Sebastian Wojsyk Działdowo 27 04 2005
Wychowanie-fizyczne
rok I gr. 4
Gry i zabawy ruchowe
Temat: Podaj różnice i podobieństwa występujące pomiędzy: zabawami a
grami prostymi.
Zabawy i gry ruchowe, obok zabaw manipulacyjnych, naśladowczych, konstrukcyjnych i gier dydaktycznych, stanowią jedną z najbardziej interesujących form zabawowych dzieci i młodzieży. Od wymienionych zabaw i gier różnią się przede wszystkim tym, iż opierają się na różnorodnych postaciach ruchu, który w nich dominuje, a także tym, iż mają swoje prawidła oraz określone ramy. Każda z nich, a zwłaszcza gra, ma bowiem swój początek i zakończenie, a także fabułę, treść ruchową i swoistą organizacje.
Z punktu widzenia ogólnowychowawczego zabawy i gry ruchowe odgrywają przede wszystkim rolę bodźca fizycznego, oddziałującego na fizyczną stronę osobowości człowieka, co powoduje, iż są jednym z najbardziej uniwersalnych środków wychowania fizycznego. Równocześnie dają możliwość oddziaływania na psychiczną i umysłową stronę osobowości bawiącego się oraz sprzyjają nerwowemu odprężeniu i czynnemu wypoczynkowi.
M. Bondarowicz podzielił zabawy na dwie podstawowe grupy: zabawy proste i gry ruchowe. Z tych dwóch grup wywodzą się sportowe gry zespołowe. Stanowią one najwyższą formę zabawy ruchowej. W zabawie prostej występują najprostsze ruchy naturalne związane z motoryką człowieka. Zasady i przepisy są jasne, nieskomplikowane. Oparte są one na formie naśladowczej, niekiedy na opowieści ruchowej, a także formie zadaniowej, czyli bezpośredniej celowości ruchu. W zabawie prostej może, ale nie musi występować element współzawodnictwa, rywalizacji. Jeżeli występuje, to jest to współzawodnictwo indywidualne miedzy poszczególnymi uczestnikami zabawy. Współzawodnictwo polega na ocenie, kto szybciej, a zarazem dokładniej wykona jakąś czynność ruchową. Ze względu na element współzawodnictwa M. Bondarowicz podzielił zabawy proste na dwie podgrupy: przeprowadzane w formie swobodnej i posiadające element współzawodnictwa indywidualnego z oceną szybkości i odległości. Poza tym podzielił zabawy proste w zależności od dominującego charakteru czynności ruchowych na: ze śpiewem i przy muzyce, orientacyjno-porządkowe, na czworakach, bieżne, rzutne, z podbijaniem, kopne, skoczne, z mocowaniem i dźwiganiem. Gra ruchowa jest wyższą formą zabawy prostej. Podstawowym czynnikiem różniącym grę od zabawy jest element współzawodnictwa między grupami, zespołami, drużynami, który musi w grze wystąpić. M. Bondarowicz podzielił je na: gry proste, złożone, przejściowe, specjalistyczne i drużynowe.
Nauczanie poszczególnych rodzajów zabaw i gier ruchowych należy rozpocząć od grupy najłatwiejszej, czyli gier prostych, poprzez które uczeń zapoznaje się i doskonali w prostych czynnościach ruchowych. Sam w większości przypadków wybiera sposób wykonywania, a w przypadku niepowodzenia nie jest piętnowany przez kolegów. Pod względem ruchowym najbardziej cenne są zabawy masowe, tzn. takie, w których wszyscy uczestnicy biorą czynny i jednoczesny udział. Należy unikać zabaw, w których aktywnie udział biorą jednostki, a reszta oczekuje na rozstrzygnięcie. W grach prostych dochodzi współdziałanie w zespole oraz odpowiedzialność przed zespołem, która może u jednostek mniej odpornych wywołać stan dużego napięcia nerwowego.
Gra ruchowa jest wyższą formą zabawy ruchowej, zróżnicowaną pod względem trudności form ruchu, w której udział biorą drużyny (zespoły) rywalizujące między sobą o zwycięstwo.
Podobieństwa i różnice pomiędzy zabawami prostymi a grami prostymi.
Zabawa ruchowa |
Gra ruchowa |
- dowolna liczba ćwiczących - reguły jednakowe dla wszystkich - masowość - współzawodnictwo indywidualne - podział na role - naturalne formy ruchu - ocenimy poprawność wykonań |
- podział na równe drużyny - przepisy jednakowe dla wszystkich - współzawodnictwo zespołowe
- wszyscy wykonują te same ruchy - ruchy wyuczone, złożone koordynacyjnie - oceniamy dokładność i szybkość
|
Literatura: -,,Metodyka wychowania fizycznego w reformowanej szkole” pod redakcją
Michała Bronikowskiego.
-,,Zabawy i gry ruchowe” Roman Trześniwski.