Wydział Mechaniczny |
Laboratorium termodynamiki |
||
Ćwiczenie nr 1 |
Termometry rozszerzalnościowe |
||
IZK K.02 rok II |
Paweł Wasilewski |
Rok akademicki 1997/98 |
|
25-03-1998 |
Ocena |
Data zaliczenia |
Podpis |
|
|
|
|
1.Cel ćwiczenia
Zapoznanie się z konstrukcją, zasadą pomiaru i regułami postępowania podczas mierzenia temperatur termometrami rozszerzalnościowymi i termoelektrycznymi.
2. Schematy stanowisk
3. Przykładowe obliczenia
4.Tabele pomiarowe
5. Tabele wyników
6. Wykresy
7. Wnioski
Z wyliczeń przeprowadzonych w punkcie 3 wynika, że z kompensatorem współpracowała termopara Cu-Const, zaś do miernika była podłączona termopara Fe-const.
Podczas sprawdzania termopary umieściliśmy oba końce termopary dowody z lodem, wg teorii wskazania miernika powinny się wyzerować, konsekwencją wyrównania potencjałów. Tak się jednak nie stało i miernik pokazał -0.1 mV, niedokładność ta wynikać mogła z konstrukcji termopary oraz różnej izolacji spojeń od czynnika. Schemat przedstawiony nam jako teoretyczny układ pomiaru termoparą różnił się od naszego tym że zimne końce były dodatkowo odizolowane próbówkami od wody z lodem, co pozwoliło na to by drut miał kontakt jedynie z wodą
Pomiar temperatury za pomocą termopary jest metodą dobrą, lecz chcąc uzyskać duże dokładności musimy być wyposażeni w dokładny sprzęt pomiarowy i utrzymywać warunki (temperaturowe) stałe podczas całego pomiaru.
Termometr szklany mimo, że nie posiadał żadnych uszkodzeń niestety nie potwierdził wskazań termometru wzorcowego i termopar, których wskazania były zbliżone.