Katedra i Klinika Chirurgii Ordynator: lek.wet. Jerzy Łapiński

Zwierząt Wydziału Med. Wet Lublin. Kuratorzy: Mucha Paweł Nr. Ks. Klinicznej:429 Zielecka Agnieszka

HISTORIA CHOROBY

1.Wywiad (Anamnesis)

Właścicielka dokładnie nie znała przyczyny zajścia wypadku. Znalazła kota na ulicy. Najprawdopodobniej został potrącony przez samochód albo kopnięty przez konia. .

2.Ocena wartości osobniczej i ogólny stan zdrowia zwierzęcia. (Generalia et status praesens)

a) Opis zwierzęcia

Kot, samiec, europejski ok. 6 m-cy. ,1,5kg. czarny

Stan odżywienia i utrzymania dobry budowa ciała prawidłowa.

Apetyt i pragnienie osłabione reakcja na bodźce osłabiona.

C-39,0 T-110/min. O-23/min.

b) Badanie stanu ogólnego

Błony śluzowe naturalnych otworów ciała bladoróżowe , wilgotne. Węzły chłonne dostępne do badania; bez zmian.

3. Badanie szczegółowe zwierzęcia

Oglądaniem w ruchu stwierdzono kulawiznę IV stopnia lewej kończyny miednicznej , omacywaniem; krepitację i bolesność lewej kończyny miednicznej w okolicy stawu kolanowego, krepitację w stawie biodrowym

4.Rozpoznanie (Diagnosis)

Fractura femoris sinistra et luxatio coxae

5.Badanie dodatkowe

RTG

Zwichnięcie do przodu i do góry w lewym stawie biodrowym oraz złamanie poprzeczne z przesunięciem w ¼ dolnej lewej kości udowej z odłamami kostnymi i skośnym pęknięciem w dalszym odłamie.

6.Rokowanie (Prognosis)

Ostrożne

7.Leczenie (Therapia)

Wg. karty klinicznej;

Wykonano premedykację przy użyciu:

--Siarczanu atropiny - prep. Atropinum sulfuricum 0,05mg/kg.m.c. i.m.

--Ksylazyny - prep. Rometar 0,5mg/kg.m.c. i.m.

-- Relanium -0,4mg/kg.m.c. i.m.

Do znieczulenia ogólnego zastosowano; ketaminę- prep. Narkamon w dawce 10mg/kg .m.c. i.m.

Przebieg operacji

Skórę w okolicy planowanego cięcia; od stawu kolanowego do stawu biodrowego, na kończynie lewej po zewnętrznej stronie, wygolono , odtłuszczono denaturatem i odkażono jodyną.

Kota ułożono w pozycji bocznej prawej. Pole operacyjne ograniczono jałowymi serwetami chirurgicznymi, które przypięto do skóry kleszczykami Buckhausena. Zabieg rozpoczęto od przecięcia skóry po bocznej stronie kości udowej Pod skórą podłużnym cięciem oddzielono połączenie mięśnia dwugłowego uda z mięśniem naprężaczem powięzi szerokiej. Po odsłonięciu ku tyłowi m. dwugłowego uda, a ku przodowi m. obszernego bocznego wyłaniła się boczna powieszchnia kości udowej . Następnie oddzielono od jej przedniej powierzchni m.obszerny pośredni od tylnej powierzchni odcięto m. przywodziciel. Po odsłonięciu kości w miejscu złamania dokonano stabilizacji metodą gwoździowania .

Do zabiegu użyto grotowkrętu Shanze. Wprowadzono grotowkręt do jamy szpikowej bliższego końca kości udowej wyprowadzając na zewnątrz w dole krętarzowym. Po nastawieniu złamania wkręcono grotowkręt do dalszego końca kości. Do rany podano roztwór antybiotyku (Pen-strep ) . Szwem węzełkowym pojedynczym zeszyto powięź i mięśnie materiałem Maxon 2-0,szwem ciągłym na okrętkę tk. podskórną materiałem Dexon 2-0 , skóra została zszyta szwem skórnym materacowym pojedynczym materiałem Ti-cron p2-0 .

Zdjęto ograniczające pole operacyjne serwety . Okolicę rany przemyto wodą utlenioną oraz odkażono jodyną. Na koniec miejsce rany pokryto preparatem Alu-spray

8.Postępowanie pooperacyjne

Wg. karty klinicznej

9.Zalecenie dla właściciela

- nadzór i zabezpieczenie przed destrukcją szwów

• ograniczyć ruch

• po 10 dniach usunięcie szwów

• dieta lekkostrawna

• po 6 tygodniach kontrola RTG i ewentualne usunięcie gwoździ .

9.Rozpoznanie różnicowe.

-Złamanie kości podudzia

Schorzenie powodują urazy mechaniczne - uderzenia upadki , silne wstrząsy przy skokach najechanie kołem. Usposabiającymi czynnikami są wiek zwierzęcia oraz niedobory mineralne . Przy całkowitym złamaniu zauważa się silną kulawiznę podporową , zwierze chodzi i stoi nie obarczając chorej kończyny. Przy omacywaniu stwierdza się nadmierną ruchomość podudzia , odgłos trzeszczenia i silną bolesność obrzęku w okolicy złamania.

Złamania jednej kości podudzia zrastają się dobrze pod opatrunkiem gipsowym, obydwu zaś po nastawieniu zamkniętym i unieruchomieniu za pomocą opatrunku gipsowego, szyny Thomasa lub Kirschnera. Można też dokonać ustalenia wewnętrznego, najlepiej płytką metalową. Wieloodłamowe złamania kości podudzia wymagają gwoździowania; gwóźdź wprowadza się albo od strony guzowatości piszczelowej, albo od strony złamania. Przy wprowadzaniu gwoździa do kości należy kończynę silnie zgiąć, aby nie uszkodzić stawu kolanowego.

-Zwichnięcie rzepki

Trwałe przemieszczenie rzepki powoduje kulawiznę z charakterystycznym usztywnieniem stawu kolanowego, zwykle w pozycji zgiętej. Jeżeli rzepka przemieszcza się okresowo zwierzę kuleje tylko chwilami. W przypadku braku przemieszczenia w czasie badania rozpoznanie ułatwia wyprostowanie kończyny i skręcenie podudzia przyśrodkowo, co powinno spowodować przesunięcie się rzepki poza przyśrodkowy grzebień bloczka kości udowej. Leczenie jak i rokowanie zależy od przyczyny przemieszczenia rzepki. Jeżeli przyczyną jest wrodzone nieprawidłowe położenie guzowatości k. piszczelowej; najwłaściwszym sposobem leczenia jest odpiłowanie i przesunięcie na stronę przednio- boczną guzowatości k. piszczelowej. Przy niedorozwoju przyśrodkowego grzebienia bloczka k. udowej skuteczną metodą leczniczą jest podwyższenie grzebienia przeszczepem kostnym lub z tworzywa sztucznego. Leczenie pourazowego zwichnięcia rzepki polega na przeszczepieniu podłużnego uszypułowanego płata rozścięgnowego ze strony przeciwnej niż ta, na którą spada rzepka i wszycie go po drugiej stronie rzepki. Inną metodą jest operacja wg. Stadera. Istotą jest ustalenie rzepki wykorzystując powięź, którą przytwierdza się dokładnie nad boczną trzeszczką tak aby punkt zaczepienia znalazł się w środku okręgu, jakiego fragment zatacza rzepka.

1

---