Katedra i Klinika Chirurgii Zwierząt Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej w Lublinie |
Ordynator: lek. wet. A. Brodzki Kuratorzy: Małgorzata Pomorska Anna Piskorz |
Nr książki klinicznej: 1627
Data zabiegu: 29.10.1999 r.
Data wydania pacjenta: 02.11.1999 r.
Dane właściciela: Radziszenka Bogdan
ul. Wałgórska 13/122
Chełm
Historia choroby
I. Wywiad - Anamnesis
Pies zaginął miesiąc temu tj. 30.09.1999 r. Właściciel odnalazł sukę w schronisku dla zwierząt. Pies nie obarcza prawej kończyny miednicznej. Miejscowy lekarz weterynarii założył
opatrunek i skierował na dalsze leczenie do Kliniki Chirurgii Małych Zwierząt Akademii Rolniczej w Lublinie
II. Ocena wartości osobniczej i ogólny stan zdrowia - Generalia et status praesens
1. Opis zwierzęcia
- pies, suka,mieszaniec,czarna,7 lat, 5,5 kg. ,Sonia
- budowa ciała prawidłowa dla gatunku i wielkości zwierzęcia
- stan odżywienia dobry
- temperament żywy, zrównoważony
2. Badanie stanu ogólnego.
- C-38,7°C T-92/ min. O-24/ min.
- błony śluzowe naturalnych otworów ciała różowe, wilgotne
- pragnienie i apetyt zmniejszone
- reakcja na bodzce zewnętrzne prawidłowa
III. Badanie szczegółowe zwierzęcia
Zaobserwowano kulawiznę IV stopnia prawej kończyny miednicznej. Omacywaniem stwierdzono bolesność i krepitację 1/3 bliższej kości piszczelowej.
IV. Badania dodatkowe.
Wykonano zdjęcie Rtg prawego podudzia, które wykazało poprzeczne złamanie z przemieszczeniem w bliższej przynasadzie kości piszczelowej i kości strzałkowej wraz z odłamem wielkości 0,5 x 1,0 cm..
V. Rozpoznazie- Diagnosis
Fractura cruris dexter
VI. Leczenie- Therapia
Zastosowano leczenie operacyjne. Przygotowanego dietetycznie psa poddano premedykacji przy użyciu :
-siarczan atropiny- prep. Atropinum sulfuricum-0,05 mg. i.m.
-ksylazyna- prep. Rometar- 1mg\kg m.c. i.m.
-diazepam- prep. Relanium- 1mg\kg m.c. i.m.
Po około 15 min. przystąpiono do znieczulenia ogólnego dysocjacyjnego przy użyciu :
-ketamina- prep. Narkamon- 10 mg.\kg m.c. i.v.
Następnie psa ułożono w pozycji bocznej prawostronnej z kończyną miedniczną wywiązaną i wyciągniętą ku tyłowi. Pole operacyjne przygotowano poprzez wygolenie przyśrodkowej powierzchni prawej kończyny miednicznej od 1/3 dalszej kości udowej do stawu skokowego. Następnie okolicę operowaną odtłuszczono spirytusem i odkażono jodyną. Psa zaintubowano rurką intubacyjną i podłączono do znieczulenia wziewnego. Jako gazu znieczulającego użyto:
-halotan 2%
Pole operacyjne ograniczono jałowymi serwetami chirurgicznymi, które przypięto do skóry kleszczykami Backhausena.
Przebieg operacji:
Cięcie skórne długości 8 cm poprowadzono po przyśrodkowej stronie kończyny wzdłuż wyczuwalnej kości piszczelowej. Następnie przecięto tk. podskórną i powięź odsłaniając kość piszczelową. Odłam kostny wielkości 0,5x1,0cm usunięto pensetą chirurgiczną. W bliższy (górny) odłam kostny od miejsca złamania wprowadzono dwa gwoździe Kirschnera tak aby gwoździe te wyszły na zewnątrz, poniżej stawu kolanowego. Potem dokonano repozycji złamania i wprowadzono gwoździe w dalszy (dolny) odłam kostny. Po sprawdzeniu stabilności połączenia przycięto gwożdzie na wysokość 0,2 cm. od powierzchni kości. Ranę przepłukano antybiotykiem - prep. Pen-Strep
1 ml. i przystąpiono do jej zamknięcia. Powięź i tk. podskórną zszyto szwem ciągłym (na okrętkę) - Dexson 2,0., a skórę szwem materacowym pojedyńczym skrzyżowanym (zetka). Jako materiału użyto lnu nr 1-0. Ranę przemyto wodą utlenioną, okolicę rany odkażono jodyną, a na linię cięcia zasypano preparat Pabiamid. Podano też antybiotyk ogólnie- Pen-Strep w dawce 1 ml./10 kg. i.m.. Dalsze leczenie w karcie klinicznej.
VII.Rokowanie - Prognosis
Pomyślne
VIII. Zalecenia dla właściciela
- dieta łatwostrawna
- zabezpieczyć ranę przed destrukcją szwów
- maksymalnie ograniczyć ruch zwierzęcia
- po 10 dniach od daty zabiegu zgłosić się na zdjęcie szwów skórnych
- po miesiącu wizyta kontrolna i ewentualne usunięcie gwoździ
IX. Rozpoznanie różnicowe - Diagnosis differentialis
Luxatio patellae - zwichnięcie rzepki
Przyczyny: nieprawidłowe położenie guzowatości kości piszczelowej; niedorozwój przyśrodkowego grzebienia bloczka kości udowej; pourazowe zwichnięcie rzepki.
Etiologia: najczęściej spotykane u psów małych jako zwichnęcie przyśrodkowe.
Rozpoznanie: wyprostowanie kończyny i skręcenie podudzia przyśrodkowo, co daje przy nawrotowym przemieszczeniu przesunięcie rzepki poza przyśrodkowy grzebień bloczka k. udowej lub możemy próbować zepchnąć palcem rzepkę na miejsce by sprawdzić zakres jej ruchomości i upewnić w rozpoznaniu. Duże znaczenie diagnostyczne ma zdjęcie Rtg..
Leczenie: metodą z wyboru jest operacja rzepki met. Stadlera. Istotą zabiegu jest właściwe zaczepienie taśmy powięziowej. Chodzi o to, by punkt zaczepienia znalazł się w środku okręgu, jakiego fragment zatacza rzepka przesuwając się po powierzchni rzepkowej k. udowej w czasie ruchu zwierzęcia. Punktem tym jest boczna trzeszczka m. brzuchatego łydki (trzeszczka Vasala).
Zejście choroby: z reguły pomyślne, pies już po 2 tyg. zaczyna obarczać kończynę.
Powikłanie: nieumyślne otwarcie stawu kolanowego w czasie zabiegu i wprowadzenie doń infekcji grozi rozwinięciem procesu zapalnego.
Luxatio tarsi - zwichnięcie w stawie stępu
Podział: najczęściej spotykamy u małych zwierząt nadwichnięcie stępowo-goleniowe, międzystępowe oraz stępowo-śródstopowe.
Przyczyny: schorzenie to występuje rzadko i przeważnie jako efekt uszkodzenia na tle silnego urazu mechanicznego.
Rozpoznanie: pies nie obarcza kończyny, ból w okolicy stawu ale bez krepitacji.
Leczenie: na ogół udaje się w sposób nieoperacyjny odprowadzić przemieszczoną kość piszczelową i unieruchomić staw opatrunkiem francuskim lub gipsowym. Dobre unieruchomienie stawu stępowo-goleniowego z zachowaniem czynności pozostałych stawów stępu uzyskuje się za pomocą długiej śruby wprowadzonej poprzecznie od tyłu przez guz piętowy i wkręconej pod kątem 45 stopni w kość piszczelową.
Ruptura ligamentum cruciate anterior - zerwanie więzadła krzyżowego przedniego.
Etiologia: u wszystkich ras psów jako efekt urazu mechanicznego lub silnego obciążenia kończyn.
Bezwzględne wskazania do zabiegu: zaawansowany wiek pacjenta; duży ciężar ciała; znaczna nadwaga; pourazowe uszkodzenie powięzi szerokiej wykluczające możliwość jej ponownego wykorzystania w czasie leczenia; ominięcie wyszukanej techniki wewnątrzstawowej substytucji więzadła krzyżowego przedniego.
Objawy: bolesność, kulawizna, rzadkie obarczanie kończyny, ruchomość rzepki.
Rozpoznanie: palpacja, artrografia, badanie radiologiczne.
Leczenie:
1. Teflon jako proteza więzadła krzyżowego przedniego po bocznej przyrzepkowej artrotomii (Magazyn Weterynaryjny Vol. 7 Nr 38 6'98 listopad-grudzień - Adam Michał Janicki „Teflon jako proteza więzadła krzyżowego przedniego u psów”).
2. Stabilizacja kolana z zerwanym ligamenti cruciati cranialis u psów metodą Smitha i Terga.
Metoda ta na tyle zmienia rozkład więzadeł oraz łąkotek i torebki stawu, że nie może być zalecana jako metoda z wyboru w leczeniu następstw zerwania więzadła krzyżowego przedniego, gdyż wszystkie elementy więzadłowe oraz łąkotki od momentu tego zabiegu podlegają niefizjologicznym napięciom.
3. Autorska technika restabilizacji stawu kolanowego u psów w oparciu o metodę Smitha i Terga, metodę z medycyny ludzkiej techniki Patsaamy oraz technikę Hey Grove'sa (Magazyn Weterynaryjny Vol. 8 Nr 39 1'99 styczeń-luty Adam Michał Janicki „Autorska technika restabilizacji stawu kolanowego u psów”).
4. Naprawa więzadła krzyżowego przedniego przy użyciu jako substratu: pasma powięziowego biodrowo-piszczelowego, przewiązki nylonowej wielokrotnie splątanej monofilową nicią nylonową autorstwa Sigletona w modyfikacji Neal i Ormonda, protez teflonowych zastosowanych po raz pierwszy przez Emery i Rostrup'a, plecionki teflonowej Butler'a; inne wykorzystywane materiały to dekron, marlek, polietylen, proplast, silestic, goretex oraz nić stalowa. Eksperymentalnie użyto ostatnio plecionki politetrafluoroetylenowej mocowanej przy użyciu śrub (Magazyn Weterynaryjny Vol. 7 Nr 37 5'98 wrzesień-październik Adam Michał Janicki „Ewolucja techniki naprawy uszkodzenia więzadła krzyżowego przedniego u psów”).
1