Bankowość wykład 11 27.01.2015
Komisja Nadzoru Finansowego, powstała 19 września 2006 r. na mocy ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym. Przejęła kompetencje Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, Komisji Nadzoru Ubezpieczeń i Funduszy Emerytalnych, a od 1 stycznia 2008 r. także kompetencje Komisji Nadzoru Bankowego.
Skład: 7 osób: Przewodniczący KNF (jego kadencja trwa 5 lat, powołuje go premier) , dwóch zastępców przewodniczącego (powoływanych przez przewodniczącego), czterech członków: Minister Finansów lub jego przedstawiciel, Minister do Spraw Zabezpieczenia Społecznego lub jego przedstawiciel, Prezes NBP lub delegowany przez niego Wiceprezes NBP, przedstawiciel Prezydenta.
Organ wykonawczy: Urząd Komisji, kieruje przewodniczący KNF-u.
Na szczeblu unijnym jest nadzór unijny poza nadzorem krajowym.
Organy nadzorcze na szczeblu unijnym:
Nadzór mikroostroznosciowy- europejski system organów nadzoru finansowego
1. Komitet europejskich organów nadzoru nad rynkiem papierów wartościowych
2.Komitet europejskich organów nadzoru ds. ubezpieczeń i pracowniczych programów emerytalnych
3. Komitet europejskich organów nadzoru bankowego!
Skład: przestawiciele EBC, przedstawiciele narodowych BC unii europejskiej, przedstawiciele krajowych instytucji nadzoru bankowego
Cel: doradza Komisji Europejskiej w kwestiach bankowości i nadzoru, promuje współpracę między nadzorcami krajowymi, promuje wzajemną wymianę informacji, ocenia sektor bankowy w Unii Europejskiej, wskazuje zagrożenia i pomaga je rozwiązywać.
Nadzór makroostrożnościowy- sprawuje go Europejska Rada ds Ryzyka Systemowego
Skład: 27 Prezesów wszystkich Banków Centralnych Unii Europejskiej, Prezes i Wiceprezes EBC, Unijny Komisarz odpowiedzialny za wspólnotową politykę makroekonomiczną i Szefowie trzech sektorów Komitetów Nadzorczych,
Uprawnienia: ma oceniać zagrożenia stabilności wspólnotowego rynku finansowego, ma zwiększyć skuteczność działania mechanizmów wczesnego ostrzegania przed zagrożeniami, ma sprawić aby oceny ryzyka miały swój wyraz w działaniach odpowiednich organów, rada ma opracować Europejski System Oceny Ryzyka Makroostrożnościowego.
Europejski System Organów Nadzoru Finansowego:
Skład: trzy powyższe Komitety, Krajowe Organy Nadzoru Finansowego,
Uprawnienia: ma wzmacniać procedury, które pozwalają kwestionować decyzje krajowych nadzorców w relacjach trans granicznych, ma zrównać szanse instytucji finansowych, które funkcjonują w różnych państwach Unii Europejskiej, skutecznie zapobiegać kryzysom w skali pan europejskiej a jeżeli już się pojawią skutecznie nimi zarządzać.
Kogo nadzoruje EBC?
Bezpośrednio nadzoruje ważne systemowo banki strefy euro ( banki ważne systemowo to grupy bankowe które prowadzą działalność na terenie co najmniej 3 krajów UE, banki o aktywach przekraczających 30mld euro, banki o sumie aktywów przekraczającej 20%pkb jej kraju macierzystego z wyjątkiem banków o aktywach niższych niż 5 mld euro)
3 największe banki w danym kraju bądź banki, które uzyskały pomoc publiczną
Każdy bank transgraniczny, jeśli uzna że są ku temu przesłanki
W ramach EBC powołano odrębną rade do spraw nadzoru.
EBC zyskał prawo:
Licencjonowania banków strefy euro
Zyskał prawo ich kontrolowania,
Zyskał prawo sankcjonowania,
Zyskał prawo decydowania o dokapitalizowania banku
Dyrektywa nr 94/19/EEC w sprawie systemów gromadzenia depozytów (zasadnicza zmiana tej dyrektywy nastąpiła dyrektywą nr 2009/14/EEC).
w każdym kraju Unii Europejskiej musi istnieć przynajmniej jeden oficjalnie znany system gwarantowania depozytów,
uczestnictwo instytucji finansowych przyjmujących depozyty w systemie gwarancyjnym jest obowiązkowe (jeżeli bank z różnych przyczyn musi być usunięty z systemu gwarancyjnego, to po pierwsze musi na to wyrazić zgodę nadzór bankowy, a po drugie bank ten musi zapewnić alternatywny system ochrony deponentom, a w przeciwnym razie nastąpi cofnięcie mu licencji bankowej),
należy przestrzegać zasady powszechności, czyli gwarantować wkłady zarówno osobą fizycznym jak i małym i wielkim podmiotom gospodarczym,
należy równo traktować wszystkie banki uczestniczące w systemie (łamanie dyrektyw w bankach: PKO BP, PKO S.A., BGŻ),
minimalny limit gwarancyjny na upadłego deponenta banku wynosił pierwotnie 20 000 Euro, następnie zwiększono limit ten do 50 000 Euro w wyniku kryzysu w Polsce, wprowadzono go 28 listopada 2008 roku, Unia Europejska zleciła do końca 2010 roku zwiększyć limit gwarancyjny do 100 000 Euro na jednego deponenta upadłego Banku,
do 27 listopada 2008 roku kraj mógł zastosować koasekurację natomiast od 28 listopada 2008 roku możliwość stosowania koasekuracji, koasekuracja oznaczała, że deponent mógł mieć swój udział w podstawowej stracie w upadłości banku, do 10% wartości gwarantowanego depozytu - podnosi stratę,
termin wypłaty kwot gwarantowanych powinien wynosić 3 miesiące od daty powstania takiego obowiązku, w szczególnych sytuacjach może być wydłużony dwa razy po 3 miesiące, od 1 lipca 2009r. zmieniono jednak ten zapis dyrektywy i obecnie środki gwarantowane muszą być wypłacane w ciągu 20 dni, plus ewentualne jeszcze 10 dni w szczególnych sytuacjach,
instytucje gwarancyjne mają obowiązek pełnego informowania klientów o warunkach i zasadach gwarantowania depozytu, przy czym niemożna tych informacji wykorzystywać w celu nierzetelnej reklamy pojedynczych banków.
W dyrektywie wyłania się dwie grupy od operacji:
obligatoryjne (obowiązkowe)
- wkłady złożone przez instytucje kredytowe we własnym imieniu i na własny rachunek,
- wkłady pochodzące z transakcji związanej z praniem pieniędzy,
- wszystkie instrumenty, które mieszczą się pod podjęciem funduszy własnych banku także, instrumenty dłużne zaliczamy do funduszy własnych,
fakultatywne (dobrowolne)
- wkłady deponentów instytucjonalnych mogą być wyłączone z gwarancji,
- wyłącznie fakultatywne wkłady osobowe, które odpowiadają za kondycję upadłego banku,
- wkłady nie imienne,
- wkłady w walutach innych niż euro i waluty państw członkowskich Unii Europejskiej.
Kryteria podziału systemów gwarancyjnych:
Charakter administrowania systemu gwarantowania depozytu:
model publiczny, gdy systemem gwarancyjnym kierują wyłącznie przedstawiciele władz publicznych, obowiązuje w 30% krajów UE,
model prywatny, systemem gwarancyjnym zarządzają tylko przedstawiciele sektora bankowego, obowiązuje w 20% krajów UE,
model mieszany, gdy systemem gwarancyjnym kierują wówczas przedstawiciele banków i przedstawiciel władz publicznych, obowiązuje w 50% krajów UE.
Podział systemu gwarantowania według formuły (model gwarancyjny):
model wąski (paybox), tradycyjny, polega na tym, że celem działania instytucji gwarancyjnej jest wyłącznie ochrona wkładów bankowych, obowiązuje w 75% krajów UE,
model szeroki, tzw. model risk-minimalizer, celami jest gwarantowanie depozytów i pełnienie funkcji pomocniczej, obowiązuje w 25% krajów UE, w tym w Polsce,
Moment gromadzenia środków, które finansują systemy gwarancyjne:
finansowanie exante - fundusz gwarancyjny pobiera regularnie składki z wyprzedzeniem i gromadzi je do ustalonego poziomu,
finansowanie eksport - banki odprowadzają składki, gdy zostanie ogłoszona upadłość jakiegoś banku i konieczność wypłaty środków gwarantowanych,
finansowanie mieszane - oba powyższe razem, występuje w Polsce.
Podstawa naliczania składki:
zobowiązani banków wobec klientów,
wkłady ogółem,
wkłady gwarantowane (75% państw UE).
Rodzaj stawki:
stawka liniowa - uzależniona od wysokości wkładów,
stawka zależna od ryzyka - wyższa stawka naliczana banką operacyjnym wyższym ryzykiem
Ustawa o bankowym funduszu gwarancyjnym z grudnia 1994r. (weszła w życie 17.02.1995r.)
Dwa organy BFG:
Rada funduszu (organ nadrzędny), kadencja 4-letnia, siedem osób: przewodniczący, powołuje i odwołuje premier na wniosek Ministra Finansów i prezesa NBP, dwóch członków rady, powołuje Minister Finansów, dwóch członków, powołuje Prezes NBP, dwóch członków, powołuje Związek Banków Polskich, a jednego członka, powołuje przewodniczący KNF-u.
Zarząd funduszu (organ wykonawczy), kadencja 3 lata, pięć osób: prezes, zastępca, trzech członków zarządu jest powoływanych przez Radę BFG.
Funkcje BFG:
analityczna
gwarancyjna
- do 3 000 euro
- do 1997r. - 4 000 euro
- do 1998r. - 5 000 euro
- do 1999r. - 8 000 euro
- do 2000r. - 11 000 euro
- do 2001r. - 15 000 euro
- do 2002r. - 18 000 euro
- 27.11.2008r. - 22 500 euro
- od 28.11.2008r. do końca 2010r. - 50 000 euro
- od stycznia 2011r. - 100 000 euro
3