Techniki Prezentacji
Warsztat dla pracowników firmy
Sandvik Polska
Wskazówki i pytania dla uczestników do zapoznania się przed warsztatem oraz wykorzystania w przygotowaniu się do prezentacji w trakcie trwania warsztatu
Warszawa
Grupa I - 15-16.11.2004
Grupa II - 18-19.11.2004
Grupa III - 26-26.11.2004
Prowadzenie
Jacek Lebiocki
Partner
Alterna grupa konsultingowa
jacek.lebiocki@alterna.pl
Zawartość
Formularz samo-oceny
Planowanie prezentacji
Organizowanie prezentacji
Pomoce wizualne
Tuż przed prezentacją
Styl osobisty
Zdenerwowanie i trema
Mówienie i sprawność językowa
Pytania, dyskusja z uczestnikami
1. Samo-ocena obecnych umiejętności
1.Ustalam sobie podstawowe cele zanim zaplanuję prezentację
2.Analizuję potrzeby, oczekiwania, wartości którymi może kierować się moja publiczność
3.Najpierw zapisuję pomysły i główne idee aby potem rozbudować swoją prezentację wokół nich
4.Umieszczam zarówno wstęp jak i podsumowanie głównych myśli w swoich prezentacjach
5.Przygotowuję/przedstawiam wstęp który chwyta uwagę / zainteresowanie moich słuchaczy jednocześnie przedstawiając niezbędne informacje
6.Moje podsumowania nawiązują do wstępu i uwzględniają sformułowania nawołujące do działania
7.Pomoce dydaktyczne których używam są dobrze przygotowane, proste, łatwe do przeczytania i oddziałujące na słuchaczy
8.Ilość pomocy dydaktycznych używanych przeze mnie, pomaga a nie utrudnia uczestnikom odbiór prezentacji
9.Moja prezentacja jest przekonywująca, popieram ją logicznymi argumentami
10.Używam swojej tremy / zdenerwowania do podniesienia entuzjazmu mojej wypowiedzi
11.Upewniam się, że korzyści, które przedstawiam słuchaczom są przejrzyste i nie do odparcia
12.Przekazuję swoje myśli entuzjastycznie
13.Trenuję wystąpienie wcześniej, tak aby w trakcie spotkania korzystać z notatek w minimalnym stopniu
14.Moje notatki zawierają tylko kluczowe słowa, nie przygotowuję scenariusza
15.Trening moich wystąpień uwzględnia poruszanie się oraz korzystanie z pomocy
16.Przygotowuje odpowiedzi na przewidywane pytania i trenuję ich udzielanie
17.Przed wystąpieniem sam dopilnowuję ustawienia krzeseł, stołów i pomocy
18.Utrzymuje częsty kontakt wzrokowy z uczestnikami wystąpienia
19.Moja gestykulacja oraz język ciała są nieograniczone przez emocje
2. Planowanie prezentacji
Jeżeli nie wiesz dokąd zmierzasz, każda droga tam cię zaprowadzi
Ustalanie celów
Przed każdą prezentacją zastanów się dlaczego / po co zabierasz głos (po co ma odbyć się twoja prezentacja)
Istnieją dwa główne cele prezentacji wokół których cele szczegółowe są ustalane.
1. Przekonanie kogoś do czegoś (sprzedawanie idei) podczas takiej prezentacji staramy się wpłynąć (często zmienić) zachowanie, nastawienie, emocje
2. Poinformowanie kogoś o czymś (przedstawiamy fakty, liczby, statystyki)
Zanim otworzysz usta warto zadać sobie (i odpowiedzieć na nie!) kilka pytań:
KTO
Czyli kim jesteś ty przemawiający?
Zabierając głos grasz rolę. Inną gdy np. kupujesz inną gdy np. sprzedajesz.
Kogo reprezentujesz? Czy mówisz od siebie, czy w imieniu instytucji?
DO KOGO
będziesz mówić. Jaki jest poziom twoich słuchaczy?
Nigdy nie przeceniaj fachowości swoich słuchaczy, ale też nie wolno ci nie doceniać inteligencji słuchaczy. Jednorodność grupy. Wiek, płeć, status. Grupy interesów.
Wyobraź sobie o czym rozmawia ze sobą słuchacz ?
Jakie są różnice między wami ?
Jaki jest styl podejmowania decyzji słuchacza ?
Jak podczas prezentacji będę kontrolować dawanie im więcej tego czego ode mnie oczekują i mniej tego czego nie chcą słyszeć ?
Postaw się w sytuacji twojego słuchacza i zadaj sobie pytania:
Jakie są cele mojego uczestnictwa w tym programie?
Czego oczekuję od prezentera?
Jakie są moje wartości według których będę oceniał treść i formę wystąpienia?
Jak dobrze jestem poinformowany o temacie wykładu?
Czy mam ograniczenia czasowe, cierpliwości, percepcji, językowe?
Co mi przeszkadza/ ułatwia odbiór ?
CO
chcesz powiedzieć.
Tylko głupiec mówi wszystko co ma w głowie.
Bądź panem swojego słowa - nie pozwól aby słowa zapanowały nad twoją myślą i rozsądkiem.
JAK
masz wystąpić.
Czy chcesz odwoływać się do uczuć czy do umysłów swoich słuchaczy?
Czy chcesz opierać się na własnych doświadczeniach i przemyśleniach, czy cudzych wykorzystując anegdoty i prawdy zaczerpnięte od innych?
Czy chcesz aby słuchacze czasem się pośmiali?
Czy przyjmujesz styl podniosły, pełen emfazy czy raczej chłodny?
NB.
Każde przemówienie czy prezentacja zawiera element sprzedaży.
Niektóre prezentacje wymagają położenia większego nacisku na sprzedaż czy przekonywanie, inne na zdobycie sobie słuchacza i jego poparcia a jeszcze inne na zmianę jego poglądu.
Prezentacja ma spowodować działanie.
Każde działanie jest efektem decyzji, a te nie mogą być podjęte bez odpowiednich informacji.
Prezentuj tak aby spowodować / uzyskać działanie !
Formularz przygotowawczy
Moje cele wobec uczestników
Wartości którymi oni mogą się kierować odbierając treść i formę
Specjalne oczekiwania
Ograniczenia, na które muszę uważać
Moja ocena poziomu wiedzy wśród uczestników
Moja ocena stopnia akceptacji moich pomysłów wśród uczestników
Uczestnicy zakładają / przypuszczają że jestem dobrym / średnim / słabym mówcą
Przykłady wspierających idei argumentów które mogą zadziałać
Przykłady wspierających idei argumentów które mogą wzbudzić negatywne reakcje
3. Organizowanie prezentacji
Powiedz im co będziesz mówił, powiedz, co masz do powiedzenia
i powiedz co powiedziałeś
Struktura prezentacji
CEL / WSTĘP / TEMAT PRZEWODNI
Musisz wprowadzić słuchaczy nie tylko w temat, ale i w ton swojej prezentacji. Musisz skupić ich uwagę.
MOTYWACJA / ZACIEKAWIENIE
Powiedz im dlaczego warto słuchać. Jaki to ma z nimi związek. Jakie wynikną korzyści dla nich. ,,Podnieś przyłbicę'' nie mniej ważnym aspektem twojego otwarcia jest przedstawienie samego siebie, pamiętaj że muszą zaspokoić pierwszą ciekawość: poznać twój sposób bycia i styl, twoją osobowość.
AGENDA / PLAN WYSTĄPIENIA
„Powiem wam o x. W tym celu zacznę od a przejdę przez punkty 1 2 3 4, a następnie przejdę do b”. Ludzie muszą wiedzieć, czego mają oczekiwać, muszą rozumieć, i wyobrazić sobie jak ułożony jest twój plan.
TREŚĆ / ZAWARTOŚĆ
Zacznij od poszczególnych części, w których przejdziesz do szczegółów, podsumowuj je i informuj uczestników gdzie jesteś.
A B C
1 1 1
2 2 2
3 3 3
Wnioski Wnioski Wnioski
ZAKOŃCZENIE / PODSUMOWANIE
Całości, powtórzenie głównych wniosków
WNIOSEK / DZIAŁANIE
Co powinni uczestnicy zrobić
Pomoce wizualne
Pomoce wizualne nie wykonają pracy za Ciebie, są tylko wsparciem - urozmaiceniem twojej prezentacji.
Korzystaj z pomocy gdy:
chcesz skoncentrować uwagę słuchaczy
rozbudzić entuzjazm, zainteresowanie
zilustrować informacje trudne do wyobrażenia
chcesz aby publiczność przez dłuższy czas zachowała podane informacje lub je
zapisała (wrażenia wzrokowe zwiększają prawdopodobieństwo zapamiętania
o 80 % )
chcesz zebrać omawiany materiał
chcesz pokazać cyfry, statystyki, struktury
Nie używaj pomocy do:
wywarcia wrażenia na słuchaczach przez przedstawienie bardzo szczegółowych
tabelek i wykresów
unikania interakcji z uczestnikami
zaprezentowania prostych idei, które można przedstawić ustnie
Pamiętaj aby:
pomoce były widoczne - wizualne to słowo klucz
miały jednakowy format, były konsekwentne np. 8.07 i 8 lipca
były zatytułowane
miej porządek w materiałach - zdziwiłbyś się jak uważnie jesteś obserwowany
kiedy „grzebiesz” w papierach mrucząc „gdzieś to mam...”
porządnie utrzymane - pisz wyraźnie tylko dużymi literami, miej czyste folie i inne
narzędzia których używasz, nie rób pomocniczych notatek na foliach i innych
materiałach
kolorowe - co najmniej dwa, ale niekoniecznie więcej niż cztery
pisane dużymi literami
panować nad informacjami nie przeładuj materiałów , ale i też nie przedstawiaj
zbyt wiele na jednej np. folii bo ryzykujesz utratę kontroli nad słuchaczami
Wizualne prezentowanie liczb:
maksimum 30 liczb
każda liczba maksimum 5 cyfr
szczegółowe dane można pokazać w materiałach rozdawanych
staraj się prezentować dane liczbowe w formie wykresów
Wizualne prezentowanie słów:
maksimum 36 słów ( nie licząc tytułu )
ułożone w linijkach po 6 słów w każdej
proza od marginesu do marginesu nie jest czytelna
Używanie tytułów:
tytuły tematyczne np. Wyniki Sprzedaży
tytuły informujące np. Sprzedaż w roku 2000 zwiększyła się o 20 %
tytuły zmuszające do działania np. Skoncentrujmy nasze wysiłki sprzedaży
Jak używać pomocy ?
Staraj się nie wprowadzać zbyt wielu rodzajów pomocy podczas jednej prezentacji.
Mów co pokażesz zanim to zrobisz. Następnie pozwól słuchaczom przyjrzeć się im dokładnie, zanim zaczniesz o nich mówić.
Pamiętaj aby wyłączyć rzutnik kiedy mówisz, przełożyć kartkę we flipcharcie - nie rób sobie konkurencji.
Demonstrując jakiś przedmiot pozostaw go zakrytym przed i po demonstracji.
Nie przekazuj przedmiotów w obieg dopóki nie skończysz prezentacji
i odwrotnie - nie prezentuj gdy przedmioty są w obiegu.
Wskazuj na tablicy aktualnie omawiany temat, trzymając wskaźnik w ręce która jest bliżej tablicy.
Zawsze stawaj z boku.
Nie patrz na to co jest na tablicy w trakcie gdy mówisz, spoglądaj na materiały tylko gdy chcesz tam skierować uwagę słuchaczy. Pamiętaj o sile twojego spojrzenia !
Nigdy, przenigdy nie odwracaj się tyłem do publiczności.
Nie baw się materiałami, pisakami , wskaźnikiem.
Nie zostawiaj wskaźnika na rzutniku, będzie zanadto koncentrował uwagę na sobie samym.
Prezentuj pomoce spokojnie nie wymachuj nimi, nie żongluj.
Bądź przygotowany do dokończenia prezentacji nawet gdy wszystko zawiedzie!
Materiały dodatkowe
Nie wręczaj ich wtedy, gdy przemawiasz.
Jeżeli zdecydujesz się rozdać je przed występem, daj uczestnikom czas aby je
przejrzeli, rozdaj przed tylko takie materiały, z których chcesz aby korzystali w
trakcie prezentacji.
Nie przerywaj występu aby rozdać materiały, zrób lepiej przerwę.
Podaj dalej, to też sposób na przekazanie materiałów, pod warunkiem, że liczba
uczestników nie jest większa niż 30 osób.
Na odchodnym możesz rozdać to co stanowi podsumowanie twojej wypowiedzi.
Tuż przed prezentacją
Trening / próba prezentacji
Upewnij się że twoje notatki do próby zawierają tylko główne hasła, zapisane dużymi literami.
Przejdź w pamięci całą prezentację i upewnij się, że pamiętasz każdy podpunkt
Zainscenizuj prezentację w warunkach najbardziej zbliżonych do rzeczywistych
Wykonaj prezentację dla ,,podstawionych'' słuchaczy i posłuchaj ich opinii
Przećwicz odpowiedzi do przewidywanych pytań
Powtórz aż do czasu kiedy będziesz czuć się pewnie
Kontrola techniczna
Rzutnik
zapasowe żarówki
czysta powierzchnia
zapasowe klisze, pisaki
Tablica
wystarczająca ilość papieru
dobrze piszące pisaki, wielokolorowe
Materiały do rozdania
łatwo dostępne
ułożone w kolejności
ktoś do pomocy w rozdawaniu
Wskaźnik
czy będzie potrzebny
czy jest w zasięgu ręki
Mikrofon ( przy grupie 50 - 100 osób )
bezprzewodowy
słuchawki
Oświetlenie sali
gdzie są włączniki
czy wszystkie działają
Ustawienie siedzeń i stołów
ile osób
jakie ustawienie
gdzie będziesz się poruszać
Styl osobisty
Wygląd zewnętrzny
Nie masz drugiej szansy żeby zrobić dobre pierwsze wrażenie
Twój strój, wygląd, maniery nie uczynią prezentacji, ale na pewno wpłyną na postrzegany wizerunek twojej osoby, pokażą jak szanujesz siebie, swoją pracę oraz twoich słuchaczy.
Stojąc przed publicznością jesteś widoczny! Widoczny i obserwowany znacznie bardziej niż myślisz. Każdy szczegół twojego stroju jest widoczny.
Zastanów się w czym wystąpisz, zmierz ten strój i przyjrzyj się sobie krytycznie - jak wyglądasz (pamiętaj nie dasz rady utrzymać wciągniętego brzucha przez 4 godziny!).
Nie używaj rzeczy w duże czy jaskrawe wzory, kraty lub ,,śmiesznych'' krawatów, zastanów się nad doborem kolorów. Czarny jest bardzo oficjalny, szarości mogą postarzać, brązy nie są eleganckie, granatowe kolory są uniwersalne, jasne błękity i róże są dziecinne, beże mogą powodować że wyglądamy blado i chorobliwie. Zwróć uwagę na buty i ich stan, podobnie
z rajstopami i skarpetkami w przypadku panów. Kieszenie nie służą do przechowywania tamże skarbów, kluczy itp.
Dobierz swój strój do miejsca i publiczności przed którą wystąpisz. Czy to będą twoi koledzy? Jaka jest sala w której będziesz prezentować?
Nie dźwigaj ze sobą teczek, parasolek, sweterków bo być może się przydadzą.
Pamiętaj o biżuterii, makijażu i fryzurze, staraj się nie czochrać po głowie
w chwilach zadumy, nie noś dzwoniących bransoletek, nadmiaru pierścionków, długich kolczyków, łańcuszków na kostce...
Twoje ręce będą widoczne. Manicure tez, także u mężczyzn.
Zapach jest tym co przynosisz ze sobą, pamiętaj nie wszyscy lubią a nawet tolerują to co ty.
Twoja pierwsza minuta
Wejdź krokiem pewnym siebie. Jeśli chcesz odróżnić się od poprzedniego mówcy, wejdź innym krokiem, szybszym lub wolniejszym niż on.
Zajmij swoje terytorium, rozłóż notatki , materiały, nie musisz niczego mówić w tym czasie. Potem podnieś głowę i spójrz na nich. Odczekaj aż zamilkną utrzymuj kontakt wzrokowy.
Twoja pierwsza minuta to czas w którym publiczność cię zauważa. Nim się skończy wzrok wszystkich będzie utkwiony w tobie i każdy wyda swoją pierwszą o tobie opinię.
Nie poprawiaj w tym czasie bielizny, rajstop, nie obgryzaj paznokci, nie rozmawiaj z sąsiadami. W żadnym wypadku nie wchodź na scenę ze stosem książek lub naręczem rekwizytów. Nie zabieraj jedzenia kawy ani wody na scenę, będą wyczekiwać chwili kiedy po coś sięgniesz. Nie manipuluj przy swoim ubraniu, nie strzepuj pyłków, nie przygładzaj włosów. Nie zabieraj teczki, którą na miejscu otworzysz żeby wydobyć tekst przemówienia. Zapomnij o kieszeniach.
Nie opowiadaj o kulisach swojego wystąpienia, czyli jak do tego doszło.
Nie żal się przed publicznością ,, ledwie tu trafiłem...''
Bez wątpienia najlepszym sposobem skazania się na porażkę jest poinformowanie jakim kiepskim mówcą jesteś.
Zacznij od milczenia !!!
Trema i zdenerwowanie
Podłożem tremy jest mit.
To twoja ocena samego siebie wobec własnego wyobrażenia na temat występu doskonałego. Do tego dochodzi strach rosnący wprost proporcjonalnie do tego, jak odległe od owego ideału będzie twoje wystąpienie.
Dlaczego ?
To jest normalne! A nawet zdrowe!
Czy wiesz że: Uniwersytet Pensylwania w 1999r przeprowadził badania, które wykazały, że perspektywa publicznego zabrania głosu znajduje się na pierwsze pozycji wśród spraw dotyczących relacji interpersonalnych budzących lęk.
Okazuje się że to jedna z podstawowych cech naszej natury. Wspólna dla ludzi i zwierząt. Utkwione w nas spojrzenia innych budzą irracjonalny lęk.
Co jest najważniejsze ?
Aby wykorzystać wydzielającą się adrenalinę jako źródło dodatkowej energii usprawniające nasz umysł i nasze działania.
Sposoby radzenia sobie z tremą
Pierwszym antidotum jest zaakceptowanie tremy.
,,Mam tremę czuje się okropnie, trudno muszę to jakoś przeżyć.''
Zdaj sobie sprawę, z tego, że nie istnieją idealne wystąpienia. Gdyby był wzorzec idealny trzeba by go za każdym razem powtarzać. Ale Ty jak
i każdy inny człowiek za każdym razem robilibyście to inaczej. Nie może ci się nie udać.
Możesz to zrobić lepiej lub gorzej, czuć się mniej lub bardziej bezpiecznie, zbliżyć się mniej lub bardziej do zamierzonego celu.
Bądź pewny siebie.
Nastaw się, że osiągniesz sukces. Pewność siebie opiera się na wierze we własne siły, przekonaniu o swoich zdolnościach. Wierz, że jesteś dobry. To Twoja prezentacja i Ty ja przygotowałeś !
Przygotuj się
Wykorzystaj tremę jako motor napędzający przygotowanie. Przećwicz swoje wystąpienie przed kimś. Staraj się być sobą, niekoniecznie mistrzem retoryki. Sprawdź pomoce dydaktyczne. Sprawdź salę. Światło. Ustawienie krzeseł, stołów. Często takie ,,techniczne'' działania pozwalają zmniejszyć tremę, a dodatkowo upewniają cię, że wszystko gra.
Poszukaj przyjaznych twarzy
Uzmysłów sobie, że większość słuchaczy jest życzliwie nastawionych do ciebie.
Pamiętaj. Twoich lęków nie widać tak bardzo jak myślisz.
Co się dzieje z Tobą ?
Koncentrujesz się tak bardzo , nad tym jak wypadniesz, że zupełnie tracisz z
pola widzenia cel swojej wizyty w tym miejscu.
Zaczynasz wymyślać najczarniejsze scenariusze „stracę wątek'' , „nie znajdę
właściwych słów'', ,,będę nudny'', „nienawidzę robić z siebie przedstawienia !''
Myślisz „mam 2 godziny ! co ja powiem jak zabraknie mi materiału !''
Suchość w ustach
Ślinotok
Zapominanie ,, co dalej.....!!!!!!”
Ściśnięte gardło
Drżenie
Mokre ręce
Brak powietrza
Skurcze żołądka
Napięcie mięśni twarzy
Nerwowe ruchy
Uporczywe powtarzanie jakiegoś wyrazu ,,prawda''
Możliwe przeciwdziałania
Ad 3. Przygotuj więcej. Niech będzie to historia którą możesz, a nie musisz opowiedzieć
Ad 4. Opuść głowę i lekko przygryź bok języka. Napij się wody. Nie używaj cukierków ani gumy do żucia.
Ad 5. Oprzyj koniec języka na górnych zębach, rozewrzyj wargi i oddychaj chwilę przez usta.
Ad. 6 Ściągawka. Nie bój się do niej zajrzeć.
Ad 8. Staraj się gestykulować i poruszać. Nie próbuj zaciskać rąk, to tylko pogłębi problem.
Ad 10. Przestań mówić. Pochyl głowę, wysuń ramiona skrzyżuj ręce na wysokości łokci, weź oddech i powoli wypuszczaj powietrze przez usta prostując ramiona.
Ad. 11 Napinaj mięśnie pośladków i brzucha.
Ad. 12 Uśmiechaj się. Przed rozpoczęciem prezentacji spróbuj zmarszczyć czoło, napiąć mięśnie policzków i rozluźniać je powoli. Spróbuj otworzyć jak najszerzej usta i oczy i powoli je zamykać.
Mówienie i sprawność językowa
Pierwszym krokiem w kierunku bycia zrozumiałym jest posłuchanie samego ciebie!
Czy słownictwo, którym się posługujesz jest dla tej publiczności czytelne?
Zastanów się nad wyborem słów. Świadomie je dobieraj. Unikaj tonu lekceważącego. Czasami możesz mieć taka pokusę, wiedząc coś o czym inni nie mają pojęcia. Przejaw pokorę i entuzjazm.
Stosuj analogie - to jeden z najlepszych sposobów służących wyjaśnianiu skomplikowanych i abstrakcyjnych pojęć. Ponieważ zwykle mają formę krótkiej historii albo przykładu z życia, trafiają łatwo do każdego odbiorcy.
Używaj słów, które wywołują obrazowe skojarzenia „jasnoczerwona obudowa nowego urządzenia......'”
Akcentuj.
Najbardziej znane sposoby to:
powtórzenie słowa lub zdania
modulacja głosu
zmiana tempa
słowo klucz - metafora do której możesz często się odnosić, przywołując
zdarzenie, fakt lub przedmiot
podsumowuj - rób krótkie przeglądy głównych kwestii
zwracaj uwagę słuchaczy mówiąc: „następna część jest szczególnie istotna''
Posługuj się ciszą.
Kiedy ?
Po ważnych wypowiedziach.
Po zadaniu retorycznego pytania.
Tempo , rytm, siła głosu
Tempo
Średnie tempo wypowiedzi to 100 - 120 słów na minutę. Jeżeli słuchacze notują dostosuj tempo wypowiedzi do ich prędkości. Jeżeli temat prezentacji jest skomplikowany, nowy - zwolnij.
Szybkie tempo przyciąga uwagę, jednak liczna publika, może się wyłączyć, gdy będziesz stosował szybkie tempo zbyt często.
Pauzy
Stosuj je! Im dłuższa pauza, tym silniejsze uczucie jakie wyrażasz. Jeżeli będziesz robił pauzy zbyt długie, będziesz brzmieć zbyt pompatycznie.
Siła głosu
Poproś uczestników o sygnał kiedy niedosłyszą. W trakcie przerwy poproś o feedback słuchaczy z różnych miejsc sali. Głośne mówienie w małej grupie zdradza podniecenie i przyciąga uwagę, słuchający mogą je również uznać za chęć dominacji i zająć pozycję defensywną.
Wysokość tonu
Człowiek bardzo nieświadomie jest wrażliwy na zmianę wysokości głosu. Kiedy się złościmy czy denerwujemy struny głosowe napinają się, co słychać właśnie w wysokości tonu.
Rytm
Równy rytm wypowiedzi wyraża pewność siebie. Zbyt wolny może być odbierany jako niepewność lub skrępowanie.
Czas
Staraj się mieścić w czasie. Nie uprzedzaj o przerwach.
Ogony językowe
Eeeeee, tego, więc, prawda itp. Uważaj aby twoja publiczność nie zaczęła się koncentrować na liczeniu ich !
Śmiech, chichot, myślę że..., wydaje mi się..., wskazują na brak pewności siebie. Nie konstruuj też zdań typu „Ładna pogoda, nieprawdaż?” Sygnalizują twoje uporczywe poszukiwanie aprobaty.
Mówimy nie tylko słowami !
O ile twój głos jest nosicielem treści, to ciało wyraża podtekst.
Postawa
Naturalna, wyprostowana, ale nie sztywna. Pamiętaj aby dobrze rozłożyć ciężar ciała na obie stopy. Nie zakładaj nogi na nogę, nie krzyżuj ich
w kostkach i nie kiwaj się w przód i tył.
Ruchy
Nie stój nieruchomo, ale też nie wałęsaj się po scenie bez celu.
Stój ok. 1,5 - 2 m od pierwszego rzędu. Bądź widoczny nie ukrywaj się za krzesłami, mównicą czy stołem.
Strzeż się pozycji listka figowego, wyraża słabość, to pozycja najgorsza
z możliwych. Zakładanie rąk na piersiach, chodzenie tam i z powrotem, opieranie rąk na biodrach sprawia na słuchaczach wrażenie, że są przesłuchiwani.
Gestykulacja
Naturalnie. Unikaj rąk w kieszeni, lub za paskiem, a także gestykulacji poziomej - ta kojarzy się z negatywną.
Pytania, dyskusja z uczestnikami
Otwarcie dyskusji może lecz nie musi być kolejnym / ostatnim etapem prezentacji
„Czy mają Państwo pytania ?”
To pytanie przekazuje kontrolę w ręce publiczności i musisz mieć tego świadomość. Nie zadawaj więc go!
Zadawaj pytania, aby sprowokować dyskusję:
zorientowane na ich stosunek do prezentowanego przez ciebie tematu.
aby okazać, że zależy ci na ich opinii
dla wzmocnienia tempa prezentacji
Sposobem na kontrolowanie pytań, jest przedstawienie w jaki sposób zamierzasz na pytania odpowiadać. Zaproponuj na początku aby uczestnicy notowali pytania do ciebie, łatwiej będzie im je zadać, kiedy przyjdzie na to czas.
Jak odpowiadać ?
Nie wywyższaj się ponad innych. Przedstaw swój punkt widzenia
Komplementuj pytających
Podawaj informacje; jeśli podajesz opinię zaznacz, że nimi są
Słuchaj. Nie przerywaj
Powtórz pytanie
Wyjaśnij terminy użyte w pytaniu oraz te, których ty używasz
Odpowiadaj na każde pytanie osobno. Jeśli ktoś zada kilka pytań - zapytaj które dla niego jest najważniejsze.
Jeśli pytanie zawiera fałszywe informacje lub przypuszczenia skoryguj je podając fakty
Nawiązuj w odpowiedziach do swojej prezentacji (Jak już mówiłem..)
Nie pozwól pytającym wygłaszać mów, przerwij i zapytaj jak brzmi ich pytanie
Nie pozwól by ktoś wkładał swoje słowa w twoje myśli (Więc uważa Pan, że...)
Nie obawiaj się powiedzieć: nie wiem
Niczego nie obiecuj
Nie pozwól aby jeden lub dwóch ludzi zmonopolizowało cały czas przeznaczony na pytania
Pamiętaj, że ostatnie słowo należy do ciebie
Trudne pytania i „kłopotliwi” pytający
Przede wszystkim uświadom sobie, że informacje które przekazujesz należą do ciebie, to ty znasz najlepiej to co powiedziałeś. Znasz temat. Uświadom sobie jak silna jest twoja pozycja.
Odpowiadaj tylko na zadane pytanie, krótko i rzeczowo.
Możesz komentować samo pytanie „dobre”, „interesujące”, „nigdy w ten sposób o tym nie myślałem”
Zmieniaj rytm. Nie odpowiadaj automatycznie. Powiedz „muszę się nad tym zastanowić”
Zaproponuj by rozmówca wstał lub wyszedł na środek.
Pozwól publiczności, by wzięła na siebie odpowiedzialność za uciszenie go.
Pozostań racjonalny i obiektywny.
18
Sandvik Polska - Techniki Prezentacji
Sandvik Polska - Techniki Prezentacji