PITIRIM SOROKIN
Integracja:
Zewnętrzna - odwołuje się do obiektów, przedmiotów, wydarzeń - manifestacje wewnętrznej integracji kultury
Wewnętrzna (ta jest ważniejsza dla niego) nawiązuje do wewnętrznych doświadczeń - idei, uczuć, emocji
Poznanie kulturowe - zawiera poznanie wewnętrznych elementów
Jak można poznawać kulturę (sociologico-phenomenological interpretation)
Interpretacja przyczynowo-funkcjonalna - wskazuje powiązania przyczynowo-skutkowe, umożliwia tworzenie uniwersalnych formuł i praw
interpretacja logiczno-znaczeniowa - na podstawie jakiś informacji wysnuwamy wnioski, odnajdujemy logiczne znaczenie faktów kulturowych, daje możliwości odnalezienia centralnej idei, która przenika i scala systemy kulturowe. Pozwala interpretować wewnętrzny aspekt kultury, orzekać o ich logicznej integracji lub braku.
Rodzaje integracji (na tej podstawie powstają odpowiednie konglomeraty kulturowe)
przestrzenna
Funkcjonalna
Logiczna
Zewnętrzna
4 typy konglomeratów kulturowych:
Oparte na bliskości przestrzennej lub czasowej, na „mechanicznym zjednoczeniu”
Oparte na oddziaływaniu czynnika zewnętrznego na indywidualne elementy
Oparte na więzi przyczynowo-funkcjonalnej
Wewnętrznie spójne systemy kulturowe oparte na integracji logiczno-znaczeniowej
Dwa pierwsze występują we wszystkich kompleksach kulturowych - zmiany w tych konglomeratach mają charakter pasywny, przypadkowy wywołany przez czynnik zewnętrzny. W konglomeratach zintegrowanych logicznie zmiana oznacza transformację całego systemu lub przynajmniej jego części.
Typy systemów kulturowych:
1. ideacyjny
2. sensualny
3. mieszane (pseudoideacyjny i idealistyczny)
system ideacyjny
Zaspokaja duchowe potrzeby
Materia jest iluzją, tylko rzeczywistość duchowa jest prawdziwa i nieprzemijająca
Liczą się najbardziej duchowe wartości (zbawienie, oświecenie etc)
Odnosi nas do rzeczywistości ostatecznych wartości
Wartości moralne niezmienne, absolutne, tylko te, które odnoszą nas do duchowego rozwoju
Zorientowanie na wnętrze (introwertyczność)
Wiedza niematerialna, poznawanie siebie
Prawda odkrywana mistycznie
Widzimy wszystko jako byt - niezmienny, wieczny
Modyfikacja samego siebie (zarówno ciała i umysłu) w celu wyzbycia się bądź ignorowania potrzeb
Podtypy:
Ascetyczny - ekstremalnie ideacyjny - minimalizowanie cielesnych potrzeb, odcięcie się od świata zmysłowego, zminimalizowanie bodźców ze świata materialnego
Aktywny - duchowość ma przenikać wszystko, co jest wokół nas - nie zostawiamy świata a uduchowiamy go - dążymy do tego, aby go zmienić tak, aby odpowiadał rzeczywistości duchowej, żeby świat był bliższy idei Boga, chęć reformacji
System sensualny
Potrzeby zmysłowe najważniejsze (przyjemność zmysłowa, komfort, dobra materialne)
Skupienie na materialnych, zewnętrznych cechach otaczającego świata
Rzeczywistość badana empirycznie - skoncentrowanie na wiedzy o rzeczach materialnych
Ekstrawertyczność
Widzimy wszystko jako stawanie się, wszystko zmienne, wartości też
Podtypy:
Cyniczny - zakładanie masek, chęć zaspokojenia potrzeb w jak najpełniejszy sposób, dostosowanie się tak byle dostać to, co się chce, lizusostwo (postawa Świętoszka z Moliera)
Pasywny - tylko te radości realizujemy, które można zrealizować łatwym kosztem, brak ambicji, bez zmieniania siebie ani przez zmianę świata, używanie rzeczywistości w jak najłatwiejszy sposób (postawa: wino, kobiety i śpiew)
Aktywny - zmiana świata, aby jak najlepiej zaspokajać swoje materialne potrzeby (Np. postawa wielkich zdobywców, przedsiębiorców)
Typy mieszane (pseudoideacyjny i idealistyczny) - związane z umiarem, zrównoważeniem
(częściowa modyfikacja otoczenia i własnej osobowości, jeśli chodzi o zaspokajanie potrzeb)
Pseudoideacyjny
Tzn. słabo zaspakajane nasze potrzeby, choć system niby dąży do ideału, jednostki w to nie wierzą, ale musza się temu poddawać. Stopień realizacji potrzeb narzucony przez czynnik zewnętrzny.
Zorientowana bardziej na materialny aspekt rzeczywistości, członkowie takich systemów nie są w stanie modyfikować swojego otoczenia (bezradność)
Idealistyczny
System w pełni zintegrowany, dostrzega zarówno istnienie stałego Bytu jak i proces ciągłych przemian w rzeczywistości materialnej. Jej potrzeby i cele są realizowane z uwzględnieniem świata zewnętrznego i przy pewnej jego modyfikacji zaspokajają potrzeby zarówno materialne jak i duchowe.
Wg Sorokina kultura jest zjawiskiem cyklicznym, zintegrowanym. Wymienione typy mentalności występują po sobie w cyklach (od duchowej do zmysłowej) znamionuje to każdą z kultur.