Gruźlica rzekoma owiec, Pseudotuberculosis ovis

 choroba przewlekła powodująca powstawanie zmian serowato-ropnych głównie w węzłach chłonnych i

płucach

 występuje sporadycznie, rzadziej enzootycznie

Etiologia:

 Corynebacterium pseudotuberculosis

 Gram dodatnia bakteria, wielokształtna

 nie wytwarazająca rzęsek, otoczek ani przetrwalników

 dobrze rośnie w warunkach tlenowych, na pożywkach stałych małe ziarniste kolonie

 oporna na wysuszanie, długo w ropie, kale, mięsie i glebie

Źródło zakażenia:

 pęknięte zropiałe węzły chłonne

 kał, mocz zwierząt zakażonych ( również myszy, szczurów,zajęców...)

 ziemia, przedmioty, pył zawierający zarazki

Drogi zakażenia:

 uszkodzona skóra (strzyż, kastracja, ukąszenia owadów)

 droga aerogenna

 przewód pokarmowy

Patogeneza:

 wniknięcie bakterii do organizmu-> wychwyt przez węzły chłonne lub płuca-> powolny rozwój choroby:

-> martwica

-> wyjątkowo posocznica

Objawy kliniczne:

 zwykle występuje zimą, okres wiosenno-letni powoduje ustąpienie objawów ale nie likwiduje zakażenia

 objawy rozwijają się powoli dlatego widoczne są u starszych Ov

 zależą od lokalizacji zajętych węzłów chłonnych:

- najczęściej głowy, szyi, narządów klatki piersiowej

- rzadziej łopatkowych, fałdu kolanowego, wymienia

 stany zapalne i zropienie węzłów chłonnych

- znacznie powiększone

- niebolesne ?

- niekiedy przebicie ropy na zewnątrz, owrzodzenia

 duszność - ucisk węzłów na tchawice

 zapalenie płuc

 nawrotowe wzdęcie - węzły chłonne jamy brzusznej

ZE WZGLĘDU NA PRZEWLEKŁY PRZEBIEG:

 stopniowe chudnięcie

 niedokrwistość

 obrzęk przedpiersia i podbrzusza

 śmierć zwierząt wśród objawów charłactwa

Rzadsze postacie choroby:

 zapalenie macicy

 zapalenie wymienia

 rzekomogruźicze zapalenie mózgu

 zapalenie pępowiny i stawów oraz ropnie w wątrobie u jagniąt

Zmiany AP:

 zmiany w płucach

- zapalenie płatowe

- guzki i guzy wielkości ziarna grochu do śliwki

- małe guzki - słoninowate, szarobiałe, w centrum ogniska martwicze 30

- większe guzki - ropno-serowate masy przyjmujące układ koncentryczny, otoczone cieńką torebką

łącznotkankową

 w wątrobie i śledzionie - pojedyncze lub liczne szarobiałe ogniska, mogą dochodzić do wielkości pięści

 nerka, macica, wymię, jądra - rozległe suche zmiany martwicowe

 zapalenie mózgu

 u jagniąt zapalenie pępowiny i stawów, ropnie w wątrobie

Charakterystyczna budowa guzków:

 wypełnione szarą lub zieloną zserowaciałą masą podobną do zaprawy murarskiej

 koncentryczne warstwy - na przekroju przypominają cebule

 może ulegać zwapnieniu

 zbita torebka

Rozpoznanie:

 najczęściej po uboju lub sekcji

 podejrzenie zmiany w powierzchniowych węzłach chłonnych

 rozstrzyga - IZOLACJA zarazka

Diagnostyka:

 badania mikrobiologiczne - agar krwawy, McConkey

 test aglutynacji

 ELISA

 PCR - weryfikacja wyników wątpiwych

Materiał - węzły chłonne, wycinki płuc, kał, wymazy z nosa

Diagnostyka różnicowa:

 Gruźlica

 zmiany ropne powodowane przez gronkowce

 streptokokoza - Streptococcus zooepidemicus

 promienica - Actinomyces bovis

 promienica rzekoma - Actinobacillus lignieresil

 białaczka limfatyczna

Leczenie:

 przy zmianach w powierzchniowych węzłach chłonnych - chirurgicznie

 antybiotykoterapia ( przy zmianach uogólnionych ekonomicznie nieuzasadniona)

 PROFILAKTYKA: aseptyka zabiegów chirurgicznych, przy strzyżu, unikanie uszkodzeń, skaleczeń skóry

 SZCZEPIENIA gdy przebieg enzootyczny - Yersiniovac?

---