Najstarszy syn Jessego (1Sm 17:13).
Jego imię znaczy: „mój Bóg jest ojcem”.
Jego wygląd i wzrost zrobił wrażenie na Samuelu (1Sm 16:6).
Wybuchł gniewem na Dawida z powodu Goliata (1Sm 17:28).
Jeden z trzech synów, którzy poszli na wojnę (1Sm 17:13,14).
Jehowa wejrzał w jego serce i powiedział Samuelowi, że on nie będzie królem (1Sm 16:7).
Starszy brat Dawida (1Sm 16:11).
Dawid został posłany żeby dostarczyć mu żywność (1Sm 17:17-19).
|
Panował od 1077r. p.n.e. do 1037r. p.n.e.
Od Abrahama do niego było czternaście pokoleń (Mt 1:1).
W młodości był pasterzem, zabił Goliata i został królem (1Sm 16:11,13, 17:50).
Mąż miły sercu Jehowy, którego Jehowa ustanowił na Izraelem (1Sm 13:14).
Napisał: „Jehowa jest moim pasterzem. Niczego mi nie zabraknie” (Ps 23:1).
Przeniósł stolicę z Hebronu do Jerozolimy (2Sm 5:5).
Zapytał: „Kimże jest ten nieobrzezany Filistyn, żeby miał urągać szeregom bojowym Boga żywego?” (1Sm 17:26).
Płakał i mówił: „Synu mój, Absalomie” (2Sm 18:33).
Spisał większość psalmów i został nazwany „miłym z pieśni izraelskich” (2Sm 23:1).
Mówiło Jonatanie: „Twoja miłość była dla mnie cudowniejsza niż miłość kobiet (2Sm 1:26).
|
Żył zapanowania Dawida (1Kn 25:2).
Jego imię znaczy: „Bóg zebrał”.
Zrozumiał, że niegodziwi stoją na „śliskim gruncie” (Ps 73:18).
Za czasów Ezechiasza wysławiano Jehowę pieśniami Dawida i jego pieśniami (2Kn 29:30).
Muzyk lewicki (Ps 73 - 83).
Sługa boży, który zazdrościł niegodziwcom (Ps 73:3).
Kierownik chóru (1Kn 25:2).
Jeden z pisarzy psalmów (Ps 73 - 83).
Niektórzy jego potomkowie znaleźli się w pierwszej grupie wygnańców, którzy powrócili do Jerozolimy z niewoli babilońskiej (Ezd 2:1).
|
Opisał „sprawy Dawida i sprawy Salomona” (2Kn 9:29).
Jego imię znaczy: „Bóg dał”.
Oznajmił Dawidowi, że nie zbuduje domu dla Jehowy (1Kn 17:4).
Opowiedział przykład o owieczce ubogiego człowieka, by skłonić Dawida do skruch (2Sm 12:1-14).
Dawid powiedział do niego: „Oto ja mieszkam w domu z cedrów, podczas gdy Arka prawdziwego Boga mieszka pod płótnami namiotowymi” (2Sm 7:2).
Razem z kapłanem Cadokiem namaścił Salomona na króla (1Kl 1:45).
Powiedział do Dawida: „Odniosłeś się ze wzgardą, więc syn, który ci się właśnie narodził, niechybnie umrze” (2Sm 12:14).
Przepowiedział Dawidowi, że jego tron zostanie utwierdzony „po czas niezmierzony” (2Sm 7:13).
|
Był synem Cerui (1Kn 11:6).
Jego imię znaczy: „Jehowa jest ojcem”.
Zabił Abnera, Absaloma i Amasę dowódcę wojsk Judy (2Sm 3:26,27,2Sm 18:14, 1Kl 2:32).
Miał dwóch braci: Abiszaja i Asahela (2Sm 3:30).
Chodził za Adoniaszem, a nie za Salomonem (1Kl 2:28).
Dawid nakazał mu spisać lud (2Sm 24:2).
Postawił Uriasza w miejscu gdzie byli dzielni mocarze (2Sm 11:16).
Dawid ułożył psalm o jego zwycięstwie nad Edomitami (Ps 60:8-12).
|
Był synem Cerui (2Sm 23:18).
Jego imię znaczy: „ojciec istnieje”.
Poszedł w nocy z Dawidem do Saula (1Sm 26:6,7).
Powiedziano, że wywijał włócznią nad trzystoma zabitymi (2Sm 23:18).
Przyszedł z pomocą Dawidowi w walce z Filistynem, którego włócznia ważyła 300 sykli miedzi (2Sm 21:16,17).
Był bratem Joaba i Asahela (2Sm 3:30).
Stał na czele 30 żołnierzy (2Sm 23:18).
Dawid powiedział do niego, aby nie zabijał Saula (1Sm 26:8,9).
|
Był synem Cerui (2Sm 2:18).
Jego imię znaczy: „uczynił Bóg”.
„Był szybkonogi, jak jedna z gazel” (2Sm 2:18).
Był bratem Joaba i Abiszaja (2Sm 3:30).
Został zabity przez Abnera (2Sm 2:21-23).
Był jednym z najwybitniejszych mocarzy Dawida (2Sm 23:24).
Ścigał Abnera, wodza pokonanej armii (2Sm 2:17-23).
|
Mieszkał w mieście Gilo (2Sm 15:12).
Przyłączył się do buntu Absaloma (2Sm 15:12).
Jego rady ceniono jakby pochodziły od Jehowy (2Sm 16:23).
Powiedział do Absaloma: „Pozwól mi proszę wybrać 12 tyś. Mężów i wyruszyć, i dzisiejszej nocy ścigać Dawida” (2Sm 17:1).
Po odrzuceniu jego rady przez Absaloma powiesił się (2Sm 17:23).
Chuszaj zniweczył jego radę (2Sm 17:1-4).
Był doradcą Dawida (2Sm 15:12).
|