UNIWERSYTET
TECHNOLOGICZNO-PRZYRODNICZY
im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich
Laboratorium Podstaw Dynamiki Maszyn
TEMAT: Pomiary momenty żyroskopowego.
Zespół 3
Bartłomiej Dzedzej
Łukasz Dysarski
Tomasz Tomczak
Gr. A semestr VI
St. dz. mgr
Rok akad. 06/07
Cel ćwiczenia
Ciało mające kształt bryły obrotowej obracające się szybko wokół swej osi symetrii nazywa się żyroskopem. Przy obrocie tego ciała nie występują reakcje dynamiczne łożysk, gdyż oś obrotu jest główną centralną osią bezwładności. Jeżeli ciału temu się nada drugą prędkość kątową, np. wokół osi prostopadłej, to pojawi się tzw. Zjawisko żyroskopowe, czyli powstanie moment sił bezwładności żyroskopu(moment żyroskopowy) wywołujący reakcje w łożyskach ciała.
Zjawisko to występuje w trakcyjnych maszynach i silnikach wirnikowych oraz w specjalnych urządzeniach zwanych popularnie żyroskopami. W silnikach trakcyjnych zjawisko to wywołuje niepożądane dodatkowe reakcje dynamiczne, a w specjalnych urządzeniach jest wykorzystywane do celów pomiarowych i stabilizujących.
Celem ćwiczenia jest poznanie zjawiska żyroskopowego i przyswojenie sobie umiejętności ilościowego jego określania.
*Ciekawostka:
Żyroskop - urządzenie składające się ze sztywnego obiektu wirującego wokół własnej osi, którego oś obrotu może swobodnie zmieniać swoją orientację w przestrzeni.
Własności żyroskopu spełnia wiele ciał np: ciała niebieskie w tym Ziemia, pociski karabinowe (z wyjątkiem wystrzelonych z broni gładko-lufowej), wirniki maszyn, koła.
Przyrząd demonstrujący efekty żyroskopowe też jest nazywany żyroskopem, ma on postać metalowego krążka, który raz wprawiony w ruch obrotowy zachowuje swoje pierwotne położenie osi obrotu. Żyroskop został wynaleziony w 1852 przez Leona Foucaulta.
Żyroskopy są używane do budowy żyrokompasów, które mają szerokie zastosowanie w nawigacji, zwłaszcza lotniczej.
Schemat stanowiska
silnik
krążek
przegub
łożyska
podstawa
silnik repulsycyjny
przekładnia
czujnik zegarowy
wskaźnik prądnicy tachometrycznej
korpus
auto transformator
prostownik
stoper
Tabela pomiarowa i obliczenia:
Wielkości stałe stanowiska pomiarowego:
J=0,001 [kgm2]
ω2=144,5 [s-1]
l=0,245 [m]
k=3,7 [N/mm]
Wielkości zmienne stanowiska pomiarowego i wielkości obliczone:
n1
|
ω2 |
f1 |
f2 |
fśr |
P=kfśr |
Mgo=Jw1w2 |
Mgz=Pl |
[Mgz-Mgo/mgz]100% |
Obr/min |
s-1 |
mm |
mm |
mm |
[N] |
[Nm] |
[Nm] |
% |
130 |
13,6 |
0,58 0,60 0,60 |
0,46 0,48 0,50 |
0,53 |
1,98 |
1,96 |
0,48 |
-308 |
80 |
8,37 |
0,35 0,36 0,39 |
0,70 0,69 0,72 |
0,53 |
1,97 |
1,20 |
0,49 |
-144 |
50 |
5,23 |
0,21 0,36 0,27 |
0,82 0,78 0,81 |
0,58 |
2,17 |
0,75 |
0,53 |
-41 |
Legenda:
Mgz - moment żyroskopowy
P - siła
n - obroty silnika
ω1 - prędkość kątowa stała
ω2 - prędkość kątowa zmienna
fśr - średnie wskazania czujnika zegarowego
l - rozstaw między łożyskami wału żyroskopu
J - moment bezwładności wirujących z prędkością kątową obrotu własnego mas
k - stała sprężyn podpierających łożyska
Wnioski:
Pomiary dokonane w ćwiczeniu nie były dokładne ponieważ, podczas odczytywania wskazań czujnika zegarowego, doszło do błędów odczytu, gdyż czynność to odbywała się podczas ruchu czujników umieszczonych na żyroskopie.
Największy moment żyroskopowy został osiągnięty przy najmniejszej ilości obrotówm,
natomiast najmniejszy(nieznacznie) powstał przy największej ilości obrotów silnika
Warunkiem dobrej pracy żyroskopu jest duża prędkość obrotowa i małe tarcie w łożyskach.