Wstęp
Fakt funkcjonowania Polski i polskich Sił Zbrojnych, w tym Wojsk Lądowych,
w strukturach NATO wywiera istotny wpływ na zasady i obowiązujące procedury działania. Widoczny jest on w sposób szczególny w obszarze dowodzenia, którego zasady, wymagania i procedury muszą być postrzegane w kategoriach sojuszniczych, uwzględniając jednocześnie własne, narodowe doświadczenia
i ustalenia niekolidujące z obowiązującymi w Sojuszu wytycznymi.
Wdrożone dotychczas dokumenty normatywne dotyczące procesu i procedur dowodzenia regulują i normują przedsięwzięcia tego obszaru głównie na poziomie strategicznym i operacyjnym, gdzie związki z Sojuszem są szczególnie widoczne
a obowiązujący zakres unifikacji - wysoki. Pozostaje jednak poziom taktyczny wojsk lądowych, obejmujący w aspekcie dowodzenia problematykę od pododdziału do,
w niektóry przypadkach, korpusu jako części komponentu lądowego. W tym zakresie organa dowodzenia muszą dysponować ujednoliconymi i przejrzystymi procedurami dowodzenia, które choć uwzględniając zalecenia sojusznicze, w znacznej mierze charakteryzować się będą cechami narodowymi. Toteż głównym celem instrukcji „Planowanie działań na szczeblach taktycznych w Wojskach Lądowych” jest dostarczenie dowództwom w tych wojskach jednolitej i przejrzystej wykładni dotyczącej przedsięwzięć realizowanych w ramach planowania (jako fragmentu procesu dowodzenia) na stanowiskach dowodzenia przez poszczególne komórki organizacyjno - funkcjonalne organów dowodzenia.
Instrukcja jest dokumentem uniwersalnym nie umocowanym na żadnym szczeblu dowodzenia i powinna być traktowana elastycznie w stosunku do zakresu i szczegółowości przedsięwzięć realizowanych w procesie planowania jak i ilości i stopnia szczegółowości opracowywanych dokumentów.
Aby osiągnąć ten cel, instrukcja została podzielona na trzy rozdziały.
Rozdział 1. zawiera niezbędne informacje dotyczące pojęć i terminów stosowanych
w ramach procesu dowodzenia, tworząc w ten sposób jednolitą platformę pojęciową dla całego rodzaju sił zbrojnych. Ponadto w rozdziale tym zdefiniowano miejsce planowania w procesie dowodzenia oraz określono w aspekcie wykonawczym podział planowania na poszczególne etapy i czynności.
Rozdział 2. obejmuje szczegółowy opis sekwencji planowania, dostarczając
w ten sposób jednoznacznej wykładni pracy dowództwa podczas rozwiązywania problemów planistycznych od analizy zadania do sporządzenia zasadniczych dokumentów dowodzenia.
Treści rozdziału 3. zawierają niezbędne informacje dotyczące sporządzania podstawowych dokumentów dowodzenia na szczeblach taktycznych, czyli zarządzeń przygotowawczych, wstępnych zarządzeń bojowych, rozkazów i zarządzeń bojowych a także załączników, uzupełnień i dodatków do tych dokumentów.
Dla zapewnienia niezbędnej szczegółowości i uzupełnienia treści merytorycznej rozdziałów zawartych w instrukcji, publikacja zawiera szereg załączników dostarczających dodatkowych, istotnych informacji, głównie w zakresie układu pracy i treści poszczególnych dokumentów dowodzenia.
5