Nowoczesne koncepcje zarzadzania W9

Elementy organizacji - model Leavitta

Cel

Celem organizacji wirtualnych jest dostarczenie produktów pożądanych przez klienta lub rynek.

Natomiast ich istotą jest permanentne dostosowywanie się do (najczęściej krótkookresowych) potrzeb rynku oraz w miarę sprawne i szybkie zorganizowanie materialnych (np. oprogramowanie, sprzęt komputerowy, zasoby produktów) niematerialnych (wiedza menedżerska, kwalifikacje, doświadczenie, tak zwane rdzenne umiejętności (core competence), informacje wewnętrzne i z otoczenia, produkty wirtualne) oraz ludzkie różne zespoły specjalistów, kadra kierownicza (menedżerska).

Ludzie

1. Wirtualne przedsiębiorstwo składa się z poszczególnych uczestników sieci.

2. Struktura organizacyjna pozbawiona jest jakichkolwiek zależności hierarchicznych.

3. Jeden z członków sieci (najczęściej Jednostka będącą najbliżej docelowego rynku klienta) jest inicjatorem i integratorem (zwany brokerem informacji) takiego przedsiębiorstwa. Jego zadaniem jest koordynowanie działań poszczególnych uczestników

4. Członkowie organizacji wirtualnej posiadają specjalne umiejętności zwane kluczowymi bądź rdzennymi uzdolnieniami (core competence) tworzące sieć powiązanych specjalistycznych kompetencji niezbędnych do wykonania danego zlecenia

5. Członkowie odznaczają się samokontrolą, samodyscypliną oraz inicjatywą w rozwiązywaniu problemów. Dysponują oni wiedzą menedżerską wewnętrzną i zewnętrzna z otoczenia (czyli wiedzą wirtualną)

6. Niezbędna jest umiejętność nawiązywania kontaktów na zewnątrz zespołu i zdobywania zewnętrznych informacji i zdolność sprawnego kooperowania z innymi zespołami tworząc sieć powiązań z rynkiem.

Kultura organizacji wirtualnej

1. Wpływa ona przede wszystkim na motywację (poprzez identyfikację z organizacją)

2. Główną przeszkodą jest bardzo duża dynamika. Częste zmiany zespołów, w których się współpracuje i duża różnorodność kooperantów utrudniają wykształcenie jednego spójnego wzoru zachowań, norm oraz wartości.

Utrzymanie kultury organizacyjnej utrudniają m. in.:

- rzadkie kontakty członków organizacji między sobą

- słabe identyfikowanie się pracowników z organizacją

- mniejsze możliwości koordynacji poprzez kontakty nieformalne

- zbyt daleko posunięte uniezależnienie się uczestników organizacji, rozbieżność celów, interesów i opinii.

Odnoszenie sukcesów przez organizacje wirtualne jest możliwe tylko wtedy, gdy partnerzy współpracujący ze sobą wykazują podobne wzory zachowań, norm oraz wartości, a przecie wszystkim elementy kultury oparte są na wzajemnym zaufaniu i tolerancji.

Zaufania wymaga ograniczona możliwość kontroli, a bez tolerancji nie ma współpracy z osobami i organizacjami o odmiennej kulturze. Potrzebne są zaufanie, szacunek i etyka w prowadzeniu wspólnych przedsięwzięć polegających na współdziałaniu, a nie konkurowaniu - musi obowiązywać i być przestrzegana zasada pełnego partnerstwa.

Elementy organizacji model Leavitta

Struktura

Struktura organizacji wirtualnej jest elastyczna. Elastyczność jest zapewniona dzięki strukturze organizacyjnej w formie sieci.

Jednostki tworzące sieć, wchodzą w różne związki, zależnie od wykonywanych zadań.

Główną cechą organizacji wirtualnej jest teoretycznie nieograniczona wielkość.

Organizacja wirtualna zachowuje się tak, jakby jej wielkość była dużo większa, niż jest to w rzeczywistości. Sieciowe struktury organizacyjne umożliwiają kilku partnerom wspólne korzystanie z zasobów przez tymczasowe połączenie niezależnych jednostek.

Technologia

Możemy już mówić o wirtualnym środowisku ekonomiczna następujących wymiarach:

- informacyjnym ( VIS -Virtual Information Space )

- komunikacyjnym (VCS- Virtual Comunication Space )

- dystrybucyjnym (VDS -Virtual Distribution Space )

- transakcyjnym - (VTS -Virtual Transaction Space )

Podstawowe cechy organizacji wirtualnych

- zorientowanie na klienta, przez co organizacje wirtualne charakteryzują się spontanicznością, elastycznością oraz gotowością do zmian

- szybkość, posiadają zdolność dostrzegania i wykorzystania szans rynkowych bez długotrwałych przygotowań administracyjnych

- dążenie do jednoznacznie określonych celów; menedżerowie sterują pracownikami przez uzgadnianie jasnych celów, wypracowują misje i filozofie przedsiębiorstwa

- zintegrowane zarządzanie (stabilizacja i harmonia przez ciągle generowanie zmian ); pracownicy i zespoły wpływają na zarządzanie (a szczególnie na działalność operacyjną)

- ludzie jako ważny element majątku firmy; organizacja wirtualna opiera się na kluczowych uzdolnieniach pracowników, a każdy z nich jest specjalistą w swej dziedzinie, dzięki czemu mówić „drużynie marzeń", bądź „palecie światowych umiejętności"

- organizacja wirtualna oparta jest na zaufaniu (brak zaufania może spowodować przeoczenie szans rynkowych)

- bazuje na wiedzy menedżerskiej, organizacja samo ucząca się (wiedza wewnętrzna i zewnętrzna)

- pobudzanie innowacyjności i indywidualnej przedsiębiorczości

- dbałość o częste Informacje i komunikaty oraz o styl zarządzania

Organizacja wirtualna - kwestia zaufania

1. Zaufanie nie powinno być ślepe - nie należy obdarzać zaufaniem osób, których się nie zna, o których nic nie wiadomo jak pracują, ant jak dążą do celu

2. Zaufanie można zawieść tylko raz i utrata zaufania powoduje, że dane przedsiębiorstwa lub osoby muszą opuścić sieć, Spowoduje to zakłócenie klimatu zaufania

3. Do podtrzymania zaufania potrzebne są częste kontakty. Wspólne zobowiązania wymagają kontaktów osobistych. Im bardziej przedsiębiorstwo wirtualne, tym intensywniejsze powinny być kontakty między pracownikami. Dzięki temu ludzie nie tylko wzajemnie się poznają, ale również kontrolują.

Etapy tworzenia organizacji wirtualnej

1. Uzyskanie zamówienia

2. Koncepcja wyrobu dostosowana do potrzeb klienta

3. Przyjęcie, że każdy partner robi to co umie najlepiej

4. Wytworzenie konkurencyjnego wyrobu

Metody myślenia sieciowego

Myślenie systemowe

□ Oznacza rozpoznawanie zależności pomiędzy wyizolowanymi, niepowiązanymi, pojedynczymi wydarzeniami i odzwierciedlenie ich w postaci wzorca, modelu

□ W ten sposób można dostrzec powiązania pomiędzy wydarzeniami i lepiej je zrozumieć i wpływać na nie

Złożoność świata

□ Wydarzenia, które dzieją się w odległych miejscach na ziemi mają wpływ na nasze życie

■ Konflikty na Bilskim Wschodzie można zauważyć w postaci wzrostu cen benzyny w najbliższej stacji paliw,

■ Zmiany polityczne na poziomie rządowym oddziałują na nasze miejsca pracy,

■ Plotki i spekulacje mogą wpłynąć na ceny nieruchomości w naszej dzielnicy

Jesteśmy częścią systemu i żyjemy w świecie złożonym z systemów

□ Aby to zrozumieć potrzebujemy umiejętności systemowego myślenia

- Eksperci i politycy, którzy zostali wybrani, aby rozwiązywać problemy m.in. dotyczące degradacji środowiska, czy zapobiegać światowym kryzysom gospodarczym, często poprzez podejmowane decyzje pogarszają sytuację - czynią to mimo najlepszych chęci!

- Mamy do dyspozycji coraz większą ilość informacji, ale wiemy coraz mniej, jak z nich skorzystać!

Bez umiejętności selekcji informacji

i odpowiednich instrukcji, jak z nich korzystać,

napływ informacji powoduje zamęt i chaos!

□ Bez wątpienia, umiejętność przewidywania, planowania i uwzględniania długoterminowych skutków naszego działania jest b. istotna!

Ale jak to osiągnąć?

□ Często sami stwierdzamy, że nasze życie, również to zawodowe, kwestie zabezpieczenia finansowego, nasze relacje z innymi mimo podejmowanych wysiłków nie są takie, jakich byśmy oczekiwali

□ Wierzymy, że coś kontrolujemy, jednak to coś wymyka się nam z rąk i rozwija się niezależnie od nas (pojawia się tzw. własna dynamika systemu)

Gdybyśmy tylko mogli choć na moment spojrzeć w przyszłości!

Sukces w zawodach żeglarskich nie wynika jedynie z projektu i zastosowania odpowiednich materiałów przy budowie łodzi, ale także jest wynikiem współpracy pomiędzy żeglarzami oraz warunków pogodowych.

Cechy myślenia sieciowego

□ Rozszerzenie pola widzenia

■ W przypadku kompleksowych problemów pojawiają się różne punkty widzenia

■ Ludzie mają tendencję do myślenia „wycinkowego"- każdy zauważa to, co jest mu najbliższe

■ Te indywidualne perspektywy nie są błędne, są logiczne I rozsądne, lecz jednostronne i przez to niepełne

□ Zrozumienie dla wzajemnych powiązań

□ Zrozumienie własnej dynamiki systemu

Dlaczego myślenie sieciowe
Współczesne przedsiębiorstwo jest uwikłane w wiele zależności I powiązań, na przykład wynikających z warunków związanych otoczeniem. Proste myślenie prowadzi tu do wielu błędów i marnotrawstwa, strat, stąd konieczność myślenia sieciowego.

Metoda myślenia sieciowego to spojrzenie na problemy powstające w działalności menedżerskiej w szerokim kontekście

Opiera się na teorii systemów. Autorami tej metody są szwajcarscy profesorowie P. Gomez, G. Probst oraz H. Ulrich. Sformułowali oni siedem zasad myślenia sieciowego:

zasad myślenia sieciowego

1. Zasada część i całość - system to integralna część całości

2. Zasada sieciowości - pomiędzy poszczególnymi częściami systemu zachodzą powiązania, sprzężenia, zależności.

3. Zasada otwartości (wymiana z otoczeniem zewnętrznym)

4. Zasada złożoności - systemy społeczne i ekonomiczne charakteryzują się złożonością, gdyż mogą przyjmować, w określonym przedziale czasowym wiele różnych stanów

5. Zasada porządku - oznacza, że całość opisana jest znanym wzorem, wzór działania systemu można zauważyć, zapisać i i zinterpretować. W ujęciu statycznym porządek oznacza tu powiązania w sieci lub strukturze.

6. Zasada prowadzenia - oznacza zdolność systemu do samokontroli

7. Zasada rozwoju - systemy społeczne mają cel i sens, proces uczenia się systemu to rozwój.

---