Artyleria Morska
UWAGA:
1. Artyleria morska, jako najbardziej interdyscyplinarny przedmiot Szkolenia Wojskowego nie jest trudna, a moze byc interesujaca. 2. Artylerii morskiej nalezy uczyc sie zawsze, kiedy tylko jest to mozliwe (pogoda, czas nawigatora). 3. Najlepsza metoda uczenia sie artylerii jest ta, która JA sie posluguje, poniewaz znam jej wady i zalety oraz jestem pewien swoich obserwacji.
UWAGA: Niniejszy skrypt dedykuje wszystkim Nosorozcom.
Piotrós
1.Przeznaczenie, podstawowe dtt i ogólna charakterystyka 23mm armaty ZU-23-2M
Przeznaczenie 23mm: a) zwalczanie celów powietrznych szybkolecacych pilotowanych, bezpilotowych srodków napadu powietrznego atakujacych okret na odl. 2500m i na wysokosci do 1500m, b)zwalczanie lekko opancerzonych celów nawodnych i brzegowych na odl. 2000m, c) rozstrzeliwanie min plywajacych na powierzchni. Dane t-t 23mm: dl lufy z tlumikiem 2010mm, dl przewodu lufy 1880mm, gwintów 10, V poczatkowa pocisku 970m/s, max donosnosc katowa 2500m, pozioma 2000m, masa pocisku 0,19kg, szybkostrzelnosc teor(800-1000 strz/min), praktyczna(400), dlugosc automatu 2555mm, masa 75kg, masa naboju 0,45kg, masa magazynku 35,5kg, max katy naprowadzania w plaszczyznie poziomej do 360, pionowej od-10 do +90, V naprowadzania w plaszczyznie: poziomej 70o/s, pionowej 30o/s, V naprowadzania w plaszczyznie pionowej: naped hydrauliczny 50 o/s, reczny do 40 o/s, masa armaty 1100kg, zasilanie w energie elektryczna: zmienny 3x380V,50Hz, staly 24V. Ogólna budowa 23mm. a) 2 sprzezone poziomo 23mm automaty, b) mechanizm reczny i hydrauliczny naprowadzania armaty na cel, c)podstawa, przyrzady celownicze, mechanizmy pomocnicze zapewniajace ryglowanie armaty w polozeniu marszowym, hamowanie zespolów armaty, przeladowanie i prowadzenie ognia w zadanych sektorach, d) Zespoly: nieruchomy, obrotowy, wahadlowy.
2. Przeznaczenie, podstawowe dtt i ogólna charakterystyka 25mm armaty 2M-3
Przeznaczenie 25mm(charakterystyka): 25mm samoczynnie podwójnie sprzezona przeciwlotnicza armata morska przeznaczona do zwalczania celów powietrznych na wysokosciach do 2000m, a takze celów nawodnych i brzegowych w odleglosci do 2800(15kbl). Dane TT: liczba luf:2; Kaliber 25mm; Vpocz. pocisku 900m/s; Zasieg ognia skutecznego(donosnosc pionowa 2000m, pozioma 2800); Szybkostrzelnosc automatu: 270-300 strz/min(5/s); Poj. magazynu 65 naboi; dl. Lufy:2000mm(80 kalibrów); Katy pionowego naprowadzania: do 3600--, poziomego od -10 do +850; V pionowego naprowadzania(hydraulicznie do 400/s; recznie do 150/s); poziomego( do750/s; do 250/s); mech. Spustowy: nozny; Obsluga: 1 celowniczy + 1 ladowniczy.
3. Omówic podstawowe zespoly i mechanizmy 25mm armaty 2M-3.
Podst. zespoly i mech. 25mm: a)Zespól nieruchomy armaty to dolny pierscien biezny lozyska z wiencem zebatym ustawiony na pierscieniu fundamentowym zamocowanym do pokladu okretu. b)Zespól obrotowy: zamocowuje sie srubami do ruchomego pierscienia lozyska podloza, utrzymuje on na sobie wszystkie mechanizmy i urzadzenia, c) zespól wahadlowy: obraca sie na czopach scianek loza co zapewnia zmiane katów podniesienia luf.(przyrzady celow. next pytanie) d)Automaty: zasilane sa tasma nabojowa z magazynków umieszczonych na zespole obrotowym poprzez prowadnice polaczone bezposrednio z podajnikami, e) naped hydrauliczny- armaty, uruchamiany silnikiem elektrycznym wylacza sie samoczynnie w chwili gdy zespól wahadlowy lub obrotowy dochodzi do granicznych katów naprowadzania. f) Energie elektryczna: do zespolu obrotowego doprowadza sie przez specjalne obrotowe urzadzenie kontaktowe, którego dolna czesc zamocowuje sie do pokladu okretu, a czesc górna polaczona jest z zespolem obrotowym podstawy armaty. W urzadzenie kontaktowym przewidziano takze pierscienie do zapewnienia lacznosci celowniczego ze stanowiskiem dowodzenia. Na podstawie zamontowane sa mechanizmy przerwania strzelania zapewniajace samoczynne przerwanie ognia w chwili gdy kule wchodza w strefe martwa.
4. Opisac przyrzady celownicze 25mm armaty 2M-3.
Przyrzady celownicze armaty 25mm: tworza: rakursowy celownik pierscieniowy, wykorzystywany przy strzelaniu do celów oraz ramka celownicza umozliwiajaca ostrzeliwanie celów nawodnych i brzegowych. Rakursowy celownik pierscieniowy tworza: Przeziernik przedni(wizjer pierscieniowy, przerzutowy, dwupolozeniowy), przeziernik tylny(muszka), umieszczony na wspólnej obsadzie przytwierdzonej do kolyski zespolu wahadlowego podstawy armaty. W dolnej czesci wewn. pierscienia wizjera zostala zamontowana ramka celownicza.
5. Przeznaczenie i podstawowe dtt 30mm armat AK-230 i AK-630.
Przeznaczenie armaty 30mm AK230: a) do niszczenia celów powietrznych i nawodnych na odl do 4000m, b) sterowanie naprowadzaniem armaty przy uchwyceniu celu, sledzenie go, otwarcie i przerwanie ognia przeprowadza sie zdalnie za pomoca zestawu przyrzadów kierowania ogniem PKO MR104, c) w przypadku awarii PKO, podczas ostrzeliwania celów brzegowych i rozstrzeliwania min wykorzystuje sie rezerwowe stanowisko kierowania-kolumienke celownicza z rakursowym celownikiem pierscieniowym. Dane t-t 30mm AK230: szybkostrzelnosc praktyczna automatu 1000, zasieg 4000m, max katy naprowadzania w plaszczyznie: poziomej +/-155, pionowej od -12 do +87, V naprowadzania: w podniesieniu 35 o/s, w kierunku 37 o/s, system naprowadzania zdalny, chlodzenie automatów: zewnetrzne-ciagle, wewnetrzne-okresowe(pomiedzy wystrzalami), obsluga armaty 2os, zasilanie w amunicje tasmowe 500szt na automat, masa 1905kg, liczba automatów 2szt. Przeznaczenie armaty 30mm AK630: a)do zwalczania kierowanych pocisków rakietowych, samolotów, smiglowców oraz innych srodków napadu powietrznego, b)do zwalczania niewielkich nieopancerzonych celów nawodnych, c) do niszczenia odkrytej sily zywej oraz punktów ogniowych na brzegu, znajdujacych sie w zasiegu widocznosci optycznej. Dane t-t 30mm AK630: zasieg 22kbl przy kierowaniu przez PKO MR123, Zasieg 27kbl przy zastosowaniu kolumienki celowniczej, 6 luf, dl przewodu lufy 1800mm, max zasieg ognia skutecznego 5000m, Vpocz. pocisku 800-880 m/s, czas lotu pocisku na 4000m 11sek, szybkostrzelnosc automatu 4000-5000 strz/min, masa automatu 205kg, zywotnosc lufy 6000 wystrzalów, max katy naprowadzania w plaszczyznie: poziomej +/-180, pionowej od -12 do 88, max V naprowadzania w plaszczyznie: poziomej do 70 o/s, pionowej do 50 o/s, masa-tona, 2000sztuk naboi.
6. Chlodzenie armat AK-230 - AK-630.
Chlodzenie armaty AK230: 1) Chlodzenie zewnetrzne- przeznaczone do nieprzerwanego chlodzenia zewn powierzchni luf automatów podczas strzelania. Czynnik roboczy to Antyyfryz 40, pojemnosc 120 litrów. Cyrkulacje wymusza wysokoobrotowa pompa wirnikowa. Rezerwa: chlodzenie zastepcze woda zaburtowa z okretowego systemu p.poz. 2) Chlodzenie wewnetrzne-chlodzenie komór nabojowych bebna i koszulki wymiennej lufy kazdego automatu. Czynnik roboczy to uniwersalny plyn chlodzenia wewnetrznego: mieszanka spirytusowa +woda destylowana. Zbiornik 60 litrów.
Chlodzenie armaty AK630:
Uwaga: Reguly egzaminu z artylerii sa twarde. Prosze nie zmieniac zasad podczas trwania gry.
7. Wymienic zasadnicze róznice pomiedzy armatami 30mm AK-230 i AK630.
Róznice miedzy AK230 i AK630: a) zestawu przyrzadów kierowania ogniem PKO MR104/PKO MR123, b) 2 automaty,2lufy/ 1 automat,6luf, c) szybkostrzelnosc 1000/ 4000-5000, d) zasieg 4000m/5000m, e) obsluga armaty 2os/ obslugiwana przez kierujacego ogniem w CSKO, f) V naprowadzania: w podniesieniu 35/70, w kierunku 37 /50, g) amunicja tasmowa 500 na automat/ 2000 naboi, h) mozliwosc stosowania róznych rezimów ognia przez AK-630.
8. Przeznaczenie i podstawowe dtt 76mm armaty AK-176.
Przeznaczenie 76mm AK176: zwalczanie bezpilotowych i pilotowych srodków napadu powietrznego, do zwalczania kutrów torpedowych i malych okretów nawodnych, do obezwladniania odkrytych celów brzegowych obserwowanych ze strzelajacego okretu. Dane t-t 76mm AK176: kaliber 76,2, lufa 5m, Vpocz pocisku 980m/s, zasieg ognia skutecznego 10299m, max zasieg strzelania 15700m, max szybkostrzelnosc automatu: przy jednostronnym zasilaniu w amunicje 60-65 strz/min, przy dwustronnym 120 do 130 strz/min, regulowanie szybkostrzelnosci: przy strzelaniu z CSKO(30,60,120,130 strz/min), przy strzelaniu z MSKO(30,60 strz/min), programowana dlugosc serii(1,5,10,30,60 wystrzalów); jednostka ognia amunicji: w podwiezy z zautomatyzowanej linii podawania 152 naboje, dodatkowo w komorze amunicyjnej 100 naboi; max katy naprowadzania: w kierunku 180, w podniesieniu -12 do 88; masa armaty bez jednostki ognia 10100kg; zywotnosc lufy 2000 strzalów, temp od -40do +50.
9. Sposoby prowadzenia ognia przez okretowy zestaw artyleryjski AK-176 MR-123/176.
Sposoby prowadzenia ognia AK176 MR123/176: 1) sposób zasadniczy-przy automatycznym naprowadzaniu armaty na cel przez zestaw PKO z artyleryjska stacja radiolokacyjna, umozliwiajacy ostrzeliwanie konkretnych celów powietrznych i nawodnych. W dzien w warunkach silnego przeciwdzialania radiolokacyjnego, do sledzenia celów moze byc uzyta kamera telewizyjna o zasiegu 9-10km. 2) sposób rezerwowy-przy zdalnym naprowadzaniu armaty na cel przez operatora kolumienki celowniczej z rakursowym celownikiem pierscieniowym, umozliwia ostrzeliwanie widocznych optycznie celów powietrznych, nawodnych i brzegowych. 3) sposób miejscowy-przy pólautomatycznym naprowadzaniu armaty na cel z MSKO, rozmieszczonego na zespole obrotowym armaty. Naprowadzanie umozliwia peryskopowy celownik kolimatorowy z niezalezna linia celownika. 4) sposób reczny-przy naprowadzaniu na cel z MSKO, umozliwiaja oddzielne celowniki optyczne Dubler WD-221.
10. Przeznaczenie i charakterystyka przeciwlotniczego zestawu rakietowego STRZALA- 2M.
a) do niszczenia samolotów, smiglowców i innych celów powietrznych promieniujacych energie cieplna i lecacych na h=50-2300m, b) strzelanie prowadzi sie do celów widocznych golym okiem na tle czystego nieba lub przy ciaglym, równomiernym i lekko pierzastym zachmurzeniu(cienkie i delikatne pasma chmur) , c) strzelanie gdy chmury sa klebiaste a zachmurzenie do 30 czyli 30% zachmurzenia nieba(H chmur=2000-7000m), d) odleglosc, V celu parametr i wysokosc okresla sie na oko, e) w rakiecie zastosowane jest naprowadzanie bierne (brak urzadzen nadawczych), role nadajnika spelnia sam cel, który za pomoca wlasnego promieniowania wyróznia sie z otoczenia. Ta wypromieniowana energie przez cel odbiera urzadzenie odbiorcze.
11. Dtt i budowa przeciwlotniczego zestawu przeciwrakietowego strzala 2M.
Dane t-t Strzaly 2M: max odl strzelania do celów zblizajacych sie 2800m, oddalajacych sie 4200m; min h lotu celu 50m, max h celu: odrzutowiec 2000m, samoloty tlokowe 2300m, smiglowce 1600m; dopuszczalna V celu zblizajacego sie 150 m/s, oddalajacego 260 m/s; V lotu rakiety przy temp +15oC=500m/s; max V katowa sledzenia celu przez koordynator -12o/s, typy glowicy: cieplna, sledzaca, pasywna, czas gotowosci zestawu do strzelania po wlaczeniu zródla zasilania 5sek, kat namiaru koordynatora 40, min kat odpalania rakiety 20, dopuszczalny kat naprowadzania wyrzutni na cel w kierunku slonca +30, min odl miedzy strzelajacym a zolnierzami 10m, czas pracy zródla zasilania 40s, dopuszczalny odstep strzelania w salwie kilku rakiet 0,5s, rakieta w czasie lotu obraca sie wokól wlasnej osi 20obr/min. Budowa zestawu Strzala 2M: rakieta, zródlo zasilania, wyrzutnia rurowa, mechanizm startowy, uklad aerodynamiczny typu kaczka(stery wysokosci sa przed sterami kierunku), 4 przedzialy rakiet: glowicowy(glowica samonaprowadzajaca), sterowania(zespól sterujacy, pokladowe zródlo zasilania czujnik predkosci katowych i prochowy akumulator cisnienia), bojowy(ladunek bojowy i zapalnik, glowica bojowa odlamkowo-burzaco-kumulacyjna, detonator tetrylowy), napedowy(silnik startowy i marszowy na paliwo stale).
12. Dodatnie i ujemne cechy taktyczne przeciwlotniczego zestawu rakietowego STRZALA-2M.
Cechy Strzaly 2M: Dodatnie: wysoki stopien manewrowosci wyrzutni i mozliwosc wykorzystania zestawu w róznych rodzajach wojsk, automatyczne i szybkie przygotowanie zestawu do strzelania, prosta obsluga przez 1osobe, dobre warunki maskowania, skuteczne zwalczanie celów wykonujacych: nurkowanie, wznoszenie zmiane kursu i wysokosci. Ujemne: a) pdp trafienia przy sprzyjajacych warunkach 0,3;b) nie zezwala sie na odpalanie rakiety w czasie obfitego deszczu i opadów sniegu; c) warunkiem odpalenia rakiety jest wzrokowe wykrycie celu, wycelowanie i uslyszenie sygnalu informacji z glówki naprowadzajacej, d) nie wolno odpalac rakiety gdy kat miedzy celem a kierunkiem na slonce jest >niz 30o. Przy tych katach uchwycenie i sledzenie celu glówka samonaprowadzania jest niemozliwa, a ponad to moze to uszkodzic koordynator naprowadzania, e) jezeli w polu sledzenia znajdzie sie oswietlony promieniami slonecznymi skraj chmur, linia horyzontu, przedmiot odbijajacy energie sloneczna, lub posiadajacy wlasne promieniowanie (pozar, okret n morzu, startujace, lub przelatujace rakiety, itp.) to glówka samonaprowadzajaca moze przechwycic te obiekty, f) podstawowy sposób strzelania tj. prowadzenie ognia do celów oddalajacych sie tzn. po minieciu przez nie parametru kursu, ten sposób zapewnia najwieksze pdb trafienia, g) samoloty lecace z V>260m/s nie ostrzeliwuje sie, h) podczas strzelania do celów oddalajacych sie i nisko lecacych dla unikniecia ewentualnego sprowadzenia rakiety na ziemie nalezy wyrzutni nadac kat podniesienia nie mniejszy niz 20o nad linia horyzontu lub wierzcholkiem przeszkody odleglej o co najmniej 30-50m od strzelajacego
13. Przeznaczenie i ogólna charakterystyka polskich systemów obrony biernej , dtt zestawu " Jastrzab".
Ma za zadanie maskowanie okretów przed obserwacja radiolokacyjna, dezinformowac npla o liczbie okretów i ich rozmieszczeniu w szyku, mylenie rakiet z urzadzeniami samonaprowadzania (radiolokacyjne, termalne, laserowe, TV) i ich odprowadzanie od atakowanego okretu na wystaiany cel pozorny.
Danett(wyrzutnia ruchoma): 10 prowadnic, kaliber 122mm, masa wyrzutni 535kg, V naprowadzania w kierunku 0-400/s, V naprowadzania w podniesieniu 0-200/s, dokladnosc naprowadzania 0,350, masa pocisku 26,8-30kg, masa glowicy 10-12,2kg, zasieg teoretyczny 6300, pulap rozcalania 800-2500m, wymiary obloków: 50*20 lub 100*100.
Danett(wyrzutnia nieruchoma): 9luf, kaliber 81, masa wyrzutni 60kg, pulap rozcalania 40-100m, zasieg rozcalania 100m
15. Wymagania bojowe stawiane wspólczesnemu uzbrojeniu artyleryjskiemu.
sila ognia-szybkie i skuteczne niszczenie oraz obezwladnianie wszystkich celów. Elementy sily ognia: donosnosc(teoretyczna, praktyczna), skupienie pocisków, celnosc, szybkostrzelnosc, dzialania burzace pocisków.
zywotnosc armaty-polega na okreslenie czasu zachowania ich wartosci bojowych oraz gotowosci do uzycia w kazdych warunkach; manewrowosc ognia. Zwiekszenie zywotnosci armaty osiaga sie przez: zastosowanie lepszej jakosci materialów do budowy lufy; uodpornienie armat na razace dzialania pocisku; stosowanie wlasciwych rezimów ognia ;stosowanie dobrej jakosci amunicji; zaopatrzenie armaty w czesci zamienne.
Manewrowosc ognia-polega na zdolnosci armaty i jej obslugi do szybkiego reagowania na zmiane sytuacji bojowej. Elementy manewrowosci ognia to: szybkosc otwarcia ognia; gietkosc ognia.
19. Istota balistyki, jej podzial i zadania.
Balistyka-nauka o ruchu pocisku. Zajmuje sie ona poznaniem praw ruchu pocisku w przewodzie lufy i w powietrzu. Jest to jedna z podstawowych artyleryjskich dyscyplin specjalnych.
W ruchu pocisku mozna wyróznic dwa zasadnicze okresy: a)ruch pocisku w przewodzie lufy podczas strzalu, gdy pod dzialaniem gazów prochowych pocisk porusza sie ze wzrastajaca predk.i opuszcza lufe z okreslona predk.poczatkowa V0; b)ruch, albo lot w pow.pocisku wyrzuconego z armaty z predkoscia poczatkowa i znajdujacego sie pod wplywem sily ciezkosci i sily oporu pow.do chwili osiagniecia celu.
Balistyka wewnetrzna -nauka zajmujaca sie zjawiskami i procesami zachodzacymi w lufie podczas strzalu a w szczególnosci ruchem pocisku od chwili zaplonu ladunku miotajacego do chwili wylotu pocisku z lufy i zaprzestania dzialania gazów prochowych. Dzieli sie ona na: a)pirostatyka- zajmuje sie prawami palenia prochu, tworzenia sie gazów i rozwoju cisnienia w warunkach najprostszych w stalej objetosci; b)pirodynamika- wykorzystuje dane pirostatyki o prawach tworzenia sie gazów, zajmuje sie zlozonym zjawiskiem strzalu.
Balistyka zewnetrzna - nauka zajmujaca sie ruchem pocisku w powietrzu od chwili opuszczenia wylotu lufy, czyli od chwili osiagniecia przez pocisk najwiekszej predkosci do chwili osiagniecia celu.
17. Wymienic i umówic materialy wybuchowe stosowane w artylerii morskiej.
18. Ogólna charakterystyka i klasyfikacja materialów wybuchowych.
Klasyfikacja materialów wybuchowych pod wzgledem uzytkowym:
a) materialy wybuchowe inicjujace- sa najbardziej wrazliwe i mozna je w bardzo latwy sposób zainicjowacb) przez np: uderzenie, podgrzanie; naklucie. Najwazniejsze z nich to:; azydek olowiu; piorunian rteci, tetrazen. Zastosowanie w: splonkach zapalajacych i detonujacych; stosowanych do zapalników i zaplonników w amunicji pistoletowej; karabinowej; dzialowej; mozdzierzowej; glowicach bojowych rakiet.
c) Materialy wybuchowe kruszace-stosowane sa przede wszystkim w technice wojskowej do elaboracji min morskich, bomb glebinowych, glowic bojowych torped; w artylerii do elaboracji pocisków artyleryjskich, do prac inzynieryjnych i dywersyjnych. W technice cywilnej-w górnictwie weglowym, kamieniolomach, w usuwaniu zatorów lodowych, w poszukiwaniach geologicznych np. kw.pikrynowy, trotyl, pentryt, tetryl. Kruszace mat.wyb. sa do sporzadzania ladunków wybuchowych róznego rodzaju ,np: pociski artyleryjskie, miny ,bomby lotnicze, glowice torped, bomby glebinowe, ladunki bojowe rakiet;
d) Materialy miotajace lub prochy-stosowane sa glównie do wyrobu ladunków miotajacych w róznych rodzajach broni palnej. Najwazniejszym rodzajem reakcji wybuchowej prochów jest spalanie wybuchowe. Miotajace mat.wyb. charakteryzuja sie najslabszymi wlasciwosciami wybuchowymi. Do pobudzenia ich nalezy uzyce) silniejszego bodzca zewn. niz w przypadku pobudzenia do detonacji mat.wyb. inicjujacych lub kruszacych.
26. Przechowywanie amunicji na okrecie-wyposazenie komory amunicyjnej.
Na okretach amunicje przechowuje sie w komorach amunicyjnych w których powinny znajdowac sie: psychometr, higrometr, ksiazka ewidencji am, metryka komory am ,instr. o przechowywaniu i utrzymaniu am, instr.o pracach z am, instr. przeciwpozarowa, sprzet przeciwpozarowy wedlug ustalonych norm, maty gumowe lub sznury.
Amunicja powinna byc rozmieszczona wedlug: rodzaju, kategorii, wzorów partii, daty produkcji, typów. Powinna byc utrzymana ustalona temp(15-20), wilgotnosc pow.w komorach 80%. Pobieranie amunicji na okret: Przed rozpoczeciem pobierania komory amunicyjne ma obowiazek sprawdzic dowódca okretu.Do pobierania amunicji wyznacza sie upowaznionego odbiorce najczesciej dowódce dzialu okretowegoII(rakietowo-art.).Organ dostarczajacy amunicje na okret to sluzba uzbrojenia KPW(Komenda Portu Wojennego) ma obowiazek przywizc ja do burty okretu.
23. Cechowanie i malowanie amunicji.
Malowaniu podlegaja: pociski, zapalniki, luski, zaplonniki, opakowania.
Rozróznia sie malowanie: a)ochronne-ma na celu zabezp. amunicji jej opakowania przed korozja i czynnikami zewn; b)rozpoznawcze.
Malowanie ochronne-zabezpieczenie amunicji i jej opakowania przed korozja i wplywami zewnetrznymi. Polega ono na pokrywaniu powierzchni poszczególnych elementów amunicji i opakowania farbami ochronnymi o kolorze stalowym, khaki lub czarnym. Farba czarna maluje sie pociski przeciwpancerne oraz wewnetrzne czesci nabojów. Malowaniu ochronnemu podlegaja równiez luski stalowe oraz powierzchnie zewnetrzne zapalników i zaplonników.
Malowanie rozpoznawcze- nanoszenie róznokolorowych pasków (obwódek) na elementach nabojów i opakowaniu. Na pociskach paski te maluje sie ponizej górnego zgrubienia srodkowego. Pasek czarny-pocisk dymny, czerwony- zapalajacy, bialy-oswietlajacy, niebieski- przeciwbetonowy.
Cechowanie amunicji- wytlaczanie umownych znaków (cech) na: pociskach, luskach, zapalnikach, zaplonnikach. Miejsce i czas wyprodukowania poszczególnych czesci cechuje sie na powierzchni bocznej i na dnie luski zaplonnika.
Niektóre znaki literowe: U-nabój zespolony, W-nabój skladany, O-pocisk odlamkowy, F- pocisk burzacy, OF- odlamkowo burzacy, OR- odlamkowo smugowy, B- przeciwpancerny, Z-zapalajacy, D- dymny, S- oswietlajacy.
a-dno luski, 40-numer wytopu, 176-numer wytwórni, OEK- znak przedstawiciela wojskowego, 17-numer partii luski, 80-rok produkcji luski, 2-numer partii zaplonnika, 80-rok produkcji zaplonnika, H- znak przedstawiciela wojskowego.
22. Zasady znakowania amunicji.
Znakowanie-jest to zastosowanie umownych cyfr, liter, nanoszonych czarna farba na: pociskach, luskach, opakowaniach. Wedlug znakowania odczytuje sie: przeznaczenie pocisku, kaliber, rodzaj ladunku wewnetrznego, odchylki ciezarowe, marke prochu, numer partii, rok wyrobu, numer zakladu produkcyjnego.
Np.
12-znak wytwórni elaborujacej pocisk, 5-numer partii pocisku, 80-rok elaboracji, 57-kalber
T- znak materialu wybuchowego w pocisku(trotyl), 6F-rodzaj pocisku ( odlamkowo- burzacy), 420-wskaznnik pocisku, ++ - znak wagowy(ciezszy), U2- rodzaj naboju, 7/14 znak/ rodzaj prochu, 3-partia prochu, 80-rok produkcji prochu, k- znak wytwórni prochu, 1-partia naboju, 81-rok wykonania naboju, 66-numer skladnicy scalajacej.
24. Ogólne zasady dzialania systemów samonaprowadzania rakiet (wady i zalety).
25. Klasyfikacja i ogólna charakterystyka systemów kierowania rakietami.
1) Podzial systemów naprowadzania:
a) systemy naprowadzania: pasywne, aktywne, pólaktywne
b) systemy telekierowania: naprowadzanie wiazka radiolokacyjna, radionawigacyjne, dowódcze
c) systemy autonomiczne: magnetometryczne, inercyjne, astronawigacyjne
Systemy naprowadzania. Aparatura automatyczna sledzi cel i automatycznie okresla polozenie celu wzgledem rakiety. Wykonuje to urzadzenie samonaprowadzajace, którego podstawowym elementem jest koordynator celu. Po odchyleniu sie rakiety od zadanego kierunku, z chwila pojawienia sie sygnalu bledu w koordynatorze celu jest juz ksztaltowana komenda, która poprzez pilota automatycznego i urzadzenia kierowane zapewnia nieprzerwane sledzenie celu.
System telekierowania. Polozenie rakiety wzgledem celu okresla aparatura, która jest ustawiona na specjalnym stanowisku dowodzenia i zaleznie od bledu naprowadzania ksztaltuje odpowiednie komendy. Komendy te sa przekazywane na rakiete, gdzie z kolei zostaja przeksztalcone w sily oddzialujace na urzadzenie kierowane w taki sposób aby rakieta bez przerwy prowadzila korekte swojego toru lotu.
Autonomiczne systemy kierowania. Sa umieszczane w calosci w rakiecie i nieprzerwanie mierza odchylenia rakiety od toru zalozonego programem lotu. Zgodnie z tym wprowadzaja korekte do kierunku lotu, aby naprowadzic rakiete w rejon celu z minimalnym bledem.
Zalety i wady uzbrojenia rakietowego:
Zalety: duzy zasieg strzelania , mozliwosc kierowania w czasie lotu do celu , trudnosci w zwalczaniu rakiet, duza skutecznosc razenia, duza predkosc , duza uniwersalnosc. Wady: duza masa pocisku, trudna obsluga , mala szybkostrzelnosc , wysokie koszty produkcji, nie mozna nimi zwalczac wszystkich celów w kazdych warunkach
16. Zadania artylerii okretowej i jej rola we wspólczesnych dzialaniach na morzu.
Artyleria morska przeznaczona jest do niszczenia lub obezwladniania celów: powietrznych, nawodnych lub brzegowych. Wprowadzono je na okrety wojenne w XV wieku i do konca lat piecdziesiatych naszego stulecia byly podstawowym narzedziem walki na morzu. Cele do których artyleria okretowa prowadzi ogien, ze wzgledu na swoje wlasciwosci i polozenie sa bardzo róznorodne. Moga byc stale i ruchome, polozone na róznych wysokosciach lub odleglosciach od okretu.
Kierowane pociski rakietowych maja coraz szersze zastosowanie na okretach, w zwiazku z czym tradycyjne armaty okretowe sa wypierane. Jednak okazalo sie, ze w niektórych przypadkach armata posiada wyzsza efektywnosc w porównaniu z uzbrojeniem rakietowym. Rakiety zblizajace sie do okretu z duza szybkoscia i na malych wysokosciach wymusily zastosowanie armat malego kalibru (20-57mm). Oprócz celów powietrznych armaty powinny niszczyc równiez cele nawodne. Luka powstala pomiedzy zasiegami minimalnymi rakiet a maksymalnymi artylerii malokalibrowej spowodowala powrót kalibrów srednich (76-130mm) na okrety wszystkich marynarek wojennych liczacych sie na morzu.
Wspólczesne armaty okretowe wraz z przyrzadami kierowania ogniem tworza okretowe zestawy artyleryjskie. Posiadaja wlasna stacje radiolokacyjna i komputer kierowania ogniem. Przydatnosc armaty na wspólczesnym okrecie okresla glównie stopien jej automatyzacji, który ma decydujacy wplyw na parametry taktyczno-techniczne.
21. Budowa nabojów artyleryjskich.
1- pocisk-miotany ladunek uzyteczny, który razi cele.
2- Zapalnik-sluzy do zainicjowania wybuchu ladunku prochowego w pocisku
3- Luska- w niej umieszczony jest ladunek miotajacy, polaczona z pociskiem uszczelnia komore nabojowa
4- Ladunek prochowy- sluzy do nadania Vpocz pocisku,
5- Zaplonnik- do zapalenia podsypki prochowej ladunku miotajacego
6- Podsypka prochowa-do wzmocnienia ognia zaplonnika i zapalenia ladunku miotajacego
7- Odmiedzacz -usuwa zamiedzenia przewodu lufy, powstale na skutek tarcia miedzianych pierscieni wiodacych pocisków o scianki lufy podczas strzalu
8- Flegmatyzator-zmniejsza V palenia sie ladunku miotajacego i chroni przewód lufy przed erozja.
30. Wplyw warunków balistycznych na strzelanie artylerii okretowej.
a) temperatura palenia sie prochu: im> temp tym >V palenia sie prochu. Zmiana temp prochu o 100C powoduje zmiane predkosci poczatkowej pocisku o 1,1-1,3%, a cisnienie o 3,6%.
b) Wilgotnoscc) prochu: im >wilgotnoscd) tym< V poczatkowa pocisku. Gdy wilgotnosce) wzrosnie o 1% V poczatkowa spadnie o 4%, a cisnienie spadnie o 15%.
f) Zuzycie lufy: powstawanie pekniecg) i ubytków materialu na sciankach przewodu lufy(pogorszenie wlasciwosci balistycznych). Czynniki wplywajace na zuzycie:
Balistyczne: sklad chemiczny i wlasciwosci prochu, im> temp palenia tym intensywniejsze zuzycie lufy, ciezar ladunku przyspiesza zuzycie lufy, 2,5 razy ciezszy ladunek 5krotnie obniza zywotnosc lufy
Ciezar pocisku: im> ciezar tym trzeba wiekszego cisnienia by ruszyc pocisk. Spalanie prochu odbywa sie szybciej co ma wplyw na rozrzut pocisków.
Uwaga: Reguly egzaminu z artylerii sa twarde. Prosze nie zmieniac zasad podczas trwania gry.
20. Czynniki powodujace rozrzut pocisków i sposoby jego zmniejszania.
1) przyczyny powodujace rózne predkosci poczatkowe:
-róznorodnosc ciezarów ladunków prochowych w granicach dopuszczalnych niedokladnosc wazenia (wiekszy ciezar =wieksza Vpocz)
- róznorodnosc wlasciwosci fizyko-chemicznych ladunków prochowych
- róznorodnosc temperatury ladunku (im wieksza temp tym wieksza Vpocz)
-róznorodnosc ciezaru pocisków w granicach tolerancji produkcyjnej (im wiekszy ciezar pocisku tym mniejsza Vpocz)
-róznorodnosc wymiarów i polozenia pierscieni wiodacych doprowadza do zmiany objetosci komory ladunkowej
- rózne zuzycie przewodu lufy przy kazdym strzelaniu powoduje zmiane predkosci pocisku.
- niejednakowe dosylanie pocisków przy zaladowaniu dziala
2) przyczyny powodujace rózne katy rzutu i kierunku strzelania:
-róznorodnosc nastaw przyrzadów celowniczych, spowodowane bledami przypadkowym obslugi dzial
- róznorodnosc w katach naprowadzania dzial
- martwe luzy mechanizmów naprowadzania
- róznorodnosc katów podrzutu i przesuniec bocznych dziala przy wystrzale
3) przyczyny wplywajace na lot pocisku po opuszczeniu lufy:
- róznorodnosc warunków atmosferycznych
- róznorodnosc dzialania gazów prochowych poza lufa
- róznorodnosc ksztaltu pocisków, która wplywa na przyspieszanie sily oporu powietrza
- róznorodnosc polozenia srodka ciezkosci pocisku, która wplywa na polozenie pocisku w czasie lotu, co z kolei powoduje zmiany w sile oporu powietrza
Sposoby zmniejszania rozrzutu pocisków:
dobierac pociski o jednakowych znakach wagowych i jednakowych partii,
przechowywac amunicje w warunkach zapewniajacych jednakowa temperature i wilgotnosc
jednolicie dosylac pociski przy ladowaniu
usuwac martwe luzy mechanizmów celowniczych i naprowadzania
jednoczesnie i dokladnie celowac
przestrzegac przepisów o konserwacji i eksploatacji luf
czyscic pociski z bruzd i smaru
uzyskac wysoki poziom wyszkolenia bojowego obslugi dzial i sprzetu artyleryjskiego.
41. Scharakteryzuj uzbrojenie artyleryjskie panstw obcych.
OTO Melara 76mm (automatyczna, zamknieta wieza z tworzyw sztucznych, mechanizmy obrotowe pod pokladem, wieza gazo - wodo odporna, 3 os pod pokladem, 40 lub 80 lub 115 pocisków w 3 rzedach gotowe do wystrzalu, zasieg skuteczny 8000 m, 10-85 strz/min, na uzbrojeniu Wloch, dani, Singapuru, Algierii, Australii, Egiptu)
BOFORS- szwedzka, kaliber 57mm, 220strz/min, ciezar 6 ton, V naprowadzania: w kierunku 55/sek, w podniesieniu 40/sek, pojemnosc magazynka 40 naboi
BOFORS- szwedzka, kaliber 40mm, 330 strz/min, pojemnosc magazynka 101 naboi, katy podniesienia od -20 do 80, ciezar 3,5 tony, V naprowadzania 92/sek, w podniesieniu 57/sek
GOALKEEPER- przeciw lotniczy i przeciw rakietowy (nawet do V=3Macha), uzywany w 7 krajach w liczbie 80, potrzebna duza przestrzen pod pokladem 2,8m w glab, wysoka cena, kaliber 80mm, siedmiolufowa w ukladzie Gatlinga, 4200szt/min, donosnosc skuteczna 3000, kat podniesienia od -25 do +85, radar obserwacyjny, kamera TV, cyfrowy komputer balistyczny, waga 10,5 tony.
PHALANX-Vulcan- kaliber 20mm, jednostka ognia 1000szt(tasmowana), szybkostrzelnosc teoretyczna 3000/min, donosnosc pozioma 2200m, pionowa 1200.
KASZTAN- artyleryjsko-okretowy system przeciwlotniczy, 8 rurowych wyrzutni RPK OPL typu SA-N-11 i 2 sprzezone 6 lufowe armaty rotacyjnekalibru 30mm, 13,5 tony, zasiag skuteczny 4000m, istnieje mozliwosc ataku 6 celów jednoczesnie, przy odl mniejszej od 1500m cele niszczone moga byc tylko przy pomocy armaty 30mm, 10000strz/min.
Uwaga: Reguly egzaminu z artylerii sa twarde. Prosze nie zmieniac zasad podczas trwania gry.
27. Podzial wystrzalu na okresy na podstawie wykresu.
I okres:
Gdy pocisk przejdzie w przewodzie lufy odcinek równy 2-7 kalibrów predkosc pocisku bedzie taka, ze zwiekszanie sie przestrzeni z pociskiem nastepowac bedzie szybciej od przyrostu objetosci gazów prochowych. Od tego momentu cisnienie gazów prochowych zaczyna sie zmniejszac. Predkosc pocisku nadal rosnie. Okres ten konczy sie gdy pocisk przejdzie 0,5-0,8 dlugosci gwintowanej czesci przewodu lufy tj. gdy konczy sie palenie ladunku prochowego.
II okres:
Poniewaz ladunek prochowy ulegl juz spaleniu, doplywu nowych porcji gazu nie ma. Ruch pocisku powoduje zwiekszenie sie przestrzeni za pociskiem,, a tym samym spadek cisnienia w przewodzie lufy. Jednak preznosc gazów powoduje wzrost V pocisku. Przyspieszenie pocisku zmniejsza sie lecz nadal jest ono dodatnie. W momencie gdy dno pocisku minie plask wylotu lufy pocisk osiaga Vwylotowa. Opuszczenie lufy przez pocisk konczy okres wystrzalu.
III okres:
Pocisk opuszcza przewód lufy i uchodzace za nim z duza predkoscia gazy tworza strumien popychajacy pocisk i nadajacy mu przyspieszenia na drodze az cisnienie nie zostanie zrównowazone przez sile oporu powietrza. W tym momencie pocisk ma najwieksza V.
UWAGA!
1. Przebieg zmian predkosci pocisku i cisnienia panujacego w przewodzie lufy przedstawia rysunek 2. O wielkosci wykresu decyduje nawigator.
44. Ogólne przeznaczenie PKO /przyrzadów kierowania ogniem/ oraz podstawowe zadania wykonywane przez PKO.
Przeznaczenie PKO:
-automatyczne lub zdalne koncowe przygotowanie armat do strzelania
-kierowanie ogniem podczas strzelania do celów powietrznych , nawodnych i rzegowych
-korygowanie ognia na podstawie obserwowanych uchylen tras pocisków /upadkówpocisków/ w stosunku do celu
Podstawowe zadania wykonywane przez PKO:
-Dookrezna obserwacja przestrzeni powietrznej wokól okretu i wykrywanie celów powietrznych i nawodnych
-Okreslanie biezacych wspólrzednych celu /samolot, smiglowiec/
-Okreslanie ERC/okret/
-Rozwiazanie zadania spotkania wystrzelonych pocisków z celem w oparciu o przyjeta hipoteze o ruchu celu w czasie lotu pocisków
-Rozwiazanie tzw. zadania balistycznego tj. wypracowanie katów naprowadzania armat w kierunku i w podniesieniu /KNK i KNP/
-Wypracowanie pelnych katów naprowadzania w kierunku i w podniesieniu /PKNK i PKNP/ z uwzglednieniem przechylów okretu strzelajacego
-Zdalne sterowanie praca mechanizmów armat okretowych zarówno w czasie koncowego przygotowania do strzelania jak i w czasie prowadzenia ognia
-Otwarcie ognia i przerwanie strzelania
-Obserwowanie rezultatów strzelania korygowanie ognia
34. Wymien rodzaje ognia podczas strzelania z 25 mm armaty 2M-3 jakie serie i w jakich przypadkach sie je stosuje.
Metody: ogien towarzyszacy (serie nieprzerwanie posuwaja sie wraz z celem); ogien zaporowy (wrunki: bardzo slaba widocznosc lub bardzo duze predkosci katowe celu , kiedy celowniczy nie jest w stanie dokladnie celowac/
Rodzaje ognia:
Serie krótkie:/3-4 wystrzaly/ stosuje sie przy strzelaniu do samolotów na ograniczonych i srednich odleglosciach do czasu prawidlowego /normalnego/ukladania sie serii; gdy cel nie zagraza bezposrednio okretowi , w razie niemozliwosci prowadzenia ognia seriami dlugimi na skutek zlych warunków obserwacji ; gdy cel stosuje zygzak partyleryjski na kursie zblizenia; w razie otrzymanych polecen ograniczajacych zuzycie amunicji ; przy strzelaniu do celów zrzuconych na spadochronach
Serie dlugie:/8- 10 wystrzalów/ przy strzelaniu do celów grupowych na wszystkich odleglosciach ; gdy cel zbliza sie bezposrednio do okretu/P=0/; przy strzelaniu do poj. Celów gdy serie pocisków ukladaja sie w promieniu normalnego grupowania pocisków lub gdy cel zbliza sie na odleglosc mniejsza od 2/3 odl. ognia skutecznego
Ogien ciagly
Dzialo 25mm do czasu zniszczenia celu lub pionowego przejscia na ogien seriami
Dzialo 30mm 2 serie po 100 wystrzalów z odstepem 15 - 20 s /nie czesciej niz 3 razy na lufe a jeden raz na koszulke /; ciagle do 100 wystrzalów z przerwami 15 - 20 minut do normy zuzycia koszulki
Stosuje sie : przy strzelaniu do rakiet , samolotów nurkujacych , samolotów szturmowych i samolotów niskiego torpedowania ; przy strzelaniu do celów powietrznych znajdujacych sie na malych odleglosciach
42. Ogólna charakterystyka, przeznaczenie, wykonywane zadania oraz dtt PKO MR-123.
Przeznaczenie :
Wchodza w sklad systemów broni rakietowej i artylerii na okr. róznych klas i przeznaczone sa do zdalnego kierowania ogniem kilku automatycznych armat okretowych. W oparciu o PKO MR 123 moga byc tworzone nast. OZA /okr. zestawy artyleryjskie/:
MR 123 - 76,2 mm armata AK - 176 oraz szybkostrzelne armaty 30 mm AK-630
MR 123 i 2 30 mm AK-630
MR 123 + 2 lub 1 z wymienionych typów automatycznych armat okr. w innych konfiguracjach
Zadania:
-Automatyczne przechwycenie KPR odpalonego przez sledzony samolot / ASRL przerywa sledzenie samolotu i rozpoczyna sledzenie pocisku rakietowego , a zestaw PKO wypracowuje dane do strzelania dla nowego celu
-Sledzenie celu wg wspólrzednych katowych z pomoca kamery TV / w war. Widzialnosci optycznej / kamera TV umozliwia ponadto obs. strzelania i pomiar uchylenia odprysków przy strzelaniach
-Nieprzerwana praca bojowa OZA w war. przeciwdzialania RE
Dane Dtt.
Maks odleglosc wykrycia samolotu mysliwsko-bombowego: 37 km
Maks odleglosc sledzenia oddalajacego sie samolotu: 45km
Czas dopr. PKO do gotowosci bojowej 6min
Czas r-cji PKO /czas: wykrycia celuwypracowanie danych do strzelania 18s
Dop. czas pracy bojowej: 8h
Maks predkosc celu: 700m/s
Predkosc obr. Anteny: 15 obr/min
Masa PKO bez ZIP-u i agregatów zasilajacych: 5080kg
Obsluga: 3os
33. Podaj definicje "parametr", "rakurs", "kat biegu" i "tysieczna".
Tysieczna- kat pod jakim widziany jest 1 metr z odleglosci 1 km.
Parametr kursowy-najmniejsza odleglosc do zrzutowanego na plaszczyzne wody /ladu/ kursu celu powietrznego
Rakurs- sinus kata biegu. Stosunek dlugosci sylwetki celu widzianej przez obserwatora do jego rzeczywistej dlugosci (widzianej pod katem 90)
Kat biegu- kat zawarty pomiedzy linia symetrii celu a linia laczaca okret strzelajacy z celem. Liczy sie od 0 d0 180 w prawo i lewo od dziobu okretu.
Uwaga: Bo ja sie pytam: Kto? I za ile? BO JA NIE!
45.Ogólna charakterystyka, przeznaczenie, wykonywane zadania oraz dtt PKO MR-104.
Ogólna charakterystyka PKO arterii okretowej , sklad okr. systemu artyleryjskiego:
-Jedna lub kilka automatycznych armat okr. , niekoniecznie jednego kalibru
-System kierowania ogniem artylerii okr. /PKO/
Przeznaczenie PKO MR-104:
-Wchodza w sklad okr. zestawu artyleryjskiego MR-104 /AK 230/
-Zdalne kierowanie ogniem dwu podwójnie sprzezonych automatycznych armat okr. AK230 /AK-230M/
-Zwalczanie celów powietrznych lecacych z predkoscia do 300m/s w kierunku strzelajacego okretu na wys. do 4000m
-Zwalczanie innych celów powietrznych i nawodnych na odl. do 4.000m
Zadania PKO MR - 104
-Autonomiczne przeszukiwanie przestrzeni /dookrezne lub w zadanym sektorze/ i wykrywanie kontrastowych rlok. celów
-Wybór najbardziej niebezpiecznego celu
-Wspólpraca z rlok. urz. rozpoznawczym ,,swój - obcy"
-Przechwycenie i automatyczne sledzenie jednego wybranego celu
-Wypracowanie danych do strzelania i przekazanie ich do zestawu zdalnego naprowadzania armat
-Zdalne /odleglosciowe kierowanie ogniem dwóch lub jednej wybranej armaty
-Rezerwowe naprowadzanie armat na cel i prowadzenie ognia za pomoca kolumienki celowniczej z rakursowym celownikiem pierscieniowym
-Wskazanie celu /wykrytego wzrokowo/ bardziej niebezpiecznego niz sledzony przez PKO za pomoca kolumienki celowniczej , która kieruje antena SRL na nowy cel
-Prowadzenie treningów z obsluga PKO i wykonywanie strzelan szkolnych przy wykorzystaniu imitatora celu
Dtt PKO MR -104
Maks. Odl. wykrycia samolotu o skutecznej powierzchni odbicia 5m2 : 18km
Maks. Wysokosc wykrycia samolotu: 9km
Maks predkosc celu: 300m/s
Maks predkosc okretu strzelajacego: 60 w
Maks odleglosc strzelania: 4km
Min odleglosc strzelania: 350m
Dop przechyly burtowe: + - 150
Dop przechyly wzdluzne: + - 80
Czas wlaczenia PKO do gotowosci bojowej z polozenia wyjsciowego <6min
Dop czas pracy bojowej /nieprzerwanej/: 6h
Predkosc obr. Anteny: 8-10obr/min
Masa aparatury PKO: 2174kg
40. Scharakteryzuj wymagania stawiane celom pozornym.
Mozliwosc zwalczania rakiet przeciwlotniczych,
Mozliwosc uzycia bojowego w róznych warunkach pogody, doby, roku,
Wysoka skutecznosc bojowa
Wysoka gotowosc bojowa zestawu
Min czas reakcji
Brak stref martwych
Mozliwosc natychmiastowego uzycia
Mozliwosc uzupelnienia amunicji w morzu
Prosta i niezawodna eksploatacja zestawu
Mozliwosc wczesnego wykrycia atakujacych okret rakiet
Automatyzacja procesów sterowania i prowadzenia ognia
43. Scharakteryzuj róznice miedzy PKO MR-104, a PKO MR-123. (porównac pytanie 42 z 45)
Uwaga: Reguly egzaminu z artylerii sa twarde. Prosze nie zmieniac zasad podczas trwania gry.
29. Wplyw warunków meteorologicznych na strzelanie artylerii okretowej.
a) przy wzroscie cisnienia o 1mm Hg: gestoscb) powietrza wzrasta o 0,133%, a opór powietrza wzrasta o 0,133%
c) przy wzroscie temperatury o 1oC: gestoscd) powietrza maleje o 0,347%, a opór powietrza maleje o 0,347%
e) przy wzroscie wilgotnosci o 1% przy temp=15oC: gestoscf) powietrza maleje o 0,006%, a opór powietrza maleje o 0,006%
Najwiekszy wplyw ma gestosc powietrza, a najmniejszy zmiana wilgotnosci.
46. Ogólna budowa PKO MR-104 na podstawie schematu blokowego.
UWAGA: Opis do rysunku znajdujacego sie na tej stronie.
SRL- stacja radiolokacyjna, IC- iluminator celu, P- przelicznik, ZKP- zyrokorektor przechylów, KC- kolumienka celownicza, ZNA-zestaw zdalnego naprowadzania armat, Z-aparatura zasilajaca
32. Warunki bezpieczenstwa podczas strzelania artylerii okretowej do celów nawodnych.
ogien wolno otworzyc po otrzymaniu z okretu holujacego sygnalu: Rejon strzelania czysty
dlugosc holu przy strzelaniu z armat malego kalibru powinna wynosic nie mniej niz 800m
wartosc katowa pomiedzy holownikiem a tarcza powinny wynosic nie mniej niz 00-60 (szescdziesiat tysiecznych), a podczas manewrowania kursami zmiennymi nie mniej niz 00-90
uwzgledniajac derywacje pocisku nalezy tak planowac aby jednostka holujaca tarcza znajdowala sie w lewo od linii strzalu
dopuszcza sie manewrowanie holownika w prawo od plaszczyzny strzelania pod warunkiem wydluzenia holu o 100m
Uwaga: Reguly egzaminu z artylerii sa twarde. Prosze nie zmieniac zasad podczas trwania gry.
31. Warunki bezpieczenstwa podczas strzelania artylerii okretowej do celów powietrznych.
ogien wolno otworzyc gdy w poblizu nie ma innych samolotów, smiglowców lub jednostek plywajacych
wartosci katowe pomiedzy samolotem i rekawem powinny wynosic: podczas lotu na parametrze róznym od zera nie mniej niz 00-80, a przy P=0 nie mniej niz 30
strzelanie nalezy przerwac gdy rekaw minie linie diametralna okretu
dlugosc holu nie mniejsza od 1400m
bezpieczna odleglosc otwarcia ognia oblicza sie na podstawie h lecacego rekawa, parametru kursowego, dlugosci holu i V samolotu holujacego
47. Rola i zadania PKS / przyrzadów kierowania strzelaniem / systemów rakietowych.
automatyczne przygotowanie rakiety do strzelania
kierowanie ogniem podczas strzelania do celów powietrznych, nawodnych i brzegowych,
dookrezna obserwacja przestrzeni powietrznej wokól okretu
wykrywanie celów nawodnych i powietrznych
okreslenie ERC dla wykrytego celu
wystrzelenie rakiety
Np. PKS Klan 205
kierowanie strzelaniem rakietami kierowanymi, pociskami rakietowymi z okretów projektu 205 (KTR) do celów obcych
strzelanie w rzeczywiste lub wyprzedzane miejsce celu
UWAGA: Artyleria morska, jako najbardziej interdyscyplinarny przedmiot Szkolenia Wojskowego nie jest trudna, a moze byc interesujaca.
35. Zasady strzelania do celu powietrznego lecacego poziomo, wybór punktu celowania.
36. Zasady strzelania do celu powietrznego lecacego poziomo, poprawianie ognia.
Zasada celowania przez ramke celownicza polega na tym aby cel wchodzil do srodka ramki celowniczej. Do celów powietrznych strzela sie w zaleznosci od ich predkosci. Na ramce umieszczone sa 4 pierscienie celownicze: zaczynajac od srodka: 100m/s, 150m/s, 200m/s, 250m/s. Nalezy okreslic elementy ruchu celu, wycelowac dziala, okreslic rodzaj ognia i otworzyc ogien (i pokwitowac zniszczenie celu ).
1) jezeli serie pocisków wyprzedzaja cel promien pierscienia celowania powieksza sie o wielkosc2) równa polowie widocznego uchylenia serii.
3) Jezeli serie pocisków pozostaja za celem promien pierscienia celowania zmniejsza sie o wielkosc4) równa polowie widocznego uchylenia serii
5) Jezeli serie pocisków przechodza wyzej(nizej) celu, srodek celownika obniza sie (podnosi sie) w stosunku do widocznej linii ruchu celu o wielkosc6) równa polowie widocznego uchylenia serii od celu
7) Jezeli serie pocisków przechodza w lewo(prawo) od celu srodek celowania przesuwa sie w prawo(lewo) o wielkosc8) równa polowie widocznego uchylenia serii.
38. Zasady strzelania do torped. min i bomb oswietlajacych zrzucanych na spadochronach.
Serie krótkie:/3-4 wystrzaly/ stosuje sie gdy cel nie zagraza bezposrednio okretowi , w razie niemozliwosci prowadzenia ognia seriami dlugimi na skutek zlych warunków obserwacji ; gdy cel stosuje zygzak artyleryjski na kursie zblizenia; w razie otrzymanych polecen ograniczajacych zuzycie amunicji ; przy strzelaniu do celów zrzuconych na spadochronach
37. Zasady strzelania do celu powietrznego nurkujacego i rakiety.
- Gdy samolot nurkuje na okret to celuje sie w srodek ramki celowniczej.
Ogniem ciaglym:
Dzialo 25mm do czasu zniszczenia celu lub pionowego przejscia na ogien seriami
Dzialo 30mm 2 serie po 100 wystrzalów z odstepem 15 - 20 s /nie czesciej niz 3 razy na lufe a jeden raz na koszulke /; ciagle do 100 wystrzalów z przerwami 15 - 20 minut do normy zuzycia koszulki
Stosuje sie : przy strzelaniu do rakiet , samolotów nurkujacych , samolotów szturmowych i samolotów niskiego torpedowania ; przy strzelaniu do celów powietrznych znajdujacych sie na malych odleglosciach
UWAGA: Z ponizszych zagadnien rezygnuje
39. Zasady strzelania do celów morskich i brzegowych, wybór punktu celowania. 28. Przepisy bezpieczenstwa podczas transportu amunicji artyleryjskiej 14. Przedstaw graficznie zadania realizowane przez zestawy zaklócen pasywnych.