Finanse - s膮 to zjawiska i procesy pienie偶ne,og贸艂 zjawisk ekonomicznych zwi膮zanych z gromadzeniem i podzia艂em zasob贸w pieni臋偶nych, jest to zas贸b pieni膮dza s艂u偶膮cy prowadzeniu dzia艂alno艣ci gospodarczej, zarz膮dzanie 艣rodkami pieni臋偶nymi w zwi膮zku z prowadzeniem dzia艂alno艣ci gospodarczej lub inn膮 dzia艂alno艣ci膮, zasoby pieni臋偶ne pozostaj膮ce do dyspozycji osoby, kraju, organizacji
Dynamiczne uj臋cie finans贸w ogranicza si臋 zjawiska finansowe do tych zjawisk pieni臋偶nych, z kt贸rego wi膮偶e si臋 wyst臋powanie pieni膮dza w ruchu, przedmiotowe uj臋cie finans贸w polegaj膮ce na ograniczeniu zakresu finans贸w do sfery wymiany produkt贸w i us艂ug.
Przedmiot nauki finans贸w - opis ruchu pieni膮dza w szczeg贸lno艣ci jego tworzenie, kreacja w systemie bankowym, cyrkulacja, kr膮偶enie pieni膮dza mi臋dzy jednostkami gospodaruj膮cymi, osiadania pieni膮dza w postaci oszcz臋dno艣ci gospodarstw domowych i rezerw pieni臋偶nych przedsi臋biorstw.
Poj臋cia szersze od poj臋cia finanse: a) gospodarka finansowa - obejmuje wszystkie formy dzia艂ania zwi膮zane z przygotowaniem wszelkiego rodzaju, z faktyczn膮 realizacj膮 operacji pieni臋偶nych, z ewidencj膮 i analiza przebiegu operacji pieni臋偶nych. Polityka finansowa-to dokonywanie wybor贸w zar贸wno cel贸w, kt贸re maj膮 by膰 osi膮gni臋te w wyniku gospodarki rynkowej, jak te偶 wybor贸w sposob贸w i metod osi膮gania tych cel贸w.
definicje pieni膮dza: Pieni膮dz to udokumentowane przyrzeczenie warto艣ci o og贸lnej warto艣ci, przy czym obszar jego wa偶no艣ci ograniczony jest kr臋giem wsp贸lnoty p艂atniczej, jest to wszystko, co jest powszechnie akceptowane jako 艣rodek regulowania zobowi膮za艅, pieni膮dzem jest to, co spe艂nia funkcje przypisane tej kategorii ekonomicznej .Pieni膮dzem niezale偶nie od jego zewn臋trznej formy i porz膮dku gospodarczego jest powszechnie akceptowany prawnie gwarantowany 艣rodek p艂atniczy, kt贸ry mo偶e wyra偶a膰, przechowywa膰 i przekazywa膰 warto艣膰, kt贸rego warto艣膰 jest 艣ci艣le zwi膮zana z produktem.
Funkcje pieni膮dza:Podstawowe funkcje pieni膮dza: - miernika warto艣ci - za po艣rednictwem pieni膮dza wyra偶a si臋 w cenach warto艣ci wszystkich towar贸w w jednoimiennych warto艣ciach denominatora lub 艣rodkiem wyra偶ania warto艣ci - 艣rodek cyrkulacji pieni膮dz przekszta艂ca bezpo艣redni膮 wymian臋 towaru za towar w akt kupna i akt sprzeda偶y. Pochodne funkcje pieni膮dza:- 艣rodek tezauryzacji - pieni膮dz s艂u偶y gromadzeniu i przechowywaniu maj膮tku, jest to pieni膮dz pasywny. - 艣rodek p艂atniczy - regulowanie zobowi膮za艅 d艂u偶nyc
Cechy pieni膮dza:brak koszt贸w transformacji, brak dochodu z warto艣ci przechowywanej w formie pieni臋偶nej, sta艂a wielko艣膰 nominalnej warto艣ci przechowywanej w pieni膮dzu.
Teorie metalistyczne - inaczej towarowe, kruszcowe, kt贸re wywodz膮 istot臋 pieni膮dza z jego wewn臋trznej warto艣ci
Teoria nominalistyczna - wywodzi z jego warto艣ci abstrakcyjnej. Teoria konwencyjna wywodzi istot臋 pieni膮dza z faktu zawarcia przez wszystkich cz艂onk贸w przedsi臋biorstwa niepisanej umowy uznaj膮cego okre艣lony 艣rodek za pieni膮dz
Potrzeba wymiany d贸br by艂a przyczyn膮 pojawienia si臋 pieni膮dza. W dziejach ludzko艣ci pos艂ugiwano si臋 r贸偶nymi formami pieni膮dza: od pieni膮dza towarowego, poprzez metale szlachetne, monety, by w ko艅cu korzysta膰 z papieru jako 艣rodka umo偶liwiaj膮cego zap艂at臋 za dobra i us艂ugi.
Gospodarka, w kt贸rej wyst臋puje bezpo艣rednia wymiana d贸br i us艂ug za dobra i us艂ugi nazywa si臋 gospodark膮 barterow膮. Pieni膮dzem towarowym by艂y r贸偶norodne dobra: suszone ryby, herbata, s贸l, muszelki, bursztyn, sztuki byd艂a, niewolnicy, ziarna kakao, jedwab. Aby pieni膮dz m贸g艂 sta膰 si臋 pieni膮dzem towarowym, musia艂 posiada膰 pewn膮 realn膮 warto艣膰. Z czasem istotnego znaczenia nabiera艂y takie cech jak podzielno艣膰 i trwa艂o艣膰. W zwi膮zku z tym coraz powszechniej jako pieni膮dz zacz臋to u偶ywa膰 metali szlachetnych.
Pieni膮dz metalowy wyst臋powa艂 w postaci bry艂 lub kawa艂k贸w kruszcu (z艂ota, srebra) lub stop贸w (elektronu, mosi膮dzu)
Metale trwale, dobrze przechowuj膮 warto艣膰, s膮 podzielne, s膮 艂atwe do przenoszenia, s膮 powszechnie akceptowane w r贸偶nych kulturach,, pieni膮dz monetarny w postaci kr膮偶ka metalowego opatrzonego wybitymi elementami plastycznymi przetrwa艂 do naszych czas贸w. System wielometalowy (sou, ecv, unidor), system dwumetalowy-urz臋dowa relacja warto艣ci wymiennej monet, 14gr srebra =1gr z艂ota
Kwit depozytowy - mog膮 by膰 bezpiecznie przenoszone, s膮 艣rodkiem realizowania p艂atno艣ci.
System wymienialno艣ci pieni膮dza papierowego na z艂oto: system pe艂nej wymienialno艣ci, system sztabowy-z艂otowy, system dewizowo-z艂oty
Reglamentacja emisji skarbowego pieni膮dza papierowego: pe艂ne pokrycie emisji banknot贸w, limit emisji banknot贸w ustalany przez pa艅stwo, emisja banknot贸w w proporcji do zasob贸w
Pieni膮dz bezgot贸wkowy - forma zapisu na r-ch bank. , wk艂ady na 偶膮danie i terminowe w banku komercyjnym oraz banku centralnym.
Klasyfikacja wsp贸艂czesnych form pieni膮dza: forma got贸wkowa-(bilety banku centralnego, bilon metalowy), forma bezgot贸wkowa (depozyty na rachunkach banku centralnego, depozyty na r-kach innych bank贸w, p艂atne na ka偶de 偶膮danie, rozporz膮dzalne czekiem, nierozporz膮dzalne czekiem, kr贸tkoterminowe, d艂ugoterminowe)
Bilety banku centralnego - skarbowy pieni膮dz papierowy emitowany przez bank centralny
Bilon metalowy - s膮 to drobne znaki pieni臋偶ne bite metali pospolitych, przeznaczone do obs艂ugi drobnego obrotu p艂atniczego.
Depozyty na rachunkach banku centralnego - rezerwy obowi膮zkowe
Depozyty na rachunkach bank贸w komercyjnych-rachunki lokat bie偶膮cych, rachunki lokat terminowych
Agregaty pieni臋偶ne -M0-pieni膮dz banku centralnego, baza monetarna, pieni膮dz o najwy偶szej sile, bilety banku centralnego, bilon depozyty na rachunku BC, M1 pieni膮dz o 艣cis艂ym znaczeniu, pieni膮dz got贸wkowy w obiegu +depozyty na ka偶de 偶膮danie rozporz膮dzalne czekiem, M2 -pieni膮dz potencjalny M1+depozyty p艂atne na ka偶de 偶膮danie nierozporz膮dzalne czekiem+depozyty kr贸tkoterminowe., M3 - najszerzej poj臋te zasoby pieni臋偶ne - M2+depozyty d艂ugoterminowe, M4(L) - najmniej stosowany w Polsce, zasoby p艂ynno艣ci gospodarki,M3+ wybrane aktywa finansowe na rynkach wt贸rnych. Funkcje agregatu : agregat s艂u偶y ewidencji, ma charakter analityczny, jest te偶 sposobem okre艣lenia cel贸w polityki pieni臋偶nej.
Struktura systemu bankowego - dwupoziomowa struktura systemu oznacza, 偶e na pierwszym poziomie znajduje si臋 NBP, natomiast drugi poziom tworz膮 banki operacyjne, czyli wszystkie banki poza bankiem centralnym.
Funkcje systemu bankowego - stworzenie mechanizm贸w gromadzenia 艣rodk贸w pieni臋偶nych oraz ich inwestowania, zapewnienie mo偶liwo艣ci dokonywania p艂atno艣ci mi臋dzy podmiotami gospodarczymi, zapewnienie rozwi膮za艅 w zakresie zarz膮dzania ryzykiem, stworzenie warunk贸w do transformacji 艣rodk贸w inwestycyjnych,
Funkcje banku centralnego -funkcja banku emisyjnego(bank kreuj膮cy pieni膮dz b臋d膮cy ostatecznym 艣rodkiem zap艂aty) , -funkcja banku bank贸w (reguluje obieg emitowanego przez siebie pieni膮dza, reguluje wielko艣膰 pieni膮dza bankowego tworzonego przez banki komercyjne, reguluje p艂ynno艣膰 ca艂ego sektora bankowego, kszta艂tuje mo偶liwo艣ci kredytowe bank贸w operacyjnych) , - funkcje banku gospodarki narodowej (dba o stabilno艣膰 waluty narodowej, ma zapewni膰 sta艂y wzrost gospodarki narodowej, wzrost dochodu narodowego, spadek bezrobocia, reguluje ca艂y obieg pieni臋偶ny wewn膮trz kraju, czuwa nad utrzymaniem r贸wnowagi bilansu p艂atniczego, prowadzi rachunki rz膮dowe, wykonuje operacje finansowe na zlecenie organ贸w rz膮dowych, udziela pa艅stwu kredyt贸w
Bilans banku centralnego - aktywa: kredyty dla sektora publicznego, kredyty dla gospodarki prywatnej, kredyty dla bank贸w(4,5%), pasywa: pieni膮dz got贸wkowy (1/3), depozyty bank贸w(6%), depozyty sektora publicznego(3%), papiery warto艣ciowe (17%)
Funkcje bank贸w komercyjnych - funkcje kredytowa, pieni臋偶na , lokacyjna, funkcje po艣rednik贸w finansowych, funkcja transakcyjna bank贸w, funkcja transformacji kwot, termin贸w,
Kryterium specjalizacji bank贸w - specjalizacja w dziedzinie okre艣lonych operacji bankowych (np. kredytowanie budownictwa mieszkaniowego, udzielanie kredytu hipotecznego), specjalizacja w zakresie wsp贸艂pracy z okre艣lon膮 grup膮 klient贸w (wsp贸艂praca z rolnikami, finansowanie drobnej wytw贸rczo艣ci), kryterium kredyt贸w d艂ugo-i kr贸tkoterminowych, kryterium funkcjonalne-finansuj膮ce eksploatacj臋, kryterium terytorialne.
mno偶nik kreacji pieni膮dza - zmiana wielko艣ci poda偶y pieni膮dza wynikaj膮ca ze zmiany bazy monetarnej o jednostk臋
Mno偶nik bazy monetarnej - relacja ilo艣ci pieni膮dza transakcyjnego do ilo艣ci pieni膮dza BC.mb=M1/MO
mb =GL+D偶
mb = GL+D偶 Gl+D偶
mb= GL+Gbk+Dbk-Kbk Gl+Ro+Rn+Rp
Mb = G+1
G+r +rtxt+n-p
Wska藕nik got贸wkowy :g=G/D偶- wska藕nik utrzymywania got贸wki, zamiast depozyt贸w, je艣li stopa procentowa ro艣nie to sk艂onno艣膰 to utrzymywania rezerw depozytowych ro艣nie, je艣li wysoko艣膰 op艂at bankowych ro艣nie tym mniejsza jest sk艂onno艣膰 to dokonywania operacji bankowych.
Wska藕nik depozyt贸w terminowych t=Dt/D偶 - wsp贸艂czynnik sk艂onno艣ci do tezauryzacji pieni膮dza wk艂adowego przez spo艂ecze艅stwo, sk艂onno艣ci do utrzymywania depozyt贸w terminowych zamiast depozyt贸w na 偶膮danie.
wska藕nik rezerw nadobowi膮zkowych - n= Rn/D偶 - utrzymywanych przez banki rozliczeniowe w banku centralnym, im wy偶szy wska藕nik rezerw tym mniejsza cz臋艣膰 mo偶e by膰 przeznaczona na kredyty
wska藕nik rezerw po偶yczonych : p=Rp/D偶 - od banku centralnego przez banki rozliczeniowe, im wi臋kszy wska藕nik tym wi臋ksze mo偶liwo艣ci kredytowe.
podmioty i czynniki kszta艂tuj膮ce poda偶 pieni膮dza: Bank centralny - r2rt-polityka rezerw obowi膮zkowych-depozyty w banku centralnym -bm, bank centralny - dzia艂alno艣膰 emisyjna-got贸wka, bank centralny - polityka st贸p redyskontowych, operacje otwartego rynku-banki komercyjne-zaufanie do bank贸w- spo艂ecze艅stwo-produkty bankowe , oprocentowanie
Ustrojowa polityka pieni臋偶na kszta艂tuje w spos贸b systematyczny i d艂ugofalowy ramowe warunki realizacji procesowej polityki pieni臋偶nej, pozycja banku centralnego do pa艅stwa. Najwa偶niejszym podmiotem jest parlament oraz rz膮d w zakresie wydawanych ustaw, cele - cel g艂贸wny - stabilizacja warto艣ci pieni膮dza krajowego, cel ko艅cowy - wystarczaj膮ce finansowanie realnego wzrostu gospodarczego, cel d艂ugofalowy - ustalenie tempa ekspansji pieni膮dza, instrumenty - ustawy, w tym zasadnicza , rozporz膮dzenia
procesowa polityka pieni臋偶na - ma za zadanie okre艣li膰 kombinacje cel贸w i 艣rodk贸w zwi膮zanych ze sterowaniem zjawiskami i procesami w ramach gospodarki pieni臋偶nej, w zwi膮zku z tym BC w ramach zakre艣lonych podejmuje dzia艂ania operacyjne maj膮ce wywo艂anie po偶膮danych zachowa艅 bank贸w oraz podmiot贸w niebankowych. Podmiotami s膮 parlament, rz膮d, w pewnych sytuacjach instytucje mi臋dzynarodowe, cel - neutralizacja impuls贸w zak艂贸caj膮cych gospodark臋 pieni臋偶n膮, instrumenty -instrumenty kontroli og贸lnej, kontroli selektywnej, oddzia艂ywanie przez perwazj臋.
instrumenty kontroli og贸lnej - polityka rezerw obowi膮zkowych, polityka st贸p procentowych bc, polityka otwartego rynku.
instrumenty kontroli selektywnej - polityka kontygnent贸w kredyt贸w, kontrola st贸p procentowych, polityka selektywnych wska藕nik贸w rezerw obowi膮zkowych.
oddzia艂ywanie przez perswazj臋 - bank centralny przekazuje sugestie odno艣nie po偶膮danego kierunku polityki kredytowej bank贸w operacyjnych, mo偶e czasem si臋ga膰 po 艣rodki przymusu.
cechy polityki rezerw obowi膮zkowych - stopa rezerw obowi膮zkowych, wyra偶aj膮ca minimaln膮 relacj臋 warto艣ci rezerw got贸wkowych bank贸w komercyjnych do warto艣ci depozyt贸w. Jej podwy偶szenie przez bank centralny zmniejsza mo偶liwo艣ci udzielania kredyt贸w przez banki komercyjne, a聽zatem ogranicza poda偶 pieni膮dza, obni偶enie tej stopy powi臋ksza poda偶 pieni膮dza. powinna mie膰 charakter stabilny, wp艂ywa na p艂ynno艣膰 sektora bankowego, wywo艂uje efekt ilo艣ciowy nie ma natomiast wp艂ywu na poziom st贸p procentowych, jest podawana z g贸ry.
cechy polityki st贸p procentowych: stopa procentowa kredytu refinansowego, tj. kredytu zaci膮ganego przez banki komercyjne w聽banku centralnym. Jej podwy偶szenie powoduje wzrost st贸p procentowych kredyt贸w w聽bankach komercyjnych, ograniczenie warto艣ci udzielanych przez nie kredyt贸w i聽zmniejszenie poda偶y pieni膮dza. Obni偶enie stopy kredytu refinansowego powoduje skutki odwrotne., stopa kredytu lombardowego, stopa redyskonta i dyskonta weksli, minimalna stopa zwrotu z operacji otwartego rynku. cechy: mechanizm transmisji polityki pieni臋偶nej, inicjatorem s膮 banki komercyjne, stopy bc stanowi膮 maksymalny poziom nie przekraczaj膮cy stopy rynkowej, polityka st贸p procentowych jest podobna do oddzia艂ywania przez perwazj臋.
operacje otwartego rynku -kupowanie i sprzedawanie przez bank centralny w艂asnych papier贸w warto艣ciowych (bon贸w skarbowych), kupowanie i sprzedawanie przez bank centralny papier贸w warto艣ciowych wyemitowanych przez Skarb Pa艅stwa (bon贸w skarbowych).Polityka pieni臋偶na mo偶e mie膰 charakter ekspansywny (艂agodny) - pa艅stwo, wykorzystuj膮c wymienione instrumenty, zwi臋ksza poda偶 pieni膮dza w聽celu pobudzenia popytu globalnego, wzrostu dochodu narodowego i聽zatrudnienia(powstaje tu jednak realna gro藕ba inflacji), albo restrykcyjny (twardy) - pa艅stwo ogranicza poda偶 pieni膮dza, d膮偶膮c do zmniejszenia nadmiernego popytu i聽zwi膮zanego z聽tym wzrostu cen (ten typ polityki pieni臋偶nej wykorzystywany jest w聽walce z聽inflacj膮)
Polityka fiskalna - to wykorzystanie instrument贸w gromadzenia oraz wydatkowania publicznych zasob贸w pieni臋偶nych do osi膮gania cel贸w i spo艂ecznych ekonomicznych .
podej艣cie negatywne - zapewnienie efektywno艣ci ca艂ej gospodarki przy niesprawno艣ci rynkowego mechanizmu alokacji zasob贸w.
podej艣cie pozytywne - funkcja alokacyjna - dostarczenie d贸br, kt贸rych nie dostarcza system, funkcja redystrybucyjna -konieczno艣膰 zapewnienia r贸wno艣ci i sprawiedliwo艣ci przy nadmiernej dysproporcji zasob贸w, funkcja stabilizacyjna - konieczno艣膰 utrzymania stabilnego wzrostu przy pe艂nym zatrudnieniu.
cele i instrumenty: racjonalno艣膰 aksjologiczna(finalna) - kryteria doboru cel贸w konstruktywnych w ramach poszczeg贸lnych funkcji finans贸w publicznych, racjonalno艣膰 instrumentalna (operacyjna) , racjonalno艣膰 aksjologiczna (operacyjna) - kryteria doboru dochodowych i wydatkowych instrument贸w osi膮gania cel贸w.
funkcja alokacyjna- alokacja w ramach fp oznacza kierowanie zasob贸w pieni臋偶nych do dostarczanych d贸br oraz ich rozdzia艂 mi臋dzy r贸偶ne dobra publiczne. Decyzje co do podzia艂u mi臋dzy sektor publiczny i sektor prywatny, decyzje co do podzia艂u ograniczonych zasob贸w pieni臋偶nych mi臋dzy r贸偶ne kategorie d贸br publicznych, decyzje co do podzia艂u korzy艣ci wynikaj膮cych z konsumpcji.
Optimum Pareto, optymalny podzia艂 zasob贸w pieni臋偶nych powinien by膰 zgodny z zasad膮 zr贸wnania marginalnych u偶yteczno艣ci konsumpcyjnych poszczeg贸lnych d贸br konsumpcyjnych, warunek Pareto jest spe艂niony, je艣li w wyniku zmiany struktury wydatk贸w wzrost u偶yteczno艣ci dla jednej grupy nie spowoduje zmniejszenia dla innych grup.
Prawo Wagnera - wydatki publiczne, systematycznie wzrastaj膮 , chodzi o wzrost realny, a nie nominalny b臋d膮cy wynikiem inflacji. Ekstensywny-wzrost wydatk贸w w wyniku pojawienia nowych zada艅, intensywny - zwi臋kszenia wydatk贸w na ju偶 realizowane zadania i funkcje publiczne.
przyczyny wzrostu wydatk贸w publicznych - socjologiczne, historyczne - narastaj膮ce wydatki publiczne z obs艂ugi d艂ugu publicznego, ekonomiczno-spo艂eczne (rozw贸j infrastruktury, zada艅 publicznych, redystrybucja), polityczne (implementacja zasad dobrobytu, rozw贸j parlamentaryzmu, wprowadzenie progresywno艣ci podatk贸w,pojawienie si臋 podatk贸w konsumpcyjnych)
Redystrybucja - wt贸rny podzia艂, w warunkach gospodarki rynkowej jest doprowadzenie do zmian proporcji ukszta艂towanej w stanie pierwotnym, podzia艂 pierwotny jest wynikiem proces贸w d膮偶膮cych do ustalenia r贸wnowagi czynnik贸w wytw贸rczych. Redystrybucja dokonywana przez system ubezpiecze艅 spo艂ecznych ma miejsce na rynku pieni臋偶nym i kapita艂owym.
redystrybucja bezpo艣rednia - system podatkowy, transfery, obs艂uga d艂ugu publicznego; redystrybucja po艣rednia -dostarczanie bezp艂atne lub za cz臋艣ciow膮 odp艂atno艣ci膮 d贸br publicznych oraz spo艂ecznych
podej艣cie pozytywne - ocena skutk贸w faktycznie stosowanych, normatywne - wskazanie zasad o charakterze moralnym, kt贸re powinny by膰 podstaw膮 konstrukcji systemu podatkowego.
instrumenty realizacji redystrybucyjnej funkcji finans贸w publicznych - podatki bezpo艣rednie: podatek od dochod贸w osobistych , po艣rednie - podatki konsumpcyjne, system transfer贸w socjalnych, obs艂uga d艂ugu publicznego.
techniki pomiaru skuteczno艣ci funkcji realizacji redystrybucji - Krzywa Lorenza - na osi X odk艂ada si臋 skumulowany odsetek ludno艣ci, uporz膮dkowanej wg rosn膮cego dochodu na jedn膮 osob臋 w gospodarce domowym, na osi Y -skumulowany odsetek dochod贸w osi膮ganych przez t臋 ludno艣膰. Wsp贸艂czynnik Giniego - im mniejszy tym mniejsze dysproporcje
skale podatkowe: - skale progresywne - wraz ze wzrostem dochodu - stawka podatku ro艣nie, skale regresywne - wraz ze wzrostem dochodu -stawka podatku maleje, proporcjonalne - nie zmienia si臋. Skala globalna -skala, w kt贸rej kolejne stawki podatku odnosz膮 si臋 do ca艂ej podstawy opodatkowania, skala ci膮g艂a - kolejne stawki podatku odnosz膮 si臋 do kolejnych cz臋艣ci dochodu przekraczaj膮cych kolejne progi podatkowe.
minimum wolne od podatku - minimum jawne integralne - zwolnienie z opodatkowania wszystkich podatnik贸w, kt贸rych doch贸d nie przekracza minimum socjalnego, minimum jawne redukcyjne - obni偶enie dochodu o minimum socjalne, minimum ukryte - obni偶enie wysoko艣ci p艂aconego podatku o kwot臋 r贸wn膮 minimum socjalne x najni偶sza stawka podatku.
czynniki okre艣laj膮ce stopie艅 progresywno艣ci - czynniki techniczne zwi膮zane z prawn膮 konstrukcj膮 skali podatkowej , rozpi臋to艣膰 progresji, najwy偶sza /najni偶sza stawka (im wi臋ksza rozpi臋to艣膰 , tym wy偶szy stopie艅 progresywno艣ci), rozpi臋to艣膰 prog贸w podatkowych ,dochody wg kt贸rego naliczamy podatek wg najwy偶szej stawki/wg najni偶szej (im wi臋ksza rozpi臋to艣膰 tym mniejszy stopie艅 progresywno艣ci), liczba przedzia艂贸w mi臋dzy marginalnymi progami (im wi臋cej przedzia艂贸w, tym wi臋kszy stopie艅 progresywno艣ci), wysoko艣膰 minimum wolnego od podatku ( im wy偶sze minimum tym wy偶szy stopie艅 progresywno艣ci);czynniki ekonomiczne-zwi膮zane z sytuacj膮 poszczeg贸lnych podatnik贸w: rozk艂ad dochod贸w (im wi臋cej podobne tym mniejszy stopie艅 progresywno艣ci) , rozk艂ad dochod贸w w stosunku do przedzia艂贸w podatnik贸w (im wi臋ksza koncentracja podatnik贸w w jednym przedziale tym mniejszy stopie艅 progresywno艣ci), nominalne zmiany w poziomie-taksflagcji, zimnej progresji, stopie艅 wykorzystania ulg i zwolnie艅 (im wy偶szy tym ni偶szy stopie艅 progr.)
zasada korzy艣ci (ekwiwalencji) - postuluje, aby ka偶dy cz艂onek spo艂ecze艅stwa zosta艂 obci膮偶ony podatkami proporcjonalnie do korzy艣ci, kt贸re odnosi z dzia艂alno艣ci.
zasada zdolno艣ci p艂atniczej : postulat aby podstaw膮 obci膮偶enia by艂a indywidualna zdolno艣膰 do ponoszenia ci臋偶ar贸w fiskalnych, elastyczno艣膰 dochodowa popyt na dobra publiczne
spos贸b incydencji podatku - przerzucalno艣膰 , to relacja podatku przerzuconego na konsumenta kupuj膮cego w cenie do podatku ponoszonego przez producenta, co przejawia si臋 przez zmniejszenie jednostkowej mar偶y na sprzeda偶y.
klasyfikacja transfer贸w: transfery zast臋puj膮ce trwale utracony doch贸d (emerytura, renta) , transfery zast臋puj膮ce cz臋艣ciowo utracony doch贸d (zasi艂ek chorobowy, bezrobotnych), transfery uzupe艂niaj膮ce doch贸d
efekt redystrybucji zale偶y od realnej stopy procentowej, je艣li jest ona ni偶sza od inflacji obs艂uga d艂ugu publicznego wywo艂uje progresywny charakter, jak gdyby osoby o wy偶szych dochodach zap艂aci艂y wy偶szy podatek, realna stopa>inflacja - obs艂uga d艂ugu publicznego przyjmuje regresywny charakter - osoby o wy偶szych dochodach zap艂aci艂y ni偶szy podatek.
efekt wypychania obs艂ugi d艂ugu publicznego - oznacza i偶 w艂adza publiczna planuj膮c na rynku finansowym du偶e emisje skarbowych papier贸w warto艣ciowych wywo艂uje najcz臋艣ciej wzrost realnych st贸p procentowych, tym samym ograniczaj膮c mo偶liwo艣ci pozyskania kapita艂u przez podmioty gospodarcze.