6. Przeniesienie współrzędnych - przypadki nietypowe

6.1. Nawiązanie siatki przeniesienia do jednego punktu osnowy.

W przypadku braku możliwości nawiązania siatki przeniesienia do dwóch punktów osnowy geodezyjnej tej samej klasy lub wyższej od klasy punktu którego współrzędne są przenoszone, dopuszcza się nawiązanie tylko do jednego punktu T (Rys.1). W tym przypadku pomiar kątów nawiązania Ψ₁ wykonuje się z punktu P oraz kąta Ψ₂ z punktu B₁. Wszystkie obserwacje oraz elementy liczone zaznaczone są na rysunku 1.

Rys.1. Siatka przeniesienia współrzędnych w nawiązaniu do jednego punktu T

Elementy mierzone: α₁, β₁, Ψ₁, α₂, β₂, Ψ₂, b₁, b_2.

Elementy liczone: γ₁, γ₂, δ₁, δ₂,
, ω₁, ω₂, c, A_AP, A_AT, s_.

Obliczenia elementów:

- azymut A_AT

;

- długość odcinka AT = s

- długość boku przeniesienia AP = c

;

;

- kąty δ_ i δ_



- kąt 

- kąty _ i _



- azymut kierunku przeniesienia A_AP



 współrzędne punktu przeniesienia

6.2. Bezpośredni pomiar elementów przeniesienia

Może się zdarzyć, że dostęp do punktu osnowy geodezyjnej może być ograniczony z różnych powodów. Celowe więc jest przeniesienie jego współrzędnych. Jeśli punkt jest dostępny (Rys.2) wówczas bezpośrednio mierzymy elementy niezbędne do wyznaczenia współrzędnych punktów przeniesienia P. Mierzonymi elementami są kąty ω₁ i ω₂ oraz długość odcinka c.

Azymut kierunku AP liczymy wzorami:

;

a współrzędne:

Rys.2. Bezpośredni pomiar elementów

do wyznaczania współrzędnych

punktu przeniesienia

6.3. Uwagi dodatkowe

W nowych standardach technicznych nie ma pojęcia „punktu przeniesienia” tylko zastąpiono go ogólnym pojęciem „punktu ekscentrycznego”. Współrzędne punktu ekscentrycznego mogą być wyznaczane na podstawie bezpośrednich pomiarów np. techniką satelitarną lub przeniesienia współrzędnych w oparciu o bezpośrednie pomiary w siatce przeniesienia.

Punkty przeniesienia powinny mieć określone wysokości z błędem m_H ≤ 0,05m. Wysokości te można określić na podstawie niwelacji geometrycznej wykonywanej w nawiązaniu do reperu osnowy wysokościowej albo metodą trygonometrycznego przeniesienia wysokości z punktu A w założonej siatce przeniesienia. W tym drugim przypadku kąty pionowe należy mierzyć przynajmniej w dwóch seriach dla każdego boku trójkątów przeniesienia APB₁ i APB₂ oraz w obu kierunkach baz b₁ i b_2.

Z punktu przeniesienia można wykonywać między innymi nawiązania kątowe ciągów poligonowych do punktów T₁ i T₂ ciągów poligonowych. Punkty P mogą być także stanowiskami instrumentu przy pomiarach szczegółów metodą biegunową.

---