Katedra i Klinika Chirurgii Zwierząt Ordynator : lek wet Dorota Różańska
Wydział Medycyny Weterynaryjnej Kuratorzy: M. Samorek A. R. w Lublinie M. Peryga
HISTORIA CHOROBY
Data przyjęcia:18.05.2003
Data wydania :18. 05.2003
Nr ks. klin. 599
Właściciel: Marcin Bryś
Ul. Langiewicza 26
Lublin
Wywiad (anamnesis)
Pies wymiotuje od 2 dni. Wcześniej nie był leczony.Pies został zakupiony od hodowcy 2 miesiące wcześniej.Pies jest odwodniony,osowiały,brak defekacji.Właściciel zauważył chudnięcie zwierzęcia.
Ocena wartości osobniczej i ogólny stan zdrowia psa. (generalia, et status praesens)
Pies, samiec, 3 miesiące,10 kg., owczarek niemiecki , czarny -podpalany. Stan odżywienia i utrzymania dobry; budowa ciała prawidłowa.Błony śluzowe różówe, wilgotne, bez wykwitów.Węzły chłonne bez zmian. Apetyt i pragnienie zmniejszone , reakcja na bodżce zachowane.
C- 39°C
100/min
O- 28/min
Badanie szczegółowe zwierzęcia.
Zobserwowano wymioty ,oraz parcia na kał, bez oddawania stolca.Omacywaniem stwierdzono bolesność powłok brzusznych i silną obrone mięśniową.
IV. Badanie dodatkowe.
Nie wykonywano.
V. Rozpoznanie.
Laparotomia diagnostica.
VI. Rokowanie.
Ostrożne
Leczenie.
Operacyjne.
Przygotowanemu dietetycznie psu podano premedykację przy użyciu :
Rometar2% - 2,0 mg/kg m.c. i.m.
Atropiny - 0,05 mg/kg m.c i.m.
Relanium - 0.5 mg/kg m.c i.m.
Wykonano znieczulenie ogólne przy użyciu Narkamonu 5% w dawce 10,0 mg/kg m.c. i.m.,Halotanu 1,5%.
VIII.OPIS ZABIEGU OPERACYJNEGO
Pole operacyjne wygolono, odtłuszczono denaturatem, wydezynfekowano jodyną. Psa ułożono na stole w pozycji grzbietowej , unieruchomiono i zaintubowano. Pole operacyjne obłożono jałowymi serwetami, które przypięto kleszczykami Backhausena. Dokonano cięcia powłok brzusznych w lini białej. Po przecięciu stwierdzono pusty żołądek atoniczne jelita wypełnione płynną treścią ,przekrwienie wątroby, śledziony oraz nerek, powiększoną trzustkę.Do jamy brzusznej podano antybiotyk Pen-Strep 2ml.Zaszyto otrzewną wraz z mięśniami szwem materacowym ,tkanke podskórną, szwem ciągłym na okrętkę nićmi wchłanialnymi Dexon 1.0 i szwem materacowym zszyto skóre używając Novafil 2-0.rane przemyto H2O2,pole wokół rany wydezynfekowano jodyną.
Leczenie pooperacyjne 18.05.2003
Pen-Strep i.m 2ml.
0.5l Glukoza5% i.v
0.5l PWE i.v
Zalecenia dla właściciela:48 godzin głodówki ,żywienie parenteralne.
IX. Zalecenia dla właściciela:
Ograniczyć ruch zwierzęcia.
Zabezpieczyć ranę przed zanieczyszczeniem.
Po dziesięciu dniach zgłosić się do zdjęcia szwów.
IX. Rozpoznanie różnicowe.
1.Krwiak (Hematoma)
Mianem krwiaka określa się gromadzącą się w tkankach krew, która opuściła krwiobieg wskutek uszkodzenia naczynia. Krwiak powstaje najczęściej po urazie i przeważnie w tkankach powierzchownych. W miejscu złamania jest on niezbędnym warunkiem gojenia się kości.
Zawartość krwiaka jest zwykle płynna, toteż usytuowany powierzchownie stanowi chełbocącą, niebolesną i zimną wyniosłość. We wczesnym okresie widać wyraźne granice wyniosłości, które od następnego dnia po urazie zacierają się wskutek rozwijającego się zapalenia. Odczyn zapalny powoduje nieznaczne zgrubienie tkanek na obwodzie krwiaka, w związku z tym wyczuwa się, iż skóra pokrywająca krwiak jest cieńsza na szczycie wyniosłości, grubsza u jej podstawy. W odróżnieniu od ropnia okolica jest mało wrażliwa, a podwyższenie miejscowej ciepłoty tkanek nieznaczne. Punkcja pozwala w ostateczności rozstrzygnąć o rozpoznaniu.
2.Ropień (Abscessus)
Ropień jest to ropne ograniczone zapalenie tkanek. Powstaje najczęściej na tle bakteryjnym. U małych zwierząt przyczyną są zwykle gronkowce, zwłaszcza gronkowiec złocisty, rzadziej paciorkowce, pałeczka ropy błękitnej i pałeczka okrężnicy. Powierzchownie umiejscowiony ropień cechuje się obecnością uwypuklenia, które w odróżnieniu od krwiaka jest bardzo bolesne, o podwyższonej temperaturze. W początkowym okresie zbierania się ropnia, czyli u szczytu zapalenia, nie tylko najbliższa okolica ropnia, lecz cała część ciała sąsiadująca z nim jest obolała. W miarę upływu czasu odczyn zapalny przycicha, wokół ogniska martwicy wytwarza się wał tkanki ziarninowej. Wyczuwa się w tym czasie chełbotanie ropy zawartej w wytworzonej z tkanki łącznej torebce ropnia. Bolesność mniejsza, skóra pokrywająca ropień scieńczała, ropień wykazuje tendencję do przebicia się na zewnątrz.
2