Mamorandum adresowane do Unii Europejskiej i jej Państw Członkowskich przez Koalicje Zrównoważonej Turystyki Europejsiej Organizacji Pozarządowych (NGO- non governmental organisation)
EUROPA POTRZEBUJE
STARTEGI TURYSTYKI ZRÓWNOWAŻONEJ
Wstęp
Szczyt Ziemi w 2002 roku oceni wartość Strategii Zrównoważonego Rozwoju oraz wdrożenie Programu 21 w różnorodnych taktykach. Na konferencji w 1999 roku Komisja do spraw Zrównoważonego Rozwoju (CSD) rozpoznała Turystykę jako główną siłę napędową i kluczowy czynnik globalnego trwałego procesu .Europa jest jednym z głównych źródeł światowej turystyki. Na dzień dzisiejszy Europa pokrywa 60% rynku w kategorii międzynarodowej turystyki przyjazdowej. (WTO 1999),a Europejczycy odpowiadają za przynajmniej 50% uczestnictwo w wewnątrz- kontynentalnych podróżach.
Turystyka została zidentyfikowana jako kluczowy sektor przez UE w jej Piątym Programie na rzecz Akcji pro- środowiskowej. 21 czerwca, 1999 roku Europejskie Wewnątrz Rynkowe Zgromadzenie uznało znaczącą ekonomiczną rolę Przemysłu Turystycznego a także potrzebę udoskonalenia jego konkurencyjności na bazie zrównoważonego i trwałego rozwoju i ochrony środowiska , a także poprosiło Komisję i Państwa Członkowskie aby pracowały razem nad maksymalizowaniem potencjalnego wkładu turystyki na wzrost, zatrudnienie, ochronę środowiska i zrównoważony rozwój.
Aktywność turystyczna obywateli europejskich staje się w swoim charakterze „transnarodowa”, międzynarodowa i globalna. To zostało wzięte pod uwagę przy ustalaniu strategii na rzecz bardziej zrównoważonej turystyki. Turystyka jest w rzeczywistości europejską kwestią i powinna być rozważona i wprowadzona w większym zakresie do przyszłego Szóstego Programu pro- środowiskowego, wzięta pod uwagę w Procesie z Cardiff traktującego o wdrożeniu zagadnień środowiskowych do taktyk UE oraz w Europejskiej Strategii na rzecz Zrównoważonego Rozwoju. Koalicja „poza- rządowych organizacji” do spraw Trwałej Turystyki nakreśliła następujący dokument aby rozpocząć debatę na temat Europejskiego Programu Przedsięwzięć dotyczących Trwałej Turystyki na forum UE i Państw Członkowskich.
Członkowie koalicji (w alfabetycznym porządku)
Arbeitskreis Tourismus & Entwicklung, (akte)
CIPRA International
Climate Network Europe (CNE)
European Cyclists' Federation (ECF)
European Environmental Bureau (EEB)
European Federation for Transport and Environment (T&E)
Friends of the Earth Europe (FOE)
International Friends of Nature (IFN)
Mediterranean Information Office for Environment, Culture and Sustainable Development (MIO-ECSDE)
Ökologischer Tourismus in Europa (Ö.T.E.)
respect - Austrian Centre for Tourism & Development
TOURISM WATCH
Zapraszamy Państwa Członkowskie UE aby dążyły o postępu Trwałej Turystyki i zabezpieczyły ten cel w narodowym i europejskim wymiarze politycznym oraz poprzez odpowiednie dokumenty.
Europa potrzebuje strategii zrównoważonej Turystyki
Turystyka jest ważnym kluczem w przemyśle XXI wieku
W czasie ostatnich 20 lat, turystyka- zarówno w pozytywnym jak i negatywnym znaczeniu- rozwinęła się w znaczący sposób w zakresie kontekstu „trwałośći”. Z tego powodu, Komisja Narodów Zjednoczonych do Spraw Trwałego Rozwoju (UNCSD) umieszczała turystykę jako główny punkt konferencji w 1999 roku . W turystyce ma odzwierciedlenie 9% zatrudnienia i 9% wszystkich konsumenckich wydatków w granicach Unii Europejskiej, a to czyni ją jedną z największych gospodarczych sektorów a także ukazuje jako największy kluczowy przemysł XXI wieku. Światowa Organizacja Turystyki szacuje, że liczba przyjazdów w Europie zwiększy się podwójnie, do 720 milionów rocznie do 2020 roku.
Poważne negatywne wpływy na środowisko i jakość życia
Ten rozwój zawiera poważne ryzyko dla europejskiego środowiska i dobrobyt ludzi , ale też dla samego przemysłu turystycznego. Turystyka utrzymuje na około 50 %owym poziomie ruch pasażerski w Europie co ma wpływ zarówno na turystyczne destynacje i miejscowości znajdujące się na trasach. Lokalna infrastruktura i bogactwa naturalne często stawiane są przed obliczem dramatycznego wzrostu populacji w sezonach turystycznych. W najbardziej popularnych turystycznych destynacjach takich jak wybrzeża mórz i Alpy, nacisk na naturę i populację już osiągnął granice krytyczne. Trzy czwarte wydm na Śródziemnomorskiej linii brzegowej między Hiszpanią a Sycylią już zanikły, głównie z powodu urbanizacji związanej z rozwojem turystyki. Podobne zachowania obserwowane są w Alpach. Ten trend jest dalej wzmacniany przez ciągły wzrost intensywnej turystyki samochodowej, ewolucje mega- centrum turystycznych i ogólną zmianę w kwestii wakacyjnej jako opozycja do założeń zrównoważonej turystyki: więcej wakacji w roku, krótsze pobyty i dłuższe dystanse w podróżach.
Potrzeba aby zabezpieczać przyszłą jakość przemysłu turystycznego
Europa potrzebuje pro- aktywną ofensywę na rzecz zrównoważonej turystyki aby utrzymywać najbardziej decydujące aktywa przemysłu turystycznego: nietknięta natura , bogata i rozmaita kultura , satysfakcja gości i pozytywne nastawienie populacji goszczącej . Stąd, turystyka jest naturalnym sprzymierzeńcem zrównoważonego rozwoju , ponieważ jakiekolwiek i wszystkie miary w tym zakresie powodują sytuację wygranej po obu stronach, dla wszystkich zaangażowanych a ryzykujących, ukazując bardziej atrakcyjne oferty dla turystów, wyższą jakość życia dla ludności goszczącej, pozytywny długoterminowy rozwój dla przemysłu turystycznego a także zachowanie otoczenia i okolic co tworzy wstępny, ale konieczny warunek do takiego pozytywnego rozwoju
Silna potrzeba Europejskiej Polityki do ograniczenia negatywnych wpływów na regiony
W Europie, polityka jest błędnie zaklasyfikowana jako czysto lokalna sprawa. Główny aspekt turystyki jest połączony z transportem ludzi do turystycznych miejscowości. Analiza przestrzennego wpływu turystyki ukazuje, że niekontrolowany wzrost w poszczególnych okolicach turystycznych jest generowany poza jego lokalnym wpływem, pojawia się coraz więcej negatywnych wpływów na regiony i populację w Europie. Narodowa Polityka Turystyczna w Europie coraz mocniej napotyka na ograniczenia ponieważ kwestie popytu i podaży angażują różne państwa a trzecie kraje są zauważalnie afektowane przez negatywny wpływ turystyki samochodowej. Jedną z głównych sił napędowych tego rozwoju jest „zbójecka” rywalizacja pomiędzy terenami turystycznymi, która w dłuższym okresie zagraża środowisku, specyficznej kulturze i poziomie życia ludności rdzennej- chyba, że europejskie rozporządzenia zdefiniują zasady co do tego typu konkurencji.
Występuje silna potrzeba na strategie europejskie i Europejski „Action Program” ds. zrównoważonej turystyki aby chronić środowisko i zagwarantować dobrą jakość życia w turystycznych miejscowościach pozostających pod wpływem komunikacji turystycznej. Tym samym, są to istotne warunki dla sukcesu przyszłego europejskiego przemysłu turystycznego.
Zagadnienia priorytetowe dla polityki zrównoważonej turystyki
Ważne zagadnienia co do rozwoju turystyki w Europie konsekwentnie zaliczają ruch samochodowy generowany przez turystykę (np. redukcję krótkodystansowych lotów, zamiana samochodu na kolej, jednolite regulacje dotyczące pasażerskiego transportu samochodowego takie jak użytkowanie dróg i opłaty za parkingi), jednolite regulacje dotyczące środowiska i infrastruktury turystycznej, konsumpcja wody, redukcja ziemi użytkowanej przez turystykę a także rozplanowanie okresów wakacyjnych w ten sposób aby zapewniały one płynność dystrybucji ruchu.
Transport turystyczny jest jednym z ważniejszych elementów turystyki, który oznacza ruch od domu do miejsca przeznaczenia i z powrotem. 90% energii zużywa się w turystyce na dostępność destynacji i powrót z niej. Stan transportu jest daleki od założeń zrównoważonej turystyki. 58% wszystkich podróży odbywa się samochodami, 31% samolotami, 10% koleją Podczas gdy liczba lotów wzrasta, transport kolejowy dramatycznie maleje. Tym samym liczba krótko- dystansowych lotów wzrasta; na przykład 80% lotów do i z Amsterdamu pokrywa mniej niż 800 kilometrów.
Co do usług powiązanych z zakwaterowaniem i wyżywieniem w miejscu destynacji nadmierna liczba turystów w szczycie generuje poważne naciski, jeżeli przepustowość nośna okolicy jest przeciążona podatkami. Najważniejsze czynniki w tym kontekście to brak bio- zróżnicowania, spożycie wody, użytkowanie ziemi, zużycie energii, zanieczyszczenie wody ściekami i ilość odpadów.
Rozważając działalność w miejscach docelowych, przede wszystkim największe naciski mogą być generowane przez:
urządzenia, które zużywają dużo energii lub zależnie od ich rozmiarów, generują ogromne nagłośnienie ruchu (głównie w turystyce „jednego dnia”)
intensywne wykorzystanie natury (np. golf, narciarstwo)
działalność zmotoryzowana w każdej postaci
(„Action Programme”) Program Działania dla Zrównoważonej Turystyki w Europie
Turystyka bardzo często jest łączona z innymi politycznymi obszarami takimi jak przewóz, regionalny rozwój albo planowanie przestrzenne. Aby zapewnić łączoną politykę dla zrównoważonej turystyki, te różne sektory polityki muszą być wzięte pod uwagę podczas definiowania konkretnych miar i działań. W dodatku turystyka coraz bardziej wpływa na terytoria Unii Europejskiej; stąd, środki zaradcze są wymagane na wszystkich politycznych poziomach - tych Unii Europejskiej, Państw Członkowskich i lokalnych destynacji. Europejska Strategia dla Zrównoważonej Turystyki powinna prowadzić do Działania Programu ds. Zrównoważonej Turystyki w Europie, która jest nadawcą kilku sektorowych polityk i innych poziomów polityki w Europie.
Turystyka i transport
Jak już wcześniej wspominany, transport jest decydującym elementem turystycznej aktywności w kontekście turystyka zrównoważona. Z zamiarem do podwajania się ruchów turystycznych w ciągu następnych dwudziestu lat każdy wysiłek musi być podjęty by sprawić, ze transport turystyczny będzie przyjazny środowisku, mniej będzie wpływał na zdrowie i stanie się bardziej przystosowany do wymagań społeczeństwa.
Cele:
Redukcja negatywnych wpływów na powietrze transportu lotniczego w szczególności krótko- dystansowych lotów. Przyrost w międzykontynentalnych lotach powinien być zatrzymany do 2010 i do 2020 liczba lotów z odległościami mniej niż 800 km powinna być zmniejszona do 50 % w porównaniu z liczbą lotów w 2000 .
Zamiana pasażerskiego transportu samochodowego na bardziej zrównoważone formy turystyki takie jak kolej czy rower. Do 2010 przynajmniej 30% wszystkich podróży powinno się odbywać koleją ponownie.
Promowanie krótko- dystansowych i / albo długich pobytów aby zmniejszać ogólnie wpływ przewozu spowodowanego przez turystykę. Przeciętna długość urlopów i przeciętna długość pobytu powinna wzrosnąć do co najmniej 25 % do 2020 roku.
Działania :
Na Europejskim poziomie pierwszeństwo musi być nadane następującym politycznym postępowaniom:
Internalizacja zewnętrznych kosztów takich jak środowiskowe i zdrowotne szkody do kosztów przewozu.
Wprowadzenie ogólnego podatku i zniesienia zwolnienia od podatku od nafty dla wszystkich lokalnych lotów i wszystkich międzykontynentalnych lotów . Brak bezpośrednich albo pośrednich subwencji dla lotnisk .
Zamiana subwencji dla autostrad na subwencje dla kolei w granicach Trans europejskich Sieci układ ( TEN ). Brak subwencji dla wszystkich autostrad w regionach turystycznych i ekologicznie przy wszystko do autostrad w turystyki okolicach i ekologicznie podatne na zranienie obszary.
Trwałe ulepszenie transportu kolejowego, szczególnie co do przewozu bagażu od domu do miejsca przeznaczenia , możliwości i dostępność dla rowerów.
Jednolite europejskie ograniczenie prędkości na autostradach 110 km / h .
Ogólno- europejskie unormowanie obowiązkowych opłat parkingowych w turystycznych regionach aby dać możliwość transportowi publicznemu i udogodnieniom dla rowerów w wiejskich obszarach; tym samym ograniczając wpływ ruchu samochodowego.
Lepiej skoordynowane europejskie urlopy, aby spowodować ulepszoną dystrybucję ruchu turystycznego.
Na narodowym i miejscowym poziomie :
Ulepszenie przewozu kolejowego na narodowym i regionalnym poziomie, szczególnie co do możliwości, dostępności, częstości i komfortu .
Oferowanie ulg dla podróżnych aby przedłużać ich pobyty przy miejscach docelowych np. poprzez zmniejszanie podatku VAT na pobyty przewyższające okres jednego tygodnia .
Promowanie turystyki lokalnej.
Ulepszenie turystycznej i dotyczącej rozrywki infrastruktury w granicach i dookoła miejskich okolic, dostępnych przez komunikację publiczną i rowery .
Promowanie innowacyjnego systemu transportu lokalnego w miejscowościach turystycznych ( giętkie linie autobusowe na żądanie, wynajem samochodów elektrycznych) który powinien być połączony z miejscowymi stacjami kolejowymi.
Promowanie najmowania wyposażenia w turystycznych miejscowościach (by zmniejszać przewóz i potrzebę używania własnego samochodu ) .
Tworzenie narodowych dróg i tras rowerowych.
Regionalne i przestrzenne planowanie ma kluczową rolę w dokonywaniu redukcji przewozu na lokalnym poziomie.
Regionalny rozwój i przestrzenne planowanie
Celem rozwoju polityki przestrzennej jest praca na rzecz zrównoważonego i trwałego rozwojowi terytorium Unii Europejskiej. Sektor turystyczny mógłby znacznie uczestniczyć w osiągnięciu trzech celów regionalnej polityki w Europie, ostatnio umacniana przez Europejską Przestrzenną Perspektywę Rozwoju (ESDP ) :
Ekonomiczna i społeczna spójność - jako że turystyka powoduje dochód w często odległych wiejskich okolicach .
Ochrona i zarządzanie bogactwem naturalnym i dziedzictwem kulturowym - które są głównymi aktywami każdej turystycznej destynacji.
Bardziej równoważona konkurencyjność w granicach europejskiego terytorium - funkcje przemysłu turystycznego, bardzo często pionier dla rozwoju innych miejscowych interesów .
W tym samym czasie jednak, turystyka może wywoływać duży nacisk na miejscowe społeczności jeżeli przepustowość nośna okolicy jest przewyższana. Główne czynniki w tym kontekście to użytek obszaru dla przystosowania go dla turystów, miejscowy ruch generowany przez transport turystyczny, konsumpcję wody, zanieczyszczenie wody ściekami i ilością odpadów. Szczególne wysokie naciski mogą też być generowane przez mega turystyczne ułatwienia i wydarzenia i turystyczne działalności które wykorzystują intensywny użytek natury ( np. golf lub narty) lub działalność zmotoryzowana każdego rodzaju.
Cele:
Dalszy rozwój kurortów turystycznych powinien być ograniczony zgodnie z dostępnymi miejscowymi zasobami takimi jak woda, obszar, nietknięta natura i zgodnie ze społecznym przyzwoleniem przez stałych mieszkańców .
Identyfikować naturalne i kulturalne pierwszeństwo obszarów każdej wspólnoty turystycznej, zachowywać je jako obszar o obniżonej aktywności lub jako obszar chroniony, gdzie żadna turystyczna infrastruktura jest niedozwolona, aby utrzymywać miejscową różnorodność biologiczną i miejscową rozmaitość krajobrazu .
Rozwijać i utrzymywać kulturalne dziedzictwo, brać udział w zachowywaniu i pogłębianiu regionalnych przynależności i utrzymywaniu kulturalnej rozmaitości turystycznych okolic .
Stosownie do pojęcia przeciążonych turystycznych destynacji użytek ziemi powinien być zmniejszony.
Rozporządzenia dotyczące marnowania wody lub odpadów Redukcja przewozu ciśnienia {nacisku} przy turystyki przeznaczeniach .
Redukcja nacisku transportu na turystyczne destynacje.
Działanie na europejskim poziomie
Unormowanie podatku infrastrukturalnego narzucanego na turystyczne urządzenia poza wsiami liczącymi więcej niż 100 łóżek lub 100 000 odwiedzających rocznie.
Unormowanie podatków dla tzw. drugich domów i mieszkania na urlopy ażeby dać ulgi bardziej zrównoważonym formom zakwaterowania w B&B hotelach, które przeciętnie zużywają mniej energii i potrzebują mniejszy obszar do wykorzystania na turystyczne destynacje.
Prawnie wiążąc wytyczne dla regionalnych projektów rozwoju, które zawierają różne podejścia dla różnych form destynacji turystycznej (miast, wsi, okolic wiejskich, regionów przybrzeżnych lub gór), by ochraniać naturalną i kulturalną rozmaitość okolic i unikać projektów i rozwoju, który mogą być szkodliwe do otoczenia i miejscowej wspólnota. W szczególności , żadne subwencje nie powinny być dawane dla wspólnot albo okolic, które nie wykonały planu Natura 2000 lub ułatwiania pozawiejskiego obszaru nie dostępnego przez komunikację publiczną . Te wytyczne też muszą zapewniać zaangażowanie miejscowego stakeholders i miejscowej populacji w proces lokalnego planowania i rozwoju .
Obowiązujące SEA dla turystycznych udogodnień przyciągający więcej niż 25 procent możliwości turystycznych destynacji lub z więcej niż 200 łóżkami albo więcej niż 300000 gośćmi rocznie; przyłączeni właściciele i lokalne NGOs są po to by zagwarantować status przyjęć zainteresowanym
Działanie na narodowym i lokalnym poziomie
Rozwijać miejscowe i regionalne zrównoważone plany .
Wykonanie planu Natura 2000 .
Popieranie zarządzania jakością w turystyce z naciskiem na zarządzanie destynacjami turystycznymi w sensie ekologicznym.
Definiowanie granic dla zmotoryzowanej działalności na obszarach podatnych na niszczenie(wybrzeża, jeziora, rzeki, małe wyspy i góry).
Obowiązek identyfikacji naturalnych i kulturalnych priorytetów każdej turystycznej wspólnoty i zachowanie jej mało- aktywny lub chroniony obszar, gdzie żadna turystyczna infrastruktura jest niedozwolona. Dla wspólnot, gdzie miejscowa przepustowość nośna została przekroczona, oznacza to zatrzymanie do budowy dalszych urządzeń.
Promowanie pojęcia „gęstej wsi” aby zmniejszać używalność gruntów i lokalny ruch aby turystyczne urządzenia rozciągają na całą okolicę.
Wprowadzenie wyższych cen na publiczną infrastrukturę ( opłat i kursów) dla przystosowania zewnętrzna obszarów wiejskich.
Rezygnacja z subwencji dla atrakcji bez dostępu publicznego lokalnego transportu i/albo obszarów znajdujących się poza wsią.
Atrakcje dla gości tzw. „jednego dnia” muszą uczestniczyć w finansowaniu transportu publicznego.
Zachęcanie turystycznych miejscowości do uregulowania liczby łóżek dla gości w stosunku do liczby mieszkańców.
Wielkość sieci wodociągowej i rozmiar środków zapobiegawczych marnowaniu wody musi spełnić swoją rolę w czasie sezonu turystycznego.
Rolnictwo i rozwój wiejski
Gospodarowanie na małą skalę, gospodarowanie obszerne i turystyka wiejska bardzo często dostarczają sobie dużo wzajemnych korzyści. Rolnicy utrzymują otwarty krajobraz, który turyści doceniają, dostarczają miejscowych produktów, które wzbogacają miejscową kulturę. Turyści wymagają takich produktów a sami pomagają urozmaicać dochód rolników, kiedy oni oferują zakwaterowanie na farmach.
Cele:
Utrzymanie rozmaitości krajobrazu w wiejskich i turystycznych okolicach .
Uczestniczyć w kulturalnej różnorodności i pogłębianiu oraz zachowywaniu tożsamości regionalnych
Podtrzymywać i odtwarzać lokalne produkty i żywność.
Działania na europejskim, narodowym i lokalnym poziomie
Popieranie finansowe, organiczna i obszerna gospodarka w wiejskich okolicach włączając promowanie miejscowych produktów i żywności.
Poparcie dla marketingu miejscowych produktów.
Poparcie dla zakwaterowania w czasie wakacji w gospodarstwach.
Poparcie dla zarządzania jakością w turystyce w granicach rozwoju programów dla wsi, z naciskiem na ekologiczne zarządzanie destynacjami.
Otoczenie i turystyka, postępowanie horyzontalne
Wszystkie opisane postępowania muszą odbywać się wraz z działalnością adresowaną do turystów w ich rodzimych krajach oraz mieszkańców i ludzi zainteresowanych w miejscowościach turystycznych. Jako że występuje brak skoordynowanych i uzgodnionych danych turystycznych na poziomie europejskim, wymagany jest lepszy typ działalności badawczej.
Cele :
Powiększenie świadomości wśród turystów na temat „sustainable” turystyka
Uczestniczyć w projektach dotyczących możliwości budowniczych na poziomie lokalnym aby wzmożyć udział w turystycznego rozwoju.
Tworzenie ulg dla przemysłu turystycznego, rządów, lokalnej administracji, społeczności cywilnej aby chronić europejską biologiczna różnorodność.
Działanie na europejskim poziomie :
Wzmacniaj europejskiej polityki dla Zrównoważonej Turystyki z pełnym udziałem NGOs
Jako że stan otoczenia jest połączony blisko z atrakcyjnością regionów dla turystów, konsument jest naturalnym sprzymierzeńcem dla strategii zrównoważonej turystyki. Dlatego też my potrzebujemy ogólno- europejskie przedsięwzięcia na polu kształtowania świadomości pośród turystów, która powinna zaczynać się w ich kraju.
Projekt i wprowadzenie europejskiej eko- etykiety dla zakwaterowania, restauracji i włączając aspekty przewozu i użytkowania ziemi.
Poparcie dla koncepcji zrównoważonej turystyki w turystycznych destynacjach
Rozwój specjalnych wytycznych dla turystycznych przedsięwzięć w Natura 2000 regionach.
Rozwój przedsięwzięć co do decyzji związanych z turystyką na mocy Piątej Konferencji Partii do Konwencji nad Biologicznym Zróżnicowaniem.
Poparcie i rozciągnięcie najlepszych sprawdzonych działań na rozwój turystyki zrównoważonej
Na regionalnym i lokalnym poziomie najważniejszymi sprzymierzeńcami strategii zrównoważonej turystyki są miejscowi mieszkańcy i ich organizacje oraz zrzeszenia, jako że turystyka przeważnie wpływa w negatywnym stopniu na jakość życia. Specjalne programy powinni zostać zintegrowane w jedną całość funduszu europejskiego (LIFE, LEADER, Wiejski rozwój, INTERREG, URBAN, Fundusze strukturalne) aby ulepszyć decyzje co do możliwości budowlanych na miejscowym poziomie .
Zapewnienie w pełni i efektywnie udziału miejscowej społeczności w decyzjach dotyczących procesów rozwoju turystyki.
Komisja powinna ubiegać się w Europejskiej Agencji ds. Środowiska aby ta uruchomiła mechanizm relacjonujący równowagę dla sektora turystycznego poprzez rozwój odpowiednich informatorów ze specjalnymi odniesieniem do transportu, używalności powierzchni wodnych i gospodarką odpadami. Takie sprawozdanie powinno mieć miejsce co trzy lata.
Komisja powinna ubiegać w Europejskiej Agencji ds. Środowiska i EUROSTAT o sporządzenie i uporządkowanie danych statystycznych dla oszacowania przemysłu turystycznego na poziomie lokalnym ze specjalnym odniesieniem do rozwoju zrównoważonego.
Działania na narodowych poziomach :
Zapewnienie konsultacji i zaangażowania miejscowych przedsiębiorców oraz mieszkańców w procesie lokalnego planowania i rozwoju.
Zapewnienie profesjonalnego udziału przez dostęp do informacji i możliwość budowlaną na lokalnym szczeblu..
Utworzenie raportów dla zrównoważonej narodowej turystyki.
Zbieranie i dostarczanie danych turystycznych stosownie do skoordynowanego Europejskiego układu.
Powiększanie :
Środkowe i Wschodnie Kraje Europy aktualnie partycypują niemal w 25 % w turystyce przyjazdowej w Europie. Jest to nowo powstający rynek z mniejszą ilością regulaminową niż kraje Unii Europejskiej. Ten brak regulacji może spowodować ogromny nacisk na środowisko i może prowadzić do społecznych antagonizmów w tych krajach.
Działania przy europejskim poziomie :
Zabezpieczenie standardów ustawodawstwa na rzecz środowiska w granicach możliwości procesu.
Zapewnienie udziału społeczności cywilnej w programach rozwoju regionalnego i projektach.
Wytyczne dla ISPA, SAPARD i innych dostępnych instrumentów aby unikać szkodliwej zabudowy w podatnych na zniszczenie obszarach .
Poparcie cywilnej społeczności w krajach CEE szczególnie przez programy, które dążą do ulepszenia możliwości budowlanych. .
Pomoc krajom wstępującym w stworzeniu potrzebnej lokalnej i regionalnej infrastruktury aby skoordynować regionalny i turystyczny rozwój. Stworzenie programu poparcia dla możliwości budowlanych i lokalnej administarcji. .
Działania przy narodowych poziomach :
Popieranie europejskiej działalności poprzez narodowe postępowania i tworzenie narodowych funduszy.
Rozwój
Coraz więcej Europejczyków planuje swoje wakacje w krajach rozwijających się i wpływają na turystykę w tych krajach ze względu na popyt na tam występujący. W tym samym czasie , Europa i europejskie Instytucje Funduszowe popierają rozwój projektów, które dotyczą turystyki, w tych krajach.
Działanie przy europejskim poziomie
Zapoczątkowanie i poparcie dla kampanii na rzecz świadomości, lepszej informacji dla turystów o krajach destynacji o koniecznych normach zachowania się w tych krajach .
Wytyczne dla turystycznych projektów rozwoju w Rozwijających się Krajach, biorąc pod uwagę wszystkie wymagania zrównoważonego rozwoju w regionach destynacji turystycznej; trzeba brać pod uwagę zgodność z prawami człowieka i ze standardami pracy ILO; celem jest przeciwdziałanie turystyce eksplatacyjnej i zagwarantowanie lokalnej społeczności dostępu do informacji, zaangażowania i konsultacji.
Wykonanie Strategii Unii Europejskiej co do poparcia dla Zrównoważonej Turystyki w Krajach Rozwijających, publikowana przez Komisję w 1998 roku .
Podpisane organizacje upraszają Unie Europejską i odpowiedzialne Jednostki Państw Członkowskich aby przewodniczyły w koordynowaniu i łączeniu Europejskiej Polityki do Zrównoważonej Turystyki poprzez zintegrowanie tego Programu Działalności do Szóstego Programu do Akcji pro- Środowiskowej i do Europejskiej Strategii do Zrównoważonego Rozwoju (Proces Helsinski). Ponadto, upraszamy wszystkie Europejskie Zgromadzenia zainteresowane do rozważenia i wzięcia pod uwagę wszystkich propozycji zawartych w procesie Integracji na rzecz Zagrożeń Środowiska do Europejskich Taktyk (Cardiff Proces).