Zad1 wzór:

(Podstawiamy liczby do wzoru i liczymy dla jednego frezarki oraz dla drugiej frezarki)Oznaczenia(przy tabelce):

K _{bs -koszty bezczynności stanowiska} F_e -efektywny roczny fundusz czasu pracy _{(pozycja w tabeli 14 )}

K _{a -koszty amortyzacji (pozycja w tabeli 9)} F _b-czas bezczynności _{(pozycja w tabeli15)}

K _{aw - koszty amortyzacji wyposażenia dodatkowego(tego nie ma w tej tabeli więc nie uwzględniamy)}

K _{i - koszty infrastruktury(pozycja w tabeli 6 pomnożona przez pozycje 16 )}

K _{r - koszty remontów(pozycja w tabeli 12 )}

K _{kap. - koszty kapitałowe (nie wiem które w tabeli ale chyba 1 pozycja)}

Zad 2 amortyzacja

n-liczba lat amortyzacji ( w przypadku miesięcznej obliczamy roczna potem do wzoru
)(UWAGA!!!!w zadaniu jest już amortyzacja roczna więc podstawiamy do wzoru stopa amortyzacji liniowej i zamiast 100% dajemy roczny koszt amortyzacji)

a-stopa amortyzacji liniowej

n- ilość okresów amortyzacji

Wp-wartość początkowa

Wl-wartość końcowa

Amortyzacja degresywna(Uwaga!!!tutaj mamy podobna sytuacje jak wyżej korzystamy ze wzoru at w zadaniu)

A_{t- amortyzacja degresywna}

a_{t-stopa amortyzacji degresywnej}

t-czas dla którego liczymy amortyzacje

n-ilość okresów amortyzacji

Zad3. 1)METODA KSIEGOWA -polega na tym ze pracownicy działów kosztow na podstawie wnikliwej analizy rzeczywistych kosztow dokonuja kwalifikacji zarejestrowanych pozycji rodzajowych kosztow odpowiednio jako stale lub zmienne w ramach każdego wyodrębnionego podmiotu wewnętrznego 2)METODA STATYSTYCZNA *wykorzystuje dane dotyczące kosztow całkowitych oraz wielkości kosztow produkcji pochodzących z kilku wielkości miesięcy roku obrotowego *wykorzystuje się najczęściej dwie metody a) METODA ODCHYLEN KRANCOWYCH pozwala na określenie kosztu krancowego który jest interpretowany jako przyrost kosztw całkowitych wywolany przyrostem produkcji o jedna jednostke b)METODA REGRESJI LINIOWEJ -zaklada liniowa zależność kosztow całkowitych od wielkości produkcji

zad4(krzywa wieloryba z opisem jest w następnym załączniku) ABM- to metoda pomiaru i analizy kosztów oraz efektywności działań realizowanych w ramach procesów zachodzących w przedsiębiorstwie. Tradycyjne systemy rachunku kosztów, jakie stosowane są w ogromnej większości polskich przedsiębiorstw, w zasadzie nie dostarczają informacji na temat kosztów i wydajności procesów. Dane kosztowe są często zagregowane i uporządkowane według miejsc powstawania kosztów, które są odzwierciedleniem istniejącej funkcjonalnej struktury organizacyjnej przedsiębiorstwa. Procesy, jakie zachodzą w organizacjach, w tym procesy logistyczne, charakteryzują się poziomym przebiegiem w stosunku do funkcjonujących struktur organizacyjnych i wymagają zastosowania procesowego podejścia w zarządzaniu. Rachunek kosztów działań grupuje koszty według działań i ich miejsca w wykonywanych procesach. ABC jest narzędziem wspierającym podejmowanie decyzji dotyczących procesów oraz umożliwiającym badanie implikacji kosztowych i efektywnościowych tych decyzji.

zad5 (w pytaniu piątym nie jestem pewny czy to o to chodzi)

Koszty wydziałowe dzielą się na koszty ruchu (związane z pracą i obsługą maszyn i urządzeń) oraz na koszty ogólnowydziałowe (związane z kierowaniem, utrzymaniem, obsługą administracyjno-gospodarczą

• Kluczem podziałowym stosowanym do rozliczania kosztów pośrednich w przekroju jednostek odniesienia (np. nośników, miejsc powstawania kosztów) może być odpowiedni miernik ilościowy lub wartościowy, stały lub zmienny, charakteryzujący się określonym związkiem z rozliczanymi kosztami (zależność proporcjonalna lub związek korelacji dodatniej) a także z jednostkami ich odniesienia

• Klucze podziałowe stosowane do rozliczania kosztów pośrednich nie mogą być dowolne lub przypadkowe, muszą być adekwatne

Stosowanie metod pomocniczych. Rozliczanie kosztów pośrednich na produkty, szczególnie wtedy, gdy są skupione w wielu podmiotach usytuowanych w różnych miejscach struktury hierarchicznej przedsiębiorstwa, wymaga często zastosowania różnych metod pomocniczych.
Do rozliczania kosztów, w zależności od metody kalkulacji kosztów, stosowane są różnego rodzaju wielkości wyrażane wartościowo lub ilościowo, które w założeniu mają odzwierciedlać quasi-związki przyczynowo-skutkowe między kosztami pośrednimi a wytwarzanymi produktami. Przyjęcie takiego założenia prowadzi do proporcjonalnego podzielenia kosztów pośrednich między nośniki kosztów (produkty) w stosunku do wielkości:
• przyjętej jako klucz rozliczeniowy (np. płace bezpośrednie, koszty bezpośrednie, maszynogodziny) w kalkulacji doliczeniowej,
• współczynników w kalkulacji podziałowej.

W tym systemie rachunku kosztów stosowane są następujące zasady:
• proporcjonalizacji kosztów,
• przyczynowo-skutkowa,
• kosztu przeciętnego.

---