791
0.894
1.011
1.133
.
.
.
4.160
4.160
4.160
4.160];
t=0:0.1:(200*0.1)-0.1;
plot(t,A,'g'), title('Odpowiedz skokowa'), xlabel('Czas'), ylabel('h(t)'), grid
Pierwszy parametr z „t=0:0.1:(200*0.1)-0.1”, czyli 0 to czas początkowy, drugi(0,1)-krok, trzeci(200)-liczba próbek, czwarty(0,1)-krok, piąty(-0,1) oznacza minus jedna próbkę. Charakterystyka skokowa wykreślona na podstawie tak zdefiniowanej macierzy i parametrów została wydrukowana na zajęciach.
3.Zakładając nieznajomość parametrów jednego z badanych obiektów, wyznaczamy je posługując się odpowiednią metodą.
Z wydrukowanej odpowiedzi skokowej wyznaczyliśmy parametry T, To, oraz k. Poprowadziliśmy styczną do przebiegu, a następnie z proporcji obliczyliśmy te parametry.. Dwóm sekundom tego przebiegu odpowiada 1,55 cm. Natomiast nasz parametr To to czas od 0 do punktu przecięcia stycznej z osią czasu, co odpowiada odległości 0,15 cm, więc:
2s - 1,55 cm
To - 0,15cm
Z kolei parametr T to czas od punktu przecięcia stycznej z osią czasu do punktu przecięcia stycznej z linią określającą wartość ustaloną hu. Ten drugi punkt obliczamy z proporcji:
2s - 1,55 cm
x - 2,9cm
,więc T= 3,74s-0,2s=3,54s
Natomiast współczynnik wzmocnienia k obliczyliśmy dzieląc wartość ustaloną hu przez amplitudę sygnału wejściowego:
4.Robimy porównanie charakterystyk skokowych: wyliczonej przez Matlab, model analogowy obiektu dynamicznego oraz charakterystyki wyznaczonej na podstawie oceny parametrów z p.3.
W Matlabie zbudowaliśmy następujący układ:
W Transfer Fcn2 umieściliśmy parametry wyznaczone z wydrukowanej odpowiedzi skokowej (punkt 3), a więc T=3,54s, k=1,4, natomiast w Transport Delay1(opóźnienie) wpisaliśmy To=0,2s. Z kolei w Fcn, Fcn1, Transport Delay są parametry takie jak w obiekcie MAO, czyli T1=1,5, k=1,4, T2= 0,8, oraz opóźnienie 0,4.
Clock jest to czas symulacji, a blok To Workspace to blok wysyłający zmienne t1, y1,y2 do przestrzeni roboczej.
Aby otrzymać trzy wykresy na jednym należało użyć następujących komend w Matlabie:
identy
» hold on
» plot(t1,y1)
» plot(t1,y2,'r')
Otrzymaliśmy następujące charakterystyki:
Różowa- z obiektu MAO
Niebieska- wyznaczone z wydrukowanej odpowiedzi skokowej
Błękitna- wyliczonej przez Matlab
IV. Wnioski
Zbudowane przez nas układy działały poprawnie. Porównując otrzymane charakterystyki stwierdzam, że najbardziej są zbliżone do siebie charakterystyka z obiektu MAO oraz wyliczona przez Matlab. Oczywiste jest, że najbardziej będzie odbiegać od nich charakterystyka wyznaczona przez nas z wydrukowanej odpowiedzi skokowej, gdyż łatwo było popełnić błąd podczas rysowania stycznej do przebiegu, a tym samym niedokładnie określić czasy T i To. Można zauważyć, że posiada ona najdłuższy czas T, więc będzie ona miała najdłuższy czas ustalania się odpowiedzi skokowej. Widoczne jest to, że charakterystyka z obiektu MAO zaczyna się od wartości około 0,36,a więc od wartości początkowej w macierzy A. Wartość współczynnika wzmocnienia k obliczona na podstawie danych z wydrukowanej odpowiedzi skokowej jest równa wartości tego współczynnika dla obiektu MAO, czyli pomiar ten został wykonany poprawnie.
5