,, Żaden uraz głowy nie jest tak łagodny, aby go całkowicie lekceważyć, ani żaden tak ciężki, aby tracić wszelką nadzieję,,
Hipokrates
Samokształcenie
,,Pielęgnacja pacjenta po urazie mózgowo - czaszkowym,,
Mikołajczyk Justyna
Pielęgniarstwo III rok
Grupa VI
Semestr V
Urazy głowy najczęściej towarzyszą obrażeniom głowy , które dotyczą młodych ludzi ( średnia wieku 38 lat) uczestniczących w wypadkach komunikacyjnych. Liczba ta dotyczy głównie mężczyzn, bo ok. 85%.
Urazy lekkie stanowią większość wśród urazów czaszkowo-mózgowych. Można zaobserwować , że w przypadku tego rodzaju urazów obserwujemy między innymi zaburzenia : psychiczne, społeczne, poznawcze, (zab. czynności wyższych). Urazy poważne i ciężkie stanowią ok. 10%, , które po okresie intensywnej terapii wymagają długoterminowej hospitalizacji i rehabilitacji. Urazy tej grupy stanowią jedną z częstych przyczyn zgonów.
A: Uraz zamknięty czaszki bez uszkodzenia mózgu - trauma capitis sine laesione cerebi - uraz ten charakteryzuje obrażenie powłok zewnętrznych, które leczone są w ambulatoriach chirurgicznych. Następstwem urazu zamkniętego jest utrata przytomności. Pacjent wymaga ciągłego dozoru pielęgniarskiego i lekarskiego. Stan pacjenta należy odnotowywać na karcie gorączkowej z uwzględnieniem : stanu świadomości lub reaktywności na bodźce , ciśnienia tętniczego, krwi częstości tętna, oddechów, temperatury i szerokości źrenic. Stan pacjenta zaczynamy odnotowywać początkowo co h, stopniowo rzadziej, o ile stan chorego się poprawia. Podstawowe parametry życiowe są ważnym czynnikiem rozpoznawczym zagrażających powikłań pourazowych wewnątrzczaszkowych.
Obraz kliniczny - zależnie od siły, kierunku i rodzaju urazu stwierdza się otarcie naskórka lub głębsze zranienia. Chory odczuwa ból w miejscu uszkodzenia, nie traci w momencie urazu przytomności i pamięta przebieg zdarzenia. Występuje bladość powłok skórnych, niewielkie i przemijające zaburzenia tętna, które są następstwem emocji związanych z wypadkiem. Jeśli pojawią się wymioty i zawroty głowy, należy podejrzewać jednoczesne wstrząśnienie błędnika. Badanie neurologiczne nie stwierdza żadnych zmian ogniskowych.
B : wstrząśnienie mózgu - commotio cerebi - inaczej określa się przejściowe pourazowe zaburzenia czynności mózgu, zwłaszcza pnia, bez widocznych zmian anatomicznych - wstrząśnienie ma charakter umowny.
Obraz kliniczny - głównym objawem jest utrata przytomności, w okresie nieprzytomności pacjent jest blady, stwierdza się brak odruchów i wiotkość kończyn, spadek ciśnienia tętniczego. Po kilku, kilkunastu minutach świadomość powraca, często pojawiają się wymioty, bóle i zawroty głowy. Chory ma niepamięć wsteczną. Badanie neurologiczne nie wykazuje objawów oponowych ani ogniskowych.
Zależnie od czasu trwania utraty przytomności rozróżnia się stopnie ciężkości
wstrząśnienia mózgu :
pierwszy stopień - wstrząśnienie lekkie, utrata przytomności do 15 min, niepamięć po urazie do jednej godziny
drugi stopień - wstrząśnie średnie, utrata przytomności do 1 godziny, niepamięć pourazowa poniżej 24 godzin
trzeci stopień - wstrząśnienie ciężkie, utrata przytomności do 6 godzin, niepamięć pourazowa powyżej 24 godz.
C : stłuczenie mózgu - contusio cerebi - następuje uszkodzenie tkanki mózgowej w postaci jej zranienia, drobnych i większych krwawień oraz innych zmian.
Obraz kliniczny - charakteryzuje się długotrwałą utratą przytomności, a jeżeli stłuczenie dotyczy pnia mózgu -chory jest głęboko nieprzytomny , i przy niepomyślnym przebiegu przytomności już nie odzyskuje . wśród objawów dominują objawy ogniskowe : niedowład, zaburzenia mowy, ataksja, nieraz tylko objawów piramidowych. Pod wpływem obrzęku mózgu pojawia się wzmożone ciśnienie śródczaszkowe. W płynie mózgowo - rdzeniowym pojawia się krew lub może być ksantochromiczny , nie wykazuje żadnych zmian. Szczególnie niebezpieczne są stłuczenia pnia mózgu. Pacjent jest w stanie głębokiej nieprzytomności. Stwierdza się ciężkie zaburzenia regulacji autonomicznej, oddechu, krążenia, występuje hipertermia oraz sztywność odmóżdżeniowa.
D : pourazowy obrzęk mózgu - oedema cerebi posttraumaticum - każdemu urazowi i stłuczeniu towarzyszy miejscowy obrzęk mózgu, który pojawia się w 2 lub 3 dobie po urazie.
Obraz kliniczny - dominują bóle głowy, wymioty, apatia, senność, zwolnienie tętna. Obrzęk mózgu uogólniony jest następstwem niedotlenienia w wyniku upośledzenia drożności dróg oddechowych oraz porażenia autoregulacji naczyniowej. Obrzęk prowadzi do wzmożenia ciśnienia wewnątrzczaszkowego, które powoduje dalsze zaburzenia w krążeniu mózgowym . obrzęk szybko narastający jest częstą przyczyną zgonu.
Krwiaki przymózgowe
Krwiak nadtwardówkowy-zewnątrztwardówkowy :
Powstaje w wyniku gromadzenia się krwi w przestrzeni nadoponowej, w skutek uszkodzenia tętnicy oponowej środkowej. Jest powikłaniem ciężkich urazów czaszki - złamanie kości czaszki . Ze względu na tętniczy charakter krwotoku przebieg choroby jest zazwyczaj ostry lub podostry.
Obraz kliniczny - po ustąpieniu wstrząsu mózgu świadomość powraca i przez kilka godzin stan chorego nie budzi niepokoju. Po tym okresie lucidum intervalum , pojawiają się bóle głowy i zaburzenia świadomości, objawy ogniskowe - ośrodkowy niedowład n.VII oraz niedowład kończyny górnej ,a potem również dolnej. Pacjent umiera jeśli nie zostanie poddany zabiegowi operacyjnemu z powodu ucisku pnia mózgu.
Krwiak podtwardówkowy :
W wyniku nagromadzenia krwi żylnej między oponą twardą a pajęczynówką powstaje krwiak , a źródłem krwawienia są naczynia stłuczonej powierzchni mózgu lub żyły.
Obraz kliniczny - rozróżnia się krwiak ostry lub przewlekły. W krwiaku ostrym obserwujemy takie same objawy jak w krwiaku nadtwardówkowym . Krwiak przewlekły rozwija się powoli , w kilka dni, tygodni, nawet miesięcy po wypadku - ta postać częściej rozwija się u osób starszych, sam uraz może być nieznaczny. Na początku pojawia się ból głowy, rozlany, tępy, stopniowo nasilający się. Wkrótce pojawiają się takie objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego jak : wymioty, zwolnienie tętna, niekiedy tarcza zastoinowa. Pacjent jest senny, z czasem pojawiają się głębsze zaburzenia świadomości, które dominują w obrazie klinicznym nad objawami ogniskowymi - ośrodkowy niedowład połowiczy z przewagą zajęcia kończyny górnej, rozszerzenie źrenicy po stronie krwiaka. Czasem można również można stwierdzić objawy oponowe.
Objawy , które świadczą o obecności krwiaka to :
nierówność źrenic - szeroka źrenica po stronie krwiaka
zbaczanie gałek ocznych - ,, patrzą na krwiak,,
porażenie kończyny po stronie przeciwnej
niesymetryczność odruchów kończyn
Przebieg rozwoju krwiaka to :
uraz - krótka utrata przytomności, odzyskanie jej po kilku minutach
dobre samopoczucie, tzw. ,,jasna przerwa,,
po kilku godzinach występują objawy ucisku mózgu( silne bóle głowy, wymioty, utrata świadomości)
W razie braku pomocy może nastąpić zgon.
Objawy patologiczne wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego:
bóle głowy i towarzyszące wymioty
zaburzenia przytomności
zaburzenia wegetatywne (podwyższenie RR, bradykardia, zakłócenie oddechu, hipertermia)
objawy ogniskowe ( niedowład nerwu VII, jednostronne rozszerzenie źrenicy, wzmożenie odruchów głębokich)
Skala śpiączki Glasgow, pozwalająca określić reaktywność pacjenta, służy do oceny stopnia ciężkości urazu .
Powikłania urazów czaszkowo- mózgowych :
wodogłowie pourazowe
padaczka pourazowa
zakażenia, np. zapalenie kości czaszki
Badania diagnostyczne :
RTG czaszki - zdjęcie przeglądowe w rzucie przednio - tylnym(AP) oraz bocznym
tomografia komputerowa - metoda z wyboru w diagnostyce urazów czaszkowo - mózgowych
rezonans magnetyczny - ma zastosowanie w dokładnym obrazowaniu stłuczeń mózgu i małych krwiaków
elektroencefalografia - diagnostyka zaburzeń przytomności, bóle głowy
nakłucie lędźwiowe - w celu pobrania analizy płynu mózgowo -rdzeniowego
pourazowy zespół podmiotowy - po przebyciu wstrząśnienia mózgu , nawet po urazach czaszki bez ewidentnych cech wstrząśnienia, dolegliwości chorobowe nie ustępują. Dominują objawy tj.: bóle i zawroty głowy, drażliwość, bezsenność, przypominające nerwicę neurasteniczną
encefalopatia pourazowa - ciężkie urazy czaszkowo -mózgowe powodują trwałe uszkodzenie tkanki mózgowej
Opieka pielęgniarska nad chorym po urazie mózgowo- czaszkowym:
zmniejszenie ryzyka stanu zagrożenia życia przez wczesne wykrycie objawów patologicznych, polegające na : ułożeniu pacjenta w pozycji płaskiej pod kątem 30º
wnikliwa obserwacja, pomiar i zapisywanie podstawowych parametrów życiowych ( ciśnienie tętnicze krwi, temp. ciała , częstość oddechów, stan świadomości, wygląd źrenic)
obserwacja w kierunku patologicznego wycieku płynu mózgowo -rdzeniowego
obserwacja w kierunku objawów neurologicznych ( napad drgawek, porażenia świadczące o ogniskowym uszkodzeniu mózgu)
zmniejszenie ryzyka powikłań przez wczesne wykrycie nasilonych objawów wstrząśnienia mózgu
leczenie spoczynkowe
systematyczne monitorowanie stanu świadomości
zniwelowanie niepokoju
zapewnienie pacjentowi bezpieczeństwa
w przypadku bólów i zawrotów głowy zapewnienie bezpieczeństwa przez wyjaśnienie pozostania w łóżku
podanie środków p/bólowych na zlecenie lekarza
zapewnienie pacjentowi bezpieczeństwa oraz złagodzenie objawów w przypadku wystąpienia nudności i wymiotów
zmniejszenie ryzyka powikłań przez wczesne wykrycie objawów ciśnienia śródczaszkowego
ułożenie w pozycji płaskiej obserwacja w kierunku objawów patologicznych
monitorowanie stanu pacjenta
podanie na zlecenie leków p/obrzękowych-( 20% Mannitol, Furosemid)
prowadzenie bilansu płynów
pobranie krwi na osmolarność, stężenie elektrolitów, hematokrytu, glukozy z kartą zleceń lekarskich
wykonywanie badania gazometrycznego
zastosowanie okładu chłodzącego na okolice czołowe
wczesne wykrycie objawów krwiaka i stanu zagrożenia życia w celu podjęcia właściwego sposobu leczenia
konieczność leżenia w łóżku z uniesioną głową pod kątem 30º
prowadzenie karty obserwacji
monitorowanie stanu świadomości i czynności wegetatywnych w kierunku narastania ciśnienia śródczaszkowego oraz obserwacja pacjenta w kierunku objawów świadczących o obecności krwiaka
przygotowanie i podanie drogą dożylną środków p/obrzękowych(diuretycznych)
prowadzenie karty bilansu wodno-elektrolitowego
umożliwienie pacjentowi kontaktu z lekarzem w celu wyjaśnienia zabiegu operacyjnego
przygotowanie fizyczne do zabiegu operacyjnego( oczyszczenie przewodu pokarmowego, ogolenie głowy)
monitorowanie stanu przytomności i czynności życiowych po operacji oraz wykonanie działań leczniczo- pielęgnacyjnych
ryzyko wystąpienia powikłań z powodu nasilonych objawów patologicznych towarzyszących złamaniom podstawy czaszki w celu wczesnego wykrycia objawów świadczących o powikłaniach
obserwacja w kierunku wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego z nosa(do jamy nosowo-gardłowej), z ucha :w kierunku zaburzeń słuchu
obserwacja i ocena stanu narządu wzroku
wyjaśnienie patomechanizmu powstania krwiaków
zastosowanie okładów chłodzących na okolice oczodołów oraz wyrostka sutkowego
wyjaśnienie powodu wystąpienia zaburzeń powonienia oraz ewentualnych zmian psychicznych
zapewnienie pacjentowi bezpieczeństwa
wyjaśnienie konieczności zastosowania leczenia spoczynkowego (leżenie w łóżku)
zastosowanie środków p/bólowych zgodnie ze zleceniem
zapewnienie choremu pomocy przy samodzielnej pielęgnacji pooperacyjnej (towarzyszenie przy zmianie pozycji w łóżku, nadzorowanie gimnastyki oddechowej i ćwiczeń ruchowych, uczestniczenie w pionizacji chorego, pomoc w wykonywaniu toalety ciała, zapewnienie spokoju i ciszy )
ryzyko wystąpienia zapalenia opon mózgowych i mózgu z powodu płynotoku nosowego i usznego w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zapalenia mózgowo-rdzeniowych i mózgu
wyjaśnienie pacjentowi konieczności zastosowania pozycji leżącej z odchyloną głową lub półsiedzącej w celu zapewnienia drożności dróg oddechowych przy płynotoku nosowym
współudział w zastosowaniu profilaktyki antybiotykoterapii zgodnie ze zleceniem lekarza
zapewnienie pacjentowi sali o wysokim reżimie higieniczno-sanitarnym oraz izolacja pacjenta od dodatkowych źródeł infekcji
wyjaśnienie choremu możliwości wystąpienia infekcji i nauczenie go zasad samopielęgnacji:
utrzymanie higieny ciała i bielizny
unikanie czynników nasilających wyciek wydzieliny(pochylanie do przodu, kichanie)
zapewnienie odpływu płynu na zewnątrz przewodów nosowych lub usznych (przykładanie jałowych gazików , nie tamponowanie)
obserwacja ilości i barwy wyciekającego płynu oraz objawów towarzyszących: bóle i zawroty głowy wynikający z podciśnienia śródczaszkowego
zapewnienie bezpieczeństwa
możliwość wystąpienia zaburzeń metabolizmu i homeostazy ustroju z powodu ucisku lub przemieszczenia pnia mózgu i zaburzeń regulacji czynności wegetatywnych w celu wczesnego rozpoznania objawów
kontrola temperatury ciała i dokumentacja wyniku
obniżenie gorączki
zapewnienie odpowiedniego mikroklimatu sali
ocena stanu odżywienia pacjenta, stanu nawodnienia organizmu
uzupełnienie zaburzeń wodno-elektrolitowych
prowadzenie karty bilansów
wykonanie zabiegów higienicznych
brak możliwości samodzielniej pielęgnacji w wyniku ograniczonych możliwości fizycznych i psychicznych w celu zapewnieniu choremu potrzeb oraz zapobieganie powikłaniom
systematyczne monitorowanie stanu przytomności oraz podstawowych czynności zgodnie z procedurą
układanie chorego w pozycji fizjologicznej oraz zastosowanie udogodnień zmniejszających napięcie mięśniowe
wykonanie zabiegów higienicznych oraz działań p/odleżynowych
współudział w stosowaniu zabiegów fizjoterapeutycznych- we współpracy z fizjoterapeutą- poprawiających wentylację płuc
współudział w wykonywaniu ćwiczeń usprawniających ( biernych i czynnych- w zależności od stanu pacjenta)
zastosowanie działań profilaktycznych zapobiegających wystąpieniu powikłań zakrzepowo-zatorowych
nadzorowanie funkcji wydzielniczych ustroju (regulacja wypróżnień)
podtrzymywanie i zachęcanie do kontaktu werbalnego i udzielanie odpowiedzi na zadawane pytania oraz zastosowanie pozawerbalnych sposobów komunikowania się
informowanie pacjenta o wszystkich planowanych czynnościach, a także o pozytywnych , bieżących wydarzeniach dnia
zastosowanie metody pozytywnych wzmocnień, sugerujących pacjentowi stopniową poprawę jego stanu zdrowia
zachęcanie rodziny do częstego kontaktu z chorym, okazanie serdeczności i zrozumienia
lęk pacjenta przed następstwami urazu czaszkowo-mózgowego po leczeniu szpitalnym. Celem pielęgniarki w tym problemie jest obniżenie lęku, zapewnienie bezpieczeństwa choremu
informowanie pacjenta i rodziny o konieczności okresowych kontroli lekarskich i zgłaszaniu wszystkich niepokojących objawów występujących po hospitalizacji
poinformowanie chorego i jego rodziny o możliwości wystąpienia następstw po urazie czaszkowo-mózgowym: padaczki lub wodogłowia oraz przygotowanie ich do wczesnego wykrycia objawów powikłań pourazowych:
nauczanie chorego i jego rodziny obserwowania objawów wystąpienia wodogłowia (spowolnienie psychoruchowe, zaburzenia pamięci, objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego takie jak bóle głowy , zaburzenia świadomości)
nauczenie chorego i jego rodziny rozpoznania objawów zwiastujących napad padaczki , zachowania się i udzielania pomocy podczas napadu, eliminowania czynników wyzwalających napady( złe samopoczucie, przygnębienie , apatia, bóle i zawroty głowy, zmiana nastroju)
Literatura :
Vademecum lekarza ogólnego pod red. W . Bruhl
Podstawy neurologii Antoni Prusiński
Podstawy pielęgniarstwa chirurgicznego pod red. Elżbiety Walewskiej
Podstawy pielęgniarstwa chirurgicznego pod red. Elżbiety Walewskiej / str. 140- 144
Vademecum lekarza ogólnego pod red. W . Bruhl /str. 555-556:
Podstawy neurologii Antoni Prusiński /str. 190-191
Vademecum lekarza ogólnego pod red. W . Bruhl /str. 556 -557
Podstawy neurologii Antoni Prusiński /str. 191-194
Podstawy pielęgniarstwa chirurgicznego pod red. Elżbiety Walewskiej str. 143
Podstawy pielęgniarstwa chirurgicznego pod red. Elżbiety Walewskiej str. 143
Podstawy pielęgniarstwa chirurgicznego pod red. Elżbiety Walewskiej str. 144
Podstawy neurologii Antonii Prusiński /str. 195-1946
Podstawy pielęgniarstwa chirurgicznego pod red. Elżbiety Walewskiej str. 145-151