1. Prawo cywilne jest uznaną powszechnie i skodyfikowaną gałęzią prawa która wyróżnia się z pośród innych gałęzi przedmiotem regulacji , który obejmuje społeczne stosunki majątkowe i niemajątkowe z nimi związane. (regułka) lub:

Jest to zespól norm regulujących stosunki o charakterze majątkowym i niektóre stosunki osobiste pomiędzy równorzędnymi prawnie stornami. Wyróżniamy dwa czynniki

- reguluje stosunki majątkowe

- reguluje stosunki pomiędzy podmiotami w oparciu o zasadę równorzędności stron

Stosunki majątkowe to wszelkiego rodzaju stosunki które są związane z jakimiś dobrami , z wartościami np. prawa związane z utworami , z własnością osobistą a więc to co człowiek posiada co z tym może robić to reguluje prawo cywilne .

Stosunki niemajątkowe zimni związane dotyczą takich kwestii jak dobra osobiste , jest to kategoria związana z tym co wiąże się z osobą : nazwisko , imię , zdolności , efekty pracy jednostki , tajemnica korespondencji.

2. Podział prawa cywilnego:

Systematyka prawa cywilnego zawiera kodeks cywilny według działów - ksiąg:

Część ogólna - reguluje ona instytucje wspólne dla całego prawa cywilnego podstawowe pojęcia, zasady;

Prawo rzeczowe - określa szczegółowy sposób zasady korzystania z mienia;

Zobowiązania - regulują zasady dot. praw podmiotów prawa cywilnego związane z obrotem gospodarczym, odpowiada za szkodę i efekty bezpodstawnego wzbogacania;

Prawo spadkowe - reguluje zagadnienia związane z nabywaniem praw majątkowych po osobach zmarłych;

Prawo rodzinne - reguluje stosunki wyznaczone przez więzi krwi i prawne (stosunki rodzinne);

Własność intelektualna - to wszystko co jest indywidualnym wytworem człowieka - wynalazki, twórczość naukowa, literacka, artystyczna, przemysłowa, która korzysta z bezwzględnej ochrony prawa (prawo autorskie, towarowe, lokalowe, ubezpieczeniowe, rolne).

3. Klauzule generalne prawa cywilnego: jest to przepis prawa który po przez użycie ogólnych pojęć podlegających ocenie organu stosującego prawo ma na celu osiągniecie elastyczności w procesie stosowania prawa. Klauzule gen. Odwołują się do systemu zasad innych niż porządek prawny.

-Klauzula zasad współżycia społecznego

-Klauzula społeczno gospodarczego znaczenia prawa.

4. Osoba fizyczna - określenie stosowane dla oznaczenia człowieka jako podmiotu prawa cywilnego.

5. Zdolność prawna osoby fizycznej - zdolność do bycia podmiotem stosunku prawnego.

6. Zdolność do czynności prawnych osoby fizycznej - to zdolność do dokonywania czynności wywołujących skutki prawne (np. podpisanie umowy [czynność prawna])

wyróżniamy 3 stany do czynności prawnej :

- brak zdolności do zdolności prawnej

- ograniczona zdolności do zdolności prawnej

- pełna zdolności do zdolności prawnej

7. Ubezwłasnowolnienie - częściowe lub całkowite pozbawienie osoby fizycznej zdolności do czynności prawnych. Ubezwłasnowolnienie następuje w formie orzeczenia sądowego.

Osoba, która ukończyła lat trzynaście, może być ubezwłasnowolniona całkowicie, jeżeli wskutek choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności alkoholizmu lub narkomanii, nie jest w stanie kierować swym postępowaniem. Dla ubezwłasnowolnionego całkowicie ustanawia się opiekę, chyba że pozostaje on jeszcze pod władzą rodzicielską.

Osoba pełnoletnia może być ubezwłasnowolniona częściowo z powodu choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego rodzaju zaburzeń psychicznych, w szczególności alkoholizmu lub narkomanii, jeżeli stan tej osoby nie uzasadnia ubezwłasnowolnienia całkowitego, lecz potrzebna jest pomoc do prowadzenia jej spraw. Dla osoby ubezwłasnowolnionej częściowo ustanawia się kuratelę.

Sprawy o ubezwłasnowolnienie należą do właściwości sądów okręgowych, które rozpoznają je w składzie trzech sędziów zawodowych, przy czym właściwy miejscowo jest sąd miejsca zamieszkania osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie, a w braku miejsca zamieszkania - sąd miejsca jej pobytu.

8. Uznanie za zmarłego - to instytucja prawna, która może zostać zastosowana w przypadku zaginięcia osoby fizycznej oraz określonego prawem upływu czasu od jej zaginięcia. Jej wynikiem jest uznanie śmierci tej osoby.

Uznanie za zmarłego wymaga orzeczenia sądu. Dopiero wraz z orzeczeniem sądu mogą nastąpić skutki prawne uznania określonej osoby za zmarłą. Orzeczenie sądu ma więc charakter konstytutywny.

Polskie prawo cywilne przewiduje, iż upływ czasu od zaginięcia musi wynieść 10 lat. Kodeks cywilny wprowadza pewne wyjątki od powyższych ogólnych wymogów co do upływu czasu:

- do uznania za zmarłego wystarczy upływ 5 lat, jeżeli w chwili uznania za zmarłego osoba zaginiona ukończyłaby 70 lat,

- uznanie za zmarłego nie może nastąpić przed końcem roku kalendarzowego, w którym osoba zaginiona ukończyłaby 23 lata,

- jeżeli osoba zaginęła podczas katastrofy powietrznej lub morskiej albo w związku z innym szczególnym zdarzeniem, może zostać uznana za zmarłego po upływie 6 miesięcy od dnia katastrofy albo owego innego szczególnego zdarzenia; jeśli jednak katastrofy statku lub okrętu nie można stwierdzić (tzn. statek zaginął), termin ten zaczyna biec w rok po dniu, w którym miał dotrzeć do portu przeznaczenia, a jeśli nie miał portu przeznaczenia - w dwa lata po dniu, w którym była o nim ostatnia wiadomość,

- osoba, która zaginęła w związku z bezpośrednim niebezpieczeństwem dla życia (innym niż wcześniej określonym), może zostać uznana za zmarłego po upływie roku od dnia, w którym niebezpieczeństwo ustało albo według okoliczności powinno było ustać.

9. Osoba prawna ( z uwzględnieniem art 33 ze zn.1) - SA jednostki organizacyjne kotnym przepisy prawne przyznają zdolność prawna i dolność do czynności prawnych tzw. Osobowość prawna. Tylko jednostki posiadające osobowość prawna mogą występować jako odrębne podmioty w obrocie gospodarczym.

Na podstawie art. 33¹ przepisy o osobach prawnych stosujemy odpowiednio do jednostek organizacyjnych którym ustawa przyznaje zdolność prawna. Przepis ten dotyczy spolek osobowych prawa handlowego czyli spółek : jawnej, partnerskiej, komandytowej, komandytowo- akcyjnej.

10. Skarb Państwa - podmiot cywilnoprawnych (w tym majątkowych) praw państwa, z reguły osoba prawna reprezentująca państwo jako właściciela majątku, z wyłączeniem części pozostających we władaniu innych państwowych osób prawnych (m.in. funduszów celowych, przedsiębiorstw i banków państwowych, jednostek samorządu terytorialnego, samorządowych osób prawnych). Jako osoba prawna w obrocie prawnym jest równoprawna z innymi osobami prawnymi i fizycznymi (w przeciwieństwie do uprawnień władczych państwa).

W Polsce Skarb Państwa w zakresie ochrony majątku i interesów zastępuje Prokuratoria Generalna Skarbu Państwa, a w zakresie prywatyzacji Minister Skarbu Państwa.

11. Zdolność prawna to zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków prawnych. Zdolność prawna jest atrybutem podmiotów prawa:

osób fizycznych, którym służy od urodzenia (art. 8 Kodeksu cywilnego);

jednostek organizacyjnych, którym ustawa przyznaje tę zdolność (art. 33¹ Kodeksu cywilnego), w tym osób prawnych.

Zdolność prawna jest na gruncie polskiego prawa niestopniowalna. Można ją mieć lub nie. Zakres, w jakim można z niej korzystać, definiuje osobny atrybut podmiotu prawa - zdolność do czynności prawnych.

12. Zdolność do czynności prawnych osób prawnych- w prawie cywilnym zdolność do dokonywania we własnym imieniu czynności prawnych, czyli do przyjmowania i składania oświadczeń woli mających na celu wywołanie powstania, zmiany lub ustania stosunku prawnego. Innymi słowy, jest to zdolność do samodzielnego kształtowania swojej sytuacji prawnej (nabywania praw i zaciągania zobowiązań).

Zdolność do czynności prawnych jest szczegółowo uregulowana przez przepisy części ogólnej Kodeksu cywilnego.

Pozostaje do dodanie regułki : (nie było ich jeszcze jak się nie myle)

13. Organy osób prawnych

14. Czynności prawne

15. Pojęcie czynności prawnej

16. Przesłanki ważności czynności prawnej

17. Forma czynnośc prawnej

18. Oświadczenie woli ( łącznie z wykładnią oświadczenia woli)

19. Przedstawicielstwo

---