Imię i Nazwisko:
Krzysztof Szarek
Gr. 3
|
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Metrologia 2 (Pomiary dynamiczne) Laboratorium
|
Data wykonania ćwiczenia:
24.10.2010 |
|
|
Ocena:
|
Numer ćwiczenia: 3 |
Temat ćwiczenia: Własności statyczne przetworników pomiarowych |
1 Cel ćwiczenia:
Na podstawie funkcji przetwarzania
wyznaczyć czułość S i stałą C idealnego przetwornika potencjometrycznego, którego dane katalogowe wynoszą
Umax = 62 [V], αmax = 310 [o].
2 Aparatura:
a) Zasilacz: DC POWER SUPPLY ELPO - TYPE 314
b) Miernik: DIGITAL VOLTMETER MERATRONIC - TYPE V530
3 Schemat i opis stanowiska:
Stanowisko badawcze składało się z połączonych ze sobą drutem oporowym ukształtowanym w kształcie okręgu z zaznaczoną podziałką zasilacza oraz woltomierza przyłączonego do druta tak jak na rysunku. W celu wykonania drugiego zadania ( pomiar z rezystancją ) należało przyłączyć jeden z dostępnych oporników równolegle do woltomierza ( tj. do styków P i S)
4 Wykonanie ćwiczenia:
Dane do ćwiczenia
αmax = 310 [○]
Umax = 62 [V]
a) Wyznaczenie czułości i stałej
Czułość przetwornika wyznaczamy ze wzoru:
czyli zmiany wartości wielkości otrzymanej do zmiany wartości wielkości wchodzącej do przetwornika. W naszym przypadku jest to:
Stałą przetwornika wyznaczamy z odwrotności czułości, czyli:
b) Wyznaczenie statycznej charakterystyki przetwarzania przetwornika potencjometrycznego na drodze pomiarowej
Tabela pomiarów:
Lp. |
α |
UR0 ↑ [V] |
UR0 ↓ [V] |
URśr [V] |
1 |
0 |
0 |
0 |
0 |
2 |
10 |
1,66 |
1,64 |
1,65 |
3 |
20 |
3,53 |
3,53 |
3,53 |
4 |
30 |
5,67 |
5,66 |
5,665 |
5 |
40 |
7,55 |
7,4 |
7,475 |
6 |
50 |
9,37 |
9,37 |
9,37 |
7 |
60 |
11,22 |
11,19 |
11,205 |
8 |
70 |
13,22 |
13,13 |
13,175 |
9 |
80 |
15,16 |
14,96 |
15,06 |
10 |
90 |
17,17 |
16,98 |
17,075 |
11 |
100 |
19,21 |
19,2 |
19,205 |
12 |
110 |
20,98 |
20,95 |
20,965 |
13 |
120 |
23,11 |
23,01 |
23,06 |
14 |
130 |
25 |
24,57 |
24,785 |
15 |
140 |
27,31 |
27,35 |
27,33 |
16 |
150 |
28,9 |
28,85 |
28,875 |
17 |
160 |
30,85 |
30,82 |
30,835 |
18 |
170 |
32,77 |
32,77 |
32,77 |
19 |
180 |
34,86 |
34,71 |
34,785 |
20 |
190 |
37,01 |
36,66 |
36,835 |
21 |
200 |
38,37 |
38,28 |
38,325 |
22 |
210 |
40,73 |
40,19 |
40,46 |
23 |
220 |
42,49 |
42,44 |
42,465 |
24 |
230 |
44,58 |
44,57 |
44,575 |
25 |
240 |
46,25 |
46,2 |
46,225 |
26 |
250 |
48,46 |
48,17 |
48,315 |
27 |
260 |
50,23 |
50,23 |
50,23 |
28 |
270 |
52,19 |
51,95 |
52,07 |
29 |
280 |
54,04 |
54,04 |
54,04 |
30 |
290 |
55,78 |
55,78 |
55,78 |
31 |
300 |
57,69 |
57,52 |
57,605 |
32 |
310 |
58,82 |
58,82 |
58,82 |
c) Wyznaczanie statycznej charakterystyki przetwornika obciążonego rezystancją Rz = 10kΩ
Tabela pomiarów:
Lp. |
α
|
UR0 ↑ [V] |
UR0 ↓ [V] |
URśr [V] |
U=S*α
|
URZA [V] |
δ [%] |
δA [%] |
1 |
0 |
0 |
0 |
0,00 |
0 |
-1,89 |
0,00 |
3,05 |
2 |
10 |
1,61 |
1,61 |
1,61 |
2 |
-0,10 |
0,63 |
2,76 |
3 |
20 |
3,34 |
3,35 |
3,35 |
4 |
1,69 |
1,06 |
2,66 |
4 |
30 |
5,22 |
5,21 |
5,22 |
6 |
3,49 |
1,27 |
2,79 |
5 |
40 |
6,67 |
6,79 |
6,73 |
8 |
5,28 |
2,05 |
2,34 |
6 |
50 |
8,25 |
8,25 |
8,25 |
10 |
7,07 |
2,82 |
1,90 |
7 |
60 |
9,76 |
9,7 |
9,73 |
12 |
8,86 |
3,66 |
1,40 |
8 |
70 |
11,23 |
11,18 |
11,21 |
14 |
10,66 |
4,51 |
0,88 |
9 |
80 |
12,7 |
12,66 |
12,68 |
16 |
12,45 |
5,35 |
0,37 |
10 |
90 |
14,2 |
14,17 |
14,19 |
18 |
14,24 |
6,15 |
0,09 |
11 |
100 |
15,76 |
15,73 |
15,75 |
20 |
16,04 |
6,86 |
0,47 |
12 |
110 |
17 |
16,99 |
17,00 |
22 |
17,83 |
8,07 |
1,34 |
13 |
120 |
18,73 |
18,76 |
18,75 |
24 |
19,62 |
8,48 |
1,41 |
14 |
130 |
20,13 |
20,13 |
20,13 |
26 |
21,41 |
9,47 |
2,07 |
15 |
140 |
21,91 |
21,91 |
21,91 |
28 |
23,21 |
9,82 |
2,09 |
16 |
150 |
23,13 |
23,1 |
23,12 |
30 |
25,00 |
11,10 |
3,04 |
17 |
160 |
24,69 |
24,69 |
24,69 |
32 |
26,79 |
11,79 |
3,39 |
18 |
170 |
26,27 |
26,27 |
26,27 |
34 |
28,58 |
12,47 |
3,73 |
19 |
180 |
28,02 |
28,01 |
28,02 |
36 |
30,38 |
12,88 |
3,81 |
20 |
190 |
29,88 |
29,88 |
29,88 |
38 |
32,17 |
13,10 |
3,69 |
21 |
200 |
31,55 |
31,12 |
31,34 |
40 |
33,96 |
13,98 |
4,24 |
22 |
210 |
33,48 |
33,5 |
33,49 |
42 |
35,75 |
13,73 |
3,65 |
23 |
220 |
35,45 |
35,32 |
35,39 |
44 |
37,55 |
13,90 |
3,49 |
24 |
230 |
37,62 |
37,62 |
37,62 |
46 |
39,34 |
13,52 |
2,77 |
25 |
240 |
39,43 |
39,43 |
39,43 |
48 |
41,13 |
13,82 |
2,75 |
26 |
250 |
42,24 |
42,18 |
42,21 |
50 |
42,93 |
12,56 |
1,15 |
27 |
260 |
44,56 |
44,56 |
44,56 |
52 |
44,72 |
12,00 |
0,25 |
28 |
270 |
47,38 |
47,02 |
47,20 |
54 |
46,51 |
10,97 |
1,11 |
29 |
280 |
50,21 |
50,22 |
50,22 |
56 |
48,30 |
9,33 |
3,08 |
30 |
290 |
53,12 |
53,12 |
53,12 |
58 |
50,10 |
7,87 |
4,88 |
31 |
300 |
56,27 |
56,56 |
56,42 |
60 |
51,89 |
5,78 |
7,30 |
32 |
310 |
58,82 |
58,82 |
58,82 |
62 |
53,68 |
5,13 |
8,29 |
d) Podział zakresu przetwarzania przetwornika na zakresy klasy dokładności według tabelki powyżej ( kolumna δ )
e) Analityczne wyznaczenie statycznej funkcji przetwarzania:
Postać funkcji:
URZA = a1*α+a
Obliczenie współczynników a1 i a0 :
a0 = -1,8916
a1 = 0,1792
Wyznaczona analitycznie funkcja przetwarzania ma postać:
URZA = 0,1792α - 1,8916
f) Wykresy charakterystyk: rzeczywistej, idealnej i aproksymującej ( wyznaczonej z analitycznej funkcji przetwarzania )
g) Wyznaczenie kąta przy którym występuje maksymalny błąd względny δ1 :
δ1 = [r*k2*(1-k)]/[1+r*k*(1-k)]
podane równanie jest funkcją zależną od parametru r i zmiennej k gdzie:
k = α/αmax
Najwyższe wartości błędu występują przy k = 0,68
czyli dla α = 210°
h) Wyznaczenie wartości rezystancji R którą można obciążyć przetwornik aby klasa dokładności nie była wyższa od 1,5
δ1 = [r*k2*(1-k)]/[1+r*k*(1-k)]
po założeniu że mianownik ≈ 1 otrzymujemy warunek::
Maksymalne założone δ1≤ 1,5 otrzymujemy więc:
r < 10,135
a ponieważ
Minimalna dopuszczalna rezystancja wynosi 0,99 kΩ
6) Wnioski:
Otrzymane podczas doświadczeń laboratoryjnych wyniki jednoznacznie potwierdzają praktyczną przydatność i dokładność statycznych przetworników pomiarowych. Charakterystyka statyczna wykreślona na podstawie pomiarów w punkcie pierwszym ćwiczenia w granicach błędów pomiarowych, statystycznych, pokrywa się z charakterystyką idealną.
Po podłączeniu szeregowo opornika 10kΩ w analizowanym układzie obserwujemy na wykresie wyraźną rozbieżność wartości dla charakterystyki idealnej i średniej, gdzie bezwzględne różnice wartości dla obydwu charakterystyk są największe w zakresie kątów od 200 do 240. Obserwację tą potwierdza i tłumaczy wyliczona wartość maksymalnego błędu względnego δ1 który przy współczynniku k = 0,68 wynosi 0,096 i odpowiada kątowi 210 °
9