Style kierowania - to względnie trwały, powtarzalny sposób oddziaływania przełożonego na zachowanie podwładnych dla pobudzenia lub koordynacji do działalności zespołowej zmierzającej do realizacji celów stojących przed organizacją
Styl autokratyczny
-kierownik sam podejmuje decyzje, ustala cele, sposób wykonywania, podział zadań
- oddziałuje głównie przez polecenia, kary
- utrzymuje dystans do członków grup, nie uczestniczy w jej procesach
- nastawienie „ na ilość” kosztem jakości i oryginalności
Brown wyróżnił :
-życzliwy - odpowiedzialny za ludzi, zapewnia dobre warunki pracy, ale sam podejmuję decyzje w tej kwestii
- surowy - autokraci apodyktyczni, ale sprawiedliwy, nie deleguje swoich uprawnień na niższe szczeble pracowników
- nieudolny - zmienne nastroje, uzależniony od sytuacji
Styl demokratyczny
- kierownik zasięga spytać pracowników przed podjęciem decyzji,
- zachęca zespół do podejmowania decyzji w zakresie celów, zadań i ich rozdziału
- kontaktuje się z pracownikami, uczestniczy w pracach zespołu
-dbałość o wyższą jakość i oryginalność a nie ilość wyprodukowanego wyrobu
Styl nieintegrujący ( bierny)
- duża swoboda organizacji i planowania dla zespołu
- kierownik nie podejmuje żadnych decyzji, nie uczestniczy w pracach zespołu
-niewielka ilość i zła jakość wyrobu i wykonanej pracy
Pseudokrata- ukryty autokrata lub bierny kierownik posługujący się tylko demokratycznymi hasłami, najczęściej nie rozumie swojej roli w zespole, jest niezdecydowany, mało stanowczy, szuka z zespołem porozumienia, unika zadrażnień
Typ psycholog kierownika wpływa na atmosferę podporządkowanej mu grupy pracowników. Badania wykazują, że członkowie grup kierowanych przez autokratę reprezentowali apatię lub wzmożona agresywność, nie chcieli wspólnie pracować, obniżali wartość pracy innych, szukali wśród siebie ofiary, na której mogliby się wyładować.
Członkowie grup pozostawieni przez biernego kierownika bez opieki - kłócili się, plotkowali, nie pracowali.
Grupy kierowane demokratycznie wysoko ceniły swojego kierownika, do pracy zdolniejszych odnosiły się z podziwem, krytyka rzeczowa i szczera.
Siatka stylów kierowania :
Koncepcja jej jest zbiorem stylów kierowania w zależności od stopnia koncentracji kierownika na zadania organizacji bądź interesach pracowników
Za pomocą 9-stopionwej skali dwóch zmiennych sporządzono siatke kierowniczą(31 pól) - wyraża rożne style kierowania lub ich odmiany w praktyce rozpatruje się 5 obszarów
Styl bierny (1,1)
-mała troska o ludzi, produkcje
- minimalny wysiłek, nieudolny kierownik
2. Styl demokratyczny ( 1,9)
- wysoka troska o ludzi, mała o produkcje
-zasięga opinii pracowników przed podjęciem decyzji, zespołowość, otwartość, wydajność, atmosfer
3. Styl kompromisowy ( 5,5)
- średnia troska o ludzi i produkcję
-równowaga między egzekwowaniem pracy a utrzymaniem właściwych stosunków międzyludzkich
4. Styl autokratywny ( 9,1)
- duża troska o produkcję, mała o ludzi
-interesuje się wyłącznie zasadami
- słaba atmosfera w pracy i stosunki międzyludzkie
5. Styl przywódczy( 9,9)
- kierownicy integrują …………. Na ludzi i zadania
- efektywność pracy jest skuteczna, zaangażowanie postawy pracowników i traktowania celów firmy jako „wspólnej sprawy”
Struktura organizacyjna - układ, system wzajemnych powiązań i zależności zachodzących między komórkami organizacyjnymi
Budowa struktury organizacyjnej zależy od :
Rodzaju działalności
Jego wielkości
Form organizacji
Lokalizacji
Powinna być przejrzysta, najprostsza, bez podziałów pracy
System liniowy:
Jeden kierownik, który kieruje cała komórką, ponosi odpowiedzialność za jej pracę
Każda komórka ma polecenie tylko od kierownika, szczebla wyższ i tylko przed nim odpowiada za zadania
Podział władzy i kompetencji
Sprawdza się w małych firmach
System funkcjonalny :
Nie ma jednego kierownika
Plecenia od wielu zwierzchników
Wysoka specjalizacja, duża wiedza fachowa personelu kierowniczego
Trudności w ustaleniu zakresu …………
System sztabowo liniowy :
Zasada bezpośredniego podporządkowania jednemu kierownikowi
Podział kompetencji i odpowiedzialności
……………………………….opracowują materiały potrzebne do podejmowania decyzji
System kolegialny :
Wspólne zarządzanie jednostką gospodarczą prze kilkuosobowe kierownictwo
Podstawowymi wyznacznikami tworzenia struktury organizacyjnej jednostki gospodarczej sa dwa czynniki: podział zadań między poszczególne komórki oraz orientacja działań firmy na rynek.
Od racjonalnego podziału zadań zależy efektywność realizacji zadań.
Orientacja przedsiębiorstwa:
Liczba szczebli zarządzania (od najniższych komórek do kierownictwa jednostki)
Liczba pracowników komórki podległych jednemu kierownikowi tzn. rozpiętość kierowania(płaska i smukła)
Płaska struktura organizacji - duża rozpiętość kierowania tj wyższa liczba wykonawców lub komórek organizacyjnych podległych jednemu kierownikowi a mała liczba szczebli, krótsza droga komunikowania się.
Smukła Struktura organizacji - wzrasta liczba szczebli hierarchicznych