sprawno 9c e6 O5JLBZY4OBQRN7JYXCPC2DH72BOW6WDYFMMESHY


Działania kształtujące sprawność muszą uwzględniać właściwości ontogenezy.

- okres przedszkolny 3/4-7 lat (faza szybkiego rozwoju motoryczności, opanowane podstawowe formy ruchu, słabo rozwinięta szybkość, siła i zwinność, dobrze rozwinięta gibkość)

- okres młodszy szkolny 7-11/12 (złoty wiek sprawności; znaczne doskonalenie naturalnych form ruchu, wszystkie wskaźniki cech mają w tym okresie największy przyrost, duża zdolność przyswajania nowych form ruchu, żywe zainteresowanie sportem, odwaga podczas rozwiązywania złożonych zadań ruchowych)

- okres dojrzewania 12/13-17/18 (pełny rozwój fizyczności, prawie wszystkie wskaźniki poziomu cech wykazują stałą tendencje poprawy, umiejętność treningu i udział we współzawodnictwie dostarczają dodatkowych emocji, szczególnie potrzebnych w okresie dorastania)

- okres młodzieńczy 18-23 (okres naturalnego rozwoju sprawności, organizm szczególnie podatny na trening, najlepiej w tym okresie rozwija się szybkość i wytrzymałość, najtrudniejsze jest doskonalenie szybkości)

Na poziom sprawności fizycznej bardzo istotny wpływ ma stopień rozwoju cech motorycznych, które są wielkościami charakteryzującymi możliwości ruchowe ustroju.

Rodzaje sprawności:

- fizyczna (możliwość wykonywania czynności ruchowych wymagających choćby średniego zaangażowania siły mięśniowej, szybkości, wytrzymałości, koordynacji ruchowej, gibkości

- ruchowa- precyzyjne wykonanie złożonego zadania ruchowego, nie wymagającego dużego zaangażowania siły, szybkości, wytrzymałości. Sprawnym ruchowo może być osobnik nie posiadający wys. Poziomu spr. fiz.

Rodzaje sprawności:

- wszechstronna- łączny efekt prawidłowości ruchowych, zdolności i treningu,

- specjalna- przejaw adaptacji organizmu do specyficznych wymogów ruchowych i funkcjonalnych danej dyscypliny

- ukierunkowana

Szybkość.

Szybkość określana jest jako zdolność do wykonywania ruchów w najmniejszych dla danych warunków odcinkach czasu. Ocena ta przejawia się poprzez trzy składowe: czas reakcji, czas ruchu prostego oraz częstotliwość ruchów cyklicznych.

a) Czas reakcji: liczy się od momentu zadziałania bodźca do zapoczątkowania ruchu. Na jego wymiar składa się pięć czasów odcinkowych:

b)Czas ruchu prostego: zleży od wielkości pokonywanego oporu zewnętrznego, właściwej synchronizacji aktywujących ruch grup mięśniowych, a przede wszystkim od koordynacji nerwowo-mięśniowej

)Ruch prosty- to zakończenie utajonego czasu reagowania, stanowi początek ruchu prostego. Czas uchu prostego oznacza w zasadzie prędkość jakiejś części ciała na określonej drodze.

c)Częstotliwość ruchów: obrazuje liczbę powtarzanych cykli ruchowych w czasie.

Metodyka treningu szybkości:

a)Doskonalenie czasów reakcji: wyróżniamy dwa rodzaje reakcji: proste i złożone. Reakcja prosta ma miejsce wówczas gdy danemu bodźcowi odpowiada zawsze jedna z góry ustalona odpowiedź ruchowa W reakcjach złożonych zwiększa się liczba bodźców do centralnego układu nerwowego. Podstawowym sposobem kształtowania reakcji prostej jest doskonalenie reagowania ruchem na nagle pojawiający się bodziec (skrócenie czasu reagowania). W doskonaleniu reakcji złożonej należy dążyć do nauczania rozpoznawania i przewidywania faktycznych działań przeciwnika, przy uwzględnianiu stale zmieniającej się sytuacji przestrzennej.

b) trening szybkości: w ramach właściwego treningu szybkości zasadniczą metodą jest metoda powtórzeniowa. Polega ona na powtarzaniu ćwiczonych ruchów z maksymalną lub submaksymalną intensywnością. Tego rodzaju trening musi spełniać określone warunki:

- Wykonywanie ruchów o krańcowej prędkości nie może zaburzać prawidłowej techniki ich wykonania

- Czas trwania ćwiczenia należy dobierać w taki sposób, aby intensywność wysiłku nie ulega zmniejszeniu pod wpływem zmęczenia

c)Trening wspomagający: jego efektem ma być ukształtowanie warunków do podniesienia dyspozycji szybkościowych.

Siła mięśniowa.

Siła mięśniowa to zdolność do pokonywania oporów zewnętrznych lub przeciwstawiania się im kosztem wysiłku mięśniowego.

Rozpatrując możliwości i specyfikę przejawiania siły mięśniowej używa się wielu pojęć:

Źródłem siły są skurcze mięśniowe, których wielkość zależy od:

Podstawowymi czynnikami determinującymi poziom siły mięśniowej są:

Metodyka treningu siły:

Metody kształtowania siły mięśniowej:

  1. Wytrzymałość.

Wytrzymałość jest zdolnością do kontynuowania długotrwałej pracy o wymaganej intensywności (z reguły rzędu od 60 do 80-90% maksymalnych możliwości), bez efektywności działań i przy zachowaniu podwyższonej odporności na zmęczenie.

Biologicznym podłożem wytrzymałości jest wydolność.

Podstawę skuteczności wysiłków o charakterze wytrzymałościowym jest funkcjonalna doskonałość układów krążenia i oddychania.

Wydolność determinuje funkcjonalne możliwości wykonywania wysiłków, przy rozwinięciu najbardziej ekonomicznych i efektywnych reakcji ustroju. Poziom wydolności warunkowany jest m.in. charakterem energetyki wysiłku (tlenowe i beztlenowe procesy metaboliczne oraz wielkość rezerw energetycznych)

Wytrzymałość charakteryzuje stopień wykorzystania potencjału ustroju. Wyróżniamy podział wytrzymałości ze względu na:

Z metodycznego punktu widzenia wyróżnia się trzy rodzaje wytrzymałości:

Metodyka kształtowania wytrzymałości: polega na doprowadzaniu organizmu do optymalnego poziomu zmęczenia, co poprzez mechanizmy adaptacyjne prowadzi do zjawiska tzw. superkompensacji (odbudowy z nadmiarem) i przyczynia się do podnoszenia poziomu tej cechy.

W metodyce kształtowania wytrzymałości wyróżnia się trzy grupy metod:

- Metody ciągłe o jednostajnej intensywności (kształtowanie wytrzymałości tlenowej)

- Metody ciągłe o zmiennej intensywności

- Metoda powtórzeniowa (wytrzymałość szybkościowa)

- Metody interwałowe(wytrzymałość tlenowa, mieszana, beztlenowa)-niepełny wypoczynek pomiędzy seriami

Metodyka kształtowania wytrzymałości:

- środki treningowe (biegi, marsze, biegi na orientacje)

- formy treningu

- metody

- intensywność wysiłku

- ilość powtórzeń

- ilość serii

- przerwy wypoczynkowe

- ilość treningów

  1. Koordynacja ruchowa.

Koordynacja ruchowa określa zdolność do wykonywania złożonych przestrzennie i czasowo ruchów, przestawiania się z jednych zadań ruchowych na inne, jak również rozwiązywania nowych, nieoczekiwanie pojawiających się sytuacji ruchowych.

Koordynacja to także umiejętność szybkiego, dokładnego i trwałego uczenia się ruchu. Koordynacja to także zdolność sterowania ruchami.

Proces koordynacyjnego przygotowania sprawnościowego obejmuje kształtowanie następujących zdolności:

Kompleksy zdolności:

- Kompleks zdolności uczenia się (wszystkie 7 zdolności)

- kompleks sterowania ruchem (sprzęganie ruchów, orientacja przestrzenna, różnicowanie ruchów, równowaga, rytmizacja ruchów)

- kompleks adaptacji motorycznej (orientacja przestrzenna, szybkiego i właściwego reagowania, dostosowanie i przestawianie ruchów, rytmizacja ruchów)

Metoda zmienności ćwiczeń. W jej obrębie wyróżniamy:

- zmienne spos. wyk ćwiczeń (zmieniamy tempo, kierunek, kolejność, obciążenia)

- zmienne war. wyk. ćwiczeń (w lecie boisko, w zimie hala, podłoże, trawa, tartan)

  1. Gibkość.

Gibkość czyli ruchomość odcinków ciała w poszczególnych stawach, należy do predyspozycji z pogranicza cech strukturalnych i funkcjonalnych. Jest to właściwość układu ruchu, umożliwiająca osiąganie dużej amplitudy wykonywanych ćwiczeń zgodnie z możliwościami fizjologicznego zakresu ruchów w stawach. W sporcie gibkość określana jest jako zdolność do wykonywania ruchów w stawie lub kombinacji stawów w optymalnym zakresie ruchu.

Do czynników wpływających na poziom gibkości i jej rozwijanie należą:

Fazy treningu:

I. gimnastyka stawów- zwiększenie ogólnej ruchomości stawowej

II. specjalizacyjne kształtowanie ruchomości stawowej rozwój maksymalnej amplitudy

III. podtrzymywanie ruchomości stawowej na już osiągniętym poziomie

Ćwiczenia dynamiczne (stos. przed statycznymi)

Ćwiczenia statyczne:

  1. Obciążenia treningowe.

Obciążenie treningowe (wysiłkowe) jest to wielkość pracy określonego rodzaju intensywności, jaką wykonał zawodnik w danym ćwiczeniu, jednostce treningowej czy cyklu. W nich to skupia się całe bogactwo różnorodnych reakcji i procesów w obrębie poszczególnych funkcji i narządów uczestniczących w informacyjnym i energetycznym zabezpieczeniu pracy.

Obciążenia treningowe dają się charakteryzować przez dwa parametry:

Ujmując obciążenia treningowe jako pracę wykonaną przez zawodnika można je uznawać jako obciążenia zewnętrzne.

Obciążenie zewnętrzne wywołuje określone reakcje ustrojowe, które można zapisać i ocenić jako obciążenia wewnętrzne (koszt energetyczny wysiłku, bioelektryczną aktywność mięśni, częstość skurczów mięśnia, częstość oddychania, wielkość wentylacji oddechowej i zużycia tlenu, szybkość narastania oraz poziom zakwaszenia krwi).

Przesłanką zwiększania obciążeń jest fizjologiczne prawo superkompensacji. Zawodnik systematycznie trenujący jest w stanie wykonać coraz to większą pracę bez oznak gwałtownego zmęczenia. Jego organizm adaptuje się do wykonywania coraz to większego wysiłku.

Klasyfikacja obciążeń ze względu na kierunek oddziaływania, czyli rodzaj stosowanych grup środków, uwzględnia:

  1. Obciążenia (środki) o charakterze wszechstronnym - rozwijają potencjał ruchowy sportowca, nie mają jednak bezpośredniego wpływu na kształtowanie dyspozycji specjalistycznych określanych przez model mistrzostwa danej dyscypliny czy konkurencji.

  2. Obciążenia (środki) o charakterze ukierunkowanym - kształtują przede wszystkim funkcjonalne mechanizmy specjalistycznych wysiłków.

  3. Obciążenia (środki) o charakterze specjalnym - kształtują specyficzny zespół właściwości funkcjonalnych, sprawnościowych i ruchowych, zgodnie z zasada postępującej adaptacji do wymogów startowych.

Charakterystyka wysiłków w poszczególnych zakresach intensywności:

Zakres 1. Wysiłki z intensywnością bardzo małą i małą, charakter wysiłku tlenowy (oddziaływanie o charakterze podtrzumującym), HR nie przekraczające po pracy 130-140 ud./min.

Zakres 2. ćwiczenia z intensywnością umiarkowaną i dużą, charakter wysiłku tlenowy, kształtujący moc i pojemność, HR bezpośrednio po pracy 160-180 ud./min; poziom zakwaszenia 2-4 mmol/l, czas trwania serii pojedynczych wysiłków zazwyczaj powyżej 300s (do 3 i więcej godzin pracy ciągłej).

Zakres 3. Praca z intensywnością dużą i submaksymalną, charakter wysiłku mieszany (tlenowo-beztlenowy), kształtujący moc tlenową i pojemność beztlenowych źródeł energii, HR bezpośrednio po wysiłku powyżej 180 ud./min, poziom zakwaszenia 4-6 mmol/l; czas trwania serii pojedynczych wysiłków - do 300s

Zakres 4. Wysiłki z intensywnością submaksymalną i zbliżoną do maksymalnej; charakter pracy beztlenowy kwasomlekowy, kształtujący moc i pojemność, HR bezpośrednio po ćwiczeniach większa niż 190 ud./min, poziom zakwaszenia 6-14 mmol/l; czas trwania pojedynczych wysiłków: 20-120 s

Zakres 5. Ćwiczenia z intensywnością zbliżoną do maksymalnej i maksymalną; charakter wysiłku beztlenowy niekwasomlekowy, kształtujący ich moc, HR bezpośrednio po pracy 150-160 ud./min; czas trwania pojedynczych wysiłków nie przekracza 20 s.

Zakres (6) (dodatkowo) - ćwiczenia nasilające przemiany anaboliczne, czyli kształtuje siłę. Stosujemy go bardzo ostrożnie. Może zaburzyć koordynację i gibkość.

Cykle długie (makrocykl)

Makrocykl dzielimy na 3 okresy:

Okres przygotowawczy - (5-7 m-cy w cyklu rocznym) mający na celu budowanie formy - dzieli się na trzy zasadnicze podokresy: przygotowania wszechstronnego (ogólnego), ukierunkowanego i specjalnego.

Okres startowy - (5 m-cy w cyklu rocznym) określany jako okres startów zasadniczych, można wyodrębnić w nim dwa podokresy: stabilizacji formy i zawodów.

Okres przejściowy - (ok. 6 tyg w cyklu rocznym) jest następstwem okresu startów. Stwarza warunki do aktywnego wypoczynku, odnowy biologicznej, zapobiegając negatywnym skutkom stosowanych obciążeń treningowych i startowych.

Cykle średnie (mezocykle)

Mezocykl rwa najczęściej 3-4 tygodnie

Rodzaje mezocykli:

Wprowadzający - (okres przygotowawczy), realizuje zadania stopniowego wejścia zawodników do specyficznej pracy treningowej. Uwzględniamy obciążenia i środki rozwijajęce możliwości do pracy tlenowej, a równolegle kształtujemy zdolności do wykonywania pracy krótkotrwałej (beztlenowej)

Podstawowe rozwijające i stabilizujące - (okres przygotowawczy) ukierunkowane na istotny wzrost właściwości funkcjonalnych układów i mechanizmów organizmu. Duże sumaryczne obciążenia, różnorodność stosowanych środków.

Kontrolno - przygotowawczy - (okres przygotowawczy lub startowy) praca + seria startów

Przedstartowy - (okres startowy) wyrównanie ewentualnych braków w przygotowaniu sprawnościowym, doskonalenie techniki i taktyki, przygotowanie psychiczne, szczególny rodzaj to BPS

Startowy - zasadnicze starty

Pośrednie - odbudowująco-przygotowawcze i odbudowująco-podtzymujące

Cykle krótkie (mikrocykle).

Mikrocykl - najmniejszy, uporządkowany zbiór jednostek treningowych. Składa się z 2 faz: stymulującej i odbudowującej. Czas trwania - najczęściej 7 dni (3-10 dni)

Rodzaje mikrocykli:

Wprowadzający - stosuje się na początku okresu przygotowawczego dla stopniowego wprowadzania organizmu do znoszenia dużych obciążeń

Podstawowe: ogólno i specjalno przygotowawcze - typowe mikrocykle treningowe dla danego okresu, o parametrach obciążeń wynikających z dynamiki planu treningowego

Uderzeniowy - duża objętość i intensywność obciążeń, stymulują przebieg adaptacji do wytężonej pracy (gł. Okres przygotowawczy, częściowo startowy)

Doprowadzający - (gł okres startowy, w fazach BPS), modelowanie warunków przyszłego startu lub zapewnienie warunków do odnowy i koncentracji

Startowy - obejmuje albo modelowanie startu albo bezpośrednie ich przeprowadzenie w ciągu kilku dni, zapewnienie najlepszego przygotowania do startu i udziału w zawodach

Odnawiający - obniżenie objętości obciążeń dla zapewnienia warunków do efektywnego przebiegu procesów adaptacji po serii mikrocykli podstawowych lub uderzeniowych.

Jednostka treningowa.

Jednostka treningowa to najmniejszy element struktury treningu. Zawiera ona:

Jednostki podstawowe - zasadnicza objętość pracy poświęcona na realizację zadań głównych dla danego okresu, duże obciążenia.

Jednostki uzupełniające - rozwiązywanie pojedynczych cząstkowych zadań, adaptacja, odnowa,

Jednostki o charakterze wybiórczym (analitycznym) - główna objętość ćwiczeń zapewnia rozwiązywanie jednego wybranego zadania.

Jednostki o charakterze kompleksowym:

- Kolejne rozwiązywanie zadań

- Jednoczesne rozwiązywanie zadań

WSPÓŁZAWODNICTWO SPORTOWE

Jest elementem wyróżniającym sport wyczynowy. To rywalizacja sportowa, która swoje miejsce ma w zawodach sportowych. Stanowią one istotę sportu, stanowią cel wieloletniego treningu zawodnika.

SZKOLENIE SPORTOWE

Jest zorganizowaną i celową uporządkowaną działalnością, której celem jest przygotowanie zawodników do uzyskania maksymalnych wyników.

Organy szkolenia:

- zespoły szkoleniowe (zarządzanie sportem)

- zespoły badawcze (w obrębie poszczególnych dyscyplin)

- trenerzy i instruktorzy prowadzący zajęcia

Środki szkolenia:

- materialne warunki przygotowania sportowego

- środki i metody treningowe

- środki zbierania, przetwarzania informacji o zmianach

Skuteczność pracy trenera zależy od:

- jak trener oddziałuje na zawodnika

- jak otoczenie oddziałuje na zawodnika

- jak zawodnik oddziałuje na trenera

- jak otoczenie oddziałuje na trenera

System szkolenia składa się z:

- podsystemu prognozowania i modelowania

- podsystemu treningu, zawodów i odnowy

- podsystem doboru i selekcji do sportu

- materialne warunki do sportu

- poziom przygotowania ogólnego i specjalistycznego kadry



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
przekr f3j+ 2b+warto 9c e6 IUADRKDENKE5BTI3TL4VDINTK5SAJDLEU2CZZTQ
warto 9c e6+celna+ 289+stron 29 JVGVQUH6DFMVGZ3ZIB3BVGRINXW6ZZ2FUGSWKTI
cz ea 9c e6+i NC2UQ6V4FCZPGUSXI2HYSBJ2Z7Q4VRJA4LS3BZI
rachunkowo 9c e6+zarz b9dcza+ +zadania+ 2825+stron 29 bprmtgd32vpq4yommnrm2zfbzh565bji5seiamq BPRMTG
bankowo 9c e6+ 2815+stron 29 KQFSX44AHZ5SY62QCN7HXQ3IKKTOH2QWPXHWNRY
umiej eatno 9c e6+przeprowadzania+negocjacji+ 287+stron 29 RZHUF5Z626YT2ZRETOK5P56RYXLPOSGX3EZB34Q
asertywno 9c e6+1 WKRP2BZMMD6QJUG2EBNQ7C5O34ZWONBPZAMMDUA
efektywno 9c e6+organizacji 647OW4ZXG63GZBPV3OB5C7YOARTZZFV6TLQHSXY
p b3atno 9c e6+okresowa POLA4YYJD63KPLAJIV2VZGLGU62ZQDJ6JDUXASQ
bankowo 9c e6+ 2820+stron 29 DFJ4W2AHHUMWTUM2S7PPQXQY2IB54FKYSJPWXDA
rachunkowo 9c e6+bankowa+ +wyk b3ad+1+ 2816 11 2005 29 OLCPLSAV2E6GCT5FOI3SHOBIYYNTNVORFOT3BMY
ludowo 9c e6+w+balladach+i+romansach DGPE35WPZ6M4U3T2ZAN4RWFCIIP4LJ5BVOBUOPI
r f3 bfnice+w+zarz b9dzaniu+w+firmach+ze+wzgl eadu+na+ich+wielko 9c e6 AZE4PCMNH3GOV3ZKXWLDDO7A7NQNE
mi b3o 9c e6+w+literaturze+jako+prze bfycia+osobiste+lub+uwik b3ane+w+ UEI6ITSUPRRJWBQYXKTDVILI7CUPO
rachunkowo 9c e6++2 6qq5elvz6irhmcp3ck2tgpofavrwz2kk4qfjwfy 6QQ5ELVZ6IRHMCP3CK2TGPOFAVRWZ2KK4QFJWFY
sq pod 9cwiadomo 9c e6+a+kreatywno 9c e6 BG7QR7TNXPQK4NGTTWYCU3EHAGKSFTHQBCYOX3I

więcej podobnych podstron