HERNIA PERINEALIS[1] chir


Wydział Medycyny Weterynaryjnej Ordynator: Dr Izabela Polkowska .

Akademii Rolniczej w Lublinie Kuratorzy: Hubert Sroka ,

Katedra i Klinika Chirurgii Zwierząt Anna Czycza .

Nr ks. klin.: 458.

Data przyjęcia: 26.04.2002.

Data wydania: 26.04.2002.

HISTORIA CHOROBY

I. Wywiad.

Pies choruje od około 1,5 miesiąca. Podczas oddawania kału po lewej stronie odbytu pojawiło się niewielkie uwypuklenie, które po zakończeniu defekacji znikało. Z czasem uwypuklenie powiększało się i nie znikało.

II. Ocena wartości osobniczej i ogólny stan zwierzęcia.

1. Pies, samiec bokser, barwy rudej, 6 lat, 40 kg.

2. Badanie ogólne stanu zdrowia zwierzęcia.

Stan odżywienia i utrzymania dobry, budowa ciała i postawa prawidłowa, reakcja na bodźce zewnętrzne zachowana, błony śluzowe naturalnych otworów ciała bladoróżowe, wilgotne.

3. Parametry

C-38,3 C

T-80/min.

O-20/min.

III Badania szczegółowe.

Oglądaniem i omacywaniem stwierdzono w okolicy odbytu (regio perinealis) obecność z lewej strony odbytu uwypuklenia wielkości pięści, konsystencji opornej. Temperatura uwypuklenia jest porównywalna z temperaturą otaczających tkanek. Skóra tej okolicy jest zaczerwieniona.

IV Badania dodatkowe.

Nie wykonywano

V Rozpoznanie.

Hernia perinealis

VI Rokowanie.

Pomyślne.

VII Leczenie.

Zabieg: Operatio herniae perinealis

Do premedykacji psa użyto ksylazyny (Rometar) 2 mg/kg w połaczeniu z atropiną (Atropinum sulfuricum) 0,05mg/kg w iniekcji domięśniowej. Po około 15 min. wykonano znieczulenie ogólne za pomocą ketaminy (Narkamon) 4mg/kg w połączeniu z diazepamem (Relanium) 0,5mg/kg w iniekcji dożylnej, według siły działania. Zwierzę ułożono w pozycji brzusznej, ogon odciągnięto do góry i ustabilizowano. Wykonano półkoliste cięcie skóry po prawej stronie odbytu. Znajdującą się pod skórą powięź przecięto nożyczkami. Zawartość przepukliny stanowiła tkanka tłuszczowa i sieć . Zawartość przepukliny zreponowano do jamy brzusznej za pomocą tamponu umieszczonego na peanie. Następnie przystąpiono do zamknięcia wrót przepukliny. Począwszy od góry zszyto powięź miednicy, przyśrodkowo błonę surowiczą prostnicy, u dołu luźną tkankę łączną okrywającą cewkę moczową i wreszcie z boku-powięź i więzadło krzyżowo-kulszowe. Struktury te zszyto Catgutem nr 2 za pomocą szwu kapciuchowego. Założono jeszcze trzy piętra szwów wykorzystując w/w struktury. Po usunięciu zawartości przepukliny powstała jama, którą zamknięto szeregiem pojedynczych szwów materacowych, za pomocą Vikrylu 2/0. Następnie zszyto tkankę podskórną szwem ciągłym na okrętkę Vikrylem 2/0. Skórę zszyto nicią Ticron 2/0 szwem materacowym pojedynczym.

VIII. Postępowanie pooperacyjne.

Podano 4 ml Pen-Streptu w iniekcji domięśniowej i zalecono podawanie antybiotyku przez 5 kolejnych dni

IX. Zalecenia.

- Zdjęcie szwów po 10 dniach.

X. Rozpoznanie różnicowe.

1. Uchyłek prostnicy (diverticulum recti)

Przypomina zewnętrznie przepuklinę kroczową. Schorzenie występuje wyłącznie u psów w starszym wieku.Uchyłek prostnicy powstaje w wyniku osłabienia mięśni poprzecznych miednicy i gromadzenia się kału w końcowej części prostnicy. Powoduje to przerwanie mięśniówki jelita. Błona śluzowa pod wpływem obecności twardych mas kałowych rozciąga się, powstaje workowate rozszerzenie, uwypuklające się między odbytem a guzem kulszowym. Schorzenie występuje przeważnie jednostronnie. Leczenie: operacyjne.

2 .Nowotwory odbytu (neoplasma ani).

Nowotwory te pochodzą przeważnie z tkanki gruczołowej odbytu i gruczołów zatok przyodbytowych. Często mają charakter gruczolaków, rzadziej gruczolakoraków. Nowotwory te częściej stwierdza się u samców. Nowotwory okolicy odbytu rosną w postaci guzków lub polipowatych narośli dobrze odgraniczonych od otaczających tkanek, ewentualnie w postaci nacieczenia tkanki. W przypadku wystąpienia nowotworu litego często dochodzi w nim do rozmiękania i martwicy rozpływnej.

Leczenie:

Usuwanie zmienionych tkanek: najczęściej stosuje się krioekstrakcję i chirurgiczne usunięcie. Krioterapii dokonuje się za pomocą krioekstraktora. W ten sposób usuwa się tylko niewielkie zmiany nowotworowe. Nowotwory odbytu nie poddające się innym metodom leczenia usuwa się chirurgicznie. Technika zabiegu uzależniona jest od umiejscowienia i rodzaju guza, polega na wyłuszczeniu guza oraz usunięciu okolicznych zmienionych tkanek.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
materiały do egazaminu CHIR
chir-szcz1, Chirurgia - egzamin
Chir, CHIRURGIA, TESTY
chir ćw2
chir-krosko-j.gr, Ginekologia, Chirurgia Immunologia, Chirurgia (pajro)
Gojenie, chir
Piel chir jesień 09
chir klp4
FRACTURA?MORIS SIN[1] chir
VULN PERFOR CORNEAE chir
Test z chir onk VI rok 04
FRACT[1] CRURIS chir
chir og3
4 2008 GR CHIR.poprawka, chirurgia
Seminarium Chir Dziecieca
CORPORA ALIENA2[1] chir
chir dla M
VULN PERFOR CORNEE PANOPHTALM chir

więcej podobnych podstron