Głównym przedmiotem zainteresowań TW jest gromadzenie i systematyka na temat osiągnięć w zakresie wychowania.TW interesuje rozwój moralny, społeczny, kulturalny i fizyczny dzieci i młodzieży.Teoria wych. Zajmuje się również:1.Projektoeaniem działalności wychowawczej.2.Formułowaniem celów jakie powinny być realizowane w procesie wychowawczym i ukazywanie związanych z nimi wartościami.3.Czynnikami wpływającymi na realizację procesu wychowawczego Rozwój TW w Polsce:-pajdocentryzm-dziecko jest w centrum wychowania,-przypisanie nauczycielom i wychowawcom roli osób świadomie i celowo kształcących.1949-1956-wychowanie w tym okresie przypominało proces technologiczny.Wszyscy wychowankowie w identyczny sposób wychowywani.Wychowanek stanowi plastyczne tworzywo dające się modyfikować. 1956-1989 -1.wprowadzenie podstaw metodologicznych badań prowadzonych przez TW. 2.TW jako dyscyplina o charakterze empiryczno-indukacyjnym.3.Podjęcie badań nad procesami grupowymi. 4.Nawiązanie kontaktów z pedagogiką z pedagogiką krajów socjalistycznych, państw zachodnich i A.Północnej.Uprawianie TW- 1.Refleksje poszukujące nad wychowaniem. 2.Przeprowadzanie badań dotyczących procesu wych. i niektórych jego uwarunkowań oraz badań związanych z zagadnieniami wychowania.3.Sięgnięcie do własnych doświadczeń w zakresie wychowania dzieci i młodzieży, czy podejmowanie z nią pracy pedagogicznej.Własne doświadczenia umożliwiają:rzeczywisty postęp w TW, refleksje nad wychowaniem i pogłębienie badań nad problemami wychowawczymi.Te trzy sposoby wzajemnie się uzupełniają i wzbogacają.Chodzi o stworzenie uniwersalnej koncepcji czyli dla wszystkich.