sq podstawy�nkowosci CPR44ESIWMOPQMJJW7VFCMN2NYKF6EVZBCHLYIY

1. Wymień usługi świadczone przez banki.
- otwieranie i prowadzenie rachunków oszczędniościowo-rozliczeniowych (ROR), wszystkim posiadaczom ROR zapewnia się ubezpieczenie następstw nieszczęśliwych wypadków (NW)
- otwieranie i prowadzenie rachunków oszczędnościowych z wkładem płatnym na każde żądanie w złotych i w walutach wymienialnych
- preferencyjne stawki na lokaty terminowe lokowane w PBK
- otwieranie i prowadzenie rachunków lokat progresywnych
- międzynarodową kartę bankomatowo - płatniczą , krajową kartę płatniczą
- wygoda i bezpieczeństwo dokonywania transakcji
- brak konieczności posiadania gotówki przy sobie
- stały dostęp do swojego konta
2. Co to jest zdolność kredytowa.
Zdolność do spłaty zaciągniętego kredytu wraz z odsetkami w terminach określonych w umowie. Kredytobiorca jest obowiązany przedłożyć na żądanie banku dokumenty i informacje niezbędne do dokonywania oceny tej zdolności. Kredytobiorca jest obowiązany umożliwić podejmowanie przez bank czynności związanych z oceną sytuacji finansowej i gospodarczej oraz kontrolę wykorzystania i spłaty kredytu. W razie stwierdzenia przez bank kredytujący, że warunki udzielenia kredytu nie zostały dotrzymane lub w razie zagrożenia terminowej spłaty kredytu z powodu złego stanu majątkowego kredytobiorcy bank może: wypowiedzieć umowę kredytu w całości lub jego części, zażądać dodatkowego zabezpieczenia spłaty kredytu bądź przedstawienia w określonym terminie programu naprawczego i jego realizacji po zatwierdzeniu przez bank.
3. Zadania Banku Centralnego.
utrzymywanie wartości waluty krajowej w wymiarze wewnętrznym (przeciwdziałanie zjawisku inflacji) i zewnętrzne (zjawiska walutowego); ochrona systemu finansowego (też sektora bankowego), bank musi podejmować działania dążące do ochrony sektora bankowego; dążenie do poprawy efektywności polityki pieniężnej państwa; sporządzanie bilansu płatniczego; prowadzenie działalności dewizowej; organizowanie rozliczeń pieniężnych; prowadzenie gospodarki rezerwami dewizowymi państwa; prowadzenie bankowej obsługi budżetu państwa; regulowanie płynności banków i ich refinansowaniu, kształtowaniu warunków niezbędnych dla rozwoju systemu bankowego
4. Funkcje i instrumenty oddziaływania Banku Centralnego
a) formułowanie i realizowanie polityki pieniężnej: organizowanie i czuwanie nad sprawnym przebiegiem rozliczeń w skali państwa; obsługa i rozliczanie jednostek budżetu państwa; kształtowanie polityki dewizowej i kursu walut; obsługa kasowo-skarbcowa rządu państwa; rejestracja i obsługa długu publicznego; zarządzanie rezerwami dewizowymi; ocena sprawozdań dotyczących polityki pieniężnej państwa; b) funkcja emisyjna - ważne jest kształtowanie poziomu popytu i podaży pieniądza oraz wszystkich rzeczy okołoemisyjnych c) kontrola podaży pieniądza: ilość dostępnych kredytów, poziom kredytów. Sposoby określania podaży pieniądza: poziom kredytów udzielanych podmiotom gospodarczym i osobom fizycznym; problem zadłużenia jednostek budżetowych; rezerwy netto dewizowe (zagraniczne) - można podzielić na: krajowe środki płatnicze i zagraniczne.
4A. Instrumenty baku centralnego.
a) pośrednie - bank poprzez parametryczny sposób działania wpływa na zachowanie banku komercyjnego (operacja otwartego rynku - próba wyłuskania zasobów pieniężnych ludności, aby zmniejszyć podaż pieniądza; operacje na rynku papierów wartościowych - kupno i sprzedaż papierów wartościowych bank centralny gwarantował bankom komercyjnym odkupienie papierów wartościowych kiedy on miał trudności finansowe; operacje na rynku walutowym - związane z utrzymaniem waluty), b) bezpośrednie - tworzenie zakazów, nakazów, ograniczeń: (- pułapy kredytowe - bank centralny daje bankowi komercyjnemu pułapy kredytowe, gdyż uznaje, że ilość pieniędzy na rynku jest za duża; - wskaźnik dotyczący płynności - zdolność banku do realizowania krótkoterminowych zobowiązań; - ograniczenie w strukturze aktywów i pasywów - bank centralny poprzez prawo bankowe, może policzyć danemu klientowi tylko 25% funduszy własnych; - kredyt refinansowy- kiedy bank komercyjny jest zagrożony utratą płynności to bank centralny pomaga i udziela kredytu, c) perswazja moralna - wypowiedzi czołowych polityków, które ukierunkowują świat finansowy do określonych zachowań - public relation - o zadaniach, funkcjach i instrumentach należy mówić w kategoriach elastyczności i efektywności.
5. Rodzaje ryzyka bankowego.
Ryzyko towarzyszy nieodłącznie działalności prowadzonej przez banki, co wiąże się ściśle z pełnioną przez nie w gospodarce narodowej funkcją pośredników finansowych. Przez ryzyko najczęściej rozumie się zagrożenie osiągnięcia zamierzonych celów. Ryzyko bankowe dzieli się na: a) ryzyko kredytowe (występuje wtedy, gdy kredytobiorca nie spłaca przypadających spłat rat kapitałowych wraz z uzgodnionymi odsetkami i ewentualnie z innymi opłatami), b) ryzyko płynności (oznacza zagrożenie przejściowej lub całkowitej utraty płynności przez bank. Występuje ono wówczas, gdy zagrożona jest zdolność banku do spłacenia zobowiązań. Przyczyną wystąpienia braku płynności jest najczęściej niespłacenie w ustalonym terminie rat kredytu lub gwałtowne wycofanie lokat. c) ryzyko stopy procentowej (oznacza niebezpieczeństwo, że zmiany rynkowej stopy procentowej wpłyną negatywnie na sytuację finansową banku. Powstaje wówczas, gdy w operacjach aktywnych i pasywnych zmiany w oprocentowaniu nie są zsynchronizowane tak pod względem wysokości procentu jak i terminu. Zależy to także od tego, czy operacje bankowe są związane ze stałą, czy zmienna stopą procentową. Bank zabezpiecza się przed tym ryzykiem zatrzymując odpowiednie papiery wartościowe o stałym oprocentowaniu, d) ryzyko kursu walut (występuje w obrocie zagranicznym i wiąże się ze zmianami kursów poszczególnych walut na rynku międzynarodowym. bank często rozlicza się po innym kursie waluty niż to było umówione z klientem. Różnica tych kursów przeniesiona w czasie może przynieść straty lub zyski dla banków.
6. Banki centralne - jako banki emisyjne, będące w każdym kraju podstawą systemu bankowego, są jednostkami bankowymi albo podporządkowanymi państwu, posiadającemu przeważającą część ich kapitałów. Są one bankami banków, refinansując inne banki oraz prowadząc ich rachunki gromadzące pieniądz rezerwowy. Banki centralne, prowadząc rachunki rządowe (budżetowe), wykonują operacje finansowe zlecone przez organy rządowe a także udzielają państwu kredytów.
7. Banki komercyjne - (kredytowe, depozytowe) zajmują się przede wszystkim przyjmowaniem depozytów i kredytowaniem wkładów w postaci udzielania kredytów oraz dokonywaniem na ich podstawie rozliczeń bezgotówkowych. Tradycyjnie udzielają one przede wszystkim kredytów krótkoterminowych, ale obecnie także średnio i długoterminowych. Ponadto banki komercyjne na zlecenie klientów wykonują różne operacje pośredniczące i świadczą inne usługi bankowe.
8. Banki spółdzielcze - są to w porównaniu z wielkimi bankami komercyjnymi, małe (lokalne lub regionalne) samodzielne banki. Łączą się one często w związki będące ich centralami rozliczeniowymi i finansowymi.
9. Banki rozwojowe - (inwestycyjne) gromadzą środki o charakterze długoterminowym, emitują długoterminowe papiery wartościowe, a także przyjmują lokaty długoterminowe. Wykorzystując te środki udzielają kredytów długo i średnioterminowych, pośredniczą w przetwarzaniu zasobów pieniężnych na kapitał rzeczowy. Banki rozwojowe współdziałają w tworzeniu nowych przedsiębiorstw lub rozbudowywaniu istniejących.
10. Banki specjalne - finansują wykonywanie specjalnych zadań, wymagających szczególnego rodzaju fachowej obsługi bankowej. Można do nich zaliczyć np.: banki obsługujące handel zagraniczny, a nawet jego obszary wydzielone przedmiotowo lub geograficznie. Przyjmując jako kryterium podziału formę własności można rozróżnić banki publiczne (państwowe, samorządowe, prowincjonalne), banki z różnym udziałem własności państwowej, banki spółdzielcze oraz prywatne. Ze względu na rodzaj obsługiwanej klienteli oraz operacji wykonywanych przez banki wytworzył się podział na: banki detaliczne i banki hurtowe. Banki detaliczne obsługują przede wszystkim indywidualnych klientów i drobne przedsiębiorstwa. Natomiast banki hurtowe obsługują większe jednostki gospodarcze. Podstawowym celem banków detalicznych jest gromadzenie drobnych, rozproszonych oszczędności gospodarstw domowych. Wkłady oszczędnościowe stanowią źródło udzielanych przez te banki kredytów konsumpcyjnych i na budownictwo mieszkaniowe oraz różnego rodzaju kredytów dla mniejszych jednostek gospodarczych.
11. Banki uniwersalne - oferują wiele różnorodnych usług świadczonych przez współczesną bankowość. Udzielają kredytów krótko, średnio i długoterminowych, przyjmują różne lokaty a także wkłady oszczędnościowe ludności, dokonują operacji papierami wartościowymi itp. Działając na rynku krajowym i międzynarodowym przeprowadzają one operacje w walucie krajowej i w walutach obcych.
12. Leasing - transakcje leasingowe mogą przebiegać między podmiotami gospodarczymi bez udziału banku lub z jego udziałem. Leasing jest alternatywą wobec kredytu, formą finansowania inwestycji. Nazwa "leasing" oznacza wydzierżawić lub wypożyczyć. W rozumieniu ekonomicznym leasing oznacza rozmaite rodzaje umów leasingowych zawieranych w krajach rozwiniętych. Rozróżnia się dwie formy leasingu: a) leasing bezpośredni, gdy producent bezpośrednio oddaje swoje wyroby w użytkowanie innym przedsiębiorstwom, b) leasing pośredni, gdy między producentem a użytkownikiem występuje pośrednik. W leasingu bezpośrednim producent zawiera umowę leasingową bezpośrednio z użytkownikiem i oddaje mu w użytkowanie swój wyrób. Nie ma więc potrzeby angażowania banku, a jedynie leasingodawca może korzystać w normalnym trybie z kredytu finansującego jego działalność. Natomiast w leasingu pośrednim pojawia się wyspecjalizowana firma leasingowa, a także bank. Zależnie od rozwiązań prawnych w poszczególnych krajach banki mogą być leasingodawcą, bądź mogą działać za pośrednictwem specjalnie powołanych przedsiębiorstw, które finansują lub są ich właścicielami.
13. Faktoring - jest złożona operacją bankową i może występować w różnych odmianach, w zależności od treści umowy zawieranej między bankiem (faktorem) a faktorantem korzystającym z jego usług. W klasycznej postaci faktoring jest forma krótkoterminowego finansowania działalności faktoranta przez nabycie jego wierzytelności, przy czym faktor zarzeka się prawa regresu do faktoranta, gdyby dłużnik nie uregulował zobowiązania. W innej odmianie faktoringu bank podejmuje się ściągania handlowych należności przedsiębiorstwa, udzielając mu równocześnie zaliczki na przejęte wierzytelności. Ryzyko niewypłacalności dłużnika ponosi w pierwszym przypadku faktor, a w drugim przypadku zleceniodawca. Szczegółowe zasady rozliczeń i podziału ryzyka reguluje umowa faktoringu. Na treść umowy maja wpływ normy prawa obowiązujące w poszczególnych państwach.
14. Model 7-S składa się z 7 podstawowych elementów: cele strategiczne firmy, struktura, systemy, style, załoga, umiejętności pracowników, strategia banku.
14A. Uproszczony model finansowo-analityczny - 4 elementy: struktura organizacyjna, system informacyjny, zarządzanie zasobami ludzkimi, system planowania.
14B. System planowania - najważniejszym elementem jest plan strategiczny banku, w którym bank określa główne kierunki rozwoju: celu, badań, środków, alokację zasobów banku, harmonogramu działań, ocenę otoczenia rynkowego, oczekiwania wdrażania strategii.
14C. Zalety planu strategicznego - łączy wszystkie obszary działania banku i kierunki jego rozwoju, mobilizuje kadrę do osiągania wspólnych celów, wymusza myślenie i działanie w kategoriach długoterminowych, pełni ważną funkcję edukacyjną.
14D. Misja banku - określa szerokie ramy, która określa plan strategiczny banku. Misja określa: jakie grupy produktów chce oferować bank, na jakich rynkach działać, problem finansowania swoich operacji, jakie są główne zasady którymi bank chce się kierować. Plan strategiczny pełni rolę pomostu między misja banku a planami rocznymi.
15. Zagraniczne operacje rozliczeniowe - mogą być przeprowadzane przez banki jako: rozliczenia dewizowe i bezdewizowe. Rozliczenia bezdewizowe były przeprowadzane między bankami dwu lub wielu krajów w formie kompensaty wzajemnych należności i zobowiązań ich krajowych klientów. Obecnie tę formę rozliczeń stosuje się bardzo rzadko. Powszechne zastosowanie w rozliczeniach zagranicznych mają rozliczenia dewizowe. Sposób wykonywania przez banki zleceń płatniczych klientów zależy od tego, czy klient uzależnia zapłatę od spełnienia określonych warunków. Nad spełnieniem tych warunków czuwają banki uczestniczące w rozliczeniach. Uwarunkowanie formy rozliczeń znajdują zastosowanie głównie przy rozliczeniach z tytułu importu i eksportu. Do podstawowych form rozliczeń o charakterze zleceń uwarunkowanych zalicza się inkaso i akredytywę dokumentową. Natomiast bezwarunkowe zlecenia płatnicze stosuje się głównie w transakcjach nietowarowych, np.: przy opłacaniu usług, spłacie długu, zapłacie odsetek a także w przekazach na rzecz osób prywatnych. Zalicza się do nich czek rozrachunkowy, akredytywę pieniężną, przekaz pieniężny i polecenie wpłaty.
16. Rodzaje struktur organizacyjnych w bankach. Problemy struktury organizacyjnej: centralizacja, duża wydajność w działalności jednostki, dobrze zdefiniowane zadania poszczególnych jednostek osób organizacyjnych, duża organizacja kadry pracowników, duża wiedza kadry kierowniczej, komunikowanie się wzdłuż linii podległości służbowych.
17. Podstawowe wady struktury organizacyjnej: nadmierne obciążanie obowiązkami kierownictwa banku, rosnąca biurokratyzacja, brak możliwości wyznaczania wymiernych celów, kryteria oceny czy dobrze wykonali zadania, przepychanie spraw pomiędzy organizacjami kierowniczymi, brak mechanizmów rozwiązywania konfliktów, nadmierna specjalizacja pracowników, funkcjonalny mechanizm organizacji.