http://pl.wikipedia.org/wiki/Symbolika_faszystowska - ciekawa strona !
Lebensraum (przestrzeń życiowa) - dla Niemców oznaczało to tereny, które miały im się należeć jako narodowi Panów (Herrenvolk). Doktryna ta zawierała wyraźne koncepcje rasistowskie, nacjonalistyczne i szowinistyczne .
Przestrzeń życiowa(Lebensraum)-niemieckie pojęcie polit.-publicystyczne definiujące przeludnienie Niemiec, brak przestrzeni niezbędnej do życia, co jakoby usprawiedliwia terytorialną ekspansję; termin pojawił się w XIX w. (zwł. po 1870 w publicystyce uzasadniającej roszczenia terytorialne); F. Ratzel wprowadził go do geografii polit., K. Haushofer z uczniami nadali mu podstawowe znaczenie w geopolityce; szeroki rozgłos zyskał po 1926 dzięki powieści H. Grimma Volk ohne Raum (Naród bez przestrzeni). Projekty i pierwsze programy osadnictwa Niemców na wschodzie kosztem wypędzeń rodzimej populacji rozpoczęto w Niemczech już podczas I wojny światowej. Później z idei L. hitlerowcy wywiedli jako cel zdobycie dla Rzeszy terenów po Ural, gdzie po zwycięskiej wojnie miano osiedlić ludzi "krwi czysto nordyckiej". Teoria Lebensraumu, jako alternatywa dla wyżywienia narodu poprzez handel światowy, została zarysowana przez Hitlera w jego (niepublikowanej za życia) drugiej, mniej znanej księdze z 1928 r., Das zweites Buch. Znajduje się tam również jej uzasadnienie, teoretycznie poprawne przynajmniej w I połowie XX w.
Przyczyny zdobywania przestrzeni życiowej:
Surowce i inne bogactwa.
Ziemia uprawna. Obecnie decydenci globalnego kapitalizmu starają się niwelować tę kwestię, tak by nie miało znaczenia, w czyich rękach jest ziemia. Dąży się (np. przez generowanie popytu na dobra techniczne) do tego, żeby godzina pracy w rolnictwie była równie cenna lub nawet mniej cenna niż godzina pracy w innych zawodach. Przyczynia się tu także likwidacja ceł oraz coraz tańszy transport. W ten sposób nawet zajęcie przez wojsko danego terytorium nic by de facto nie zmieniło. U nazistów jednak dochodziło tutaj przekształcenie podbitych narodów w supertanią niewolniczą siłę roboczą. Ponadto faktem jest, że wraz ze wzrostem demograficznym dostęp do żywności (i ogólnie systemu gospodarczego) będzie stawał się trudniejszy (konkurencja), dochody z rolnictwa mogą więc stać się nieproporcjonalne do pracy, a więc pola uprawne (szczególnie niektórych gatunków roślin) mogą stać się jednym z istotnych czynników decydujących dla bogactwa, a nawet samozachowania i wzrostu narodu.
Czynniki psychologiczne. Niekiedy argumentuje się, że mniejsze zaludnienie (takie, jak w dawnej Europie, a dzisiaj np. w Rosji) oraz gospodarka ekstensywna mają inny wpływ na psychikę jednostek niż współczesna gospodarka intensywna globalnego kapitalizmu i, będąca poniekąd jej pochodną, mieszczańska moralność. Zdobycie przestrzeni życiowej miałoby być więc metodą na kulturowe "cofnięcie czasu".
Autostrady
W latach 1933-1942 w Niemczech zbudowano 3870 km autostrad za około 6 mld marek, pochodzących głównie ze składek na ubezpieczenia społeczne
Dość powszechne w wielu kręgach społecznych jest przekonanie o Hitlerze jako ekonomicznym geniuszu, który zwłaszcza w pierwszym okresie jego rządów poprzez budowę autostrad przyczynił się do zlikwidowania ponadsześciomilionowego bezrobocia i rozwoju Niemiec. Apologeci Hitlera nie chcą widzieć nieuchronnych kosztów jego "genialnej polityki", za którą zapłaciła ludzkość w czasie II wojny światowej i tego, że pierwsze widoczne przejawy wygaszania kryzysu były następstwem wdrażania programów aktywizacji zawodowej zaczętych przez poprzedników Hitlera.
Hitler, realizując swoje rasistowskie idee, chciał przejść do historii jako wielki budowniczy. Jego zdaniem, monumentalne budowle, np. piramidy, były wyrazem potęgi władców. Budowle doby nazizmu miały również przejść do "przyszłych tysiącleci", pomóc w panowaniu nad masami pracującymi. Wybudowane na stadionie norymberskim pomieszczenia miały mieć kubaturę trzy razy większą niż piramida Cheopsa. Albert Speer, który cieszył się wielkim zaufaniem Hitlera, pisał, że jego gigantomania związana była z chęcią
pozbycia się kompleksów.
Olbrzymie budowle miały "wzmóc jego poczucie pewności. Wznoszenie tych monumentów było czymś w rodzaju pretensji do panowania nad światem".
Hitler, snując architektoniczno-urbanistyczne plany, nawet wówczas, gdy dogorywała już III Rzesza, uciekał od rzeczywistości, chciał pokazać, że w pełni panował nad przyszłością.
Rasa i jej czystosc
W końcu XIX wieku francuski hrabia Joseph Gobineau i angielski pisarz Houston Stewart Chamberlain starali się udowodnić, że tylko rasa aryjska jest autentycznym twórcą i nosicielem kultury i cywilizacji ludzkiej. Inne rasy, jako niepełnowartościowe, wywierają na środowisko ludzkie szkodliwy wpływ. Konflikt między wyższą rasą, a rasami niższymi był w tym ujęciu determinującym czynnikiem rozwoju ludzkości, warunkiem jej postępu. Hitlerowscy pseudonaukowcy zapożyczyli te poglądy i propagowali je na własny użytek, uzasadniając na ich podstawie prawo Niemców do panowania nad światem.
Uosobieniem najlepszych walorów rasy aryjskiej miał być naród niemiecki, powołany do objęcia dominacji i podporządkowania sobie innych mniej wartościowych narodów . Stąd idea "narodu panów" (Herrenvolk) i "nadludzi" (Übermensch) jako przeciwieństwo "podludzi" (Untermensch).
Cudowna bron
Die Wunderwaffe (niem. "cudowna broń") - wyrażenie, które zostało sformułowane przez propagandę hitlerowską w Niemczech w okresie II wojny światowej. Oznaczało zaawansowaną technologicznie tajną broń o wielkiej sile, która będzie w stanie przechylić szalę zwycięstwa na stronę przegrywającej na wszystkich frontach III Rzeszy.
Pojęcie Wunderwaffe było w większym stopniu chwytem propagandowym, niż realnym projektem - nigdy nie doszło do jej wdrożenia w kształcie oficjalnie zapowiadanym, zrealizowano praktycznie tylko nieliczne projekty.
Projekty zrealizowane
Rakietowy samolot myśliwski Messerschmitt Me 163 Komet, napędzany silnikiem rakietowym - jedyny samolot o napędzie rakietowym, który został zastosowany praktycznie na polu walki, jednak z wątpliwym efektem wojskowym (duża awaryjność i stosunkowo niska skuteczność).
Myśliwce odrzutowe Heinkel He 162 Volksjäger oraz Messerschmitt Me 262 Schwalbe.
Bombowiec odrzutowy Arado Ar 234.
Mein Kampf (niem. Moja walka) - książka napisana przez Adolfa Hitlera podczas jego pobytu w więzieniu w Landsbergu na początku lat dwudziestych XX wieku i opublikowana w 1925 (I część) i 1926 (II część).
http://pl.wikipedia.org/wiki/Adolf_Hitler - tu jest o Hitlerze
Pakt Ribbentrop-Mołotow - nazwa odnoszona zarówno do samego Paktu o Nieagresji pomiędzy III Rzeszą Niemiecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich z 23 sierpnia 1939 r., jak i w szczególności do tajnego protokołu dodatkowego, stanowiącego załącznik do tego Paktu.
Okoliczności podpisania paktu
Pakt został podpisany przez ministrów spraw zagranicznych obu państw - Joachima von Ribbentropa i Wiaczesława Mołotowa, którzy w imieniu swoich przywódców, Adolfa Hitlera i Józefa Stalina, dokonali podziału Europy Środkowej i Wschodniej. Traktat był logicznym następstwem wcześniejszego układu o gospodarczej i militarnej współpracy zawartej w 1922 roku między Rosją a Niemcami zwanym układem w Rapallo.
Pakt miał olbrzymie znaczenie dla obu przywódców. Hitlerowi zabezpieczał front wschodni w planowanej przez niego wojnie i atak na Polskę. Stalin zaś powiększał w ten sposób strefę wpływów komunizmu.
Według pamiętników dyplomaty amerykańskiego Charlesa Bohlena i ujawnionej korespondencji dyplomatycznej ambasady USA z Sekretarzem Stanu Cordellem Hullem treść traktatu była znana rządowi Stanów Zjedoczonych[2] już 25 sierpnia 1939, dzięki przekazaniu jej Bohlenowi przez niemieckiego wojskowego i dyplomatę Hansa von Herwath.
Główne postanowienia paktu
kraje bałtyckie (Estonia, Łotwa) i Finlandia staną się strefą wpływów i przyszłym terytorium ZSRR, a północna granica Litwy (z Łotwą) stanowić ma granicę pomiędzy strefami interesów Niemiec i ZSRR.
Na obszarach należących do państwa polskiego strefy interesów Niemiec i ZSRR będą rozgraniczone wzdłuż linii rzek Narwi, Wisły i Sanu [3]
strona radziecka podkreśla swoje zainteresowanie Besarabią, ze strony niemieckiej stwierdza się zupełne niezainteresowanie odnośnie tego terytorium.
Modyfikacje ustaleń paktu w czasie późniejszym
Już w trakcie trwania II wojny światowej, 28 września 1939, kiedy doszło do spotkania nacierających z zachodu Niemców z nacierającą ze wschodu Armią Czerwoną, a los Polski był w tej kampanii przesądzony, doszło do doprecyzowania postanowień niemiecko-sowieckich. Podpisano w Moskwie niemiecko-radziecki traktat o granicach i przyjaźni zwany drugim układem Ribbentrop-Mołotow.
Dokonano wówczas następujących modyfikacji: ZSRR zgodził się na odstąpienie Niemcom wschodniej części Mazowsza i Lubelszczyzny w zamian za zgodę Niemiec na oddanie Litwy do sowieckiej strefy wpływów. Wkrótce (10 października) Wileńszczyzna została przekazana Litwie w zamian za zgodę na stacjonowanie garnizonów radzieckich na jej terytorium. Podobne układy wymuszono 29 września i 5 października na Estonii i Łotwie.