Ubóstwo-definiujemy jako brak dostatecznych środków materialnych do życia, jako bieda, niedostatek, a także jako stan poniżej pewnego zmiennego w czasie progu dochodowego lub progu realizacji potrzeb w odniesieniu do jednostki, rodziny Lu grupy społecznej. Ubóstwo absolutne - Stan, który charakteryzuje poważny brak zaspokojenia podstawowych potrzeb takich jak pożywienie, woda zdatna do picia, odpowiednie warunki sanitarne, opieka zdrowotna, schronienie, edukacja i informacja. Ubóstwo względne - poziom dochodów jednostki, który jest mniejszy niż przeciętny poziom dochodów lub wydatków, przyjęty w danej społeczności lokalnej lub w danym kraju. Przyczyny ubóstwa: obiektywne (względne): bezrobocie, zbyt niskie płace, niski dochód narodowy, wysoki przyrost naturalny, subiektywne (absolutne):rozwody, samotne macierzyństwo, wielodzietność, brak pomocy ze strony dorosłych dzieci dla starzejących się rodziców, uchylanie się od pracy, alkoholizm, narkomania, rozpad rodziny, przekonania, postawy i zachowania ludzi. Skutki ubóstwa: ograniczony świat instytucji, z którymi stykają się członkowie biednych rodzin: Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, szkoła (a także poszczególni nauczyciele), Instytucje związana z opieką nad dziećmi (Np. lokalne Koło Dzieci Niepełnosprawnych),parafia - ksiądz, zakonnice z pobliskiego klasztoru, urząd Pracy, lokalny sklep, dyskoteka, PCK. brak w życiu ubogich instytucji życia kulturalnego, organizacji i partii politycznych zamykanie się ubogich w kręgach rodziny, która niekiedy jest jedynym oparciem w trudnej sytuacji, ograniczenie kontaktów towarzyskich: inni ludzie to świat wrogi, nieżyczliwy, zawistny, dzieci z rodzin biednych nie chcą uczestniczyć w wycieczkach szkolnych i bezpłatnych koloniach, brak pieniędzy uniemożliwia wyjście z domu. Biedzie towarzyszy poczucie wstydu i poniżenia. Mierniki ubóstwa: Zasięg ubóstwa - obrazuje miernik nazwany stopą ubóstwa, wskazuje jaki stopień ludności, rodzin, bądź gospodarstw domowych żyje poniżej zdefiniowanej linii ubóstwa. Głębokość ubóstwa - obrazuje jak głęboko ubodzy znajdują się od linii ubóstwa, czyli jak dużo musiała by przeciętnie otrzymać każda osoba żyjąca w strefie ubóstwa, aby tą strefę opuścić, tzn. aby znaleźć się dokładnie na granicy ubóstwa. Wskaźnik ten podawany jest w procentach, a jego mniejsza wartość oznacza mniejszą głębokość ubóstwa, Np. miary ubóstwa według kryterium minimum socjalnego: stopa ubóstwa (odsetek osób poniżej granicy ubóstwa) od 1989 do 2002 roku skokowo narastała od 14,8% do 53,8%.Głębokość ubóstwa w Polsce wynosiła w 1994 roku - 41%, a w 2000 spadła do 33%.Miary ubóstwa według minimum egzystencjalnego: Stopa ubóstwa w 2003 roku - 11,7% (ok. 4mln. ludzi)Głębokość ubóstwa w 2003 roku - 19%.Najbardziej obiektywną metodą badań ubóstwa jest linia minimum socjalnego. Walka z ubóstwem winna być prowadzona na 3 płaszczyznach: kształcenie zawodowe i oświata. Szkoła winna stwarzać warunki do umacniania dążenia do sukcesu i pracy. Niepowodzenia szkolne owocują osamotnieniem, wyobcowaniem a później ubóstwem .Działania na rzecz informacji i komunikacji i ujawnianie problemów ludzi ubogich. Identyfikacja ubóstwa jako problemu wspólnoty. Współpraca w społeczeństwie lokalnym na rzecz ubogich. Zagwarantować dochody najniższe. Zagrożone cele życiowe: ubóstwo zagraża ogólnym celom życiowym: izolacja społ. powoduje alienacje emocjonalną i odrzucenie ,brak zabezpieczeń wywołuje zanik poczucia bezpieczeństwa, niemożność samorealizacji tworzy frustracje i blokuje nasz rozwój ,brak uprawnień i dostępu do instytucji zamyka nam drogę przed kształceniem.
|
Ubóstwo-definiujemy jako brak dostatecznych środków materialnych do życia, jako bieda, niedostatek, a także jako stan poniżej pewnego zmiennego w czasie progu dochodowego lub progu realizacji potrzeb w odniesieniu do jednostki, rodziny Lu grupy społecznej. Ubóstwo absolutne - Stan, który charakteryzuje poważny brak zaspokojenia podstawowych potrzeb takich jak pożywienie, woda zdatna do picia, odpowiednie warunki sanitarne, opieka zdrowotna, schronienie, edukacja i informacja. Ubóstwo względne - poziom dochodów jednostki, który jest mniejszy niż przeciętny poziom dochodów lub wydatków, przyjęty w danej społeczności lokalnej lub w danym kraju. Przyczyny ubóstwa: obiektywne (względne): bezrobocie, zbyt niskie płace, niski dochód narodowy, wysoki przyrost naturalny, subiektywne (absolutne):rozwody, samotne macierzyństwo, wielodzietność, brak pomocy ze strony dorosłych dzieci dla starzejących się rodziców, uchylanie się od pracy, alkoholizm, narkomania, rozpad rodziny, przekonania, postawy i zachowania ludzi. Skutki ubóstwa: ograniczony świat instytucji, z którymi stykają się członkowie biednych rodzin: Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, szkoła (a także poszczególni nauczyciele), Instytucje związana z opieką nad dziećmi (Np. lokalne Koło Dzieci Niepełnosprawnych),parafia - ksiądz, zakonnice z pobliskiego klasztoru, urząd Pracy, lokalny sklep, dyskoteka, PCK. brak w życiu ubogich instytucji życia kulturalnego, organizacji i partii politycznych zamykanie się ubogich w kręgach rodziny, która niekiedy jest jedynym oparciem w trudnej sytuacji, ograniczenie kontaktów towarzyskich: inni ludzie to świat wrogi, nieżyczliwy, zawistny, dzieci z rodzin biednych nie chcą uczestniczyć w wycieczkach szkolnych i bezpłatnych koloniach, brak pieniędzy uniemożliwia wyjście z domu. Biedzie towarzyszy poczucie wstydu i poniżenia. Mierniki ubóstwa: Zasięg ubóstwa - obrazuje miernik nazwany stopą ubóstwa, wskazuje jaki stopień ludności, rodzin, bądź gospodarstw domowych żyje poniżej zdefiniowanej linii ubóstwa. Głębokość ubóstwa - obrazuje jak głęboko ubodzy znajdują się od linii ubóstwa, czyli jak dużo musiała by przeciętnie otrzymać każda osoba żyjąca w strefie ubóstwa, aby tą strefę opuścić, tzn. aby znaleźć się dokładnie na granicy ubóstwa. Wskaźnik ten podawany jest w procentach, a jego mniejsza wartość oznacza mniejszą głębokość ubóstwa, Np. miary ubóstwa według kryterium minimum socjalnego: stopa ubóstwa (odsetek osób poniżej granicy ubóstwa) od 1989 do 2002 roku skokowo narastała od 14,8% do 53,8%.Głębokość ubóstwa w Polsce wynosiła w 1994 roku - 41%, a w 2000 spadła do 33%.Miary ubóstwa według minimum egzystencjalnego: Stopa ubóstwa w 2003 roku - 11,7% (ok. 4mln. ludzi)Głębokość ubóstwa w 2003 roku - 19%.Najbardziej obiektywną metodą badań ubóstwa jest linia minimum socjalnego. Walka z ubóstwem winna być prowadzona na 3 płaszczyznach: kształcenie zawodowe i oświata. Szkoła winna stwarzać warunki do umacniania dążenia do sukcesu i pracy. Niepowodzenia szkolne owocują osamotnieniem, wyobcowaniem a później ubóstwem .Działania na rzecz informacji i komunikacji i ujawnianie problemów ludzi ubogich. Identyfikacja ubóstwa jako problemu wspólnoty. Współpraca w społeczeństwie lokalnym na rzecz ubogich. Zagwarantować dochody najniższe. Zagrożone cele życiowe: ubóstwo zagraża ogólnym celom życiowym: izolacja społ. powoduje alienacje emocjonalną i odrzucenie ,brak zabezpieczeń wywołuje zanik poczucia bezpieczeństwa, niemożność samorealizacji tworzy frustracje i blokuje nasz rozwój ,brak uprawnień i dostępu do instytucji zamyka nam drogę przed kształceniem. |